De Isaan langs de Mekong

De Mekong vormt het overgrote deel van de grens tussen Thailand en Laos. Ik reisde van Nong Khai tegenover Vientiane naar Mukdahan tegenover Savannaket in het zuiden. Een reis langs plaatsen met oorspronkelijke attracties en weinig toerisme.

De Mekong

Aan de Thaise kant hebben de provinciesteden langs de Mekong door de handel met Laos en indirecter met Vietnam en Cambodja én door een zekere mate van Frans koloniale invloed (eens hadden de Fransen steden aan beide zijden van de Mekong) een multicultureel tintje. Het zijn steden gevormd door handel en de band met de rivier.

De Lotustempel

Startend vanuit Nong Khai is het een rit van iets meer dan een uur naar Phon Phisai. Daar vind je de Lotustempel, gelegen bij de hoogwater oever van de Mekong. Een visueel spektakelstuk in felle tinten. De tempel is naar verluid gebouwd door de ietwat controversiële sekte waarvan de leiding wat belastingproblemen heeft in Bangkok. Het is weinig meer dan een vorm, als een extravagante Stupa, zonder binnenruimte. Die er op dit moment ook rond de Lotus niet is. Maar het heeft een religieuze functie compleet met monniken en rituelen.

De lotustempel bij Phon Phisai

De lotustempel bij Phon Phisai

Jonge monniken in Phon Phisai bij de Lotustempel

Jonge monniken

Bueng Kan

Een kleine twee uur verder is Bueng Kan, een middelgrote plaats aan de Mekong, centrum van de rubberhandel door de omliggende plantages. Bestaan er steden die echt niets hebben? Misschien niet, maar als ze er zijn is Bueng Kan zeker kandidaat. Een troosteloze boulevard langs de Mekong, met een eenzaam paars bankje. Lege straten, wegen in sombere bruintinten. En vooral het volslagen gebrek aan de levendigheid die Thailand zo kenmerkt. Het voelt als een decor zonder spelers, het soort plaats waar je je als soloreiziger gauw wat onthand en eenzaam voelt.

Bueng Khan

Een paars bankje aan de teruggetrokken Mekong.

Stairway to Heaven

De reden dat ik naar Bueng Kan ben gegaan is een bezoek aan een bijzondere tempel. Wat Phu Tok, wat eenzame berg betekent. De trap naar de hemel in Wat Phu Tok is door één man gerealiseerd als symbool van zijn persoonlijke reis naar geestelijke verlichting.

Een bijna 200 meter uit de Mekongvlakte oprijzende rots is op natuurlijke wijze geërodeerd waarbij diepe horizontale banden zijn ontstaan. Ajan Juan bouwde houten platforms en verbond de banden met plankieren en trappen. Deze verzameling trappen, houten hellingen en ladders stijgen zeven niveaus op, de zeven traditionele stappen naar verlichting symboliserend.

Wat Phu Tok in Bueng Kan

Wat Phu Tok

De eerste drie gaan door een dicht woud en zijn nauwelijks afzonderlijk te onderscheiden. De vierde brengt je naar een passage in de rots en de vijfde naar een hal, met Boeddhabeelden en een skelet in een glazen kast. Het zesde niveau is voor het grootste deel een rondgaande steiger, met weidse uitzichten.

Een hal in Wat Phu Tok met Boeddhabeelden en een skelet in een glazen kast

Skelet in de kast

Het zesde niveau is voor het grootste deel een rondgaande steiger, met weidse uitzichten

Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees

Weidse vergezichten over de Isaan vanaf Wat Phu Tok

Weidse vergezichten

Voor het zevende niveau moet je over bospaadjes naar de eigenlijke top wandelen, die bestaat uit een boom die boven het bos uitstijgt. Een bijzondere creatie van een monnik die ironisch genoeg omkwam bij een vliegtuigongeval.

Nakhon Phanom en de tweekleurige rivier

Nakhon Phanom is een stad met brede wegen en veel doorgaand verkeer. Tot je bij de boulevard langs de Mekong komt. Een nieuw gebouwd heiligdom onder waterspuwende Naga’s trekt veel Thaise toeristen. Even verder ligt Wat Okat, een sierlijke tempel waar twee heilige goudbeklede houten Boeddhabeelden hun plaats hebben gevonden. Daarnaast bevat Wat Okat ook fraaie muurschilderingen die naast Boeddha’s en Thaise koningen ook en vooral het dagelijks leven weergeven. Ambachten, verkeer, processies en andere plechtigheden maar ook mensen op weg naar het werk of lopend langs de velden. En ja, ergens vind je een paar heuse backpackers.

Wat Okat, een sierlijke tempel in Nakhon Phanom

Wat Okat

Muurschildering in Wat Okat

Muurschildering in Wat Okat. Zoek de backpackers.

En weer een eindje verder vind je de klokkentoren, vanwaar de straat verdergaat in een levendige nachtmarkt. Een vooral jeugdig publiek bevolkt de vele openluchtcafés en er is een keur aan op terrassen boven de rivier gelegen restaurantjes. Westerse toeristen kom je hier nauwelijks tegen. Engels is schaars. Toch is het door de sfeer goed toeven, proeven en slenteren.

Nachtmarkt Nakhon Phanom

Nachtmarkt

De Mekong vormt ook zijn eigen attracties. Een kilometer of twintig ten noorden van Nakhon Phanom stroomt de groenige rivier de Songkhram in de ook hier nog steeds roodbruine Mekong. Vanaf een platform bij een restaurant heb je een mooi uitzicht op het samenkomen van twee langzaam stromende rivieren die nog lang niet mengen. De iets sneller stromende Songkhram lijkt een deuk in de Mekong te maken en veroorzaakt grote draaikolken als geroerde cappuccino. Er is een eenvoudig maar prima restaurant op overhangende houten vlonders serveert een prima Tom Yam.

Waar de Songkhram in de Mekong stroomt

De tweekleurige rivier. De Songkhram stroomt in de Mekong

Een Thaise klassieker: tom yam soep

Een Thaise klassieker: Tom Yam soep

De pelgrimsstad That Phanom

That Phanom is een veelbezochte plaats. Door Thaise toeristen dan. Of eigenlijk pelgrims, want het bezoek heeft een religieus tintje ondanks dat er meer tijd aan selfies besteed wordt dan aan bidden. De indrukwekkende ruim 53 meter hoge toren bekroond door een vier meter hoge paraplu van 16 kilo goud die bekleed is met edelstenen, is door voortdurende modificaties ontstaan uit een korte bolvormige stupa waarvan een replica te zien is in een meertje voor de tempel. Deze dateert uit de negende eeuw.

Wat Phra That Phanom

Wat Phra That Phanom

Wat Phra That Phanom

Wat Phra That Phanom

Offerandes Wat Phra That Phanom

Offerandes worden uitgestald

Schemer Wat Phra That Phanom

Schemer

De tempel ligt in een ruim opgezet park met grote waterpartijen ervoor die uitpuilen van de vis. Gooi een handje van het overal verkochte visvoer in het water en een massieve massa zilveren lijven komt aan het oppervlak. Klein grut, maar ook Mekong Catfish van ruim een halve meter. Je kunt ook vissen kopen in een plastic zakje. Door ze los te laten kun je je karma aanvullen. En de vis gaat weer een nieuwe cirkel in van vrijheid, gevangenschap en bevrijding.

Vissen voeren in That Phanom

Het resultaat van een klein beetje visvoer

Mukdahan

Mukdahan is één van de steden aan de Mekong waar de handel tussen Thailand, Laos en vooral Vietnam samenkwam. De ertegenover liggende Laotiaanse stad Savannaket was in de Franse koloniale tijd een belangrijke handelsstad. Ondanks de brug een stuk verderop varen de veerboten die een veel directere verbinding vormen nog af en aan. De stad is bekend om de Talat Indojin ofwel de Indochinese markt, waar al eeuwen in producten uit China en Vietnam wordt gehandeld. Het bekendste deel bevindt zich onder de promenade maar het zijn ook de straten tegenover de Vietnam en elektronica en gadgets uit China. Veel is er verder niet te zien en te doen, maar het is een springplank voor een verdere reis naar de Mekong of naar Laos. Als niet-Thai of Laotiaan moet je wel de een paar kilometer noordelijker gelegen Friendship bridge over.

Chinese gadgets op de Talat Indojin

Chinese gadgets

Friendship brug 2

Friendship brug 2, bewaakt door de Naga.

Praktisch

  • De plaatsen langs de Mekong in het noordoosten van Thailand liggen zo’n twee tot vier uur bussen uit elkaar. Soms gaan er meerdere bussen, soms gaat er een (Bueng Kan-Nakhon Phanom) per dag. Ga bij aankomst op het busstation na wanneer de bus naar de volgende bestemming gaat. Kom een uur tot een half uur voor vertrek om zeker te zijn van een kaartje.
  • De meeste busstations liggen enkele kilometers buiten het centrum. De tuk tuk van en naar de stad is soms dan ook een stuk duurder dan de bus. De tuk tuk chauffeurs spreken meestal geen Engels. Het is handig de naam van een hotel te hebben.
  • Informatie in de reisgidsen is vaak schaars. Zorg dat je een kaart op je smartphone of tablet hebt.
  • Restaurants hebben lang niet altijd een Engels menu. Dus een lijstje gerechten in het Thais is handig als je niet zoals ik met iets onbeschrijflijk heets wilt eindigen.
  • Huur een brommertje en trek door de omgeving. De wegen in de Isaan zijn leeg en langs de rivier kom je genoeg kleine leuke dingen tegen om je over te verbazen.

Wil jij ook op reis naar Thailand?

Check onze speciaal geselecteerde reizen naar Thailand in de reisshop.

Theo
    • Hoi Berthy,

      Dankjewel! Houd de site maar in de gaten; over een paar dagen volgt een prachtig nieuw artikel van Theo over het beeldenpark in Nong Khai.

      Groetjes, Dionne

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>