Waar kennen wij jou van Martijn?
‘Zeventien jaar werkte ik in de journalistiek, vooral op het Binnenhof. Ik gaf politiek commentaar bij BNR Nieuwsradio en op NPO Radio 1. Ook schreef ik een bestseller over Mark Rutte en de roman De ‘Roofvogel’, waarin ik de schimmige wereld achter de schermen van de politiek laat zien. Maar mijn grote passie is altijd al reizen geweest. En zo is ook twee jaar geleden mijn eerste boek met reisverhalen ontstaan: ‘Alle Dagen Libanon’. Onder Libanonreizigers is het een grote hit geworden. Toen ik na het verschijnen van dat boekje een jaar in dat land ging wonen, kwam ik tientallen Nederlanders tegen die met dit boek op zak op reis waren gegaan. En sinds kort is het dus ook vertaald in het Engels. Ja, dat geeft wel een kick.’
Hoe ben jij het schrijversvak ingerold?
‘Ik had een hoofdredacteur, Lize Alink, die mij daartoe heeft aangespoord. Zij gaf me nog net niet de opdracht om een boekje te schrijven over -ik chargeer even- luie, linkse ambtenaren, maar dat scheelde weinig. Ik zag er wel wat in en met een collega ging ik op pad op experts te interviewen over vooroordelen over ambtenaren, en vooral of die kloppen, en dat werd mijn eerste boekje: ‘Lui, links en lak aan de burger’.’
De hippe wijk Balat in Istanboel, de stad waar Martijn belandde vanwege de liefde.
Kun je zeggen dat schrijven jouw leven heeft veranderd?
‘Tien jaar geleden had ik geantwoord: hou op, ik schrijf als journalist veel en nu schrijf ik wat meer woorden en dan ontstaat er een boek. Maar zo’n boek over Mark Rutte is toch van een ander kaliber dan ‘Mijn moeder wil je graag ontmoeten’, waarin ik vertel wat ik zelf heb meegemaakt. Ik vind het eerlijk gezegd soms ook best eng om zoveel over mijzelf te delen. Dan denk ik: wat zullen de mensen wel niet denken? Maar dat hoort bij het type boeken dat ik nu schrijf: ik pas ervoor om daarin alleen mooi weer te spelen. Ik ga bijvoorbeeld niet doen of ik in het Braziliaanse Salvador de Bahia de tijd van mijn leven had, terwijl ik er bijvoorbeeld echt doodsbang ben geweest.’
De Westelijke Jordaanoever, Bethlehem. Een zenuwslopende reis naar Israël is onderdeel van dit boek.
Krijg je de ideeën voor je boeken tijdens het reizen of juist andersom?
‘Het schrijven is voor mij een uitlaatklep. Een diepe behoefte ook om te delen wat ik heb meegemaakt. Ik bedenk dus niets thuis en ga niet op pad voor de beleving van mijn ideeën. Ik kies mooie, vreemde en fascinerende plekken uit en kom terug met enorm veel materiaal om te schrijven. Bij het schrijven van mijn roman ‘De Roofvogel’ was dat anders. Ik heb bewust Libanon uitgekozen om aan dat boek te werken. De afstand tot Nederland én het Binnenhof hielp enorm.’
Hoe bewaar en verwerk je deze ideeën tijdens je reizen?
‘Gevoelig punt. Ja, daar ben ik dus helemaal niet goed in! Ik maak wel eens een aantekening, neem foto’s en maak video’s, maar…. Dus later moet ik veel terugzoeken en uit mijn geheugen (en dat van vrienden) putten. Voor mijn laatste boek was dat soms een helse zoektocht.’
Martijn voor een restant van de Berlijnse muur. Hij dook in deze stad het wilde nachtleven in.
Hoe kwam je op het idee van je nieuwste boek?
‘Aan het schrijven van Alle Dagen Libanon beleefde ik veel plezier. En dit boek kon op veel waardering bij de lezers rekenen. Dus zo kwam het idee om in dezelfde stijl een nieuw boek te schrijven.’
En verklaar de titel ‘Mijn moeder wil je graag ontmoeten?’
‘Nu vraag je bijna het onmogelijk, want die titel is er juist om mensen nieuwsgierig te maken. Wat ik kan verklappen is dat het een zin is van een jonge Egyptenaar met wie ik een waanzinnig avontuur beleefde. Ik kan achteraf zelfs wel zeggen dat hij mij naar zijn dorp ontvoerd heeft, want toen ik ’s avonds terug wilde bleek dat opeens onmogelijk. Er zouden geen bussen meer gaan. Het was goed bedoeld hoor: hoe langer een gast blijft, hoe meer een familie zijn gastvrijheid kan laten zien, maar het voelde voor mij als het beroven van mijn vrijheid. Met een smoesje ben ik de volgende dag toch weggekomen.’
Waarom zouden mensen dit boek moeten lezen?
‘Ik denk dat het boek voor mensen die veel reizen herkenning biedt. En het zal ze zeker op nieuwe ideeën brengen. Voor jonge, nog onervaren avonturiers kan het boek ze misschien over de drempel helpen. Niet dat een handleiding is, maar ik denk dat mensen wel van mijn kunnen leren hoe je ontsnapt aan het massatoerisme – wat ik verafschuw. Ook laat ik zien hoe je snel nieuwe mensen kunt leren kennen. Alleen op pad gaan, wat ik meestal doe, is daarvoor de allerbeste manier. En ga vooral met lokale bussen. Als je 12 uur naast iemand in een bus zit, dan kom je meestal wel met die persoon in contact!’
Thailand, barre tocht door de jungle waar Martijn eindelijk in contact kwam met de lokale bevolking.
Heb je een bepaald doel als je schrijft?
‘Om eerlijk te zijn vind ik het vooral heerlijk om te vertellen wat ik heb meegemaakt. Als ik vijftienhonderd jaar geleden had geleefd, had ik waarschijnlijk verhalen rondom een kampvuur verteld.’
Welk van de 15 bestemmingen in ‘Mijn moeder wil je graag ontmoeten’ heeft het meeste indruk op je gemaakt?
‘Ik zal Jakarta nooit vergeten. Ik was al gewaarschuwd dat je er niet gewoon over straat kunt lopen, omdat trottoirs er zouden ontbreken… maar eerlijk gezegd dacht ik dat het een broodje-aap-verhaal was. Maar de stad was veel erger dan ik had kunnen vermoeden. Een ware verkeershel. Eén keer heb ik geprobeerd er te lopen, maar door de brommertjes word je vanzelf van de weg gedrukt. En dan is het er ook nog eens stikheet en hangt er permanent een laag verstikkende smog. Ik ben over bijna al mijn bestemming in mijn boek positief, maar naar Jakarta wil ik eigenlijk nooit meer terug.’
Jakarta, waar Martijn met de vele ongemakken van deze stad te maken kreeg
Tot slot, aangezien jij ontzettend veel reist, wat is jouw top 3 van bestemmingen in de wereld en waarom?
‘Met Libanon heb ik enorm veel. De diversiteit van de bevolking is adembenemend. Je zet een paar stappen en je waant je daar weer in andere wereld. De ene keer voel je je in Grieks dorpje, de andere keer in Nice en dan weer in Iran. En op een en dezelfde dag kun je er aan het strand liggen en skiën. Dat ik daar vrienden voor het leven heb gemaakt met wie ik dagelijks nog contact heb, vind ik heel bijzonder. Toch staat Egypte nog een plaatsje hoger. Wat een prachtvolk is dat. En praatziek. Net als ik. Nergens kwam ik zo makkelijk in contact met mensen als daar. En buiten de toeristische gebieden valt het wel mee met de befaamde oplichters. Maar mijn grote liefde is… Brazilië. Ja ondanks de vele problemen zoals armoede en criminaliteit. Wat een mensen, zo warm! Bij de eerste ontmoeting krijg je al een knuffel, zoals je die hier alleen thuis krijgt. Het is ook een prachtig land en over avontuur gesproken: in Brazilië gaat alles altijd zoals je het niet verwacht. Heerlijk dus!
Straatcarnaval Brazilië, de ‘bloco’, een van de 15 persoonlijke bezoektips in ‘Mijn moeder wil je graag ontmoeten’.
Het nieuwe boek is te koop via uitgeverij Droomvallei.
Winactie
We verloten drie keer ‘Mijn moeder wil je graag ontmoeten’ onder degenen die een reactie onder dit artikel plaatsen. De voorwaarde is dat je in minstens 75 woorden vertelt waarom jij benieuwd bent naar dit reisverhalenboek van Martijn van der Kooij. De winnaars maken we op 16 oktober bekend!
- 5x waarom je naar Zuid-Finland wil deze zomer - 21 maart 2024
- 10 hoogtepunten van Ibiza per huurauto - 20 maart 2024
- Bikinitrends voor 2024 - 19 maart 2024
Sander zegt:
Na het lezen van dit artikel heb ik voor het eerst gehoord van dit boek.
Gekke titel heeft het boek,maar wekt wel meteen de interesse,en maakt je nieuwsgierig naar de inhoud.
Ik ben dol op lezen en reizen,en ben reuze benieuwd naar dit boek en ik wil wel graag meer lezen over de 15 bestemmingen in ‘Mijn moeder wil je graag eens ontmoeten’. Tevens doe ik misschien nieuwe ideeën op na het lezen van dit boek.
Mijn vader vind dit soort boeken ook erg interessant,dus als ik het uit heb geef ik het graag te leen aan hem.
Diana zegt:
Het is een titel die me meteen pakt, om vervolgens een beetje teleurgesteld te raken dat het alweer een reisverhaal is voor mensen die reizen (of dat willen doen). Ik reis fysiek zelf niet, mede door mijn fysiek.
En toch ga ik graag mee op reis in boeken. Ik geniet van reisverhalen, de avonturen en ben erg nieuwsgierig naar mensen. Waar worden ze blij van? Wat is hun verhaal? Vandaar dat de titel me zo aanspreekt. Misschien kan er een volgende keer bij staan: reisverhalen, ook voor de avontuurlijke bankzitter.
Kelly Vereecken zegt:
Dit artikel heeft me ongelooflijk nieuwsgierig gemaakt. Sinds 4 jaar heb ik de reismicrobe te pakken. Samen met mijn toen kersverse man zijn we voor de eerste keer zonder plan naar Thailand gereisd. Ondertussen zijn we echte kampeerders geworden en reizen we ook graag Europa rond. Er staat nog zoveel op ons lijstje! Het boek zal me heel veel kunnen leren. Sommige situaties zullen bekend voorkomen en leuke herinneringen doen opborrelen
Ellen Van Den Bleeken zegt:
Bij het lezen van het interview groeide mijn interesse in het boek. Ik hou van boeken die je mee op vakantie nemen, zonder dat je het huis moet verlaten, zo kan je heel even ontsnappen aan de drukke, hectische wereld. Ik reis zelf heel erg graag en heb ook best al veel van de wereld gezien maar de laatste tijd wordt dit steeds teruggeschroefd naar kleine reisjes. Ik mis het reizen en backpacken enorm dus misschien kan ik via dit boek nog eens genieten van dat gevoel dat alleen een onbekend land je kan geven. Dat ontdekken van sferen, mensen, cultuur,.. ik denk dat ik dat het hardste mis en uit dit interview lijkt Martijn iemand die dit gevoel snapt en hopelijk ook om kan zetten in woorden.
Marian zegt:
Ik ben zeer benieuwd naar je reisverhalen. Ik heb zelf ook altijd veel gereisd en het liefst buiten de gebaande paden. Een retourtje kopen en in 4 weken een land leren kennen. Dit vooral door met het openbaar vervoer te reizen en veel contact met de lokale bev.olking.. Grappig dat we zoveel raakvlakken hebben. Ik ben voor de liefde in Tunesië gaan wonen. Ik vind het erg leuk om ervaringen van anderen te lezen en eventueel nieuwe inspiratie op te doen.
Masia zegt:
Ik hou erg van reizen en doe dit altijd samen met mijn vriend. Dit boek schrijft over hoe je alleen kunt reizen en hoe snel je daadwerkelijk mensen zult ontmoeten. Ik denk al een tijd dat het heel goed voor mij zal zijn om eens een keer alleen op reis te gaan. Ik wil wel maar ik durf niet! Ook al zeggen veel mensen dat je snel mensen ontmoet als je solo reis heeft dat me nog niet overtuigd. Hopelijk durf ik door dit boek te lezen wel de stap te nemen!