Tot de standaard reisuitrusting behoren bij mij een paar hardloopschoenen. Hardlopen is een universele sport waar je slechts geschikt schoeisel en wat functionele kleding voor nodig hebt. Naast de lichaamsbeweging en het op het peil houden van je conditie is het ook een manier om de plaats waar je bent te leren kennen en een klein inkijkje in de lokale samenleving te krijgen. Sport verbroedert, een praatje met de lokale atleten is zo gemaakt. Ook handig om er zo achter te komen wat de leukste routes zijn.
Niet overal is het gebruikelijk om langs de weg te hollen. Soms moet je zelf je weg vinden. Afgezien van dat het goed opletten is, zie je ook andere dingen, afhankelijk van het moment van de dag dat je erop uittrekt.
Hardlopen in Fatima
Deze ochtend strikte ik net na de zonsopkomst, even voor 7.00, mijn veters op de veranda van het guesthouse. Ik bevond me in Fatima, gelegen in het centrum van Portugal op zo’n 100 kilometer ten noorden van Lissabon. Prachtig oranje tinten zaten nog in de hemel, de straten nagenoeg verlaten. Een paar bouwvakkers zaten in hun busje nog wat slaperig voor zich uit te staren en verderop kwam ik nog een paar verdwaalde Aziaten tegen. Alhoewel verdwaald? Fatima is in religieuze kringen wereldberoemd. Het is de katholieke hoofdstad van Portugal. Het verhaal komt erop neer dat Maria hier honderd jaar geleden tot zes keer is verschenen, waarna het een bedevaartsoord alsmede een heiligdom is geworden. De dienst die begon om 7.00 in de halfopen kerk hebben de Aziaten waarschijnlijk bijgewoond.
Santuário de Fátima
Het is stil op het plein. Ik ren langs het bronzen standbeeld van paus Johannes II, die een verse bloemenkrans aan zijn voeten heeft liggen. Iedere 13e van de maand staat het plein barstensvol. Nu scharrelen drie duiven over het met kleine klinkertjes betegelde plein, op zoek naar wat eetbaars. Terwijl ik mijn pas inhoud, nader ik twee mensen op hun knieën die al druk biddend in de richting van de basiliek schuifelen. Waarschijnlijk hebben ze de tocht naar Fatima vanaf hun woonplaats, waar dat ook moge zijn, te voet afgelegd. Ze merken me niet als op ik hen passeer. Volledig in trance schuifelen ze voort. De dienst in de kerk lijkt ten einde, als de aanwezigen zwijgen en gezamenlijk bidden. Luid begint de bel te luiden. Kippenvel moment, ook voor ongelovigen. Na een dikke minuut wordt het weer stil en staat het publiek op. Tijd om de weg te vervolgen en nog een paar kilometers te maken voordat de massa echt wakker wordt en Fatima weer overneemt. Weer een bijzonder loopje.
- Vier tips voor de fraaie Vlaamse Westhoek - 2 augustus 2022
- Citytrip Aken - 3 juni 2022
- Emirates met kids - 25 mei 2022
