Lares trek naar de verloren Inca-stad Machu Picchu

Stel je een Indiana Jones film voor: vergeten tempels overgroeid door jungle, woestijn, wilde rivieren, ruige kust en besneeuwde bergtoppen waar condors rondvliegen. Het is geen film hier, welkom in Peru! Het land van de Inca’s, waar je overal hartelijk verwelkomd wordt door de vriendelijke bevolking. Die ondanks hun zware bestaan, levenslust en een groot hart hebben.

De Lares Trek is een van de belangrijkste alternatieve routes voor de Inca Trail naar de wereldberoemde heilige Inca-stad Machu Picchu. Een fantastische trektocht, die je ver van de toeristische paden leidt. De Lares Trek is iets korter (een tocht van twee, drie of vier dagen), maar in hoogte wel hoger dan de Inca Trail. Deze wandeling begint in de Lares Vallei, in de buurt van het kleine landelijke dorpje Lares, ongeveer 65 kilometer ten noorden van Cusco en 55 kilometer ten oosten van Machu Picchu. Dwars door de ruige verlaten Andes leidt het pad naar de verloren Inca-stad Machu Picchu. De Lares Trek: avontuurlijker en goedkoper dan de Inca Trail. Hieronder het reisverhaal van Lotte van Koningsveld.

Overnachting is Cusco
In Cusco staat een Peruaanse delicatesse op het menu. “Cuy al horno” ofwel “Cavia uit de oven”. Het huisdier is nog volledig herkenbaar terwijl hij geserveerd wordt. Dit doet iets met mijn eetlust, merk ik. Mijn reisgenoot neemt een hap, gevolgd door een grote slok Inca Kola. Dit bijzondere gerecht blijkt geen culinaire hoogstand.

In Hostal Los Niños word ik met een goed gevoel wakker. En niet alleen door de heerlijke bedden. Alle opbrengsten van dit hotel gaan naar een project opgezet door de Nederlandse Jolanda van den Berg. 15 jaar geleden vertrok ze naar Peru om straatkinderen te helpen. “Al help ik er maar één” was haar motto. Inmiddels krijgen 250 kinderen zes dagen per week een warme maaltijd, medische hulp en een douche.

De Lares Trek
Het is nog vroeg en tijd voor de Lares Trek. Een vierdaagse trekking met als einddoel de verloren Inca-stad Machu Picchu. Ontdekt in 1911 en fascinerend door de bouwwijze op een berg, midden in de jungle, op geniale wijze in relatie met de zon, maan en sterren.

Terwijl vele toeristen kiezen voor de populaire Inca Trail, vermijd ik de gebaande paden. Vergezeld door een ezel, een kok en een gids trekken we dwars door het Andesgebergte. Bij een schooltje deel ik pennen en lolly’s uit. Indrukwekkend deze snoetjes, vieze kleertjes en hulpeloze blikken. Ik mag alle liedjes horen die ze kennen. Bij vertrek houdt een jochie me tegen, ik was de juf vergeten een lolly te geven!

Ik slaap in kleine bergdorpjes waar we ons tentje opzetten tussen Inca-ruïnes en huisjes van klei en stro. Zonder elektriciteit en zonder sanitaire voorzieningen. Gelukkig heb ik genoeg cadeautjes om ook hier een lach op de mooie gezichtjes te laten verschijnen. Ik pink een traantje weg om het lot van deze kinderen.

De tocht is een pittige, een echt kuitenbijtertje. We moeten uren lopen, waarbij de hoogste bergpas op 4500 meter ligt. In Aguas Calientes gun ik mijn spieren rust in één van de vele hotsprings.

Het einddoel: de verloren stad Machu Picchu
In de vroege ochtend van de vierde dag breekt het laatste deel van deze trek aan. Dwars door de donkere jungle en via 1600 traptreden kom ik uitgeput aan bij Machu Picchu. Wauw! Terecht is dit één van de zeven wereldwonderen. Terwijl ik op adem kom, droom ik weg. Ik probeer me hier urenlang voor te stellen hoe dit wonder er lang geleden heeft uitgezien. Om vervolgens de treden weer af te dalen naar de bewoonde wereld. Ik neem na afloop een warme douche en prent deze ervaring vers in mijn geheugen!