Kratie
Vergeleken met Stung Treng is Kratie een echte stad. Met wat koloniale gebouwen en een ruime keus aan kamers in allerlei prijsklassen. Hostels die tripjes aanbieden en waar je fietsen en brommers kunt huren, een ruime keuze aan restaurantjes met Wifi. Maar het blijft aangenaam kleinschalig.
Kratie: Frans koloniale stijl en kleinschalig
De boulevard langs de Mekong gaat zuidwaarts over in een zandpad, met houten huizen aan weerszijden, voornamelijk bewoond door etnisch Vietnamezen. Er is een bescheiden marktje waar vrouwen uitstallinkjes van een vierkante meter beheren. Een stukje verderop kruist een wat grote weg en word ik Wat Roka Kandal gewaar, een grote goud geverfde tempel, die net geschilderd is voor een komende festiviteit, als ik het bord goed begrijp. Maar het echte juweel ligt een stukje verder.
De nieuwe Wat Roka Kandal
Vergeleken met de uitbundigheid van de nieuwe uitvoering ligt de oude Wat Roka Kandal, verscholen tussen de bomen, er bescheiden bij. Het fraaie houten tempeltje uit de laat 18e eeuw is in 2002 met buitenlandse hulp gerenoveerd. Het is op slot, maar al spoedig wordt de vrouw gehaald die de sleutel heeft en mag ik een kijkje nemen in het interieur. Een bescheiden altaar, mooi gedecoreerde pilaren, een stenen vloer en foto’s van de restauratie aan de muren. Een verstild kijkje op het verleden.
Verscholen tussen de bomen: Wat Roka Kandal
Kroonluchter en dak constructie
Het interieur van Wat Roka Kandal
Kanoën op de Mekong
Ik boek een kanotochtje over de Mekong. In een tweepersoons kano is het in eerste instantie gemakkelijk stroomafwaarts peddelen. De rivier is breed en stroomt langzaam als we tussen kleine eilandjes varen. We stoppen voor een snack op een eilandje begroeid met bomen en een paar fraaie zandstranden. De tocht vervolgt langs bomen die onderwater staan. Het is wat lastiger manoeuvreren hier en het vraagt enige coördinatie tussen de peddelaars en als we naar de overkant van de rivier moeten varen wordt het zowaar hard werken.
Varen tussen groen en zanderige eilandjes
Strandjes met fraai zicht over de Mekong
We komen op het punt waar de beroemde Mekong dolfijnen gespot kunnen worden. Ooit talrijk zijn er nu slechts een paar dozijn Irrawaddydolfijnen over. Een klein aantal zit in de Anlung Cheuttalpool, toegankelijk vanuit Don Khon in Laos. In twee pogingen heb ik daar echter niets gezien, al wees de bootsman af en toe in de verte en riep ‘dolphin’. Hier bij Kratie heb je meer kans. En inderdaad, we spotten dolfijnen. Niet enthousiast boven het water springend, zoals ze meestal op de foto figureren, maar voornamelijk als een soort donkere golf wanneer een rug even boven water komt. Alleen een foto maken vanuit een kano is nog iets anders.
Phnom Sombok
Als je in Cambodia bent huur je natuurlijk een brommer. De wegen zijn aangenaam leeg en slecht genoeg om een mooi gevoel van avontuur te krijgen. Een andere optie is natuurlijk een toertje boeken. Rechtstreeks bij de chauffeur of gids. Achter op een brommer of per tuk tuk. Niet te duur en Cambodjanen zijn over het algemeen betrouwbaar. Maar wil je genoeg tijd voor foto’s en spontane sidetrips en bezichtigingen dan is eigen vervoer wel zo handig.
Vanuit Kratie noordwaarts rijdend kom je langs een aantal aardige tempels, die duidelijk verschillen van de Laotiaanse variant door de hoger liggende daken met een vlak en een puntig deel. De wegen zijn verhard, rood en stoffig en de rivieren worden overbrugd door stalen bruggen belegd met houten planken.
Stalen bruggen met houten planken
Phnom Sombok, zo’n dertien kilometer ten noorden van Kratie is een heuvel, waarop een meditatie- en retraiteklooster is gevestigd. Het eerste niveau, bereikt via een trap geflankeerd door een rij monniken met de bedelnap van het ochtendritueel lijkt een gemeenschapsruimte. Ernaast een muur versierd met levendige schilderingen van wat de boeddhistische hel zal zijn. Vrouwen worden gespietst, kinderen doorgezaagd en mannen onthoofd. Dat alles uitgebeeld in bloederige details.
Een rij monniken met bedelnappen flankeert de trapgg
Een van de vele tableaus op de heuvel
De boeddhistische versie van de hel. En daar drinken ze bier….
Een pad verder omhoog voert rond de heuvel. Tableaus uit het leven van Boeddha leiden naar eenvoudige hutjes boven de dalzijde van de heuvel. Bovenop staan een kleine overwoekerde pagode en een tempeltje met soortgelijke beschilderingen als beneden. De meer dan levensgrote gekleurde beelden in het tropisch groen en het ontbreken van menselijke aanwezigheid maken het een wat onwerkelijk decor voor gebeurtenissen die nog moeten plaatsvinden of al in het verleden liggen. Maar visueel is het een uniek pareltje deze heuvel.
Bungalowtje met uitzicht over de Mekong
Hutje voor retraite
Tableaus met meer dan levensgrote beelden
Als ik mijn brommertocht vervolg kom ik langs de plek waar je de boottocht naar de dolfijnen kunt maken. Een georganiseerde trip blijkt niet nodig. Ook als eenling kun je een kaartje kopen en wordt je (solo) op een bootje gezet. En ja, ook deze keer zie ik dolfijnen.
Mekongdolfijn
Sambor
Nog zo’n 25 kilometer verder ligt Sambor. Ooit een bloeiende pre-Ankoriaanse stad die geheel verloren is gegaan, nu een plaats die bekend is vanwege de grootste tempel in Cambodja. Wat Sorsor Moi Roi (de 100 pilaren tempel), een strak en esthetisch gebouw, dat -zoals je vaker ziet in Cambodja- wel de levendigheid mist die bij zo’n plek hoort door het ontbreken van activiteit en mensen. Op het terrein van de tempel vind je het Mekong Turtle Conservation Center. Voor vier dollar kun je een paar aquariumbakken zien met piepkleine schildpadjes. En een iets groter exemplaar (30 cm) buiten. Als attractie het geld niet echt waard, maar je ondersteunt ook het behouden van deze bedreigde diersoort.
Wat Sorsor Moi Roi (de 100 pilaren tempel)
Koh Trong
Dit tegenover Kratie gelegen Mekongeiland is ook opgenomen in de Mekong Discovery Trail. Er zijn een paar homestays, en een paar restaurantjes, alles gerund door de lokale gemeenschap, al laat de promotie door het gesloten toeristenbureau in Kratie te wensen over. In de plaats waar het veer aankomt worden ietwat gammele fietsen verhuurd. De rondtocht is zo’n tien kilometer dus ik besluit te voet te gaan. En het is een mooie wandeling. De snelheid van het wandelen past meer bij het eiland dan een fietstocht die je iedere paar honderd meter onderbreekt.
Aan de zuidpunt van het eiland is een drijvend Vietnamees dorp, in de buurt vind je een Vietnamese tempel. Verder zijn er een paar Wat’s en wat collectieve plantages. Je kunt op dit eiland bomen aanplanten voor vijf dollar, een rondrit per paardenkar (tien dollar) of per ossenkar (vijftien dollar) maken en er zijn twee homestays die drie tot zes dollar kosten, zo geeft het bord van Koh Trong Community Ecotourism aan. Helaas ontbreekt het wat aan verdere uitleg van de gemeenschapsplantages op het kaartje staan. Ik loop langs plantages, rijstvelden, een man die een slang gevangen heeft, aan de Mekong, kuddes koeien die in de rivier gedrenkt worden en huisjes in allerlei vormen en maten. Onderweg kleine winkeltjes waar je drinken kunt kopen en nieuwsgierige kinderen.
Drijvend dorp in de Mekong
Koeien worden gedrenkt in de rivier
Vrouw in klein winkeltje
Naar Chhlong
Kratie begint vertrouwd te raken. Ik koop regelmatig kleefrijst bij hetzelfde stalletje, mijn Wifi doet het in verschillende restaurants automatisch, ik heb mijn winkeltjes voor bier en water, een zitje aan de rivier, een plek voor koffie en wandelingetjes die me langs groentestalletjes, intrigerende rommelwinkels en kippenpootverkopers brengen.
Kleefrijst bij hetzelfde stalletje
Voor een tweede keer besluit ik mijn verblijf wat te verlengen en huur weer een brommer om ditmaal ten zuiden van Kratie te zien wat er zoal langs de Mekong ligt. Volgens het kaartje op mijn telefoon de nodige tempels en, intrigerend genoeg, ook wat moskeeën. Ik volg de oude weg langs de Mekong, want stof en leeg asfalt zijn een verplicht onderdeel van een roadtrip door Cambodia.
Het eerste dat opvalt is de Phrek Shamlak pagoda, al snel gevolgd door meer tempels, sommigen voorzien van Khmer accenten. Langs de verhoogde weg huizen op palen als je op het platteland bent, waar de akkers laag liggen, en stenen huizen met een benedenverdieping als je in een stad (Chhlong) bent. En inderdaad moskeeën en vrouwen met hoofddoeken, iets wat je in Cambodja niet verwacht. De moslims hier -de Cham- zijn een etnische groep, de nazaten van de inwoners van Champa, een koninkrijk dat in Vietnam lag. Curieus genoeg zijn ze etnisch verwant aan Indonesiërs en lijkt hun taal op het Maleis.
Phrek Shamlak
Huizen op hoge palen
Pad langs de Mekong
Boeddhistische en Khmer stijl
In de omgeving van Chhlong zijn indrukwekkende bouwsels te bewonderen
Vrouw op marktje
Naar de andere kant van de Mekong
Na een klein marktje in een buitenwijk, waar de meeste mensen wat zenuwachtig worden als ik mijn camera pak, besluit ik de rivier over te steken om de terugweg langs de andere oever te rijden. De wegen hier zijn breed en zanderig, de dorpjes klein en de bomen stoffig. Als ik me bedenk dat de zon aan het ondergaan is, mijn tank leeg raakt en ik geen idee heb wanneer de laatste pont gaat begin ik haast te krijgen. Iets dat op de slechte wegen vol kuilen geen goed idee is. Na een hobbelig einde bereik ik de veerboot die me weer naar de andere kant brengt.
Een mini avontuur zonder echte attracties, maar met mooie indrukken van het dagelijks leven. Soms moet je gewoon een brommer pakken en het platteland op rijden. Of, in grotere steden, eindeloos lopen of op de metro stappen en uitstappen bij een eindpunt. Off the Beaten track the easy way.
Veer over de Mekong
Lees ook de andere delen in deze serie, Langs de Mekong in Cambodja – Kampong Cham , Langs de Mekong in Cambodja – Stung Treng
Wil jij ook op reis naar Cambodja?
Check onze speciaal geselecteerde reizen naar Cambodja in de reisshop.
- Beieren anders: Augsburg en Regensburg - 11 januari 2024
- Pyrénées-Orientales: Mountainbiken in de Albères - 5 oktober 2023
- De Carian Way: erfgoed in Turkije - 23 augustus 2023
