Tijdens een eerder bezoek aan Los Angeles, toen ik totaal onvoorbereid op pad ging en als Hollandse dacht dat ik de stad wel even te voet zou kunnen bekijken, leerde ik een paar harde lessen. Ten eerste: de stad Los Angeles, niet te verwarren dus met LA County, heeft een nogal grimmige stadskern. Downtown LA staat hier vooral synoniem aan daklozen en zwaar verslaafden die hele straten en buurten hebben overgenomen met rommel, zelfgefabriceerde hutjes van zeil en karton. Als je de weg niet kent, zoals ik die eerste keer, en een verkeerde afslag neemt kan je maar zo van een normale, niks-aan-de-hand straat de hoek om komen en in een soort helse bende belanden. Niet fijn.
Ten tweede: het is ondoenlijk om LA te voet te ontdekken. Dit is geen stad zoals New York City waar je op elk city block gezellige winkels, terrasjes, musea etc aantreft. Hier loop je je het schompes en ook nog eens heuvel op en heuvel af en liggen leuke hotels/restaurants/bars/winkels/musea -en vul de rest maar in- veelal op dusdanig grote afstand van elkaar dat je er het beste aan doet de auto te pakken. Ten derde: bij LA denk je automatisch aan Hollywood en aangezien dat zo’n beetje de bekendste plek op aarde is als het gaat om showbizz en sterrenallure, wil je die ‘magische’ plek natuurlijk zelf zien. Think again.
Hollywood
Hollywood mag dan de naam hebben, maar om zware teleurstelling te voorkomen raad ik je aan deze stad links te laten liggen, of je moet echt een dringende behoefte voelen met de ster van je favoriete held(in) op de foto te gaan op de Walk of Fame, of de handafdrukken van Marylin Monroe voor het Chinese filmtheater in het beton gegoten te zien staan. Afgezien daarvan is Hollywood vooral een verloederde buurt vol toeristische prulwinkels, schreeuwerige horeca en weinig soeps, dus sla dat maar gauw over. Wél de moeite van een bezoekje waard is het Griffith Observatory, ofwel een sterrenwacht, van waaruit je schitterend uitzicht hebt op de wereldberoemde negen witte letters in het heuvellandschap. Maak hier je verplichte Hollywood sign selfie en vergeet niet het gebouw van de sterrenwacht in te gaan, waar je tal van interessante tentoonstellingen over het heelal kunt bewonderen.
LA in a day, op de fiets
Maar goed, tot zover het lijstje met dingen om niet te doen. Dit keer pakte ik de zaken voortvarender aan en ging op pad met een gids van Bikes & Hikes LA Tours. De tocht die ik heb uitgekozen heet “LA in a day” en ik heb geluk: doordat ik de week voor kerstmis in LA ben is het behoorlijk rustig en krijg ik een privé tour voor de prijs van een groepsrit. Gids Erik is een hippe begin-vijftiger met bakken energie. Hij is geboren en getogen in Los Angeles maar heeft met zijn Zweedse voorouders ook een vleugje Europees bloed. Zo’n vijf jaar geleden verruilde bij zijn fulltime baan als radiopresentator op de nationale radio voor een fiets en een zonnebril. Hij geeft elke dag rondleidingen en heeft zodoende zijn ‘kantoorbuik’ er naar eigen zeggen volledig afgefietst. En tempo maken we. Op sommige stukken wel tot snelheden van 35 km/u. Maak je geen zorgen – we kunnen wat harder fietsen en ook veel vaker stoppen als ik een foto wil maken omdat ik een privé tour krijg.
De groep is normaal tussen de 5 en 15 personen en je gaat dan nooit sneller dan de langzaamste fietser, hooguit zo’n 15 km/u. Erik vertelt me vol trots over een Nederlandse ‘oma’ van in de zeventig die deelnam aan zijn fietstoer en dat deed op een normale fiets zonder elektrische ondersteuning. Het maakte diepe indruk op hem. En het zegt ook iets over het niveau van dit fietsavontuur: het is voor alle leeftijden! Over de fietstoer moet je verder het volgende weten: je draagt verplicht een helm, die je ontvangt bij het inchecken in de fietswinkel. Je ontvangt twee gratis waterflesjes en betaalt voor je eigen lunch, die halverwege de dag voor je wordt ingebeld en die je alleen maar op hoeft te halen.
Tip: draag meerdere laagjes comfortabele kleding, neem zonnebrand mee en een zonnebril. De fiets die je meekrijgt heeft elektrische support en een klein stuurtasje voor een flesje water en je telefoon. De elektrische ondersteuning heeft drie niveaus: eco, tour en sport, wat vooral bij het beklimmen van de vele heuvels erg prettig is. Ik had in het begin niet in de gaten dat je deze ondersteuning in kon schakelen en piepte en hijgde als een oud paard de eerste twee heuvels op in de ‘normale’ fietsstand; niet nodig dus. Je hebt wel een zekere basisconditie nodig, want je bent echt de hele dag in beweging en je trapt -afhankelijk van je groepssamenstelling- af en toe flink door.
Mijn stadsgids op de fietstocht door LA, Erik
Sunset Boulevard
Bikes & Hikes LA Tours is gevestigd aan de drukke verkeersader van Santa Monica Boulevard in West Hollywood. Deze stad met 35.000 inwoners is de place to be voor de rich en famous. Ook kan je er leuk uitgaan en tref je er tal van luxe hotels, prachtige huizen aan lanen met oude bomen. Veruit de bekendste straten in West Hollywood zijn Sunset Boulevard en Santa Monica Boulevard waar je bekende tenten vindt als Rainbow Bar & Grill.
Deze populaire hangout voor rocksterren en groupies ziet er van buiten nogal aftands uit maar de hoeveelheid foto’s aan de muur bij de ingang bewijzen dat de gehele ‘who is who’ uit de rock scene hier ooit wel eens een voet binnen heeft gezet. Pal naast de Rainbow vind je The Roxy, en schuin aan de overkant ligt de beruchte Viper Room, waar acteur River Phoenix pal voor de deur jammerlijk aan zijn einde kwam. Ook tref je een paar deuren verderop The Troubadour, een kroeg van mythische proporties omdat menig iconische artiest uit de jaren ’60 en ’70 hier optrad; Elton John gaf hier in augustus 1970 zijn debuutoptreden in Amerika en de rest is history.
Bakermat van rock en roll, The Troubadour en huizenhoge lichtreclames op Sunset Boulevard, West Hollywood
The Viper Room, favoriete nachtclub van de sterren en Mystery Pier, de verborgen boekwinkel op Sunset Boulevard
Ben je van de flamboyante scene en hou je van mensen kijken, strijk dan vooral neer op het terras van The Abbey. Met name in het weekend na zonsondergang tot ver na middernacht is het hier een komen en gaan, zien en gezien worden. Een ander leuk weetje: Santa Monica Boulevard, waar de fietsroute start, is onderdeel van de beroemde Route 66, een van de oudste, originele snelwegen door Amerika die de oost- en westkust met elkaar verbindt en zijn westelijke eindpunt vindt aan het strand van Santa Monica.
Sunset Boulevard, zeker het deel tussen Hotel Pendry aan Olive Drive, West Hollywood en het Edition Hotel op Doheny Drive in Beverly Hills heeft in de avond en nacht de allure van Times Square met gigantische billboards en flitsende lichtreclames. Overdag zijn de hippe koffietentjes en lunchzaken in trek waar je maar zo een beroemdheid naast je kan treffen. The Butcher, The Baker and Cappuccino Maker (schrik niet van de prijzen!!) en Dialog Cafe zijn zo van die zaakjes. Maak ook even een stop bij de Mystery Pier, een unieke boekenzaak in een verborgen steegje waar de trotse Britse eigenaar al 25 jaar de meest bijzondere eerste edities van beroemde boeken in beheer heeft, naast tal van gesigneerde filmscripts en waar Johnny Depp vaste klant is.
The Butcher, The Baker and Cappuccino Maker – schrik niet van de prijzen!!
De luxe wereld van Beverly Hills
West Hollywood grenst aan Beverly Hills en dat je een andere stad in fietst merk je meteen. Niet alleen verandert de straataanduiding (de borden van West Hollywood zijn blauw met witte letters, die van Beverly Hills zijn wit met zwarte letters), ook het straatbeeld is beduidend anders. Alle straten zijn hier brandschoon, er ligt geen zwerver onder een struik of op een stoep, er zit geen gat of scheur in het asfalt, alle tuinen en het openbare groen zijn tiptop gemanicuurd en de Maserati’s en Porsches suizen om je oren. Kortom, je begeeft je in een totaal andere, groenere en vooral veel luxere wereld in Beverly Hills.
Naast tal van iconische hotels zoals Beverly Wilshire wier facade gebruikt werd voor de opnames van Pretty Woman, Beverly Hills Hotel waar tal van beroemdheden tijdelijk onderdak vonden (en vinden) en de Beverly Hilton waar Whitney aan haar einde kwam in een badkuip, vind je hier ook het beroemdste publieke toiletgebouw van de stad, in een prachtig onderhouden stadspark in hartje Beverly Hills, waar wijlen George Michael ooit werd gearresteerd en waar ik uiteraard even ben gestopt voor een plaspauze. Ook de door Julia Roberts beroemd geworden fancy winkelstraat Rodeo Drive ligt hier en in de heuvelrijke wijken kun je je eindeloos vergapen aan villa’s en mansions van tientallen miljoenen dollars.
Met gids Erik bij de ingang van het Beverly Hills Hotel, een begrip in LA
Fietsen tussen de palmen en megavilla’s van Beverly Hills en het beroemde openbare toilet in hartje Beverly Hills
Wij maken de eerste lange stop tijdens deze fietstocht bij het Greystone gebouw in Beverly Hills. Dit megagrote landgoed werd gebouwd door de steenrijke oliebaron Ed Doheny. In latere jaren vond hier een dubbele moord plaats op diens zoon Ned en zijn beste vriend; echtgenote Lucy Doheny trof haar man en diens vriend naar eigen zeggen dood aan in haar echtelijke slaapkamer. Wat volgde was een ellenlange rechtszaak en vele politieonderzoeken, waarbij Lucy als hoofdverdachte uit de bus kwam. Een echte who done it dus, die tot de dag van vandaag niet is opgelost. Na het overlijden van Ned Doheny werd het landgoed verkocht aan de stad en vandaag de dag kan je het terrein met schitterende tuinen en uitzicht over LA gratis bezoeken. Ook wordt het gebouw geregeld voor tal van films en tv sets gebruikt, van Mission Impossible tot de Gilmore Girls en zelfs videoclips van sterren als Elton John en Mariah Carey.
Uitzicht op downtown Los Angeles vanuit de openbare parktuinen rondom Greystone
Het verhaal van het roemloze einde van de twee in landhuis Greystone geeft voer tot nadenken
Sunset Boulevard
Holmby Hills – gluren bij beroemde buren
We fietsen door de pittige heuvels van Beverly Hills en belanden vanzelf in Holmby Hills, een grensbuurt die Beverly Hills met BelAir verbindt en vooral enorm in trek is bij zo’n beetje elke artiest uit de Rock & Roll Hall of Fame. Dolly Parton woonde er en buurman Michael Jackson blies in het huis next door zijn laatste adem uit. Jackson koos zijn stulp niet zomaar uit; hij was gefascineerd door Elvis Presley en wilde liefst zo dicht mogelijk in zijn buurt komen, ook al was de beste man al jaren dood toen hij zijn huis aankocht.
Terwijl gids Erik alle wetenswaardigheden over de vele sterren in deze straat uit de doeken doet, komen wij in gesprek met de neef van Barbra Streisand die net aan komt rijden. Dat rijke familieleden geen garantie zijn voor een luxe leven blijkt als hij uitstapt en met een boek in de hand de enorme lange security code intoetst bij het hek dat toegang geeft tot de voormalige Elvis Presley mansion. Barbra’s neef blijkt de poolboy van de Presley’s te zijn en weet ons te vertellen dat Lisa Marie Presley enkele maanden voor haar dood het huis heeft verkocht aan de huidige eigenaar, de grote baas van Mattel, je weet wel, fabrikant van de Barbiepoppen. Zodra het hek gracieus open zwaait gluren we even naar binnen en zien op een heuvel de uitgestrekte witte villa liggen waar Lisa Marie ooit met haar eigen Barbiepoppen speelde….
De goed beveiligde megamansions van de sterren (in dit geval Beatles gitarist George Harrison)
De lange oprit naar het huis van Beyoncé met de villa die gebruikt werd voor de tv-serie The Fresh Prince of BelAir
Westwood en Brentwood
We zetten een tandje extra power bij om verder de heuvel op te fietsen en komen langs het ouderlijk huis van Paris Hilton; haar ouders wonen er nog steeds. Beyoncé en Jay-Z hebben een megalange oprijlaan waar je deels op kan rijden. Wij fietsen een klein stukje haar driveway op en zien aan de linkerhand het landhuis opdoemen dat figureerde als het huis van de oom van Will Smith in de tv-serie Fresh Prince of BelAir. Erik wijst me ook nog op het inmiddels volledig verlaten en verwaarloosde landgoed van de acteur die Tarzan speelde en voor we het weten zijn we BelAir weer uit en terug op Santa Monica Boulevard, die kilometers lang door diverse steden richting zee gaat.
Wij laten BelAir achter ons en zetten koers richting Westwood. Dacht je dat je alles wel gehoord en gezien had qua luxe en perfectie, doemen er ineens straatnaambordjes als Cashmere Street, Bentley Avenue en Avenue of the Stars op; ik verzin het allemaal niet. Alles en iedereen in deze zeer gewilde buurt ziet er bijna nep uit, met de perfecte hond, het perfecte uiterlijk en strak aangelegde tuinen. Westwood is tevens de buurt waar de UCLA, ofwel de Universiteit van Los Angeles, gevestigd is en waar als ik Erik mag geloven de peer pressure zo hoog is dat studenten er stuk voor stuk gestresst bijlopen.
De Avenue of the Stars, waar de sterren en rijken der aarde wonen en zelfs de honden er volledig gestyled bij lopen
Vanuit Westwood fietsen we door naar Brentwood; hier wonen de starters aan de voet van de heuvels van Beverly Hills en BelAir. We zeggen hier niet voor niks work your way up the hill, aldus Erik. Ik registreer voornamelijk leuke eettentjes en een gezellige sfeer hier; we zijn weer terug in de normale wereld. Eenzelfde informele, ietwat hippe vibe vangen we op in de buurten Melrose, bekend van de tv serie Melrose Place uit de jaren negentig, en Beverlywood, who knew dat deze buurt bestond? Je vindt hier op elke straathoek wel een knus koffietentje, boetieks, yoga en wellness studio’s. Wij trappen hierna een einde flink door over de brede Wilshire Boulevard. We moeten ons hier als fietsers tussen de bussen en het gemotoriseerde stadsverkeer begeven maar als geoefende fietser draait een Nederlander daar z’n hand niet voor om. Ik kreeg op geen enkel stuk van de fietsroute het idee van een gevaarlijke verkeerssituatie en zolang je de tekens van je gids opvolgt is er niks aan de hand. Op dit stuk van de route halen we met gemak, en met ondersteuning, de 35 km per uur en zijn we in een mum van tijd aan zee.
Santa Monica
Al is de Santa Monica Pier een icoon en een topbezienswaardigheid in deze mondaine badplaats, ik laat de achtbaan, straatmuzikanten en het reuzenrad graag aan me voorbijgaan; mij iets te druk en toeristisch. Stop in Santa Monica liever bij het prachtige Palissades Park waar locals elke dag heen gaan voor hun dagelijkse lichaamsbeweging, zoals yoga, pilates, joggen, fietsen, rolschaatsen of om hun hond uit te laten. Je hebt er geweldig uitzicht op de zonsondergang, het uitgestrekte strand waar ondanks het zonnige weer op een doordeweekse dag amper iemand te vinden is, en op de beroemde badplaats Malibu in de heuvels aan je rechterhand. Het Spaanse woord Palissades betekent vrij vertaald zoiets als ‘grond die in constante beweging is’ en je ziet er dan ook letterlijk dat stukken van de hoger gelegen kliffen zijn afgebrokkeld van het in beweging zijnde kustgebied.
We passeren het bord dat het officiële einde van Route 66 markeert en fietsen eventjes parallel aan Ocean Drive, en maken dan een draai naar rechts, het strand op en staan al snel oog in oog met tal van rekken en gymtoestellen, aangeduid als Muscle Beach. In de loop der jaren is er een tweede Muscle Beach bijgekomen in het iets verderop gelegen Venice Beach, waarover later meer, maar dit is dus de originele Muscle Beach waar je de hele dag jong en oud letterlijk in de touwen en ringen ziet hangen. Sommige figuren, veelal mannen met tanige, gebronsde huid zijn er elke dag en gedragen zich als king of the beach en hebben bijnamen als Spinner, gebaseerd op de trucs die ze aan de ringen uithalen.
Na een kleine drie uur fietsen bereiken we de kustlijn van Santa Monica
Geweldig uitzicht op de beroemde badplaats Malibu in de heuvels aan je rechterhand
De Santa Monica Pier, een begrip in LA en omstreken
In Santa Monica eindigt de beroemde Route 66 en vind je de originele Muscle Beach
De Pier heeft tal van attracties en eettentjes en is ook erg toeristisch
In het Palissades Park in Santa Monica
Venice Beach
Vanuit Santa Monica kan je over een breed en langgerekt fietspad op het strand naar het naastgelegen Venice Beach fietsen. Je gaat daarmee ook een stadsgrens over en dat merk je onmiddellijk. Santa Monica is -op de toeristische Pier na- het toonbeeld van rust en sophistication met chique strandtenten als Shutters on the Beach, maar een struikel verder in Venice bevind je je ineens in een sfeer die nog het meest doet denken aan een drukke dag in de Kalverstraat of Rokin: overal lawaaierige winkels met toeristische meuk, een niet te vermijden hashlucht overal waar je gaat, knallende muziek uit tal van speakers en een enorme drukte. Ook ben je hier weer officieel terug in de stad Los Angeles en de drugsverslaafden doemen ook weer op, net als daklozen die met hun treurige karretjes vol schamele bezittingen rondlopen of in parkjes hangen. Ik ben geen fan van deze strandstrip maar kennelijk ben ik de enige want het is er stervensdruk. Wel leuk: elke zondagavond wordt er door Venice Beach een verlichte fietstocht georganiseerd (iedereen draagt gekleurde lampjes op z’n lijf of fiets) waar je je gratis en ongevraagd bij aan mag sluiten, zo vertelt Erik, die zelf ook geregeld deelneemt.
Wij stoppen in het park van Venice Beach, eten er een lichte lunch uit het vuistje en kijken naar de kunsten van een dame op rolschaatsen op de baan voor onze neus. Normaalgesproken is het op deze rolschaatsbaan een drukte van belang; wij zagen een eenzame schaatster haar rondjes draaien. Ondertussen vertelt Erik me het verhaal over Muscle Beach Venice, die dus na het origineel in Santa Monica ontstond. Arnold Schwarzenegger zette Muscle Beach Venice op de kaart door er na zijn aankomst in Amerika als pionier van de sport dagelijks te trainen met bodybuilders en bodybuildingliefhebbers. Het is op deze plek dat hij werd ontdekt door een filmbaas en zijn eerste filmrol kreeg waar zijn spierbundels goed van pas kwamen. Rondom het trainingsgebied van Muscle Beach Venice zie je tientallen bronzen plakkaten met de namen van tal van beroemde sporters en bodybuilders die hier getraind hebben, maar de naam van Schwarzenegger ontbreekt. Volgens gids Erik zou hij bedankt hebben voor de eer en alleen geïnteresseerd zijn als Muscle Beach Venice een standbeeld voor hem op zou richten. Tja. Sounds like The Arnold…..
Tijd voor een picknick lunch op Venice Beach, daar waar de filmcarrière van Arnold Schwarzenegger van de grond kwam
De rolschaatsbaan met op de achtergrond het AK kunstwerk, met de manshoge initialen van Abbot Kinney
Amerikaans Venetië
Na de lunch stappen we weer op de fiets en rijden twee straatblokken landinwaarts waar Venice ineens een totaal ander, veel vriendelijker en geciviliseerder gezicht laat zien. Ondertussen vertelt Erik me het verhaal over de ontstaansgeschiedenis van Venice en diens romantische achtergrond. De rijke zakenman Abbot Kinney wilde graag zijn vrouw plezieren, die helemaal wild was van Venetië in Italië. Dat bracht Kinney in 1890 op het idee om de moerasgronden aan de kust te dreggen en er een prachtig park aan te leggen voor haar, en het gebied om te dopen tot Venice Beach Park. In het park zie je een groot stalen kunstwerk staan met de letters AK, de initialen van de grondlegger dus.
Kinney ging nog een stapje verder en liet ook vier kanalen uitgraven met bruggetjes eroverheen naar Venetiaans model (Giethoorn zou ook kunnen). Deze Venice Canals bestaan nog steeds en kan je bezoeken; buurtbewoners die in de huizen langs de grachten wonen zijn enorm trots op deze plek en hebben hun huizen en tuinen met permanente kerstlampjes versierd die elke avond, het hele jaar door, aangaan wat dit gebied iets sprookjesachtigs geeft, en er is een looppad pal langs het kanaal dat je mag betreden als je de grachten van dichterbij wil zien.
Ga je nog een paar blokken dieper Venice in dan kom je uit op de lange winkelstraat die, je raadt het al, de naam Abbot Kinney draagt. Je vindt er de meest hippe boetieks, knusse eettentjes maar ook rekken met vintage kleding pal langs de weg. Een totaal andere vibe dan de tacky toeristenstrip op Venice Beach, en zeker een bezoekje waard.
Klein Venetië, een oase verscholen in de straten achter Venice Beach
De Venice Canals
De lange winkelstraat Abbot Kinney omzoomd met huizenhoge palmen en volop keuze uit terrassen, boetieks en eettentjes
Marina del Rey, de grootste haven van de USA
We fietsen door naar Marina del Rey, de grootste aangelegde haven van Amerika. Tot voor kort was dit een retirement community waar je bejaarden van de zon en het waterland zag genieten. Sinds de komst van ondernemers uit Silicon Valley en steeds minder inwoners die afhankelijk zijn van inkomsten uit de veel verderop gelegen studio’s, is Marina del Rey ineens hot. De appartementen zijn gewild en gaan voor hoge bedragen weg. De buurt is ook zichtbaar aan het verjongen wat je vooral merkt aan de havenboulevard waar restaurants als UOVO de hele dag uitpuilen met een hippe crowd.
Grappig weetje: de haven met 6.000 boten ligt in een soort niemandsland in LA County, en wordt dan ook gehandhaafd door een varende sheriff. We worden er ook weer even aan herinnerd dat we dichtbij Hollywood zijn als we een vissersboot zien liggen die de naam Marlin Brando draagt 🙂
Fiets je de hoek om van het hippere deel van Marina del Rey dan beland je in Fisherman’s Village en daar lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Behalve wat voorbijvarende boten en zonnende groepen zeehonden en zeeleeuwen vind je hier vooral veel rust en ruimte. Na een dag vol prikkels ook wel even fijn. Er staat een gebouw met een oude vuurtoren en er liggen een paar rustieke restaurants waar alleen maar locals komen. Er wordt me verteld dat in het restaurant met de naam Whiskey Red’s wel vaker live optredens zijn en dat Jane Fonda een van de locals is die hier wel eens een vorkje kwam prikken.
De grootste haven van de USA huisvest 6.000 boten, ook de boot van de Sheriff
Culver City, bakermat van MGM Studios
Vanuit de Fisherman’s Village laten we Marina del Rey achter ons en rijden nu over een fietspad van 10 km in een rechte streep naar Culver City, waar de helft van alle Hollywood films en tv producties wordt gemaakt. Dit Ballona Creek Bike Path ofwel Marvin Braude Bike Path is een prachtige route met aan je linkerhand een uitgestrekt beschermd natuur- en broedgebied dat in de lente vol bloemen staat, en aan je rechterhand een kanaal. Je waant je voor een paar minuten even in een andere wereld, zeker niet in een wereldstad.
Even verderop vertelt gids Erik tot m’n grote verrassing dat in dit drooggevallen kanaal de beroemde autorace scene uit de film Grease is opgenomen, en waar Sandy op de heuvel langs de oever haar beroemde Sandra Dee lied zingt. De locatie diende later ook als decor voor de films Terminator II en The Fast & The Furious.
We komen na een kleine 20 minuten flink doortrappen aan bij Culver Studios, 100 jaar geleden de bakermat van MGM Studio’s met films als Wizard of Oz en Gone with the wind. Nu zijn het Apple TV, Amazon Prime Video en Sony production studios die hier al hun films en tv series maken. Op het plein in downtown Culver City staat nog wel het originele Culver Hotel waar een deel van de cast uit de film Wizard of Oz destijds verbleef. Ook vind je er een replica van het koloniale landhuis dat aan het einde van Gone with the Wind verbrandt. Er tegenover staat het gloednieuwe en hypermoderne Amazon gebouw en vind je groepen jongeren op de Culver Stairs druk in de weer met hun smartphones. De tijden van de oude filmklassiekers zijn…. gone with the wind, en er waait een nieuwe wind onder aanvoering van Jeff Bezos, zoveel is duidelijk.
In het historische Culver Hotel werd een deel van de cast van The Wizard of Oz ondergebracht
Het vroegere MGM Studios, nu omgedoopt tot Culver Studios – In dit kanaal werd in 1978 de race scene uit Grease gefilmd
Olympisch Dorp uit 1932
Mijn achterwerk begint in deze fase van de fietstocht echt wel te voelen dat we al zes uur aan het fietsen zijn en ik ben wel klaar voor vandaag, maar Erik kan het niet laten me ook nog even mee te nemen naar het terrein waar ooit Helms Bread Factory gevestigd was. Toen de broodfabriek net af was gebouwd, bleek het Olympisch Comité met de handen in het haar te zitten want waar moesten ze de internationale sporters van de 1932 Olympische Spelen in LA kwijt? Helms bood aan de gloednieuwe fabriek en arbeiderswoningen er omheen ter beschikking te stellen als Olympisch Dorp, de allereerste in zijn soort. Het enige dat Helms terug wilde als wederdienst voor het verlenen van de huisvesting was gebruik van het olympisch logo, wat destijds door het Olympisch Comité werd goedgekeurd en zodoende aten miljoenen Amerikanen brood uit zakken van Helms met de welbekende olympische ringen erop. Totdat Helms Bread in de jaren zestig werd opgedoekt zou het olympische logo de verpakkingen van het broodmerk blijven sieren.
Wie goed kijkt kan zowel de geschiedenis van Helms als van het olympisch dorp nog terugvinden op de gevels, maar de achteloze bezoeker vindt hier vandaag de dag enkel een high-end meubelboulevard met populaire restaurants zoals Father’s Office. Na deze allerlaatste stop fietsen we terug naar Santa Monica Boulevard en drinken Erik en ik een biertje op deze zonnige, onvergetelijke dag en fietstocht door LA. Ga je naar Los Angeles, dan kan ik je deze fietstour LA in a day zeker aanraden!
Het logo van Helms Olympic Bread siert nog altijd de gevel van de voormalige broodfabriek
- Dol op de ukelele, symbolisch snaarinstrument van Hawaii - 29 maart 2024
- Roadtrip in Californië over de Pacific Coast Highway - 29 februari 2024
- Laupahoehoe, het land van fruit en honing - 17 februari 2024
