Denemarken: actief ontspannen in Kystlandet

Waarom Denemarken?

Al meer dan twintig jaar kom ik in Denemarken. Altijd in mei, altijd naar de Oostzeekust. De stilte, de gele koolzaadvelden en de blauwe lucht, de kwetterende leeuweriken: hier komt een mens tot rust. Wandelen langs stille stranden, genieten van de speelse kustlijn, staren naar het kraakheldere zeewater: hier maak ik mijn hoofd leeg. Daarbij: iedere Deen heeft wel een vakantiehuisje aan zee en die zijn in mei heel voordelig te huur! En de bereikbaarheid is goed: in 7 à 8 uur ben ik in midden-Denemarken, zowel met de trein als met de auto. Meestal kom ik hier om uit te waaien. Maar dit keer ga ik vijf dagen wandelen en fietsen, eilandhoppen, lekker eten en veel zien van de mooie natuur in de regio Kystlandet.

Denemarken, dat is ontspanning!

Over oud spoor

Het is rond het middaguur als ik aankom in het knusse huisje van Heidi Holm. Ik slaap er die nacht in een blokhut, maar Heidi verhuurt ook luxe tenten en zelfs een echte boomhut. Heidi wil me graag de omgeving laten zien en direct na de lunch springen we op onze e-bike. We fietsen een stuk van de oude spoorlijn Silkeborg-Horsens, en zien onder meer een oude spoorbrug die ooit helemaal begraven was. “Bij mij overnachten vooral wandelaars en fietsers. De natuur is hier zó mooi. Ik heb nog veel plannen, maar voorlopig ben ik druk om mijn nog wat wilde glamping-terrein verder te fatsoeneren.” Aan het eind van de middag bezoeken we nog een verkoper van de enige echte Deense whisky. Daarna eten we in Det Gamle Posthus, het oude postkantoor van Braedstrup, en plof ik moe maar voldaan mijn bed in.

Onze blokhut voor de eerste nacht

Fietsen over de opgegraven spoorbrug bij Braedstrup

Eten bij Det Gamle Posthus: een feestje!

Zeewier en andere medicijnen

De volgende dag begint vroeg. Al om acht uur zit ik in Snaptun op de boot naar het eiland Endelave, in de monding van het Horsens fjord. Endelave barst van de konijnen, en de wandeling van 21 km rond het eiland heet dan ook de Kanino. Maar waar ik vooral voor kom, is voor een echte zeewiersafari! Bjarne Ottesen haalt me op met de trekker, en we gaan zelfs de zee in. Ik eet brood met zeewier, drink bier met zeewier en leer dat zeewier ons toekomstige voedsel is maar ook een alternatief voor antibiotica bij varkens. Als daarna Birgit Martinsen me ook nog een medicinale kruidentuin laat zien weet ik: dit eiland richt zich op onze gezondheid!

Het eiland Endelave is prachtig

De zeewier-safari van Bjarne is erg leerzaam

Birgit leert me alles over medicinale planten

De Fjordmino

Wandelen zit in haar bloed. Kirstin Aagaard (Fyrholt Rejser) is wandelgids en organiseert zelfs wandelingen in Japan! Maar vandaag begeleidt ze mij op een trip langs het Horsens fjord. We lopen een stuk langs de noordkant en het landschap is heerlijk gevarieerd. “Daarom woon ik hier graag”, geeft Kirstin aan. “Bos, heuvels, koolzaadvelden: en altijd dicht bij zee. En aan de zuidkant van het fjord zijn zelfs buitenhuizen met Aziatische tuinen en vijvers met waterschildpadden.” De hele route om het fjord – de Fjordmino – is 57 km lang. En als je die in twee keer loopt, staat halverwege een luxe cabin op Horsens City Camping voor je klaar.

Met Kirstin loop ik een deel van de Fjordmino

Bossen staan tot aan het fjord

Ik zie de mooiste baaitjes

Kleinschalig

Ik word de volgende ochtend wakker met het mooiste uitzicht dat ik kan bedenken! Vanuit de B&B van Lone Arp kijk ik uit over intens gele velden en zie ik in de verte het prachtige witte kerkje van Bjerager onder een blauwe hemel. Lone is kunstenares, haar man geeft meditatielessen en samen hebben ze de B&B smaakvol ingericht. B&B staat trouwens voor Bed & Bath – want ontbijt maak je zelf, in je eigen compleet ingerichte keuken. Óf je gaat ontbijten bij de kleinschalige bakkerij GROFT in Saksild, vlak bij zee.

Wakker worden met dít uitzicht is geweldig!

De B&B van Lone Arp is super!

Torben en Stine begonnen hun ecologische regeneratieve bakkerij GROFT pas kortgeleden. E-nummers zijn er niet welkom en zelfs de levensduur van de inrichting is een belangrijk punt voor ze. Oh ja, en het brood? Dat smaakt door de pure ingrediënten zoals brood moet smaken! Fantastisch. En zo zie ik meer kleinschalige initiatieven van wereldverbeteraars. Maar ik hoor ook hoe moeilijk het is: veel biologische bedrijven redden het in Denemarken niet. Ze worden tegengewerkt door de industrie. Maar dat geeft Torben en Stine juist energie! Net als ecologische regeneratieve wijnmaker Lone Landmand.

Torben en Stine in hun ecologische regeneratieve bakkerij

De wijnen en de groentes van Lone worden ecologisch verantwoord geteeld

Vikingen en bizons

In de monding van het Horsens fjord liggen de twee kleine eilandjes Hjarnø en Alrø. Ze zijn verbonden middels een schattig fietspontje. Ik laat me overvaren vanaf de haven van Snaptun en beleef een heerlijke dag met veel fietsen, minder wandelen en veel te veel eten! Ik begin de dag op het piepkleine Hjarnø, en verbaas me er vooral over de Vikingen die hier al kwamen. De graven (Kalvestene) lijken op een mini Stonehenge.

Met de fietspont naar de eilandjes Hjarnø en Alrø

Fietsen tussen koolzaad

De Viking-graven (Kalvestene) op Hjarnø

In de middag vaart schipper Stig Sørensen me naar het iets grotere Alrø, waar ik een enorme bizonhamburger eet bij restaurant Købmandsgaard. Als schipper Stig Sørensen me daarna terug brengt naar Hjarnø voor het diner, heb ik spijt. Restaurant Den Gamle Smedie wordt niet rijk – ik kan alleen nog een voorgerecht op!

Door naar het eiland Alrø

De enige echte bizonhamburger

Bizon eten bij restaurant Købmandsgaard

Wegdromen

De laatste nacht breng ik door bij hotel Borre Knob, in een beschermd natuurgebied op een landtong in het fjord. “Welkom”, word ik in goed Nederlands ontvangen! De Deen Mogens Snedker heeft lang in Nederland gewoond. “Maar ik ben terug in Denemarken. Er is hier zoveel meer rust. Hier voel ik ruimte. Alleen al het recht om tot 50 meter uit de kust over andermans grond te mogen lopen. Dát is vrijheid.” Ik denk dat Mogens gelijk heeft. En als ik die avond de zon zie zakken in het fjord weet ik het eigenlijk wel zeker: Denemarken, wat een rust! Hier voel ik ruimte, hier voel ik me thuis.

Hotel Borre Knob ligt in een beschermd natuurgebied

Heerlijk ontbijten aan het fjord

Denemarken: wat een rust!

Volg mij!

Arjan

Reizen maakt me wijzer. Als reisjournalist deel ik mijn verhalen graag met jou. Ik heb veel gezien, maar mijn eerste reis door Kenia vergeet ik nooit.

Volg mij!

Laatste berichten van Arjan (alles zien)