Een week in het zuidwesten van Ierland

De War on Drugs zingt mijn huidige motto: "I keep moving on the path, holding on to mine". En om mijn ingeslagen pad te vieren, besluit ik dat het tijd wordt voor week Ierland in mijn eentje. Door de serie Peaky Blinders ben ik in de ban van de wereld van whiskey en de Engelse taal met haar dialect en accenten. Toch laat ik de UK nog voor wat het is en trekt Ierland mijn aandacht. Ik boek een ticket, huur een auto, stippel een route uit en een aantal weken later start mijn roadtrip door het zuidwesten van Ierland, van Galway richting Cork.

De associatie met regen wordt door mijn omgeving snel gemaakt. Hopelijk verander ik deze associatie door mijn verhaal, want Ierland staat voor mij voor het land van ruige natuur, diversiteit, de zee met kletterende golven tegen de vele kliffen, rust en ruimte, Irish music, een glas whiskey of een Guinness in de pub, schapen en de geur van een haardvuur.

Galway, Ierland

Hallo Galway!

De huurprijzen van de auto’s zijn laag en ik besluit daarom te gaan voor meer luxe. Na het ophalen van de auto op Dublin Airport doe ik bij het aanschouwen van de auto een kleine vreugdedans en laat ik de stad direct achter mij. Op weg van oost richting west over kronkelende wegen en glooiende bochten luister ik naar mijn Ierland playlist en begint de week met een oneindige glimlach.

Al snel voel ik mij een Galway Girl. Galway, een stad gelegen aan de Atlantische Oceaan met veel pubs waar in de avond live Ierse muziek wordt gespeeld. Een knusse, intieme stad met klinkerstraten en borrelende inwoners. Vanwege de universiteit heeft deze stad een jonge bevolking. Ik zoek een geschikte pub voor mijn ‘pint of Guinness’ ontgroening en eenmaal neergedaald op een terras voel ik de neiging om mijn vrienden te bellen en te vertellen hoe tof het hier is! Een man speelt samen met twee jonge jongens folk muziek op straat en ik waan mij met deze geluiden op de achtergrond in de middeleeuwen. Mijn pint of Guinness bevalt en Galway zet de toon voor de rest van mijn trip. Die middag op het terras was het eerste en tevens het laatste moment dat ik in mijn eentje een Guinness dronk, want vele ontmoetingen volgden en bleken gezellig gezelschap voor bezoeken aan de pubs die Ierland rijk is.

Naast de bruisende avonden die ik in Galway heb beleefd is er genoeg ander vermaak. Ik ben de hele dag weg geweest om County Galway te verkennen. Mijn plan in Nederland was ‘tot rust komen in Galway City’, maar mijn hebberigheid of iets positiever: mijn enthousiasme nam de overhand. Ik wilde het allemaal zien, de motor van de auto starten, muziek aan en op ontdekking, die weg op! Het land verraste mij en ik vond het zo mooi. Ik heb de schoonheid van Ierland vooraf onderschat. Wees gewaarschuwd en zorg dat je ook genoeg rustmomenten pakt.

galway in het zuidwesten van ierland

Ruige natuur in County Galway: Killary Harbour, een van de drie fjords in Ierland

Deze dagtrip brengt mij als eerste bij het Connemara National Park. Hier heb ik in de regen gewandeld, mijn ogen uitgekeken en stil gestaan om het allemaal in mij op te nemen. Mijn broer houdt ook van reizen en midden in dit park heb ik een videogesprek met hem gevoerd. Hoe minimaal ook, het is fijn om het te kunnen delen. Ik ben benieuwd hoe het er hier in het voorjaar uitziet. Nu kleurt het brons en goud met als contrast de grijze wolken. Wolken zijn prachtig en maken het landschap mooier. Hierna ben ik richting Killary Harbour gereden waar ik ook heb rondgewandeld in het groener dan groene landschap, weer heel anders dan zojuist in het Connemara National Park. Hier eindig ik mijn activiteiten vandaag en ik rijd terug naar Galway.

Connemara National Park

Wandelpad in het Connemara National Park

Galway ligt aan de Atlantische Oceaan, waardoor je een wandeling kunt maken over de Salthill promenade. In mijn ogen niet bijzonder mooi, maar geschikt om uit te waaien en laat mij dat nou perfect gelukt zijn. Orkaan Ophelia dook op tijdens mijn verblijf in het zuidwesten van Ierland. Uit veiligheidsoverwegingen niks kunnen ondernemen overdag, waardoor een bezoek aan het Galway City Museum aan mij voorbij is gegaan. Een reden om eens terug te gaan in de zomer, mede vanwege de festivals die de stad dan rijk is. In de avond besluiten andere dappere reizigers en ik de wind te trotseren en zijn wij naar de befaamde pub O’Connors gewandeld. Zittend rondom het haardvuur, kijkend naar de prullaria die alle gaten in de pub lijken te vullen, hebben de mensen aandacht voor elkaar onder het genot van, hoe kan het ook anders, een drankje. Een mooie afsluiting van mijn bezoek aan Galway. En zo is er in Ierland altijd wel een reden te bedenken voor een bezoek aan de pub. Morgen start ik aan de Wild Atlantic Way richting Dingle met een stop bij de Cliffs of Moher.

galway salthill promenade

Uitwaaien op de Salthill promenade

Cliffs of Moher & Dingle

De Wild Atlantic Way is een route langs de westkust van Ierland en ik doe hier een gedeelte van. Mijn startpunt is Galway. Ik rijd anderhalf uur richting de Cliffs of Moher. Ik kreeg de tip om voor 11:00 uur daar te zijn, want na 11:00 uur volgen de meeste bussen met toeristen en die wil ik natuurlijk niet op mijn foto’s hebben staan. Haal je wandelschoenen uit de kast, want het is modderig en slippery. Ik begin mijn tocht op mijn sneakers, maar dat blijkt geen doen. Orkaan Ophelia heeft het looppad veranderd in een gedeeltelijk modderbad, maar gelukkig geen duik voor mij. Ik heb namelijk mijn mooie stappers met profiel in mijn rugzak. Het groene gras pronkt op de kliffen, prachtig. Groen kan ik aan het lijstje met associaties met Ierland toevoegen. Het verfrissende groen is een voordeel van de regenval in Ierland. Rechts bij de kliffen staat een vuurtoren waar iedereen naartoe loopt en daarom loop ik helemaal naar links en passeer een hekje met ‘danger’ erop. Zolang je uitkijkt is dit een prima wandelpad, ruim van de afgrond vandaan. Niemand voor mij en ik lijk het groene rijk voor mijzelf te hebben. Ik verblijf hier zeker een uur, want naast het maken van foto’s moet je zeker even gaan zitten en alles in je opnemen zonder door een scherm te turen.

cliffs of moher

Het rijk alleen bij de klippen van Moher

Cliffs of Moher

Cliffs of Moher

Ik vervolg de route richting schiereiland Dingle en gelukkig zijn er genoeg uitzichtpunten aangelegd waar je af en toe de auto kan stoppen om te genieten van de natuur. Ophelia lijkt alle wolken weggeblazen te hebben, waardoor het contrast met gisteren niet groter kan. Mocht je je afvragen waar de foto’s van je bureaublad op je computer vandaan komen, zie hier de bron! Ik ben op weg naar mijn tweede bestemming, maar nu al overtreft Ierland mijn verwachtingen. Werkt het al aanstekend?

Onderweg naar Dingle

Onderweg naar Dingle

Het rijden in Ierland is voor mij geen noodzakelijk kwaad, maar geeft mij een gevoel van vrijheid. Ik lijk de wegen vaak voor mijzelf te hebben en de Ieren hanteren een hoge toegestane snelheid waardoor ik mij af en toe identificeer met een coureur of iemand uit een autoreclame. De omgeving van Dingle is zeker een langer verblijf waard. Door orkaan Ophelia heb ik helaas nog maar een nacht in Dingle. Dingle zelf is kleurrijk en ligt aan een haven. De reisbrochures prijzen je een rit aan naar Dingle haar beroemde dolfijn Fungie. Oftewel een willekeurige dolfijn met de bijnaam Fungie. Zodra een dolfijn een attractie wordt is voor mij de aantrekkingskracht weg.

dingle marina

Dingle Marina

dingle harbour

Dingle Harbour

Een mooie trip is de Slea Head Drive, ook wel the Dingle Peninsula loop trip genoemd, naar het meest westelijke punt van Ierland, Dunquin. Je kunt het rondje van bijna 50 kilometer ook fietsen. Het waait behoorlijk op het schiereiland en ondanks mijn winterjas mis ik een windjack. Wat mij betreft een must voor een bezoek. Bij Dunquin zijn erg mooie piramidevormige kliffen. Bewandel de pier voor een mooi uitzicht.

slea head drive

Een mooie trip is de Slea Head Drive

sleaheaddrive reishonger

Slea Head Drive is onderdeel van de Wild Atlantic Way

sleaheaddrive huurauto

Het puntje van het Dingle Schiereiland is het meest westelijke punt van het Ierse vasteland

sleaheaddrive strand

The Dingle Peninsula loop trip

Killarney & Ring of Kerry

Inch Beach passeer ik op mijn route van Dingle naar Killarney en is geliefd onder de Ieren vanwege het vijf kilometer lange strand langs de duinen. Ik wandel over het strand, bewonder surfers in deze koude omstandigheden en eet een teleurstellende vette Fish & Chips (het idee was leuk). Het Ierse landschap overtreft wat mij betreft dat van Nederland, maar voor de trotste Nederlanders onder ons: er gaat niks boven de Nederlandse duinen!

Stil zitten en vooral stil zijn is een eigenschap die ik mijzelf niet zal toeschrijven. Tijd voor mijn rit naar Killarney, want in Dingle was het nu in de kou wat minder bruisend. Ik verheug mij op een avond in de pub met zo’n mooi groot glas met goud: whiskey! Dat is gelukt, met mensen die ik heb ontmoet bestel ik op advies van de barvrouw een glas Ierse whiskey. Mijn eerste drink ik met een schijf limoen en een beetje gingerale. De vriendelijke Ierse mannen, die hun werkdag op de boerderij afsluiten aan de bar, mengen zich graag in het gesprek en al gauw ben ik op de hoogte van het runnen van een schapenboerderij en drink ik als afsluiter mijn tweede whiskey weer gewoon met mijn eigen maatjes. Ik word enthousiast van alle leuke ontmoetingen, cheers!

De volgende dag ben ik vroeg op, het regent dat het giet en uitgerekend vandaag heb ik een idyllische fietstrip geregeld. Stel je een meer voor in het National Park van Killarney omringd door heuvels en heide in verschillende herfsttinten. Over dat meer vaart een klein motorbootje met alleen jij, je fiets en de ‘kapitein’. Oké, geen droomkapitein want dat zou het teveel een sprookje maken. Eenmaal het meer over fiets je via de Gap of Dunloe (mega mooi) terug naar Killarney. Dat bestaat dus! Het bleef voor mij slechts een plan, want na twee minuten op de fiets richting de boot was ik doorweekt en dat beperkte zich niet alleen tot mijn lange broek en jas. Doordrenkt stil zitten in een bootje en dan nog terug fietsen, dat leek mij geen succes. Zelfs niet met wel een kapitein uit je dromen. Als je er bent en je bent sportief aangelegd: twijfel niet en maak deze trip als het weer het toelaat.

Gelukkig heb ik deze dag alsnog perfect benut. Samen met een reismaatje die nog geen plannen had, ben ik de Ring of Kerry gaan rijden. Intensief om alleen te rijden, dus twee bestuurders is aan te raden. In ieder dorp is wel een pub en wij lunchen in een kleine pub die wij aantreffen op onze route en zitten naast de open haard, terwijl de regen tegen de ramen klettert: genieten!

Ring of Kerry

De Ring of Kerry: genieten!

Ring of Kerry

De Ring of Kerry, Ierland’s bekendste route

Het begin van de rit, langs het National Park van Killarney vond ik beeldschoon. Na de Ring of Kerry hebben wij de Gap of Dunloe nog met de auto gedaan in plaats van met de fiets, want dat wil je niet missen.

Gap of Dunloe

Gap of Dunloe, een pittig rondje!

Gap of Dunloe

Gap of Dunloe

Helaas is dit een einde van een geweldige trip, want het weer sloeg om en in Cork heb ik niks meer kunnen ondernemen. Zoals jullie lezen is mijn enthousiasme groot. Ik heb al veel van de wereld gezien en mijlen gevlogen, maar dit pareltje dichtbij huis doet er zeker niet voor onder. Ierland, ik kom zeker terug!

Tekst en foto’s: Geerke Burgers

Een roadtrip door het zuidwesten van Ierland

Onwijs enthousiast na deze roadtrip door het zuidwesten van Ierland

Geerke
Laatste berichten van Geerke (alles zien)
  1. Roze-Riet de Booij zegt:

    Hoi Geerke,

    Wat heb je prachtig verteld wat Ierland echt inhoudt. Genieten van het mooie landschap, van de overal vriendelijke mensen en ook genieten van het slechte weer in Ierland. Dat je ondanks dat, zo geweldig positief blijft. Geloof me het kan echt anders. Ga nog een keer terug, of een paar keer, het kan er ook zo zonnig zijn. Het landschap wordt dan nog mooier, de mensen nog gezelliger en Fish and Chips zijn op sommige plaatsen echt heel erg lekker.

    Geloof me, ik kan het weten na 6 keer een rondtour door heel Ierland. Maar ook na zoveel keer blijf je genieten en ontdek je weer nieuwe heel gezellige plekjes. Doen, dan wacht ik op weer zo’n geweldig mooi verhaal.

    Groetjes Roze-Riet

    • Hallo Roze-Riet,

      Leuk dat jij dit enthousiasme deelt!
      Het was geweldig en ga zeker nog een keer terug. Dan laat ik van mij horen. Eerst komt mijn Schotland verhaal.

      Hartelijke groet

  2. Annie Verwijs zegt:

    Mooi. Prachtige foto’s.
    Wij gaan in augustus naar ierland.
    De grand toyr maken in 10 dagen. Ik ben erg benieuwd.

  3. Gerrit Veldhuizen zegt:

    Ik rij en beleef je impressies gewoon met je mee! prachtig, levendig beschreven. Er komen bij mij ook gelijk heel veel herinneringen binnen. Bedankt voor je schrijven.

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>