Žlahtina, de inheemse wijn van Krk
Het eiland Krk wordt ook wel het Gouden Eiland genoemd en staat onder andere bekend om de inheemse druivensoort Žlahtina, die bij het dorpje Vrbnik wordt verbouwd en waarvan prijswinnende wijnen worden gemaakt. Om te achterhalen of die wijnen daadwerkelijk zo goed zijn, kun je maar één ding doen en daarom zijn wij gaan wijnproeven in dat dorp waarvan de naam, net als die van het eiland, lastig is uit te spreken. Dit komt doordat de Kroaten niet van klinkers houden. ‘Prst’ betekent vinger, maar dit geheel terzijde.
Vrbnik is een klein middeleeuws dorpje met een inwoneraantal van rond de duizend en een prachtige ligging op een vijftig meter hoge klif boven de Adriatische Zee. Het eeuwenoude centrum staat volgebouwd met charmante miniatuurhuisjes en kent tientallen steile, smalle steegjes. Het smalste straatje van het dorp is met een breedte van 43 centimeter zelfs de smalste straat ter wereld. Althans, dat is wat de inwoners van Vrbnik beweren.
Wij hebben twee dagen in en rondom dit dorpje rondgeslenterd en hebben genoten van het panoramische uitzicht over de azuurblauwe zee, de vele glazen wijn en een overheerlijke maaltijd in restaurant Nada (dat klinkt misschien niet heel goed, maar dan ben je te Spaans aan het denken; in Kroatië betekent het ‘hoop’), waarbij mijn vriendin een heel schaap kreeg voorgeschoteld en ik twee met garnalen gevulde inktvissen bestelde. Erg lekker. Die Kroaten weten sowieso wel wat goed eten en drinken is.
Nada is overigens een van de vele wijnmakers in Vrbnik. Daarnaast maken ze hun eigen rakija, ook niet verkeerd.
“Mag ik nog zo’n fles?”
Vrbnik buiten het hoogseizoen
Bij aankomst op zaterdagmiddag troffen we een erg rustig Vrbnik aan. De straten waren vrijwel verlaten en vele huizen en winkels hadden hun luiken gesloten. Naarmate het weekeinde vorderde, veranderde er niet veel aan dit straatbeeld. Het toeristenseizoen was duidelijk over. Ik vond dat wel fijn, want nu hoefden we nergens te wachten op een vrije tafel en staan onze foto’s niet vol met hordes toeristen en foute souvenirwinkels.
De gehele zaterdag en zondag zijn we op ons gemak van wijnbar naar wijnbar gegaan. Ondertussen hebben we de kleine haven onderaan de klif bezocht, zijn we de rotsen op geklommen op zoek naar krabben en meer van zulk tuig en probeerden we tevergeefs te verdwalen in de minidoolhof van smalle steegjes. En nauwelijks werden we daarbij gestoord door andere toeristen.
Zicht op de haven vanuit een van de wijnbarretjes in Vrbnik
En zicht op de haven vanaf de andere kant
Germans to the rescue!
Dat het zo rustig was, had wel één nadeel, namelijk dat er bijna geen openbaar vervoer van en naar Vrbnik te vinden was. Op zondag – de dag dat wij terug naar Rijeka wilden – bleken er zelfs helemaal geen bussen vanuit Vrbnik te vertrekken. We raakten licht in paniek, maar toen waren daar ineens de Duitsers!
Er waren weinig toeristen dit weekend, maar af en toe kwam je een groepje oude Duitsers tegen die via een georganiseerde rondreis met een bus het eiland over crossten. Die stopten dan twee uurtjes in Vrbnik, want anders hadden ze niet genoeg tijd om het hele eiland in twee dagen tijd te zien. Tijdens het wijn drinken kwamen we zo’n groep Duitse zestigplussers tegen. Hun chauffeur zou ons wel even een lift geven. Gelukkig!
We werden afgezet in Krk, de enige stad op het gelijknamige eiland, en vanuit daar was het een stuk eenvoudiger een bus richting Rijeka te vinden. Zo waren we zondagavond – onze rugzakken vol wijnflessen – toch gewoon weer thuis.
Hoe het is om in Rijeka te wonen? Hier een korte impressie van twaalf maanden Rijeka.
Wat een rust… absoluut een aanrader om hier eens in oktober naartoe te gaan
- Drukte in Praag vermijden: 5 tips - 3 augustus 2023
- De Bodensee fietsen met kinderen - 28 mei 2023
- Leestips van de Reishonger-redactie - 17 juni 2020
An cloeckaert zegt:
Waar wijn kopen? Bereikbaar met auto?