Als eerste heb je natuurlijk een huurauto nodig voor een roadtrip. In Salta kun je bij heel veel aanbieders een auto huren. De meeste verhuurders zagen we in Salta in de straat Calle Caseros, tussen nummers 200-300. Je kunt je huurauto vrij gemakkelijk kort voor de start van je trip in Salta zelf huren, maar wil je zeker weten dat je op een bepaalde datum een auto hebt, dan raden wij aan om dit vooraf al te regelen. Overigens kan het flink lonen om te onderhandelen bij diverse aanbieders. Wij hebben uiteindelijk onze huurauto geregeld bij Fox Rental Cars, Calle Caseros 231 en waren daar erg tevreden over. Voor zes dagen een Renault Logan hebben wij €38 per dag betaald. Dit hebben we overigens met de ‘blue dollar rate’ berekend en daarom contant bij het moment van auto ophalen betaald.
Onze auto gedurende deze roadtrip
Het aantal dagen
Voordat je precies weet hoe lang je de auto wilt huren, moet je even goed bekijken wat je wilt gaan zien gedurende de route. Hou hiervoor rekening met het feit dat de wegen niet altijd even goed zijn en je waarschijnlijk vaker stopt dan gemiddeld. Zo kun je bijvoorbeeld over de weg tussen Cachí en Cafayate wel zeker zes uur doen, terwijl deze rond de 3,5 uur aangeeft via de navigatie. Hierbij een opsomming van de bezienswaardigheden rondom Salta die je kunt toevoegen aan je roadtrip:
- Purmamarca
- Humahuaca
- Uquía
- Tilcara
- Salinas Grandes
- Cachí
- Cafayate
- Seclantás
Overigens hebben wij niet alle bovenstaande bezienswaardigheden in onze roadtrip bezocht. In deze blog gaan we dan ook verder alleen in op Purmamarca, Uquía, Humahuaca en Tilcara ten noorden van Salta, en Cachí en Cafayate ten zuiden van Salta. Beoordeel goed of je ergens alleen wilt slapen, of ook de middag wilt spenderen, of zelfs een gehele dag wilt doorbrengen.
Als je de locaties opzoekt, zie je dat de bezienswaardigheden vooral in het noorden en het zuiden liggen. In het westen en het hosten is er niets te bezoeken, waardoor een soort acht-vormige route eigenlijk altijd de beste uitkomst is.
Een van de vele prachtige, maar niet makkelijk begaanbare wegen
Roadtrip Salta
Zoals de titel al verraadt, kozen wij er dus voor om zes dagen een auto te huren. Overigens hadden we in eerste instantie vijf dagen gekozen, maar gelukkig konden we (dat wisten we van te voren) de huurperiode met een dag verlengen als we dat wilden. Gezien de route bleek dit uiteindelijk het verstandigst te zijn. Om de route zo duidelijk mogelijk met jullie te delen, schrijven we deze hieronder per dag uit.
Dag één – direction: northbound
Het kantoor van onze autoverhuurder is vanaf 09.00 uur open en daarom kozen we ervoor om dan gelijk de auto op te gaan halen. Als eerst gaan we het noorden van Salta ontdekken. Je kunt ervoor kiezen om Salta via het oosten te verlaten via Ruta 9, Ruta 34 en vervolgens Ruta 66, maar je kunt ook (net zoals wij deden) via Ruta 9 gelijk richting het noorden gaan. Let op, dit zijn dus verschillende stukken van Ruta 9 waar we nu over gesproken hebben.
De weg Ruta 9 loopt helemaal van Buenos Aires via grote plaatsen als Rosario, Córdoba, San Miguel de Tucumán en dus Salta door tot de grens naar Bolivia bij de plaats La Quiaca. Mocht je via het oosten Ruta 9 pakken, dan kom je ná Ruta 66 uiteindelijk ook op het vervolg van Ruta 9 uit richting Bolivia. Dit klinkt natuurlijk een beetje verwarrend allemaal, maar als je er een kaart bij pakt, wordt dit gelijk een stuk duidelijker. Het verschil in deze twee routes, is dat de route gelijk naar het noorden door de bergen loopt. Daardoor rij je een stuk langzamer, maar heb je wel meer uitdaging in de route. Qua uitzichten vonden wij dit deel niet per se de moeite waard. Onderweg kom je overigens daarna nog wel genoeg andere mooie plekken om te stoppen tegen.
Purmamarca
Het eerste dorp dat we echt gingen bezoeken, was Purmamarca. Je slaat hiervoor op Ruta 9 linksaf naar Ruta Nacional 52. Na een kleine 15 minuten waren we al bij het dorp na deze afslag. Het was een beetje onduidelijk of je nou moest betalen of niet voor het parkeren, maar na meerdere mensen op straat te hebben aangesproken, hebben we niet betaald. Het kan zijn dat jij hier wel voor het parkeren moet gaan betalen, maar het hangt (denken we) enorm af van het feit of ze op dat moment dat jij gaat parkeren aanwezig zijn of niet.
We hebben een rondje in het dorp gelopen en twee uitzichtpunten bezocht, waaronder de zeven kleuren berg. Voor een daarvan moest je betalen, maar (schrik niet!) dat was maar liefst 50 pesos, ofwel €0,17. Het was enorm warm op het moment dat wij er waren en na de kleine wandelingen, was het wel tijd voor een koud drankje. We gingen dus even lekker op het terras zitten en zo genoten we vanaf een pleintje van alle drukte in dit kleine dorpje. Vele malen drukker dan we verwacht hadden.
Rondom Purmamarca is dit de natuur, waar je ook de berg met zeven kleuren goed kunt zien
Tilcara
Daarna reden we door naar Tilcara. In dit plaatsje slapen we de komende twee nachten en dit hadden we in de auto ernaartoe pas geboekt. Na aankomst in Tilcara en het inchecken zijn we de omgeving gaan bekijken. Je hebt gelijk naast het dorp een kleine berg liggen die je kunt beklimmen en omdat het inmiddels richting de avond was, hebben we daar de zonsondergang gekeken. Daarna zijn we een hapje gaan eten in Tilcara en hebben we niet heel veel later ons bed opgezocht. Rijden en veel indrukken doet toch altijd wat met je en we wilden de volgende dag vroeg op!
Zonsondergang vanaf die kleine berg in Tilcara
Dag twee – Uquía en Humahuaca
De volgende dag konden we vanaf 08.00 uur voor het ontbijt terecht en daar maakten we dan ook gelijk gebruik van. Stipt om 08.00 uur zaten we aan het ontbijt, zodat we daarna onze dag richting het noorden konden beginnen. Vandaag hadden we Uquía en Humahuaca op het programma staan. We hielden deze volgorde ook aan, omdat Humahuaca het mooiste schijnt te zijn in de middaguren.
Uquía, Quebrada de las Señoritas
Als eerste dus richting Uquía, waar we Quebrada de las Señoritas gingen bezoeken. Hier kun je een hele mooie wandeling maken in een vallei met enorme rode rotsformaties. Richting het einde van het pad zijn er ook wat kleinere witte rotsformaties met pieken. De naam ‘Señoritas’ komt daarvandaan, omdat ze schijnbaar vrouwelijke vormen hebben. We hebben dit zelf niet op die manier ervaren, maar alsnog een leuk feitje. De auto kan je gratis bij de entree parkeren. Je kunt ervoor kiezen om een gids te nemen, maar dit is niet verplicht. De entree was 100 pesos per persoon. Na hier een mooie ochtendwandeling te hebben gemaakt, besloten we de auto weer in te stappen en naar Humahuaca door te rijden.
Quebrada de las Señoritas op haar mooist, inclusief de witte rotsformaties
Humahuaca, de bergen met 14 kleuren
Eenmaal aangekomen in Humahuaca zijn we eerst op zoek gegaan naar een lunchplekje. Het was namelijk inmiddels lunchtijd en we wilden natuurlijk niet vroegtijdig weg moeten bij de bergen met 14 kleuren, omdat we honger hadden. Met gevulde buikjes reden we daarna de hoogte in richting deze fantastische bergen. Letterlijk de hoogte in, want het dorp ligt op 3.012 meter en het uitzichtpunt voor de 14 kleuren bergen ligt op 4.300 meter hoogte. De Mirador de Hornocal o Cerro de los 14 Colores.
In het dorp word je veel aangesproken over de rit hier naartoe. Ze bieden je aan om je er met een 4×4 auto naartoe te brengen. Uiteraard ben je vrij om dit te doen, maar dit hoeft niet! De verkopers van deze taxiritten zullen dit niet beamen, maar je kunt met een gewone auto deze route ook afleggen. Het is wel goed om te weten dat je er daardoor wel een stuk langer over doet, aangezien je echt langzaam zult moeten rijden in verband met alle hobbels. Richting het einde van deze hobbelige weg betaal je alleen nog een kleine entree van wederom 100 pesos per persoon. De berg met 14 kleuren vonden we enorm indrukwekkend. Heel erg mooi en de rit zeker waard!
Madelon bij het lager gelegen uitzichtpunt op de magische berg met 14 kleuren
Naast het uitzichtpunt, waar de auto’s parkeren, kun je ook nog verder naar beneden lopen. Het zicht vonden wij alleen maar mooier worden en ook de stilte (want je hoort geen auto’s meer af en aan komen) konden wij enorm waarderen. We hebben lekker lang van de bergen genoten en daarna zijn we rustig aan naar Tilcara teruggereden en hebben daar weer een hapje gegeten.
Dag drie – direction: southbound
Op dag drie besloten we het in de ochtend wat rustiger aan te doen. We hebben een kleine wandeling voor het scoren van een ontbijt in het dorp Tilcara gemaakt en zijn eind ochtend weggereden uit Tilcara. We wilden graag onze route vervolgen naar het zuiden van Salta. Zowel Cachí als Cafayate stonden op ons wensenlijstje, maar beiden zouden te ver rijden zijn op één dag. We besloten daarom maar gewoon te gaan rijden en proberen op de bonnefooi ergens aan te kloppen om te kunnen overnachten. Uiteindelijk zijn we tot El Carril doorgereden en daar hebben we geslapen die avond. Overigens willen we hierbij nog even vermelden dat we, in tegenstelling tot de heenweg, nu wel Ruta 9 hebben verlaten om Ruta 66 en 34 te pakken. We hoefden niet nogmaals dat stuk door de bergen en via die andere route rij je daardoor sneller door langs Salta naar het zuiden.
De uitzichten onderweg blijven de mooiste
Dag vier – Cuesta del Obispo en Parque National los Cardones
Op de vierde dag stonden we ook weer redelijk op tijd op. De route naar Cachí was niet echt heel lang in kilometers, maar zou zeker langer gaan duren door de mooie stops onderweg. De weg was het eerste gedeelte vooral tussen de bergen door. Veel prachtige rotswanden zag je daardoor non-stop om je heen. De vallei werd steeds groter en uiteindelijk ging je via veel bochten de hoogte in. Gedurende de weg naar boven heb je een aantal stop mogelijkheden, maar de mooiste is bijna bovenaan bij Cuesta del Obispo. Hier kun je de hele weg die je naar boven hebt gereden zien. Het uitzicht vonden we enorm mooi. Bij ons waaide het wel hard, waardoor het koud was, maar zeker dus de auto wel even uitstappen hier! Je kunt er overigens ook souvenirs kopen bij wat lokale verkopers.
De fantastische weg naar en op Cuesta del Obispo
Cactussen, cactussen en cactussen
Daarna vervolgden we onze route, wat overigens heel gemakkelijk is want je kunt eigenlijk alleen maar rechtdoor. We reden nu richting Parque National los Cardones, ofwel het Nationale Park van de Cactussen. Een enorm rechte weg door megaveel cactussen. Echt fantastisch hoeveel cactussen daar bij elkaar staan. Een leuk weetje is dat dit park is opgericht ter bescherming van de cardones, officieel zuilcactussen genaamd. Vroeger werden ze namelijk gebruikt voor het maken van meubels of brandhout. Ondanks dat ze echt ontzettend groot kunnen zijn, groeien deze cactussen maar een paar millimeter per jaar.
Aan het einde van deze weg sla je linksaf richting Payogasta en rij je nog een paar kilometer door op een goede weg richting Cachí. In Cachí hebben we ‘s middags genoten van een biertje van de lokale brouwerij Killary Cerveza de Montaña (bij het gelijknamige café) en ’s avonds hebben we lekker gegeten bij El Bistro de Cachí.
De enorme rechte en lange weg tussen de cactussen
Dag vijf – Ruta 40
Vandaag stond Ruta 40 op de planning. Dit schijnt een legendarische route te zijn en staat ook bekend als één van de bekende wegen in de wereld. Het is met zijn 5.194 kilometer de langste route van Argentinië. Wij legden hier dus eigenlijk maar een heel klein deel vanaf, van Cachí naar Cafayate. Dit gedeelte is vergelijkbaar met de route richting de bergen met 14 kleuren. We hebben dan ook gelezen dat sommige verhuurders niet willen dat je hier met een normale auto rijdt. Onze verhuurder had daar niets over gezegd en had juist dit deel van de route wel in zijn uitleg meegenomen. Dus we namen het risico om deze rit gewoon te maken en gelukkig ging dat hartstikke goed. We hebben in ieder geval geen lekke band of dat soort fratsen meegemaakt.
Ruta 40 is een prachtige route met een must om te stoppen, namelijk bij Quebrada de las Flechas. Ook net daarvoor en net daarna zijn er een aantal stop mogelijkheden. Bij Quabrada de las Flechas moet je echt even uitstappen en naar boven lopen. Je hebt daar namelijk echt een prachtig uitzicht op de weg.
Thomas – het uitzicht op Ruta 40 vanaf Quebrada de las Flechas
Cafayate
Nog net voordat je in Cafayate aankomt, merk je al dat het een wijnstreek is. Overal wijngaarden en kun je dus naar bodega’s rijden voor een wijnproeverij of een tour. Eenmaal in Cafayate zelf heb je ook nog wat bodega’s zitten en kun je ook bij veel restaurantjes uit vele wijnen kiezen. Wij kozen ervoor om geen wijnproeverij te doen, maar lekker een plaatselijke fles uit te kiezen en deze op het terras te nuttigen.
Wanneer je meer tijd hebt, raden we aan om een nachtje extra hier te blijven, maar dit is dus optioneel aan de route die wij hebben gereden. Je hebt dan een hele dag om wijngaarden te ontdekken en wijn te proeven. Wij kozen ervoor dit niet te doen, omdat we dit graag in Mendoza willen gaan doen. Dus over wijnproeven, komen we in een latere blog nog terug! We sliepen overigens wel in Cafayate in het centrum. Je kunt er ook voor kiezen om bij een bodega buiten het centrum te slapen, zodat je eventueel na wat wijn proeven niet meer hoeft te rijden.
Een van de vele wijnhuizen in Cafayate
Dag zes – genieten op Ruta 68
We hadden er niet op gerekend, maar de laatste dag was voor ons de mooiste dag. Toen we na het uitchecken in Cafayate wegreden richting Salta, wisten we dat het eerste deel een hele mooie route zou worden, maar zó mooi? Dat hadden we nooit verwacht. We begonnen de route dwars door de wijngaarden en uiteindelijk ontstonden er steeds meer rotsformaties om ons heen. Tot ongeveer Alemanía duurde deze route, Ruta 68, en we raden dan ook aan om hier nog enorm van te genieten, want daarna is het een stuk minder interessant.
Op de route kom je de volgende uitzichtpunten, in chronologische volgorde, tegen: Los Colorados, Los Castillos, Las Ventanas, Las Conchas, Mirador Tres Cruces, The Amphitheatre en Garganta del Diablo tegen. Vooral de laatste drie vonden we het tofste! Overigens zijn de laatste twee wel echt toeristisch, maar laat je daardoor zeker niet tegenhouden! Het laatste gedeelte terug naar Salta was wat saai vanaf El Carril, want daar hadden we al een deel van gereden, maar uiteraard moet je ook terug. We mochten overigens de auto de volgende dag rond 09.00 uur terugbrengen in plaats van gelijk na de rit die avond. Wij vonden dat erg prettig en deden dat dus!
Een van de vele must-stops tussen Cafayate en Alemanía: The Amphitheatre
Tips voor deze roadtrip
Uiteraard hebben we wat tips die deze roadtrip leuker, makkelijker of goedkoper maken.
Auto delen
Om de kosten te drukken van een roadtrip, kun je het gemakkelijkste de auto delen. Ben je bijvoorbeeld net zoals wij maar met z’n tweeën, dan kun je gemakkelijk nog twee andere personen mee nemen in de roadtrip. Er zijn veel anderen die ook een roadtrip willen maken, dus wij vonden dat vrij gemakkelijk. Waar je wel rekening mee moet houden, is dat je even moet afspreken van te voren waar je naar toe wilt, zodat de verwachtingen wel hetzelfde zijn. Zo hebben wij het noordelijke deel afgelegd met een andere reiziger. Hij wilde hetzelfde zien in het noorden van Salta en uiteindelijk ging hij de grens over naar Bolivia. Een echte win-winsituatie dus!
Weersomstandigheden
Ondanks dat de foto’s doen vermoeden dat het in het noordwesten van Argentinië altijd mooi weer en droog is, is dat niet zo. Het kan juist ook enorm regenen in dit gebied. Wanneer je hier in het regenseizoen een roadtrip gaat maken, raden we af om Ruta 40 te nemen. Niet alleen omdat je er dan nog veel langer over zult doen, maar ook omdat het een stuk gevaarlijker is. Wellicht dat een 4×4 auto een optie is, maar wij raden je aan om je hier dan goed in te laten adviseren bij de autoverhuurder.
- Reisgids: Iguazú watervallen - 4 februari 2023
- Wat je wil weten over Buenos Aires - 25 januari 2023
- Ontdek Buenos Aires (met Ontdek Buenos Aires!) - 19 januari 2023
