Stockholm Rooftop Walk
We ontmoeten onze gids voor de Rooftop Walk op het eiland Riddarholmen, een klein eiland vlakbij Gamla Stan. Vanaf hier is het slechts enkele minuten lopen naar het oude parlementsgebouw, waar tegenwoordig rechtszaken worden gehouden. We beklimmen de trappen van het zeven verdiepingen tellende gebouw naar de zolder. Hier krijgen we onze veiligheidsuitrusting aan, inclusief harnas en helm. Voor ik het goed en wel door heb, staan we al op het dak. De tour kan beginnen!
Zodra ik op het dak sta, is de eerste gedachte die door mijn hoofd gaat: wát een uitzicht! De straatjes van het historische stadshart Gamla Stan heb ik een dag eerder al te voet verkend, maar de hoogte biedt een indrukwekkende kijk op het kleurrijke doolhof. Met moeite kijk ik even weg van het uitzicht en concentreer ik me op gids Anna Sara, want het is tijd voor de veiligheidsinstructie. Op het dak zit een kabelsysteem van 300 meter lang bevestigd, waarlangs we de wandeling gaan maken. Aan onze harnassen zitten kabels, die op hun beurt weer aan het kabelsysteem vast zitten. We verplaatsen ons over het dak door de kabel langs het systeem te slepen. ‘Het is alsof je een hond uitlaat’, grapt Anna Sara. Het iets te harde gelach van enkele groepsleden verraadt dat ik niet de enige ben die het best spannend vind. We staan namelijk tientallen meters boven de grond.
Na een klein stukje lopen, zodat iedereen aan het verplaatsen van de kabel en de hoogte kan wennen, maken we onze eerste stop. In de verte zien we het Kungliga Slottet, het werkpaleis van het koninklijke paar. Ook is de top van de Storkyrkan te zien. Deze gotische kerk uit de veertiende eeuw vormt het vaste decor voor de kroningen en bruiloften van de Zweedse koninklijke familie. De hoogste top in Gamla Stan is van de Duitse kerk, die is ontstaan doordat er vroeger veel Duitse handelaren in Stockholm waren. Het is leuk om de gebouwen die ik een dag eerder vanaf de grond heb gezien, nu vanuit de hoogte te bekijken.
Over bruggen en trappen klauteren we naar onze tweede stop. Dat is leuk om te doen: trapje op, kabel meeslepen, om je heen kijken (maar liever niet teveel naar beneden), trapje af, bruggetje op en zo gaat het nog even door. Je voelt je bijna als een kind op een speelplaats, met als verschil dat deze speelplaats zo’n veertig meter boven de grond is. We zijn inmiddels aan de andere kant van het dak en kijken uit over het Mälarmeer, het op twee na grootste meer van Zweden. Ook zien we City Hall, waar jaarlijks het Nobeldiner wordt gehouden, met op het dak de drie kronen die symbool staan voor Zweden.
Gids Anna Sara vertelt enthousiast over ‘haar’ Stockholm. Over ieder eiland, dak of gebouw dat we in de verte zien, lijkt ze een verhaal te kennen. Hierdoor zien we de details in de vergezichten, zoals het eiland Långholmen, waarvan de gevangenis is omgebouwd tot hotel, of de brug waar de marathon van Stockholm maar liefst twee keer overheen gaat. Bruggen en eilanden zien we overigens veel, want Stockholm is gebouwd op veertien verschillende eilanden. Het geheel wordt verbonden door zo’n 75 bruggen. Door de relaxte manier waarop Anna Sara vertelt, zou je bijna vergeten dat je op de rand van een dak balanceert. Of toch niet helemaal, want het is weer tijd om door te lopen. En het meest uitdagende deel van de route moet nog komen!
Op een deel van de route zijn hekken waar je je aan vast kan houden, maar op het laatste deel van de wandeling is dit niet het geval. Wanneer ik dit zie, houd ik mijn kabel iets steviger vast. Dan krabbel ik de loopbrug op. ‘Dat valt best mee!’, denk ik bij mijzelf. Ik concentreer me iets minder op voet voor voet zetten en werp een blik op de binnenplaats, zo’n 40 meter lager. De mooie oranjerode kleur van de muren had namelijk mijn aandacht getrokken. Slik, daar krijg ik toch wel even knikkende knieën van. Ik grijp mijn kabel nog iets steviger vast en loop langzaam verder.
Als ik op het hoogste punt (43 meter) van de wandeling aan kom, beginnen er spontaan kerkklokken te luiden. Het geluid komt van de Riddarholmskyrkan, een kerk uit de dertiende eeuw, waar nog lange tijd monikken hebben gewoond. Met mijn adrenalinerush nog sky high denk ik even dat dit komt omdat we de top van de wandeling hebben gehaald, maar dit blijken ze iedere zondag om 11 uur te doen. Het is in elk geval een mooie afsluiting van de tour.
Nadat we ook de laatste meters hebben gelopen, staan we weer op de zolder waar we de tour zijn begonnen. De adrenalinerush heeft me een brede glimlach op mijn gezicht gegeven en ik voel me best wel een waaghals. Hoewel het fijn is om weer wat vastere grond onder de voeten te hebben, zou ik eigenlijk zo weer terug het dak op gaan. Alhoewel.. misschien moet ik toch eerst maar even gaan zitten..
Lijkt het je wat om over de daken van Stockholm te wandelen? Mijn rooftop walk boekte ik bij Upplev Mer Rooftop Walk.
- Be Irish for a day – vier St. Patrick’s Day in Dublin - 11 maart 2024
- Stedentrip Eindhoven: 15x Doen in de Lichtstad - 7 april 2022
- 6x ‘Van het strand af’ op Curaçao - 14 september 2021
Daphne zegt:
Oh wat lijkt mij dit geweldig om te doen! Na het lezen van de tweet was ik al verkocht, en toen had ik nog niet eens het hele verhaal gelezen. WOW! Stockholm is sowieso al geweldig en na mijn ene bezoekje was ik al om, maar nu ik dit zie weet ik, ik wil ook :)!
Pien zegt:
Helaas lees ik dit verslag pas nadat ik mijn feedback heb gegeven aan de organisatie in Stockholm, en ook nadat ik al had geboekt voor de tour, samen met 5 vriendinnen. Wij vonden het alle vijf heel erg tegenvallen namelijk en absoluut veel te duur voor wat je krijgt. Je gaat over 1 dak rond een gebouw, hebt weliswaar mooi uitzicht over de oude stad, maar qua belevenis vonden wij het allemaal bar tegenvallen, zeker ook omdat de gids ontzettend saai vertelde en ons behandelde als schoolkinderen. Wij zijn allemaal 45+ dus hebben daar niet echt behoefte aan. Misschien ook goed om dit te plaatsen om mensen niet al te hoge verwachtingen te geven.
Sascha van Zonsbeek zegt:
@Daphne: dankjewel voor jouw leuke reactie!
@Pien: Jouw verhaal toont, zoals ik zelf ook wel eens heb gemerkt, hoezeer de gids bepalend kan zijn voor de totale beleving. De gids die ik had, was top en vertelde interessant. Dit gecombineerd met het mooie uitzicht en het dakenlopen zelf, wat ik leuk vond om te doen, zorgde bij mij voor een mooie ervaring. Ik zeg dit overigens niet om de organisatie te verdedigen; Reishonger is niet aan hen verbonden. Bedankt voor het delen van jouw ervaring, want dit geeft onze lezers inderdaad een genuanceerd beeld. En ook daar is Reishonger.nl voor.
Fem zegt:
Oh doodeng, brrr! Het lijkt me geweldig, maar ik ben echt een watje met vreselijke hoogtevrees. Jammer, want ‘t is een heel bijzonder idee.