Champasak in het heden
Bassac is nog slechts de naam van de rivier die niet ver van de nu Champasak genoemde stad in de Mekong stroomt. Het is lastig voor te stellen dat Champasak eens de hoofdstad van een koninkrijk was. Een stoffige weg met aan weerszijden grotendeels houten huizen vormt de hoofdstraat, uitkomend op een plein met wat, gezien het bijna geheel ontbreken van verkeer, wel de meeste nutteloze rotonde van het land moet zijn. Er zijn de nodige guesthouses, een paar restaurantjes die om negen uur sluiten en een handvol winkeltjes. Het wat slaperige dorpskarakter dat nog niet heel lang geleden ook Vientiane en Luang Prabang kenmerkte is hier nog volop aanwezig.
Typisch straatbeeld in Champasak
Prins Boun Oum Na Champasak verloor in 1946 de soevereiniteit over het koninkrijk Champasak, maar bleef tot zijn dood zijn rituele taken als boeddhistisch monarch vervullen. Dit hield in dat hij riten verrichte om boze geesten te verjagen en, via een medium, met de geesten van zijn voorouders sprak.. Zijn woning, een elegant Franse landhuis is, hoewel niet echt goed onderhouden, nog steeds het meest monumentale pand in de stad. Maar voor een paleis is het al even bescheiden als Champasak dat is voor een (voormalig) hoofdstad.
Het landhuis van de prins
De heilige berg
Wat Phou ligt tegen de berg Phou Khao aan. Er is bewijs gevonden dat er al in de 5e eeuw een tempel op deze locatie was, maar de huidige ruïnes dateren uit de 11e tot de 13e eeuw. Het unieke van deze tempel was dat water uit een natuurlijke bron werd geleid naar een Shiva lingam (gestileerd mannelijk geslachtsdeel). Omdat de berg achter het heiligdom ook een lingam-vormige top heeft werd deze beschouwd als de verblijfplaats van Shiva. Het water uit de bron is heilig, symboliseert de rivier de Ganges of de Oceaan. Dus eigenlijk van Shiva naar Shiva voor Shiva.
Wat Phou en Angkor
Wat Phou behoorde vanaf het begin van de 10e eeuw tot het Khmer Koninkrijk met als centrum Angkor, dat bijna geheel Thailand, Laos en Cambodja omvatte. De hoofdreligie was oorspronkelijk het Hindoeïsme, maar later bekeerden de Khmer zich tot het Theravada Boeddhisme (de stroming die in Zuidoost-Azië en Sri Lanka gevolgd wordt). Wat Phou werd vanaf dat moment gebruikt als boeddhistische tempel. En ook nu is het behalve een archeologische Word Heritage site ook een levende tempel, compleet met pelgrims en een groot festival met duizenden bezoekers dat ieder jaar in februari plaatsvindt. De Lingam is vervangen door beelden.
Wat Phou van bovenaf
Wat Phou heeft, zoals de meeste Khmer tempels een oostelijke oriëntatie, in dit geval van de Mekong richting de berg. Vanaf de ingang passeer je eerst een groot waterreservoir waarna twee gebouwen volgen die wel het noord- en het zuidpaleis worden genoemd, al is eigenlijk niet geheel bekend waar ze toe dienden.
Een pad en korte trappen leiden naar twee terrassen, waar een beeld van een Dvarpala -wachter- te vinden is die wordt vereerd als Jayavarman II, de stichter van Wat Phou. Hier lopen de archeologie en de lokale folklore nogal uiteen. Het beeld is aangekleed en de voet bedekt met offeranden als bloemen en wierook.
De vereerde wachter
Het heiligdom
Een langer pad en weer een terras leiden naar een lange trap die eindigt op een terras waarop het belangrijkste gebouw staat, het heiligdom, geflankeerd door een gebouwtje dat, zoals bij meer Khmer monumenten het geval is, bibliotheek genoemd wordt, ook al is in werkelijkheid niet bekend waar dit gebouw voor gediend heeft. Het heiligdom bevat metershoog Boeddhabeeld geflankeerd door een scala aan beelden van verschillende groottes en materialen, dat een beetje doet denken aan een congres van buitenaardse wezens. De ingang wordt geflankeerd door beelden van wachters en vrouwelijke Devas -godinnen-. Hoogtepunten zijn de reliëfs op de lateien, met prachtige voorstellingen van Hindoe sagen en goden. Achter deze gebouwen ligt de klif, waaruit het heilig water nog steeds stroomt en iets verderop zijn een in steen gehouwen olifant en een krokodil die mogelijk als altaar voor offeranden dienst heeft gedaan.
Het heiligdom van Wat Phu
Wat Phou heeft natuurlijk niet het overweldigende van de ruïnes van Angkor, maar de stijl is toch wel herkenbaar en de ligging geeft deze tempel wel een unieke plaats. Dus bij een bezoek aan Laos hoort, voor de cultureel geïnteresseerde, toch wel een bezoek aan dat andere stukje UNESCO Heritage.
Boeddha voor de Khmer tempel
Boeddha’s in een Hindoe heiligdom
Een deel van de verzameling Boeddha’s
Wil jij ook op reis naar Laos?
Check onze speciaal geselecteerde reizen naar Laos in de reisshop.
Laos totaal met tropisch strand
Ontdek avontuurlijk Noord-Laos
A taste of Laos
- Malta: reis door de eeuwen in een paar dagen - 23 april 2023
- Oman – woestijnen en oases - 21 februari 2023
- Shangri-La. De creatie van een paradijs - 17 november 2022
