Interrail is dat niet voor jongeren? Die heel Europa willen zien en die dan slapen op het station? Nou nee dus. Interrail maakte drie jaar geleden een revival door, van nooit weggeweest naar echt voor iedereen. Er kwam namelijk een zeer flexibel app, waarmee hop-on hop-off nog nooit zo makkelijk was. En nog nooit met zoveel verschillende mogelijkheden. Of je nu vier dagen goedkoop en flexibel op pad wilt, of drie maanden onbeperkt: het kan. Ik reisde via Interrail met een 7-dagen pas in een week naar Bologna. Eén week, vier steden, 3000 km en tóch relaxed. En daarna ook nog eens met de nachttrein uitgerust naar huis.
Studenten in Heidelberg duelleren nog
Interrail – eerste stop Heidelberg
“Alleen met een litteken tel je mee”, vertelt een student me in ‘zijn’ studentencafé. In Heidelberg duelleren studenten nog om de eer van een dame – zoals dat vroeger ging. En je liefde? Die verklaar je met een hart van chocolade. Heidelberg – de stad van de catechismus – is mijn eerste stop op weg naar Bologna. Ik reis met Interrail en ben dus zo vrij als een vogel om te gaan en te stoppen waar ik wil. Ik volg de de Rijn-route naar het zuiden en kronkel langs kastelen en wijngaarden. Heidelberg is daarbij fijn voor een eerste stop. De oude universiteitsstad aan de rivier de Neckar leverde ooit de houten heipalen voor de huizen van Amsterdam: ik slaap dan ook niet per ongeluk in Hotel Holländer Hof.
Heidelberg bij avond is prachtig
Ik vergaap me aan middeleeuwse gebouwen, oude kroegen en aan de restanten van het nog altijd imposante kasteel. De blikvanger is het wijnvat met de afmetingen van een woonkamer. Die is nog uit de tijd dat belastingen werden betaald middels wijn. En ja, waar laat je als kasteelheer al die wijn… Als de zon onder gaat geniet ik nog even van de mooiste aanblik van de stad: bij schemer vanaf de middeleeuwse brug. En dan is het tijd voor een Duits biertje en een goede nachtrust. Want morgen ga ik door naar Zwitserland.
Interrail – de Golden Pass Express
De volgende dag reis ik uitgerust verder naar Interlaken. In de Zwitserse ‘stad tussen de twee meren’ begint een treintraject om van te smullen: de beroemde Golden Pass Express. Interlaken is wellicht niet zo bekend, maar nu sinds kort de Golden Pass Express vanaf Montreux helemaal doorgaat naar hier, gaat dat zeker veranderen. En Interlaken is nog een aangename stad ook. Ik smul er van een heerlijke fondue (dat kan hier zelfs tijdens het raften), ik geniet van een boottochtje over het meer van Thun en zie de grot van Sint Beatus.
Genieten van bubbels in de Golden Pass Express (foto Laura Weenink)
Na een goede nachtrust is het zover: ik ga verder met de Golden Pass Express van Interlaken naar Lausanne, aan het meer van Genève. Wát een comfort onderweg en wát een uitzicht! Smullend van tapas en een glaasje bubbels trein ik relaxed via de Thunersee en het beroemde Montreux in vier uur naar Lausanne. Onderweg wisselt de trein van breedspoor naar smalspoor in Zweisimmen. Dat is ook de reden dat de Golden Pass Express hier tot voor kort eindigde: de spoorbreedte van een trein verstel je al rijdende niet zomaar even.
De Golden Pass Express van Interlaken naar Montreux
Aankomst bij het meer van Genève
Voordat ik in Lausanne mijn bed opzoek, krijg ik nog een korte rondleiding door de stad. Een stad die haar historie koestert! Waar vind je bijvoorbeeld nog een omroeper die de hele nacht vanaf de klokkentoren luid de tijd omroept? Voor de beste wijnen van de streek bezoek ik nog de wijngaarden van Cully en Laveaux. Het witte goud dat hier vandaan komt – de Chasselas – drink ik met veel plezier bij het diner in Brasserie de Montbenon. Het wordt laat, die avond…
Eten in Lausanne
Dansend door de wijngaarden van Lausanne
En dan: op naar Bologna
“De afmetingen van de verschillende pasta’s in Bologna zijn vastgesteld en gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel,” hoor ik mijn stadsgids de volgende dag vertellen. Ik ben vanochtend in vijf uur tijd vanuit Zwitserland via Milaan hier naartoe gereisd. Bologna is een stad van traditie: met de eerste universiteit waar al in het jaar 1080 studenten hun eigen professoren kiezen en betalen, met maar liefst 62 kilometer aan colonnades die me ‘s zomers tegen de zon en ‘s winters tegen de regen beschermen en met een standbeeld voor paus Gregorius, die hier in 1582 onze huidige kalender bedacht.
Bologna heeft 62 km colonnades
Bologna in het najaar
Bologna is ook een stad met een rijke eet-traditie. Vandaar dat alles rond de pasta’s zo nauwkeurig is vastgelegd. Geen namaak hier, geen gesjoemel met ingrediënten, gewoon ongewoon genieten! Overal rond de Middellandse Zee wordt er getoverd met eten. Maar in Bologna is eten écht een feestje. Ik geniet van de lekkerste parmaham, pecorino (schapenkaas), passatelli (handgemaakte sliertjes-pasta), warme piadini (een soort tosti), sterke espresso en natuurlijk de witte Trebbiano wijnen. Het is november, het is buiten maar 16 graden, maar hier word ik warm van! Zelfs op een terrasje. De zon heeft dan wel geen kracht meer, maar de terracotta kleuren van de gebouwen en de zuilengalerijen zijn nu voller dan in de zomer.
Pasta, pasta, pasta … …
… … en natuurlijk Parmaham
Mozaïeken in Ravenna
Interrail is heerlijk flexibel. Ik bepaal per dag welke trein ik wil nemen of welke stad ik nog wil zien. Als het in Bologna even wat somber wordt, ga ik gewoon een ochtend naar Ravenna – de oude hoofdstad van het West-Romeinse rijk, en nog altijd de hoofdstad van de mozaïeken. Ravenna was al belangrijk voordat Venetië bestond. Ik zie het mausoleum van Galla Placidia met schitterende plafond-mozaïeken uit het jaar 400, de Basiliek van San Vitale, de tombe van Dante (de beroemdste Italiaanse dichter) en ik sluit af met een maaltijd (hoe kan het anders!) in het bijzondere restaurant Ca’ de Vèn aan de Via Corrado Ricci. Ik laat bij een glas wijn alle historie nog eens goed op me inwerken. Italië is heerlijk!
Ravenna is de mozaïek-hoofdstad
Ravenna in november
Interrail – heerlijk flexibel
Terug in de slaaptrein naar Nederland bedenk ik hoe heerlijk deze vorm van reizen is. Ik heb onderweg elke trein die ik nam makkelijk aan mijn reis kunnen toevoegen in de handige Interrail app. En als de conducteur kwam liet ik in de app mijn QR-code zien. Ik had elke trein kunnen nemen in liefst 33 landen in Europa. Zelfs Istanboel is te bereiken. En als ik plotseling zou besluiten om niet in te stappen? Dan haal ik die rit eenvoudig uit mijn reis en voeg ik in de app een andere rit toe. Echt supersimpel, super flexibel en super genieten.
Terug met de Nightjet via Innsbruck (foto Mark Kohn)
Korting op een Interrail pas is er voor jongeren (-25%) en senioren (-10%) en een pas voor de eerste klas – ook fijn – kost maar 25% extra. Enkel voor sommige hogesnelheidstreinen én voor de slaaptrein die ik neem vanuit Innsbruck moet ik reserveren en wat extra betalen. Dus wie relaxed wil reizen: kijk eens naar Interrail. Per jaar reizen bijna 1 miljoen mensen op deze manier relaxed door 33 landen in Europa.
Meer info
- Nachttrein naar Praag – groen, snel en comfortabel - 12 april 2024
- Interlaken – winterpret voor niet-skiërs - 20 februari 2024
- Beleef Bologna via Interrail - 22 november 2023
