Friesland – het einde van de wereld

De wereld zit op slot. Maar toch wil ik graag op reis! Een winterse tocht door Friesland wordt een warme ervaring. En ver weg blijkt dichtbij te kunnen zijn! Mist, eenzaamheid, koffie drinken in de supermarkt en wegdromen bij de autoradio. Ga je mee? Naar het einde van de wereld?

In Friesland werd bijna 25 jaar geleden de laatste Elfstedentocht verreden. Ik stond om 06:00 uur te blauwbekken bij de start en volgde (als toeschouwer) het hele parcours. Het was tevens mijn laatste bezoek aan Friesland. En dat is best jammer! Maar deze winter ging ik terug. Terug naar de provincie met de melancholische landschappen, de weidse vergezichten en de harde winters. Dit keer geen ijs en sneeuw zoals in 1997 maar wel kou en mist. Maar wat geniet ik!

Het einde van de wereld

Het einde van de wereld

Friesland – het einde van de wereld

Het is rustig op de weg als ik bij Lemmer Friesland binnenrijd. Ik zet de autoradio iets harder. In deze eenzame corona-tijd is de Top2000 een knusse afleiding. Ik heb besloten zoveel mogelijk de kleine weggetjes langs het IJsselmeer te volgen, richting het begin van de Afsluitdijk. Het is mistig. In de kleurloze weilanden staan natte schapen en weidemolens. In de verte piept een kerktoren boven de mist uit. Ik draai richting Nieuw Amerika en Nijewierdum.

Schapen in de mist

Schapen in de mist

Op het IJsselmeer is het nu geen pretje

Op het IJsselmeer is het nu geen pretje

De kleinste weggetjes zijn het leukst. Vanaf Oude Mirdum naar Mirns wordt het echt smal. En verlaten. Ik rij vlak langs het IJsselmeer en hier is aanzienlijk meer wind. De auto verlaten is een uitdaging! De kou snijdt, de golven spatten op, de meeuwen zeilen door de lucht. Alle horeca is dicht en niemand die deze dijk voor zijn lol opzoekt. Maar ik wel!

Friesland – trots en welvarend

Via Laaksum en Skarl rij ik verder naar Stavoren. Ik hoop op een foto van ‘het vrouwtje van Stavoren’. Maar op de dijk fietst ze niet vandaag. Het vrouwtje van Stavoren vertelt het verhaal van de Friese trots en welvaart. Stavoren was al in 1200 een rijke Hanzestad. Een zandbank voor de kust luidde de ondergang in, maar het vrouwtje kreeg de schuld! In het sprookje stuurt ze een schipper op pad voor het kostbaarste op aarde. Het graan waarmee hij terugkomt kan haar niet bekoren, wordt over boord gegooid en de haven verzandt. Hoogmoed komt voor de val, zal ik maar zeggen.

Vrouwtje van Stavoren

Vrouwtje van Stavoren

Turen naar het kostbaarste op aarde

Turen naar het kostbaarste op aarde

Stavoren is een prachtige bestemming om nog eens terug te komen. Het stadje is in de winter verlaten maar dat is in de zomer heel anders! Stavoren is bereikbaar per trein vanuit Leeuwarden. Maar natuurlijk ook per boot. En als je die zelf niet hebt: in de zomer gaat drie keer per dag een veerboot van en naar Enkhuizen. Zeer aan te bevelen, vaartijd 80 minuten. Het vrouwtje van Stavoren zie ik bij de haven alsnog: vereeuwigd in brons en met een mooie Middeleeuwse puntmuts.

Friesland – niet voor watjes

Via Molkwerum ga ik verder naar Hindeloopen. De mist is minder geworden, maar de wind giert nog altijd over het IJsselmeer. Ik zie een reddingsboot die bijna in de golven verdwijnt, zo stampt het schip. Huisjes die in de zomer vast heel aangenaam zijn, staan nu te schudden op de dijk. De haven die in de zomer ongetwijfeld vol plezierbootjes ligt, is nu alleen toegankelijk voor echte kapiteins, die weten wat ze doen. Ik herken een bruggetje van de Elfstedentocht, van 25 jaar geleden. Er is hier niets veranderd.

Friesland is niet voor watjes

Friesland is niet voor watjes

In de winter zie je in Friesland échte schippers

In de winter zie je échte schippers

Ik zie NS-station Hindeloopen: het ligt in de weilanden, bijna 2 kilometer lopen vanaf het stadje! Dat is nu écht Friesland, bedenk ik: functioneel is belangrijker dan comfortabel. Als je hier woont accepteer je dat dit het einde van de wereld is. Dat kou en mist en grote afstanden onderdeel zijn van het bestaan. Ik geniet ervan – vanuit mijn warme auto met de radio aan. Maar of ik hier zou kunnen wonen? Het is vooral de fascinatie voor het Spartaanse, denk ik. Door naar Workum! Ik ben toe aan koffie!

Station Hindeloopen

‘Station’ Hindeloopen

Uitwaaien op de dijk naar Makkum

Uitwaaien op de dijk naar Makkum

Terug naar toen

Koffie is in Workum niet te vinden tijdens de lockdown. Nergens coffee-to-go, nergens iemand op straat. Maar dan bedenk ik dat de supermarktketen ‘met het groene dennenboomlogo’ een hoekje heeft met gratis geweldige koffie! Ik koop een gevulde koek in de winkel en de vriendelijke juffrouw laat me koek mét koffie nuttigen in het koffiehoekje van de warme winkel. Wat een genot! Klein gebaar, warm gevoel. Ik heb nog nooit zó genoten van een kop koffie…

Friesland: leven van de zee

Leven van de zee

De volgende bestemmingen op weg naar mijn eindpunt Makkum zijn Ferwoude, Gaast en Piaam. De dijk kronkelt, de mist is inmiddels weg, de wind is nog verder aangewakkerd en het begint te regenen. Ik zet de radio nóg wat harder en bedenk dat ik in deze eenzaamheid enorm geniet! Op reis! Ik ben aan het einde van de wereld, maar eigenlijk zó dichtbij.

De zee is niet altijd een vriend

De zee is niet altijd een vriend

Makkum, het stadje van het oude aardewerk en de hypermoderne luxe jachten, doemt op. Ik merk dat het stadje minder ‘doods’ voelt, nu in de winter, dan de plaatsjes die ik hiervoor bezocht. De werf met de enorm luxe jachten zorgt voor werk en flinke inkomsten. Voor mij is het daardoor minder interessant, want hier begint de wereld weer, die ik even achter me wilde laten. Het liefst rij ik terug, en overnacht ik ergens in de eenzaamheid. Maar dat gaat niet door de lockdown. Ik ga terug naar huis. Hopelijk kan ik snel weer eens in een hotel terecht. Tot dat moment: stay safe!

Zie ook: Weekendje weg in Friesland

Arjan
Volg mij!
Laatste berichten van Arjan (alles zien)

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>