Eind maart stond er in dikke vette letters Trysil in mijn agenda. Een van de grootste skigebieden in Noorwegen, daar zou ik naar toe gaan. Ik stond te popelen, want ik ben dol op Noorwegen. De dag van vertrek kon dus niet snel genoeg daar zijn.
Trysil
Het kleine dorp Trysil, omringd door weidse bossen, is op het eerste zicht niet meteen een skiresort. Pas wanneer je het centrum achter je laat, en je de 750 meter hoge Trysilfjellet nadert, zie waarom half Noorwegen hier komt skiën.
De Trysilfjellet is een bolvormige berg, met aan zijn voet tientallen vakantiehuisjes en hotels, waarvan vele gewoon naast de piste liggen. De berg heeft brede, propere pistes voor elk niveau skiër. Stevige zwarte pistes voor wie van snelheid houdt, groene pistes voor wie maar weinig ervaring heeft. En wie nog moet leren skiën, kan terecht bij de plaatselijke skischool.
Alle pistes komen beneden uit bij de hotels, en aan het begin van de skiliften. Je kan niet per ongeluk de verkeerde kant op skiën, of in de verkeerde vallei uitkomen. Handig!
Trysil is om die redenen de perfecte familiebestemming. Ouders kunnen hun kinderen met een gerust hart de pistes opsturen. Of ze in de handen geven van de bekwame ski instructeurs.
Het Raddison Blu Mountain Resort, waar ik logeerde, ligt vlak tegen de pistes
Skiën in Trysil
Toen ik aankwam, op een zondagavond, was het te laat om al direct naar de pistes te gaan. Dus werd ik naar mijn hotel gebracht, het Raddison Blu Mountain Resort. Hier zou ik de komende dagen logeren. Keek ik uit mijn raam, dan zag ik de eerste skilift recht onder mij. Praktisch!
Omdat ik niet de beste skiër ben, mocht ik de skischool aan de test onderwerpen. Ik kreeg namelijk een privé skileraar: Isak. Deze kerel was lekker goedlachs en had tonnen vol geduld. De eerste dag op latten was, zoals de meeste voor ons, behoorlijk pijnlijk. Maar Isak leerde me techniek na techniek, en niet veel later zoefde ik vlotjes de berg af. Heerlijk!
Soms is een selfie precies op zijn plaats
Langlaufen in Trysil
Naast de vele pistes, heeft Trysil ook verscheidene kilometers aan cross country skipaden. Olympisch kampioene ‘Nordic Skiing’ Anita Moen heeft in Trysil haar eigen skischool, die zich volledig op het cross country skiën richt. En met deze stoere dame mocht ik een voormiddag op pad.
Nu, al ben ik niet de beste skiër, ik zag dat cross country skiën helemaal goed komen. Ik dacht namelijk dat het gemakkelijker zou zijn, omdat je geen strakke skilaarzen draagt, maar kleine schoentjes. En omdat het tempo wellicht wat lager zou liggen dan bij alpine skiën.
Wat was ik verkeerd! Ondanks vele dappere pogingen, zowel van mij als van Anita, slaagde ik er niet in dat cross country skiën te leren. Ik had moeite mijn evenwicht te bewaren op de dunne latjes, en lag meer in de sneeuw dan dat ik er op stond. Maar wat een pret! Ik zou het zo opnieuw doen!
Bier en Eland
Lerende skiërs hebben veel voedsel nodig. Gelukkig is Trysil daar heel goed van voorzien. Ik at opeenvolgend in het hotel, in skihutten, in kleine restaurantjes en pubs. Telkens opnieuw kreeg ik iets heel anders voorgeschoteld. Van soep in een brood en pizza met eland, tot plaatselijke visgerechtjes. Telkens anders, maar telkens overheerlijk.
Heerlijk eten en lekker bier: wat wil een mens nog meer?
Ook de verschillende types bier vielen goed in de smaak. Van eenvoudige pils tot rijke donkere bieren met een kruidige afdronk en zelfs een zweempje honing. Fantastisch!
Noorderlicht en Sterren
Het was tijdens zo’n avond waarop het bier rijkelijk vloeide, dat er ineens een telefoontje kwam van Tim van Star Hunting Trysil. De hemel was onverwacht open getrokken en er zou noorderlicht zijn. Ik liet mijn biertje van enthousiasme bijna uit mijn handen vallen.
Niet veel later pikte Tim mij op met een auto. Ik stapte in, Tim gaf plankgas en binnen de kortste keren stond ik op een oerdonker plekje naar de prachtige groene zwemen Noorderlicht te kijken. Ik was in tranen.
Bijna een uur zagen we het noorderlicht opvlammen en bewegen. Bijna een uur lang lag ik op mijn buik in de sneeuw met mijn fototoestel voor mij neus. Koud? Nee hoor, ik voelde juist niks. Mijn aandacht lag bij de natuurpracht.
In felle groene vegen en golven trok het noorderlicht over de hemel
Tim bleek een enorme kennis te hebben van de sterren. Met speciale verrekijkers wees hij planeten aan. Je kon zelfs de manen om de planeten zien. Bovendien weet hij precies wanneer het zal opentrekken, wanneer het maanlicht afwezig zal zijn en wanneer het noorderlicht zal opduiken.
Praktisch
- Ik reisde naar Trysil door naar Oslo te vliegen. De 160 kilometer tussen Oslo en Trysil legde ik af per bus, de Trysilekspressen, die gewoon voor het hotel stopte. Op zich al een hele mooie rit.
- Hoewel Trysil enorm populair is, zijn de pistes nooit overdreven druk. Wat je niveau ook is, als je graag extra lessen wil, kan je terecht bij de skischool.
- Wil je gaan skiën met je kinderen? Dan raad ik je écht Trysil aan!
- Liever een dagje niet skiën? In de omgeving kan je prachtig wandelen. Grote kans dat je in de schemering een eland ziet, want er leven bijna 6.000 elanden in de regio.
- In het dorp vind je trouwens een schattig museumpje dat over skiën gaan. Je ziet er de eerste skilift en de zilveren medailles van Anita Moen.
- Lekker eten? Check dan zeker eens restaurant Kort & Godt, en gastropub Fladhagen. Maar ook de skihut Skyhutta en het restaurant in het hotel vielen erg in de smaak.
Alle informatie en prijzen vind je gemakkelijk terug op de Trysil Skistar website. Waar wacht je nog op?
Dit gammele ding werd de eerste skilift in Trysil. Je zat in de zitjes en de lift werd dan per tractor omhoog getrokken. Speciaal, dat is het woord
- Ontdek boetiek bestemming Malta - 1 januari 2024
- Met het openbaar vervoer door Fjord Noorwegen - 30 oktober 2023
- Reisverhaal: naar Narvik, in Noord-Noorwegen - 19 april 2023
