In Schotland zie je toffe, gave, indrukwekkende en dus ook coole landschappen. Ierland heeft mijn ogen geopend voor de mooie natuur dichtbij huis. Deze week heb ik gekozen voor een roadtrip door Schotland, voornamelijk het westen, samen met een vriendin. Beiden veel gereisd en onze studententijd samen doorgebracht. Het wordt niet zozeer een culturele week vol kastelen (de enige knappe prins van de UK is toch zojuist verloofd) want wij willen de landschappen gaan verkennen.
In Schotland zie je toffe, gave, indrukwekkende en dus ook coole landschappen
Roadtrip Schotland: start Edinburgh
Op het vliegveld van Edinburgh kopen wij een busticket naar het centrum, heel makkelijk. In de bus krijg ik een grappig kerstcadeau met een knipoog: een muts van een hert inclusief gewei, want die hopen wij te gaan spotten op de Isle of Skye. De pret is begonnen, maar of je mij ook gaat spotten, zo half verkleed, dat is nog de vraag. Wij trappen af in Edinburgh en dat doen wij in Old Town: Edinburgh’s oudste gedeelte. Hoge gebouwen gemaakt van grote stenen, veel heuvels en trappen geven Old Town een statig en tegelijkertijd knus aanzicht met kleine winkeltjes, restaurants en cafés. Ik voel direct adrenaline stromen en heb enorm veel zin om op ontdekking te gaan, daarbij negeer ik de vele souvenirwinkeltjes. Ik slaag daarin niet helemaal, want ik koop een oogverblindende kersttrui om de blits mee te maken. Wij slapen ook in Old Town en droppen onze bagage aan de voet van Edinburgh Castle wat een mooi uitzicht oplevert. Hier slapen wij, top!
Je ontkomt er niet aan om even te denken aan een leven met blauw bloed. Jaloers? Voor geen goud, geef mij maar een ticket en een auto: vrijheid. Fascinerend is het wel. Edinburgh Castle prijkt aan de top van Old Town, een populaire toeristische attractie. Het geeft een mooi uitzicht over de stad en het kasteel is robuust. Ik houd niet zo van toeristische trekpleisters, al ontkom je er uiteraard niet altijd aan. Je kunt het kasteel van binnen bekijken, maar ik besluit om dat niet te doen. In plaats daarvan maken wij net als al die anderen een eerste selfie (ja, schuldig) en zoeken daarna een leuke koffietent op die wij eerder hadden gespot.
Edinburgh Castle
Ik vraag de eigenaren waar wij heen moeten wandelen, want ik ben voorstander van tips van de (leuke) locals. Richting de Grassmarket dwalen wij vervolgens door Old Town met koffie en eetstops: het genieten is begonnen. Pak de reisgids erbij en kies zelf welke musea en gebouwen je wilt bezoeken.
Glencoe en Fort William
Over een week komen wij terug in Edinburgh, maar nu stappen wij in onze batmobile. Voor iemand zonder auto in Nederland valt dit toch onder de categorie patserwagen, maar stiekem ook wel een beetje stoer. Wij vonden het belangrijk dat de auto een goede wegligging zou hebben in de winter. Maar sneeuw op de weg? “Welnee, dat hebben wij hier in geen jaren gehad”. Of die woorden van het verhuurbedrijf kloppen…
Onze Batmobile
Via het Loch Lomand & the Trossachs National Park rijden wij richting Glencoe. Glen Coe is de meest beroemde vallei van Schotland, waar in de 17e eeuw een bloedbad heeft plaatsgevonden. Die kennis maakt deze plek nog mystieker dan het er al uitziet. Wij rijden door de vallei, the Pass of Glencoe, en vallen van de ene in de andere verbazing. Ruig en steeds hogere heuvels. Wat kan ik intens genieten van tripjes als deze, geen pen kan beschrijven hoe het er hier uitziet en wat ik hierbij voel. Ik raak verslaafd aan dit gevoel en velen van jullie zullen dit wel herkennen. Wij rijden langs de Three Sisters, drie grotere heuvels en vervolgen deze weg (die je moet rijden als je hier bent) naar Fort William waar wij twee nachten slapen. Natuurlijk moet je ook wandelen in Glencoe en dat doen wij morgen. Voor nu doen wij alvast grote inkopen voor de komende dagen en arriveren in ons hostel in Fort William, waar wij een eigen kamer hebben geboekt. In de avond gaat de haard aan, en draaien wij plaatjes op de platenspeler. Wij kletsen met een Nieuw-Zeelandse jongen die in Canada woont (best of both worlds) en met een Schot die je vanwege zijn accent amper kan verstaan, behalve zijn pure Schotse stopwoord “Aight”. We drinken een Bevvy (Schots voor alcoholisch drankje) in deze setting: I love it, aight!
Niet geheel onbelangrijk om te noemen: in Fort William valt de meeste regenval van de hele UK. En als je denkt dat het meevalt, het valt niet mee! Ik heb geleerd van Ierland en ik ben mega blij met mijn wind- en regenjack. Vandaag gaan wij weer en wind proberen te trotseren bij Glencoe voor de wandeling Hidden Valley. Klinkt magisch en het maakt mij nieuwsgierig. De route heb ik na een tip van anderen opgezocht op Walk highlands. Met de kennis dat de James Bond film Skyfall hier deels is opgenomen, parkeren wij onze auto (die van James himself had kunnen zijn) en stappen als twee Bond-girls uit onze auto. Alleen dan verpakt in een regenjack met capuchon op. En vergeet die wandelschoenen niet! Met de “deze regen stopt ons niet mentaliteit” beginnen we aan de wandeling. Na 10 minuten zijn onze broeken Drookit (Schots voor doorweekt) en het Bond-gevoel is ver te zoeken, het is eerder een Mission Impossible. We besluiten met spijt maar met verstand om te keren.
Regen, regen en nog eens regen
Deze vallei schijnt een plaatje te zijn, maar het regent dat het giet en wij kunnen niet veilig en prettig verder. Ik lees graag wie van jullie wel het geluk had en wat jij er van vond. De volgende dag maken wij na vele natte uren een wandeling in de heuvels van Fort William, ook mooi 😉 en sluiten wij af met een dubbel kerstdiner op kerstavond. Eerst zelf en daarna nog aan tafel met anderen!
Wandeling Fort William
Vanaf Fort William rijden wij op Eerste Kerstdag op en neer naar Glenfinnan. Het is een mooie rit. Bij Glenfinnan heb je links Loch Shiel en het Glenfinnan-monument en rechts het Glenfinnan-viaduct, die je ziet na een kleine klim vanaf het parkeerterrein. Een spoorlijn met een mooie boogconstructie tegen een ruig landschap.
Het Glenfinnan viaduct met 21 bogen is bekend geworden door de Harry Potter films
Ik kijk geen Harry Potter films, maar het viaduct is vanwege de schoonheid gebruikt voor een van de films. Het is een mooi gezicht, maar nog mooier vind ik het uitzicht over Loch Shiel, omringd door de heuvels. Het doet mij denken aan het Killarney NP in Ierland en ik sta even stil bij dit prachtige meer en de rust. Als de trein over het viaduct rijdt, probeert de machinist altijd even te stoppen om je te laten genieten van het geweldige uitzicht.
Loch Shiel
Het stille water met hierin de weerspiegeling van de heuvels, de kleuren… weer word ik overvallen door een gevoel van magie en dat gevoel blijft aan wanneer wij onze weg vervolgen richting The Isle of Skye. Wij willen eigenlijk met het pontje naar het eiland, maar zagen vooraf dat het niet kon in verband met de feestdagen. Met de juiste muziek en een vriendin die dezelfde passie deelt, verschijnt er kippenvel op mijn armen van dit natuurgeweld, waanzinnig vind ik het.
Onderweg naar Isle of Skye
The Isle of Skye
Ik houd van het maken van foto’s en in Schotland kan dat met voldoende passie! Foto’s zeggen vaak meer dan duizend woorden, dus geniet dan ook van Quiraing en The Old Man of Storr op beeld hieronder.
The Quiraing Walk
Je bereikt het eiland Skye via de Skye Bridge. Wij verblijven in een voormalig klein postkantoor in de plaats Earlish dat grenst aan het huis van Joan. “Hello girls, so nice to have you here”. Daar staat Joan in haar rode kersttrui te lachen om onze kersttruien en die van haarzelf. Na een hartelijk welkom en de lange rit van vandaag kook ik een kerstdiner en sluiten we de dag af met een welverdiende wijn in dit uitgestrekte landschap met in de verte de Atlantische Oceaan.
De volgende dag genieten wij van een kerstontbijt en wordt het een te gekke dag. De zon schijnt volop, het is heerlijk koud en de vrieskou brengt een witte en glinsterende laag op het asfalt aan, uitkijken dus. Thermoshirt, laagjes aan, wandelschoenen, klaar voor de rit naar Quiraing!
Koeien langs de weg naar Quiraing
Zelfportret op de weg
Slechts één bordje doet ons vermoeden dat het de start is van de wandeling. Sinds het kasteel in Edinburgh hebben wij niet veel toeristen meer gezien en ook hier beginnen wij als enige aan het pad van 5 kilometer. En dit, de Quiraing, overtreft alles wat ik tot nu toe in Schotland heb gezien. Kies een dag met helder weer, ga erheen, wandel en verwonder. Heuvels, bergen, vele kleuren en uitzicht over meren: fantastisch, aight!
The Quiraing Walk op het eiland Skye
Old Man of Storr
Vanaf Quiraing nemen wij niet dezelfde weg terug, wij navigeren richting Portree en via de kust rijden wij naar onze tweede en laatste wandeling: Old Man of Storr. Deze hike is wat pittiger en het duurt even voordat wij de rotsformatie naderen. Tijdens onze tocht begint het te sneeuwen. Aangezien ik een groot liefhebber ben van deze witte kristallen, voel ik mezelf weer even kind. Wat zou ik hier op die berg graag een sneeuwballengevecht willen starten…
The Old Man of Storr: in de sneeuw op de berg
Als ik vooruit kijk zie ik de grote rotsen uit de witte sneeuw steken, het landschap rechts van mij is oranjebruin en achter me zie ik bruine heuvels rondom Loch Leathan. Verderop de oceaan: indrukwekkend. Dit moet je met eigen ogen gaan aanschouwen. Wij sluiten deze topdag af in Portree met een welverdiende Bevvy!
Old Man of Storr op the Isle of Skye
Storr wandeling
Wij verlaten Skye en rijden door een winterwonderlandschap naar Lochness. Ik zou mijn armen willen spreiden en weg willen vliegen. Kon je af en toe maar een vogel zijn om alles in je op te kunnen nemen, daar kan geen drone tegenop. Groene dennenbomen steken af tegen de witte achtergrond, hun naalden bedekt met witte sneeuw, wat een prachtige bomen. Waar ik ook kom, deze naaldbomen weten mij altijd te betoveren met hun kleur, vorm en geur.
Liefde voor deze bomen
Lochness & Edinburgh
Ik wilde via de noordelijke route rijden naar de plaats Lochness, vanwege een grotere kans op het ontdekken van wildlife, maar de Schotse inwoners adviseren ons de zuidelijke route te nemen in verband met de sneeuwval. Helaas geen Schots wildlife voor ons op Skye. Maar de mythe rondom het monster van het meer ‘Loch Ness’ biedt ons de kans om toch iets te ontdekken. Het blijft helaas bij een knuffel als souvenir voor mijn liefste neefjes. Lochness is alweer het einde van onze rondreis. Wij maken na een nachtje slapen in Lochness nog een wandeling in een dorpje in de buurt en rijden dan terug naar Edinburgh. Deze keer slapen wij aan een heel andere kant van Edinburgh, in de wijk Stockbridge. Een culturele en meer artistieke wijk wat ik geweldig vind. Conceptwinkels, boetiekjes en goede koffietentjes en restaurants. Hier ben je wel even zoet.
Omdat mijn bezoek aan Ierland en Schotland zo dicht op elkaar zaten, kreeg in veel vragen over welke mijn favoriet was. Maar je kunt deze parels niet vergelijken. Ierland heeft de sfeer, waar je ook bent! En Schotland heeft de Isle of Skye.
- Review: The Student Hotel in Florence - 21 december 2018
- Salento: geurige koffie, prachtig groen en kleurrijk! - 12 november 2018
- Tayrona National Park - 25 oktober 2018
Pleunie zegt:
Mooi artikel! Je hebt me weten te overtuigen dat schoonheid niet altijd ver weg van huis is!
Geerke zegt:
Kijk! Dat is goed om te horen Pleunie 🙂
joyce zegt:
Hi Geerke! Wat een prachtige roadtrip hebben jullie gemaakt. Een vraagje: in welke tijd van het jaar waren jullie in schotland?
Geerke zegt:
Hoi Joyce,
Dit was middenin de winter. In de week van kerst. Het is een prachtig land, een echte aanrader. Als je gaat: heel veel plezier. Groetjes
Michelle zegt:
Hoi!
Wat een gaaf artikel!
Mag ik vragen in welke hotels jullie allemaal hebben overnacht? Hebben jullie dit voor de tijd geboekt of zijn jullie elke avond op zoek gegaan naar een accommodatie? Ik heb al behoorlijk veel sites bekeken, maar deze roadtrip spreekt me erg aan.
Bedankt alvast!
Geerke zegt:
Hoi Michelle, ik had deze week van te voren geboekt omdat het kerst was. Ik heb vooral gebruik gemaakt van airbnb. Daar staan veel leuke en knusse verblijven op, in combinatie met booking.com
Alvast heel veel plezier, het is een heel mooi land!