Het Lake District (in het noordwesten van Engeland) is bekend onder wandelaars, literatuurliefhebbers en dagtoeristen. Maar loop je net iets verder dan de gemiddelde toerist, dan baan je je in een mum van tijd onder de schapen, de stilte van het water en de oneindige uitzichten.
Rijd over de kleine wegen
De maand februari zou niet voor iedereen de eerste keuze zijn om naar Engeland te gaan: de kans op regen is redelijk hoog en de temperatuur komt vaak niet boven de tien graden Celsius. Toch vloog ik begin februari (2019 red.) vanuit Amsterdam naar het vliegveld van Leeds Bradford dat op zo’n twee uur rijden van het nationale park ligt. Samen met mijn partner huurde ik een auto om daarmee acht dagen door het Lake District te gaan rijden.
Hier begint mijn eerste tip voor een rondreis door het merenlandschap: neem de kleine wegen. Zo kun je ervoor kiezen om naar het noordwesten te rijden dwars door het Forest of Bowland: rustige wegen, vogelgezang dat de radio vervangt en uitzichten waarvan je mond openvalt. Ook kun je onderweg nog genieten van een heerlijke High Tea bij Betty’s, gelegen in het luxe stadje Ilkley. Maar onthoud: je bent niet de enige op de weg, want een schapenfamilie beperkt maar al te graag je snelheid.
Een van de miljoenen schapen in het Lake District
Lake District: wandelschoenen aan en gaan
Wandelen, wandelen en nog eens wandelen. Van geasfalteerde paden tot ondergelopen paden en paden die je normaliter geen pad noemt. Tijdens onze autoreis hebben wij de veelzijdigheid van de wandelroutes, haar paden en uitzichten meermaals ondervonden. Een gezamenlijke samenvatting luidt echter wel: wandelschoenen aan en de schapenweide in (met een schoenenschoonmaak tot gevolg).
#1 Discovery walk van Ambleside naar Troutbeck via Wansfell Pike
Heb je zin in afwisseling van bos, plooiend graslandschap, dorpjes en uitzicht over Windermere? Dan is de vier uur durende wandeling van Ambleside naar Troutbeck en terug via Wansfell ten zeerste aan te raden. De drukte die je soms ervaart in Ambleside is onmiddellijk voorbij wanneer je de verharde, maar bovenal losliggende stenen, onder je voeten voelt terwijl je een bospad inslaat.
#2 Aira Force & Gowbarrow trail
De tweede wandeling valt aan te raden onder het mom van: water, soppen, zon, uitzichten en schapen: Aira Force. Op ongeveer drie kwartier rijden van Ambleside zijn de watervallen van Aira Force. Begin de ongeveer drie uur durende wandeling met een kopje thee en een scone en baan je een weg naar de top van de waterval. Daarna ben je hoogstwaarschijnlijk de weg kwijt, en met jou vele anderen. Nu klinkt dit niet heel aantrekkelijk, maar let op: de uitzichten, de zon die langzaamaan tevoorschijn komt, de picknick-mogelijkheden, het is het allemaal waard.
#3 Castle Crag – de panoramische route
Ten slotte is er nog de wandeling van de ‘rustige momenten’: Castle Crag vanaf Seatoller (zie headerfoto). Om de wandeling te voltooien moet er een sprong worden gedaan over een hek om vervolgens oog in oog te staan met tientallen schapen. Het is een wandeling waarbij je weinig mensen tegenkomt en de kleine watervallen door zonneschijn worden verlicht.
Aira Force watervallen
Uitstappen tijdens het rijden
“Hier naar rechts,” zei mijn partner terwijl ik halsoverkop de grote weg verliet. We passeerden een kleine cottage met begroeiing aan de rechterkant. Ongeveer een uur lang reden we op een slingerweg, hopend dat we geen tegenligger zouden tegenkomen. Wat bleek: we waren min of meer de enige die het avontuur aan wilden gaan. We keken elkaar aan en genoten van de veelzijdigheid van het landschap. Eerst reden we op een paar centimeter afstand van de stenenmuur. Vervolgens werd ons uitzicht verruild voor een hele reeks bomen en zagen we de heuvels in de verte.
We stapten uit en zette de auto aan de kant van de weg. We gingen op de weg zitten (ook even liggen) en keken naar de grasweide links van ons en de heuvels rechts van ons. Kleine boerderijen in onze rug. Verderop hoorden we de schapen. Tezamen staat het garant aan wat je in het Lake District kan vinden zodra je de navigatie even negeert en een weg inslaat die eruit ziet als een smalle oprijlaan: beekjes, bruggetjes, boerderijtjes, schaapjes (schapen) en een constante glimlach op je gezicht. Je vindt deze idyllische wegen binnen het Forest of Bowland, overal in het Lake District met een speciale nadruk op de Kirkstone Pass. Kortom: stap uit.
Wandelen in Ambleside
Slapen tussen schapen
Tijdens de rondreis door het Lake District hadden wij ervoor gekozen om meerdere dagen op één plek te verblijven. Zo verbleven we de eerste nacht in het Wheatley Arms hotel in Ilkley: een vloer die aan alle kanten kraakt, maar met een fantastisch bed en ontbijt. Na het ontbijt kun je ook nog een heerlijke wandeling maken naar de Cow and Calf, wat ongeveer 20 minuten lopen is vanaf de voordeur van het hotel. Nadat we wat hadden gedronken bij het eerdergenoemde Betty’s reden we richting het Lake District. Hier verbleven we in Ings Village, een dorp gelegen op ongeveer 10 minuten rijden van Windermere.
De eigenaar had ons van tevoren aanwijzingen gestuurd: “Your navigation will probably not guide you to Topiary Cottage.” Toch reden we in één keer de juiste oprit op. De auto paste nog maar net door de poort. Achter het huis van de verhuurders lag een prachtige cottage met alles erop en eraan: keuken, badkamer, televisie (die we overigens niet aan hebben gehad doordat we genoten van de stilte) en zelfs een vaatwasser. Overweeg je dus om naar het Lake District te gaan: ga naar Topiary Cottage.
Uitzicht vanuit ons verblijf in de Topiary Cottage
Hoteltips voor het Lake District
Op onze zesde dag verbleven we in het hotel The Crown Inn Pooley Bridge: een prachtig gelegen hotel aan het water met een zeer goed restaurant. In de avond kan je een wandeling maken naar het strand en genieten van de zonsondergang. Nadat wij in de ochtend hadden genoten van het ontbijtbuffet kwam de ober naar ons toe en vroeg wat wij wilden van het menu. “We already ate.” Waarop hij zei: “Yes, but you can order both.” Ik denk dat hij tot op de dag van vandaag nog niet begrijpt waarom we niets van het menu hadden besteld. Iets wat de meeste Engelse toeristen wel doen.
De laatste nacht brachten we buiten het Lake District door, in Skipton in The Bailey Shepherd’s Hut and Bed and Breakfast. Een prachtige Bed and Breakfast met alleen al een badkamer waar je u tegen zegt. Skipton, gelegen ten zuidoosten van het National Park op ongeveer anderhalf uur rijden. Alhoewel je dan uit het wandelparadijs bent, kun je ook in deze stad een leuke wandeling maken door de tuinen van het lokale kasteel.
Uitzicht over het Ullswater (Pooley Bridge)
Het Lake District
Na acht dagen in en rondom het Lake District te hebben gereden en te hebben gewandeld vloog ik via Leeds Bradford weer naar huis. Het aantal schapen ben ik vergeten te tellen, maar ik denk dat het in de buurt komt van het aantal genietmomenten. De gastvrijheid van de mensen is fantastisch en ik heb me acht dagen lang in een bubbel begeven: een bubbel van rust, natuur en avontuur (behalve in het Wray Castle, dat zou ik niet aanraden). Maar ik ga zeker nog een keer terug naar het prachtige wandelgebied. Al is het maar om nog een keer een hekje over te klimmen en terecht te komen in de schapenweide.
Meer lezen? Het Lake District van William Wordsworth
- Lake District: de paden op, de schapenweide in - 5 december 2019
- Tasmanië: een ander Australië - 28 juni 2018
- Wenen en de koffiepauzes van de historicus - 1 april 2018
