São Jorge, een lang uitstrekt eiland dat deel uitmaakt van de centrale Azoren-archipel, staat bekend om haar kustlijn met hoge steile kliffen en zogenaamde fajã's, dat zijn kleine vlakke landtongen die zijn ontstaan door grondverzakkingen of lava na de enorme erupties waarmee het eiland eeuwen geleden te kampen heeft gehad. Er zijn er wel 40 op het eiland, waarvan sommige enkel te voet bereikbaar zijn. Hiken op dit eiland is dus een must en wij kiezen daarom voor een tweedaagse wandeltocht om zo de mooiste fajã's te ontdekken.

Landen op het eiland

São Jorge is 53 kilometer breed en slechts 8 kilometer lang. Naast een grillige kustlijn heeft São Jorge ook nog een hoge bergketen die zich uitstrekt over de gehele breedte van het eiland. Hierdoor bevinden de meeste dorpjes, de hoofdstad Velas en ook het vliegveld zich op de meest vlakke stukken aan de onderkant van de bergketen. Voor het vliegveld levert dit nog al eens problemen op. Waait er namelijk een sterkte noordenwind, dan kan het vliegtuig door de van de bergketen af roetsjende wind moeilijk tot niet landen en worden vluchten al snel gecanceld. Zo wordt onze vlucht vanaf Terceira ook gecanceld en belanden we samen met de andere passagiers voor een nachtje in een hotel in Praia da Vitoria. De Azorianen lijken hier al niet meer van op te kijken. Na het draaien van de wind landen we de volgende middag veilig op het kleine vliegveld van São Jorge.

Vliegen over Velas, São Jorge

Uitzicht vanuit het vliegtuig op de hoofdstad Velas onderaan de bergkam

De tocht naar Fajã da Caldeira de Santo Cristo

Op het vliegveld vragen we een dame van de informatiedesk hoe we het beste bij de start van de wandelroute kunnen komen. Zij belt vervolgens een Engels sprekende taxichauffeur en 15 minuten later brengt taxichauffeur Antònio ons via een sightseeing route met veel informatie naar het windmolenpark van Serra do Topo op ongeveer 700 meter hoogte. Dit is waar de wandelroute begint.

Hike naar Fajã da Caldeira de Santo Cristo

De route begint bovenop de bergkam

Het weer wisselt al heel de dag van droog naar flinke regenbuien, maar omdat we hier op de Azoren rekening mee houden weerhoudt ons dat niet om de wandeltocht te beginnen. Gelukkig zijn we op alle weersomstandigheden van de Azoren voorbereid.

We trekken onze regenkleding aan en bedekken onze backpack. Dit is het belangrijkste wat droog moet blijven, want we wandelen deze route met ons hele hebben en houwen op onze rug.

De route begint met een daling van 600 meter. Als een pakezel beladen dalen we via de bergpas, langs met hortensia velden omringde muilezel paden en door een met wildernis overwoekerd dal.

Het uitzicht is prachtig, ondanks de wolkenvelden kunnen we het hele dal inkijken met in de verte de zee. Daar eindigt de daling. Het mooie van de Portugese wandelroutes die ik tot nu toe heb gelopen vind ik de behouden wildernis. Soms bagger je ergens en denk je: “gaan we nog goed?”. En net dan zie je het volgende teken en weet je dat je nog goed loopt.

Hortensia's begroeiing São Jorge

Prachtige hortensia’s en overwoekerende begroeiing

We blijven doorwandelen tot we halverwege de daling zijn. Als we bij een bruggetje aankomen zien we dat er een waterstroom onderdoor loopt. “Hey, waar komt die stroom vandaan?”. Dit lijkt ons een prima plek om uit te rusten en de omgeving zonder bagage en schoenen te verkennen. Via de rotsen en langs boomwortels klauteren we stroomopwaarts en komen we niet veel later bij een waterval uit. Een heerlijk moment voor een douche!

Kamperen São Jorge

Een prima plek om ons kamp op te zetten

Wildkamperen op São Jorge

De regen is inmiddels opgehouden en de wolken trekken langzaam over. De regenkleding wordt direct ingeruild voor de korte broek, want ondanks de buien blijft de temperatuur op de Azoren buiten het zomerseizoen erg aangenaam. We besluiten om niet verder te gaan want we hebben ook flinke trek gekregen, en zetten op een vlak stuk grond bij het bruggetje de tent op. Chris gooit zijn slaapmatje uit op een grote rots en geniet van het prachtige uitzicht en het inmiddels doorkomende laatste zonnestraaltje van de dag. Ik zie een zijweg die ik nog even wil verkennen en kom weer zo’n 100 meter hoger uit bij een tweede waterval. Dit was echter geen goed idee op mijn slippers, door de regen was natuurlijk alles slikkerig en ik glijd constant uit! Ik besluit niet verder te gaan en vervolg mijn weg terug. Onderweg sprokkel ik wat hout voor ons kampvuurtje.

Tent opzetten São Jorge

Naast het pad vinden we een vlak stuk voor onze tent

De volgende ochtend worden we vroeg wakker en yes, het zonnetje schijnt! We pakken de spullen in, eten een broodje en gaan verder met de daling. Onderweg komen we een nog meer watervallen tegen omgeven met grote varens, wilde orchideeën en de endemische gemberplant met haar prachtige grote gele bloemen met rode stampers.

Fajã's São Jorge

Uitzicht op de faja’s vanaf het wandelpad

Waterval São Jorge

Onderweg komen we nog prachtige watervallen tegen

Azoriaanse gember plant

De bloem van de Azoriaanse gember plant

De daling eindigt bij fajã Caldeira do Santo Cristo, een smalle kustvlakte die er ook uit ziet als een uitloper van een vulkaan uitbarsting. Op de fajã staan enkele huizen, een kerk, een restaurant en er ligt een grote lagune, welke bekend staat vanwege de zeldzame tapijtschelp die in de lagune leeft. Ook staat deze fajã bekend om de golven, het is één van de beste surfspots van de Azoren. Chris bijt al op zijn tanden dat hij het water niet in kan, helaas hebben we geen surfboard bij.

Dit meer is het leefgebied van de zeldzame tapijtschelp

Fajã de Cubres

Na wat uitgerust te hebben en het ontdekken van de omgeving beginnen we aan het laatste stuk van de route. Dit is de laatste 4 kilometer en het pad loopt via de kustlijn van fajã do Santo Cristo naar fajã de Cubres met een maximaal hoogteverschil van 150 meter stijgen en dalen. Onderweg passeren we nog het kleine en verlaten fajã do Belo en worden we gepasseerd door een aantal quads. Die gebruiken de lokale mensen hier om wat sneller bij de fajã’s te komen.

Caldeira de Santo Cristo

Aangekomen bij Caldeira de Santo Cristo

Wanneer de gravel van het pad weer overgaat in asfalt zijn we aan het einde van de route aangekomen op fajã de Cubres. Hier is een snackbar (als een oase, want we hebben zo een zin in koffie!) in een oud van natuursteen gebouwd vissershuisje met drie plastic tafeltjes voor de deur. De dame achter de bar belt voor ons de taxi en 45 minuten later komt Antònio ons weer ophalen. Via een wederom prachtige sightseeing route en een kaasfabriek (waar São Jorge bekend om staat) brengt hij ons naar een camping in Velas. Als afsluiter ruilen we het wandelen in voor snorkelen en duiken we met zonsondergang in het heldere water van de Atlantische oceaan.

Velas, São Jorge

Het straatbeeld van Velas

Duik in Atlantische oceaan

Met uitzicht op Pico duiken we in Velas het heldere water van de Atlantische oceaan in

Margriet
Laatste berichten van Margriet (alles zien)

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>