Oké! Post mee wegbrengen met een postwatervliegtuig van maar liefst 60 jaar oud is voor mij een avontuur waar ik geen moment over hoefde te twijfelen. Deze kans heb ik dan ook met beide handen aangegrepen! Tijdens onze roadtrip door Canada van maar liefst zes weken waren wij de gelukkige winnaars. Door een fijne samenwerking met GoCanada kregen wij de kans om mee te vliegen met de "DHC-2 Havilland Beaver". Deze werd al gebruikt door het Amerikaanse leger in Azië. In dit artikel neem ik je mee naar de historie van deze vliegtuigjes, beschrijf ik waarvoor ze wekelijks worden ingezet en deel ik mijn (stuiterende) enthousiasme van dit unieke avontuur, waarbij je op plekken komt die anders onbereikbaar zijn en die luisteren naar aansprekende namen als Refuge Cove.

Afgelopen zomer ben ik, samen met mijn dochter en vriend, zes weken lang gaan roadtrippen door West-Canada. In samenwerking met GoCanada hadden we van tevoren een globale route uitgestippeld en werden we in contact gebracht met Corilair. Corilair bevindt zich in Campbell River (Vancouver Island) en deze plek is méér dan de moeite waard. Dit bedrijf bevindt zich op een gunstige plek en aan mij de taak om met Mike de piloot een afspraak te maken. Wat zenuwachtig naar binnen gestapt en aangegeven dat wij toch wel héél graag met een postwatervliegtuig mee zouden willen. Het was nog even de vraag of er een plekje vrij zou zijn voor ons, maar de nuchtere Canadees gaf aan dat het hoe dan ook goed zou komen. Morgenmiddag doen? … Nu niet gaan twijfelen, maar gewoon gaan!!! Yes, morgenmiddag is het onze beurt en mogen we mee post wegbrengen. Stuiterend ben ik naar mijn vriend en dochter gerend en het goede nieuws werd vrolijk ontvangen.

De volgende dag kregen we een korte uitleg en werd ons verteld dat we zo’n twee uur op pad zullen gaan en op drie verschillende eilanden zullen landen. Tijdens de uitleg zagen we medewerkers van Corilair dozen post inladen en werd er snel de vraag ‘ready for take off?’ gesteld. Onze dochter van tweeënhalf jaar kon gewoon mee en mocht bij ons op schoot. Lucky bastard!! Mike was uiteindelijk niet onze piloot die dag, maar we hadden een jonge vader die ons op sleeptouw nam. Hij gaf aan dat er tijdens elke vlucht iemand naast hem mocht plaatsnemen en omdat we vaak genoeg zouden opstijgen en landen dan ook allemaal aan de beurt zouden komen. We hoefden dus geen rock, paper, scissors te spelen, maar we waren in dit geval allemaal Lucky Bastards!!!

Postwatervliegtuig van Corilair op Vancouver Island

Here we go!! Op pad met Corilair.

Post inladen in het Beaver postwatervliegtuig op de Campbell River - de post wordt er per watervliegtuig bezorgd

Dozen post worden ingeladen. Ready for take off!

Het moment dat het watervliegtuigje wordt gestart voel je alsof je jaren terug gaat in de tijd. Een gevoel dat je niet kunt beschrijven, maar man man man wat heb ik zin in dit avontuur. De koptelefoon zet je al snel op en het fijne hiervan is dat je de piloot kan horen praten. We zaten nog geen tien minuten in de lucht en de piloot liet zijn big smile aan ons zien. We vonden het fijn dat hij zo vrolijk was, maar ondertussen begon hij ook golfbewegingen met z’n armen te maken. Het is niet waar?! Vanuit ons vliegtuigje zagen we twee walvissen zwemmen. Met dit ‘Discovery’ uitzicht, de ruige natuur en wetende dat je nog naar meer afgelegen plekken zult vliegen, voel je je 100% gelukkig!!

Post vliegen Canada - uitzicht vanuit een postwatervliegtuigje van Corilair in Canada

Adembenemend mooi. Wat een avontuur.

Mee met de postbode - post bezorgen in Canada in het postwatervliegtuigje DHC-2 Havilland Beaver van Corilair

Vanuit de lucht zien we na 10 minuten vliegen twee walvissen van bovenaf.

Surge Narrows

Onze eerste landing was op het eiland Surge Narrows, waar maar 63 Canadezen wonen. Je wordt zwaaiend ontvangen, raakt aan de praat, luistert aandachtig naar de verhalen die er worden verteld en kijkt je ogen uit!! Een drijvend postkantoor, de lokale gastvrijheid en de inwoners die op plastic stoelen zitten te wachten op post maakt deze lokatie uniek! De piloot gaf aan dat hij met een kruiwagen de dozen ging uitladen en dat wij onze benen even mochten strekken. Al snel zaten we aan overheerlijke appeltaart met een goede bak koffie tussen de locals en voelde ik me even thuis. De mensen op dit eiland zijn hier bewust komen wonen, hebben elektriciteit en watervoorzieningen hier zelf opgestart en komen iedere woensdag op het drijvende postkantoor bij elkaar, in afwachting of er post voor ze bij zit. Meer heb je toch niet nodig? Het moment dat een man van 80 jaar op een bootje stapt en naar een yogales vertrekt met zijn hond, vergeet ik niet meer. Dit is toch het leven? Even droom je ervan hier ook te wonen.

The Mail Run Tour - kopje koffie halen op het Canadese eilandje Surge Narrows

Onze eerste landing. We worden gastvrij ontvangen en raken aan de praat.

Locals in afwachting van post op Surge Narrows in Canada

Locals in afwachting op post. Puur genieten!

Na een wat langere stop had ik het gevoel dat we de piloot aan het ophouden waren. Al snel werd duidelijk dat de piloot ons vandaag op zijn vrije dag vloog en geen haast had. Dit zijn de oprechte Canadezen waar ik nog veel van kan leren.

Het was mijn beurt om me even co-piloot te voelen en eenmaal aan het vliegen voelt het alsof je midden in een documentaire van National Geographic zit. Het is adembenemend mooi en je kunt niet anders dan volop genieten.

Meevliegen in het Havilland Beaver postvliegtuigje - het werkpaard van Canada

Gezegend voel ik mij tijdens deze vlucht.

Meevliegen in het Havilland Beaver postvliegtuigje - hét watervliegtuig van Canada

Je kunt niet anders dan stralen!

Stuart Island

Onze tweede stop met het postwatervliegtuig was op het eiland Stuart Island. Veel Amerikanen hebben zich hier gevestigd en hebben van het eiland een ‘resort’ gemaakt. Hoe tegenstrijdig wil je het hebben en wat krijg ik een ander gevoel op deze plek. Helemaal als je weet dat de eigenaren van deze villa’s hier maar enkele weken per jaar te vinden zijn. Na een kleine pauze doken we het vliegtuig weer in en we mochten weer. Dat opstijgen en landen blijft toch een avontuur en eenmaal in de lucht besef je ineens dat je in een 60-jaar oud vliegtuig zit dat tijdens oorlogen werd ingezet. Wij vliegen als toeristen hier in vrijheid. Ik voel me gezegend!

DHC-2 Havilland Beaver op Stuart Island

DHC-2 Havilland Beaver. Mijn favoriete foto!!

Refuge Cove

Onze laatste stop was op het eiland Refuge Cove. Hier werd mijn gevoel weer goed en kwamen we opnieuw in contact met locals. We mochten het eiland verkennen en zijn op een bankje gaan zitten. De beste manier om sfeer te proeven en met eigen ogen te ervaren hoe het leven hier werkt. Eigenaren van kleine winkeltjes waren nieuwsgierig naar het Westerse leven en namen ons mee in hun eigen geschiedenis. Ze zijn trots op waar ze nu staan en ogen gelukkig. Mijn bewondering werd groter en eerlijk gezegd vond ik het moeilijk om de eilanden weer te verlaten.

Landingsplaats voor het postwatervliegtuig op Refuge Cove

Veilig geland op Refuge Cove met een postvliegtuigje

Lucky bastards.

Uitzicht vanuit een postwatervliegtuig op Vancouver Island

Sprakeloos!

Terug in de tijd

De Campbell rivier en Vancouver Island zijn nu misschien een paradijs van rust, maar ooit was hier de drukste zeevliegtuighaven ter wereld. Al in 1919 begon er een tijdperk van drukte, toen veel bedrijven mee wilden profiteren van de rijke vishandel die in de regio opbloeide. Zo ook ene Meneer Boeing, die naam had gemaakt door een klein postkoerierbedrijfje tussen de VS en Canada te starten. Maar toen in 1930 op West Vancouver Island goud werd gevonden en de Elk River Timber Company in 1951 aan BC airlines een stuk land schonk om een luchthaven te bouwen, begon de gekte pas echt. De meest moderne watervliegtuigen kwamen toen voorbij op Vancouver Island. Van die drukte is nu nog maar weinig over. Wat heet, het is een oase van rust, maar de post wordt nog altijd bezorgd met dezelfde vliegtuigen die, in de nadagen van de drukte, mensen en handel heen en weer vlogen.

Tip: google eens op ‘C-Gack’ en zie de historie van deze vliegtuigen.

Uitzicht vanuit een postvliegtuigje van Corilair

Dit uitzicht gun ik iedereen.

Corilair

”Leun achterover, ontspan en geniet van het uitzicht terwijl uw piloot u naar de meest afgelegen eilanden brengt. Je krijgt de gelegenheid om bij elke halte uit te stappen om je benen te strekken en de lokale gastvrijheid op te nemen terwijl we hun post en benodigdheden leveren. Je kunt zelfs stoppen bij een van de weinige drijvende postkantoren van Canada!”

En zo is het maar net!! Corilair kenmerkt zich als vriendelijk bedrijf met professionele piloten die hun passie uitvoeren. Het bedrijf is gunstig gelegen aan de monding van de Campbell Rivier en er hangt een zeer ontspannen sfeer. Wij zijn er dan ook een paar uur geweest om te genieten van de verschillende watervliegtuigen die af en aan vliegen en hebben op afstand het gesleutel aan oude beavers mogen bewonderen.

De postvluchten van Corilair vertrekken heel het jaar door op maandag, woensdag en vrijdag. Aan boord is plaats voor zes personen, dus reserveren is gewenst! Bedenk dat je zo’n 195 Canadese Dollar kwijt zult zijn voor deze postvlucht. Voor ons was het een onbetaalbaar, adembenemend en onvergetelijk avontuur!! En ja, ik zal het zo weer doen!!

Uitzicht vanuit een postvlucht van Corilair

Gun jezelf deze vlucht met Corilair.

Op avontuur met een postvliegtuigje van Corilair

Een onvergetelijk en adembenemend avontuur!!

Wil je meer informatie of heb je een vraag? Je kunt altijd een bericht achterlaten en ik help je graag op weg. En wil je goed georganiseerd op reis door Canada? Benader dan eens GoCanada voor de gouden tips.

Mirte
  1. Lianne zegt:

    Ik ben zojuist even helemaal meegevlogen✈️, WoW mirt, prachtig levendig en betoverend beschreven ❤️ De wereld is echt een wonderlijke plek☺️!! Blijf alsjeblieft reizen, ontdekken en zo wonderlijk enthousiast schrijven

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>