De wine shop
Buiten de droogstaande deelstaat Gujarat is er in bijna iedere plaats wel een soort dranken-outlet te vinden onder de noemer ‘English wine shop’. Engelse wijn, voor zover je dat ook zou willen drinken, wordt er niet verkocht maar wel iets anders dat al even bijzonder klinkt: ‘Indian Made Foreign Liquor’ (afgekort IMFL). De reclameposters tonen Seagram en Johnny Walker, binnen worden merken als Old Monk (rum), Magic Moment (wodka) en Black Fort (van alles) verkocht. Al die drank wordt vervaardigd op basis van melasse, gemaakt van rietsuiker waaraan stoffen worden toegevoegd. De rum is dus over het algemeen geslaagder dan de single malt whisky die niet van graan is gemaakt.
English wine shop
Creatief rekenen
‘Tweehonderdvijftig roepies’ riep de winkelier, nadat hij op zijn rekenmachine het tweetal bedragen die op het kleine flesje wodka stonden had opgeteld. Na lang niets anders dan water, incidenteel wat frisdrank en een biertje leek een cocktail met mangosap, de enige variant sap die in Khajurao voorhanden was, me wel een aangename afwisseling. Dus stond ik, te midden van een groepje besnorde mannen met bankbiljetten in hun hand geklemd, voor een getralied hokje. Zoals dat ook met wasmiddel en shampoo het geval is, wordt ook sterke drank veel verkocht in kleine verpakkingen. Kwartflesjes zijn de norm. Aan de zijkant staat een bord met het assortiment en de prijzen. In het Hindi.
Nu zijn flessen drank, net als zakken chips, flessen water of cola en bijna alle andere producten die te koop zijn in talloze kleine winkeltjes, voorzien van een Minimum Selling Price (msp) en een Max Retail Price (mrp). Ik maakte de winkelier duidelijk dat ik heus wel wist dat je niet de minimum (115) en de maximum (135) prijs hoort op te tellen, maar hij volhardde in zijn spelletje ‘toeristje oplichten’: ‘nee hoor het is de belasting’. Ik probeerde nog wat omstanders in de discussie te betrekken, maar die wilden klaarblijkelijk hun goede relatie met de lokale slijter niet op het spel zetten. Dus het zag ernaar uit dat het geen cocktailtje werd.
Politieoptreden
Op de terugweg naar mijn hotel zag ik een klein hokje kwam ‘tourist police’ geschilderd was. Ik stapte naar binnen en legde mijn geval voor aan het dienstdoende bureauhoofd. Die instrueerde een lange besnorde agent in een kaki uniform die richting de wine shop liep. Even later was hij terug. Hij wenkte me met hem mee te gaan. ‘Deze meneer verkoopt je alles wat je wilt hebben voor de ‘Max Retail Price’ die op de fles staat’, zei hij toen we tegenover de uitbater stonden, die me met duidelijke tegenzin een flesje verkocht. Wel was de hele voorraad van de wat goedkopere soorten plotsklaps verdwenen, zodat ik nog altijd bijna 200 roepies kwijt was. Maar de wodka mango was niet slecht.
Het bureau van de toeristenpolitie
- Beieren anders: Augsburg en Regensburg - 11 januari 2024
- Pyrénées-Orientales: Mountainbiken in de Albères - 5 oktober 2023
- De Carian Way: erfgoed in Turkije - 23 augustus 2023
