Things you do on the road

Had je me twee maanden geleden verteld dat ik in Zuid-Afrika koeienmaag zou eten, en elke dag in een brakke minibus naar mijn werk zou tuffen, of dat ik in een hoogbejaarde Ford Nogwat zou stappen die zelfs in de garage nog een gevaar voor de omgeving zou zijn, dan zou ik je vierkant hebben uitgelachen. Maar ja, op reis gaat het kennelijk toch allemaal net even anders.

Werken in Zuid-Afrika, Golden Eye Bungee Jump

Mensen stappen hier overal in, en springen overal van af. En omdat het allemaal net even anders gaat, blijk ik hier dingen te durven en te doen die ik thuis nog niet eens in overweging zou nemen.

Voertuigen

En daarom tuf ik inderdaad elke dag in een volgepropte minibus naar het station. Een minibus die een vergunning heeft, maar waarvan de deuren niet goed dicht kunnen. Waarin je door de vloer heen de straat kunt zien en waarmee de chauffeur als een maniak over de weg scheurt. Als ik de minibus overleefd heb, stap ik in een trein die zo vol is, dat de deuren vaak niet meer dicht kunnen. Afrikaanse voertuigen zijn nooit vol, moet je weten. Er passen altijd nog mensen bij.

Een paar weken geleden stapte ik in de bejaarde Ford, in het trotse bezit van een van mijn Zuid-Afrikaanse collega’s (“I specifically wanted an old car”, dat is zeker gelukt). Met een langzaam leeglopende achterband, los zittende stoelen en volledig uitgerekte veiligheidsgordels sjeesden we langs de kustlijn. “I hope the brakes will hold!” riep mijn collega boven gebrul van de motor uit. Bij elke bocht naar links trilde het stuur alsof het eraf zou vallen.

In Nederland zou ik geen seconde overwogen hebben om in deze automobiel te gaan zitten. Hier in Kaapstad stapte ik niet alleen zonder problemen in, maar had ik ook nog de grootste lol om de mankementen van de auto.

Benenwagen

Ook lopend raak ik gewend aan dingen waarvan ik dacht dat het nooit zou wennen. Om op kantoor te komen, loop ik bijvoorbeeld 25 minuten door een vrij onaangename buurt. Niet de slechtste wijk van Kaapstad, maar zeker ook geen lekkere wijk. Toch voelt het inmiddels een beetje als mijn ongure buurt. Vermoedelijk speelt de geweldige deli vlakbij kantoor hierin een grote rol.

Ik heb de Skeleton Gorge op geklommen om de top van Table Mountain te zien. Toegegeven, dit is een omgekeerde situatie: hiervan had ik gedacht dat ik het makkelijk aan zou kunnen en niet eng zou vinden. Met mijn nieuw gevonden heldenmoed begon ik hier dus aan, om binnen een half uur tot de conclusie te komen dat het 1. behoorlijk zwaar is en 2. ook behoorlijk hoog. Uiteraard heb ik hem uit gelopen en ben ik niet omgekeerd, vooral omdat het beklimmen van steile rotsen net iets minder angstaanjagend is dan afdalen.

Eten

“Heb ik jou niet geleerd dat je alles moet proberen?” reageerde de moeder van een medevrijwilligster toen ze op haar blog geschreven had dat ze het niet aan gedurfd had om koeienmaag te eten in township KwaMakhuta. Ik heb me er druk over gemaakt vanaf het moment dat we hoorden wat we gingen eten, en ik werd onpasselijk van de geur, maar ik heb koeienmaag gegeten. En biltong. En iets onduidelijks waarvan ik nog steeds niet weet wat het was, maar dat eigenlijk best goed smaakte.

Township

Binnenkort ga ik voor een reportage een dag doorbrengen bij een vrouw die met gehandicapte kinderen werkt. In een township die zelfs Capetonians eng vinden, en waar begin dit jaar het leger een tijdje een permanente basis had om rellen onder controle te krijgen. Hier ben ik nog steeds niet heel enthousiast over, maar ik ga wel, samen met een chaperone.

Bungee

Haha, nee, ik niet. Maar ik hoor mijn Duitse kamergenootje hier nog zeggen “No way that I’m going to jump off a bridge”, voordat ze de Garden Route ging rijden in een weekendtrip. Bij thuiskomst zei ze heel droog: “Guess what, I did a bungeejump.”

Misschien is dit wat een reis met je doet, zorgt het reizen dat je je openstelt voor nieuwe dingen, hoe eng of bizar ze ook mogen lijken. Een bungee jump lijkt me nog steeds te eng. Maar toen ik bovenop de Tafelberg stond, kon ik me zomaar voorstellen dat ik paraglidend naar beneden zou gaan. Wie weet, de volgende keer…

Tekst Fem Eggers, foto Nicolas Baltenneck, Flickr

Wil jij ook op reis naar Zuid-Afrika?

Check onze speciaal geselecteerde reizen naar Zuid-Afrika in de reisshop.

Dionne
Laatste berichten van Dionne (alles zien)

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>