Naar Narvik en Vesterålen: zo noordelijk ging ik nog nooit!

Afgelopen maand was het eindelijk zo ver. Op een mooie vrijdagochtend reisde ik met SAS Airlines van Brussel naar Oslo, en dan naar Narvik. Het meest noordelijke punt dat ik tot dan toe had bezocht.

De stad Narvik

De havenstad Narvik ligt aan het Ofotfjord, net iets noordelijker dan de Lofoten eilanden. De stad is een vreemde mix tussen magnifieke landschappen, en havenindustrie. Vreemd, maar mooi. Vooral wanneer de ondergaande zon de besneeuwde bergen in vuur en vlam zet, is de stad prachtig.

Het mooie aan Narvik vond ik dat, ook al gaat het hier wel degelijk om een stad, de natuur nooit ver weg is. Overal om je heen zie je de uitgestrekte fjorden, de besneeuwde bergen. Ik logeerde comfortabel in hotel Scandic Narvik, middenin het centrum, en genoot toch van een echt buitengevoel.

Uitkijkend over Narvik tijdens een zonsondergang.

Vooral tijdens de avond is het contrast tussen havenindustrie en wilde natuur op een vreemde manier erg mooi.

Een ontmoeting met de Sami

Vanuit Narvik reisde ik naar het nabijgelegen Gratangen, waar ik kennis maakte met Ronald Kvernmo. Ronald is een Sami sjamaan. De meeste Sami in Noorwegen leven geen nomadisch leven meer, maar hebben een huis en een vaste job die niets meer met rendieren hoeden te maken heeft. Ronald toonde me met plezier hoe de Sami tegenwoordig leven, en ik kon de trots in zijn stem horen als hij sprak over de gewoontes en geloven van zijn volk.

Toen, wanneer de duisternis inviel, leidde hij een noorderlicht ceremonie. Ik zat bij het vuur, en tezamen riepen we onze voorouders aan. Ik in stilte, Ronald met een trom en traditionele gezangen. Volgens de Sami zie je noorderlicht wanneer je voorouders aan de hemel dansen. Of dat waar is, kan ik nauwelijks zeggen. Maar wanneer ik de lavvu uitkwam, danste het licht aan de hemel.

Het meest noordelijke wildpark: Polar Park

Noorwegen heeft erg strenge wetten ter bescherming van wildlife. Niemand mag een dier uit de wildernis in gevangenschap nemen. Zelfs wanneer je denkt dat je het dier helpt. De keerzijde van dat verhaal is wel dat dieren die geboren werden in gevangenschap, niet vrij gelaten mogen worden. Dat klinkt misschien wreed, maar je begrijpt dat een wolf of een beer die gewend is aan mensen, een gevaar vormt als je hem zomaar loslaat.

Dankzij een onverwacht hoge temperatuur waren de beren van Polar Park al uit hun winterslaap ontwaakt. Global warming is daar mede de oorzaak van.

In Polar Park, in Bardu, krijgen dieren geboren in gevangenschap de kans om een leven te leiden dat zo dicht mogelijk bij een wild leven ligt. Het park heeft enorme leefgebieden voor dieren die allemaal van nature voorkomen in Noorwegen. Wolven, beren, lynxen, muskusossen.

Een lynx zit op zijn gemakje in de sneeuw.

Muskusossen zijn een bedreigende diersoort. Ze komen bijna niet meer voor in het wild.

Je kan Polar Park bezoeken, maar er is nooit garantie dat je alle dieren zal zien. Ze zijn vrij om zich te tonen of niet. Het is dus vaak een kwestie van geluk.
Hetzelfde geldt ook voor een bezoek aan de wolven. Je kan namelijk, onder heel strikte begeleiding, het wolvenland in. Met wat geluk komen de wolven uit het bos om je te ontmoeten. Maar als ze geen zin hebben, dan worden ze niet gedwongen. De keuze is aan hen.

Ik had geluk. Ik zat op mijn knieën in de sneeuw, toen één van de wolven dichterbij kwam om kennis te maken. Het was behoorlijk indrukwekkend om ineens oog in oog te staan met een volwassen wolf. En een beetje angstwekkend. Ook al zijn de wolven min of meer gewend aan mensen, ze blijven onvoorspelbaar en wild. Het was een ervaring die me deed nadenken over deze wonderlijke dieren en hun leefwereld.

Een wonderlijke ontmoeting: wolven komen uit het bos om kennis te maken met ons. Maar pas op, het blijven wilde en dus gevaarlijke dieren!

Naar de Barøy vuurtoren

Een stukje rijden van Narvik vind je het eiland Barøya. Dit eiland ligt aan de ingang van het Ofotfjord, en is ongeveer 13km² groot. Het is kaal en rotsachtig. Onbewoond, behalve door zo’n 20 elanden die er een tijdje geleden hun thuis vonden.

Om op het eiland te komen, ging ik aan boord van de RIB boot van AdventureLand Lødingen. Helemaal ingepakt in lagen thermische kleding, want hoe harder de RIB boot gaat, hoe harder de wind snijdt. Maar in een klein bootje over de golven stuiteren in een besneeuwd landschap, is adembenemend.

Ik vertrek vanop de oever van het dorp Lødingen naar Barøya.

Eenmaal op het eiland werd ik ontvangen in de Barøy vuurtoren en het bijhorende vuurtorenhuis, ooit bewoond door de vuurtorenwachter en zijn familie. Sinds er in de jaren ’80 een moderne vuurtoren werd geplaatst, werd de taak van de vuurtorenwachter overbodig. Het vuurtorenhuis werd verlaten, precies in de staat waarin het was.

Het huis bezoeken is als een stap terug in de tijd nemen. Het interieur is nog precies zoals het was vier decennia geleden. Met formica stoelen en van die harde Scandinavische banken. Ik zou er zo kunnen intrekken. En dat kan binnenkort. Tenminste, voor een korte tijd, want momenteel wordt er hard gewerkt om het vuurtorenhuis te gaan verhuren als vakantiehuis!

Het uitzicht over het Ofotfjord van op Barøya is adembenemend.

De eilandengroep Vesterålen

Ten noorden van Narvik ligt de eilandengroep Vesterålen, waarvan Andøya het grootste eiland is. Een gebied dat een beetje lijkt op de Lofoten, maar tegelijk ook weer niet. De eilanden kenmerken zich door prachtige vergezichten over de zee en hoge bergpieken op het land. Er zijn maar weinig wegen, die meestal langs de kust lopen.

Ik reisde naar Andøya. In tegenstelling tot mijn dagen in Narvik, sneeuwde het. Er stond ook een stevige wind en de zee was erg ruw. Jammer genoeg werd daardoor mijn geplande walvissafari met Whalesafari Andenes geannuleerd. Het was simpelweg niet veilig genoeg. Heel erg jammer, want de koude, voedselrijke wateren rond Vesterålen vormen een thuis voor potvissen, dolfijnen, orka’s en soms zelfs vinvissen. De kans is dus heel groot dat je een walvis ziet als je hier het water opgaat.

Toch was mijn bezoek aan Andøya indrukwekkend. De sneeuw en de wind vlogen rond mijn oren. Dit was het winterse Noorwegen dat ik zo graag wou zien.

Het besneeuwde Andøya was ijskoud, maar o, zo mooi!

De toeristische route

Aan de westzijde van Andøya ligt een van de 18 Nationale Toeristische Routes, de Andøya Route. De Nationale Toeristische Routes, die verspreid liggen over heel Noorwegen, zijn historisch ontstaan, en staan altijd garant voor de meest mooie natuur en vergezichten. En dat was op Andøya niet anders.

De weg loopt langs de kust, en verbindt verschillende kleine vissersplaatjes met elkaar. Halverwege vind je één van de architecturale rustplaatsen die kenmerkend zijn voor de Toeristische Routes. Een toiletgebouw dat zo uit een magazine lijkt te komen, en eettafels in prachtige, donkere steen. Deze rustplaatsen zijn altijd architecturale pareltjes, met een sterke link naar de natuur om hen heen.

De Andøya Route, één van de 18 nationale toeristische routes in Noorwegen.

Vond ik Noord Noorwegen nu echt zo mooi?

Omdat ik al zo lang naar Noord Noorwegen wilde, was ik toch een beetje bang dat ik de ervaring te sterk had opgebouwd in mijn hoofd, en dat ik teleurgesteld naar huis zou gaan. Dat gebeurt wel vaker, toch?

Mijn ervaringen in Noord Noorwegen waren ongelofelijk. Het landschap is onbeschrijfelijk, foto’s doen het geen recht aan. Ik heb heel vaak met open mond staan kijken naar die natuurpracht. Vooral de ervaringen met de wolven, en de vele nachten boordevol noorderlicht vond ik echt de moeite. Het gevoel dat de natuur hier nog heerst, is overweldigend. Je kan niet anders dan jezelf aanpassen aan de natuur, aan het weer.

Maar het was ook best wel wennen, want als je nog nooit zo noordelijk bent geweest, kan de koude je flink verrassen. Je moet flexibel zijn, want als het weer niet goed is, dan worden geplande activiteiten zomaar uitgesteld of afgelast. Maar dat is nu eenmaal hoe het daar gaat. Daarnaast zijn de afstanden veel groter dan we hier gewend zijn. Daar moet je rekening mee houden als je een reis naar Noord Noorwegen plant.

En toch. Ik kan een bezoek aan Narvik en Vesterålen alleen maar aanraden. Ik wilde dat ik je exact kon laten zien wat ik zag, want oh, wat is het daar mooi!

Op Vesterålen leven vooral vissers.

Tips voor jouw bezoek aan Narvik en Vesterålen

Heb ik je kunnen inspireren om zelf naar Narvik en Vesterålen te reizen in de winter? Mooi! Om je goed voor te bereiden, zet ik wat tips op een rijtje.

Draag gepaste kledij. Thermisch ondergoed, een water- en winddichte jas en broek, stevige waterdichte laarzen of wandelschoenen. Vergeet ook je handschoenen, muts en sjaal niet. Geloof mij, je hebt die kleding écht nodig in de winter. Je kan altijd wat uitdoen als het toch te warm blijkt.

Tijdens mijn bezoek aan Narvik en Vesterålen ging ik regelmatig op jacht naar het noorderlicht. In Narvik nam ik deel aan Lights at the Lodge, in Vesterålen ging ik op jacht met Vesterålen Tours.

Ik logeerde in hotel Scandic Narvik in Narvik, en in hotels Marmelkroken en in Andøy Fruliftssenter. Van die drie vond ik Marmelkroken het gezelligste. Bovendien serveren ze een uitstekend diner. Het Fruliftssenter biedt, naast gewone kamers, ook blokhutten aan waar je zelf kan koken. Je kan ook deelnemen aan een traditionele maaltijd gekookt boven een open vuur in een lavvu.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er in Narvik stevig gevochten. Op de bodem van het fjord ligt nog steeds de gezonken HMS Hunter. De geschiedenis van de gevechten die hier plaatsvonden, werden vastgelegd in het indrukwekkende Narvik Krijgsmuseum.

Heb je slecht weer wanneer je Vesterålen bezoekt? Het walvismuseum van Whalesafari Andenes is leuk om te bezoeken. Maar ook het Spaceship Aurora, waar Noorse wetenschappers samenwerken met Nasa om het noorderlicht te bestuderen, is een bezoekje waard.

Ik heb mijn hart verloren aan Noord Noorwegen.

• Over
• Laatste berichten

Lotte

Lotte houdt ervan om te voet te reizen, om zo het land echt in te kunnen duiken. Bovendien zal ze altijd proberen om met duizend woorden een beeld te schetsen.

Laatste berichten van Lotte (alles zien)

• Ontdek boetiek bestemming Malta - 1 januari 2024
• Met het openbaar vervoer door Fjord Noorwegen - 30 oktober 2023
• Reisverhaal: naar Narvik, in Noord-Noorwegen - 19 april 2023