Beeldenpark Nong Khai
Net als in Vientiane is er in de tegenoverliggende Thaise stad Nong Khai een park met vaak surrealistische ‘Boeddhabeelden’. Beide parken zijn gesticht door de sjamaan priester Luang Poo Bunleua Sulilat die na de revolutie in 1975 van Laos naar Thailand vluchtte. Het park in Thailand, Sala Kaew Ku (Salaeoku) ook wel Wat Kaek genoemd, is groter en moderner dan dat in Vientiane. De thematiek is ongeveer gelijk, een mengsel van boeddhisme, hindoeïsme, animisme en politiek.
In het Mutmee Guesthouse krijg ik een plattegrond met op de achterkant het verhaal over Sala Kaew Ku en de stichter ervan, Bunleua Sulilat. En die blijkt onontbeerlijk qua duiding van de meest intrigerende beeldengroep.
De cirkel van het leven
De meest veelomvattende attractie in het beeldenpark is het levenswiel, de cirkel van het leven. In een aantal concentrische cirkels worden de verschillende fases van het leven weergegeven van de geboorte tot de dood. En de aspecten die erop van invloed zijn vanuit boeddhistisch perspectief. Aan de buitenkant vind je een plat sculptuur voorstellend de kleine kans op je bestaan, Brahma de behoeder, jezelf als spermatozoïde, de penis en de vagina, de laatste herkenbaarder dan de eerste. Door de vagina ga je de cirkelvormige beeldengroep binnen. De ingang wordt geflankeerd door goden uit het Hindoe pantheon op hun rijdieren.
Ik moet diep bukken om onder een poortje door te lopen waarna ik me in de Samsara-cirkel bevind. In het boeddhisme betekent Samsara dat de ziel wordt geboren en herboren in een eindeloze cyclus. Dat ervaringen in dit leven mee worden genomen naar een volgend bestaan. Het poortje als ingang tot de cirkel stelt de baarmoeder voor. Bij de tunnelingang staan de zielen te wachten om weer herboren te worden. De conceptie is het begin van alle lijden zegt de Boeddha. Als je de richting van de pijlen volgt zie je het leven aan je voorbij gaan. Beelden van een baby, een verliefd stel, een man en vrouw, van de verschillende keuzes die men kan maken zoals een soldaat, een zakenvrouw, een kantoorklerk, een bedelaar, een koning, geliefden, enzovoorts. Twee skeletten die elkaar omhelzen geven aan dat passie niet eeuwigdurend is. Een man met twee vrouwen slaat de oudste omdat hij verstrikt is geraakt in de wensen van de jongere vrouw. En een oud stel dat de fout heeft gemaakt geen kinderen te nemen komt erachter dat ze in de winter van hun leven alleen elkaar nog hebben. Aan het einde van de rondgang naast een doodskist stapt een lachende Boeddha over de muur. Waarmee Luang Poo wil zeggen: alleen door hem te volgen kun je ontsnappen aan het eeuwige rad van geboorte en dood en in het Nirvana terechtkomen. Anders is wedergeboorte de volgende stap.
De buitenzijde van de ring geeft de fasen en aspecten van het leven weer. Een zestal beelden aan de binnenzijde illustreren de belangrijkste. In het midden een zuil van hoofden waaraan armen zijn bevestigd met op de handen beelden die de zes zintuigen weergeven. De hoofden tonen je verschillende gezichten.
De buitenste ring
De binnenste ring
De binnenste ring bestaat uit een zestal vrijstaande beelden met (op de laatste na) interactie. Ze zijn gepositioneerd bij de fasen op de buitenste ring. Kindertijd na geboorte, pubertijd voor het proces van het oud worden en overspel tussen de liefde en de dood van de liefde. De doodskist is op een lijn met de man en vrouw die naar Nirvana vertrekken.
Het centrale sculptuur
Met dank aan Mutmee Guesthouse Nong Khai voor kaart en informatie.
- Beieren anders: Augsburg en Regensburg - 11 januari 2024
- Pyrénées-Orientales: Mountainbiken in de Albères - 5 oktober 2023
- De Carian Way: erfgoed in Turkije - 23 augustus 2023
Claudia zegt:
Heerlijk! Wat een fijne plek. 🙂