De Auvergne. Ik ben er al 1000 keer langs gereden op weg naar het zuiden. Maar nooit gestopt. Want Nederlanders gaan voor zon en zee. Maar nu ging ik voor rust en ruimte en heerlijke kaas en stoere bergen. En dan komt de Auvergne in midden-Frankrijk in beeld. Met de grootste vulkaan van Europa (ja echt) en bergen als in Oostenrijk (tot 1800 meter, met gemzen, marmotten en watervallen) en met…. stilte (zelfs in het hoogseizoen). De Auvergne is stoer en lieflijk tegelijk. Kom kijken.
Auvergne – geboorte van het toerisme
Geboorte van het toerisme? Omdat Michelin er werd geboren! En zonder zijn uitvinding (de luchtband) hadden we nooit zo makkelijk gereisd. Michelin was een visionair: reizende mensen willen eten. En goede restaurants (met Michelin-sterren) daar reis je voor, die wil je bezoeken: op zijn luchtbanden. De Auvergne is ook eigenlijk alleen maar te bezoeken per luchtband: met de auto, of op de fiets. Of te voet want er zijn honderden geweldige wandelpaden.
Lonely Planet – “Auvergne Best in Travel 2016, top 10 region”
Ik vlieg in 1,5 uur naar de ‘hoofdstad’ Clermont-Ferrand, een studentenstad met een Romeins-middeleeuws verleden. De oude gebouwen zijn gemaakt uit de plaatselijke lavasteen: zwart en poreus. Ook veel van de huizen en boerderijen buitenaf zijn van stoere donkere steen. Soms lijkt het even op zuid-Engeland, dan weer op een Alpenland. De Auvergne ligt op 800 tot 1800 meter, in hartje Frankrijk. Het landklimaat zorgt voor hitte in de zomer en voor koude winters. Ik zie marmotten in de bergen! Ze spelen voor het eerst weer tikkertje, na 6 maanden slapen onder de grond. Smeltende sneeuw zorgt voor watervallen, tot diep in de zomer.
Auvergne – puur natuur
Ik laat Clermont-Ferrand snel achter me. Tijdens deze reis wil ik vooral genieten van de stoere natuur. En dat gaat gebeuren! Niet alleen wandelen in de bergen, ook mijn lunch maken van de ontelbare eetbare planten en tot rust komen in de fraaie landelijke hotelletjes. Hier heeft de tijd stil gestaan. Ik zie nauwelijks toeristen, geen goedkoop toeristisch vermaak en geen grote hotels. Hier lijkt de wereld in geen 100 jaar te zijn veranderd. Ik heb ineens geen behoefte meer om het nieuws te volgen. Ik wil gewoon hier zijn. De natuur en de eenvoud voelen.
Midden-Frankrijk is een oud vulkanisch landschap. Hier ligt de grootste vulkaan van Europa met een doorsnee van meer dan 40 kilometer (de huidige streek Cantal). In miljoenen jaren tijd heeft de erosie hem letterlijk een kopje kleiner gemaakt – volgens mijn geologische gids Gabriele Segarra was ie ooit meer 4000 meter hoog. Nu zijn de hoogste punten 1800 meter. Op de flanken ontstonden meerdere kleinere vulkanen: de Puy de Dome (bekend uit de Tour de France), de Puy Mary, en nog een heleboel anderen. Die zijn nog steeds goed als vulkaan te herkennen: met kegelvorm en kratermeer.
Eten uit de natuur
Vandaag ga ik op pad met een botanische gids. Hiervan word ik vrolijk: hij weet alles over eetbare planten. Ook in Nederland is het wild-plukken in opkomst. Er zijn al restaurants die zich er in specialiseren. Christophe Anglade is gebruind door het buitenleven. Hij geniet van de natuur in het Sancy massief. “Ik ben om 6:00 uur al vast wat gaan plukken”, vertelt hij als ik me om 9:00 uur meld. “In de bergen vind ik alles wat ik nodig heb.” Christophe neemt me mee. We plukken wilde spinazie, wel tien verschillende soorten planten voor de salade, veel kruiden, wilde knoflook en zelfs viooltjes.
“Ik schreef een boek over eten uit de natuur. Er is zo veel. Je moet alleen wel weten wat je doet. Gentiaan bijvoorbeeld is super giftig, maar ook eetbaar. Het is maar welke variant je neemt. En sommige paddenstoelen zijn giftig, tenzij je ze op een bepaalde manier kookt.” Ik kijk en luister, en laat het ‘gevaarlijke’ werk aan hem over. Ook de bereiding is een secuur werkje. Sommige nerven moeten uit het blad omdat ze bitter zijn, kruiden moet je soms wassen met een druppeltje azijn, en de wilde knoflook? Daarvan eet je gewoon het blad – af en toe een hapje.
Christophe is zó deskundig, dat hij niet anders doet: “Ook tijdens een fietsvakantie pluk ik mijn eigen maaltje bij elkaar.” De zelf geplukte lunch eet ik op, in een echte ‘Buron’ (een berghut) op de Col de la Croix Morand. Le Buron de la Croix St. Robert wordt gerund door een voormalig architecte en een musicus die het hectische westerse leven 3 jaar geleden vaarwel hebben gezegd. “Het gebeurt veel hier in de Auvergne: weg uit Parijs of een andere drukke omgeving, nieuwe start in de ruige maar rustige natuur.” Ik snap het helemaal…
Auvergne – kaas, kaas en kaas
Al die planten en kruiden worden ook gegeten door de lokale – koeien. En dat proef je! Als je kaas eet. De Auvergne staat bekend om zijn vele soorten kaas met een beschermde status. En al die andere soorten. Dus kaasboerderijen zijn overal en vaak te bezoeken en het aantal kaaswinkeltjes is ontelbaar. En een klein stukje kopen: dat lukt niet. Er wordt royaal afgesneden, met kaas moet je in Frankrijk niet te voorzichtig zijn. En dat klopt. Bij elke maaltijd eet ik kaas: soms zit er kaas door de maaltijd heen (trufade), soms voorafgaand aan het dessert, maar altijd kaas.
Ik kende eigenlijk alleen de Blue d’Auvergne. Maar inmiddels ken ik ook de Cantal (vooral de oude is heerlijk) en een heleboel andere. Vaak worden ze zó lokaal en zó kleinschalig geproduceerd dat ze ook alleen maar lokaal te koop zijn. Dus dat wordt terplekke opeten of je koffer volgooien en hopen dat het onderweg niet smelt… Maar in elke geval: ga naar de Auvergne, want in Nederland is het grootste deel niet te koop.
Auvergne – slapen in eenvoud, genieten als een kind
In de Auvergne kom je voor de pure natuur. En dan verblijf je in zo puur mogelijke kleine hotelletjes. Tien jaar geleden is hierin flink geïnvesteerd: veel kleine oude hotelletjes zijn opgeknapt. Deze zogenoemde Nattitude hotels (een combinatie van nature en attitude) zijn eenvoudig maar helemaal up-to-date. De inrichting is romantisch en rustiek, maar de voorzieningen zijn modern. Ze zitten in landelijke omgevingen of in middeleeuwse stadjes, ze hebben maar een paar kamers, en de eigenaar loopt meestal trots als een pauw rond.
Ik sliep in drie verschillende Auberges Nattitude. En dat was helemaal ‘thuiskomen’. Knus, gezellig, veel hout, degelijk eten, en gasten die helemaal zichzelf zijn en puur genieten. Voor mij was het vakantie ten top. Niets moet, alles mag, relaxte omgeving en echte ‘gastheren’ die voor je klaar staan. Ik zou zeggen: hou je van wandelen en van de bergen maar niet van toeristen? Ga naar de Auvergne. Hou je van landelijk, van lekker eten en vertroeteld worden? Ga naar de Auvergne. Hou je van de pure natuur en wil je genieten als een kind? Zet de Auvergne dan direct op je lijstje…
Tips:
- Auvergne Tourisme heeft veel info voor hiking, biking en meer
- Zelf wildplukken met Christophe Anglade? Kijk hier
- Ik sliep bij: Hotel de Russie in Le Mont-Dore, Auberge d’Aijean in La Gandilhon en La Bougnate in Blesle
- Air France – KLM vliegt een aantal keer per week rechtstreeks van Amsterdam naar Clermont-Ferrand
- Meer info over Frankrijk: Frans Bureau voor Toerisme
- Nachttrein naar Praag – groen, snel en comfortabel - 12 april 2024
- Interlaken – winterpret voor niet-skiërs - 20 februari 2024
- Beleef Bologna via Interrail - 22 november 2023