Het is een plek met een eeuwenoude geschiedenis van verering, tot zelfs ver voor het christelijke tijdperk toen de moederverering, nu de Mariaverering, er werd uitgevoerd door Druïden. De huidige kerk werd gebouwd tussen 1194 en 1220, en is gevormd in een hoog-gotische stijl. Het overgrote deel dan toch. Je kan nog steeds de oudere crypten bezoeken waar een romaanse invloed duidelijk zichtbaar is.
Het labyrint
Ik heb Chartres jaren geleden bezocht, in 2003, geloof ik. Met de bus heen en terug, om in enkele dagen tijd de kathedraal te ontdekken. Want de kathedraal is hier meer dan een kerk, of zelfs meer dan een prachtig gebouw. Veel mensen beweren een krachtveld te voelen in en om de kathedraal. Een indrukwekkende kathedraal geeft altijd de indruk van macht en stilte, van nederigheid en rust. Dat bedoel ik trouwens niet per se op een godsdienstige manier. De architectuur en sfeer in zo’n gebouw is altijd indrukwekkend.
Maar naast een de geweldige architectuur en sfeer heeft de kathedraal een kenmerk dat het werkelijk uniek maakt. In de vloer ligt een labyrint, dat al voor 1200 jaar bezocht wordt door pelgrims. Er zijn theorieën dat het labyrint een overblijfsel is van de oorspronkelijke, heidense rituelen die op die plek werden gehouden voor de kathedraal werd gebouwd. Maar hoe dan ook is het een bijzonder iets om te bezoeken.
Toen ik de kathedraal bezocht, werd het labyrint bedekt door rijen stoelen, die amper tien minuten per dag werden weggehaald voor de nieuwsgierige bezoeker. Dat was een absolute zonde, want de manier waarop met labyrint werd omgegaan, was alsof men een van de meest prachtige kenmerken van deze kathedraal wilde verbergen. Terwijl het labyrint tot de geschiedenis van de kerk behoort en letterlijk in de vloer getekend staat. Ik had het gevoel dat er een kans werd weggenomen door het labyrint te bedekken. Een kans op een blik in de geschiedenis, een blik op hoe volkse gewoontes en symbolen verwerkt werden in een godsdienst, een kans om het labyrint zelfs gewoon eens helemaal uit te lopen.
Blauw Chartreslicht
De kathedraal is buiten een mystieke plek een prachtige plek om te bezoeken. De architectuur van de kerk en de verfijning van de portalen zijn opmerkelijk. Als je, zoals ik, houdt van gotische architectuur is deze kathedraal een plek waar je niet voorbij kan zonder ze te bezoeken. Ik bezocht het hele gebouw, van de oude crypten tot het puntje van de toren. De ontwerpen van het gebouw zijn krachtig, in geometrische figuren die het hele gebouw een kracht geven.
Bovendien heeft de kathedraal verschillende fraaie gebrandschilderde ramen. Deze rozetten en Bijbelse taferelen bezitten een zekere charme door een bepaalde kleur blauw die in deze ramen werd gebruikt. De gids beweerde dat deze kleur eigen is aan Chartres, en op geen enkele andere plek werd gemaakt. Het is gemakkelijk te geloven, eenmaal je voor de grote rozet staat. Het licht dat van buiten naar binnen door de ramen komt, is helder, en voornamelijk de helblauwe kleur. Het is niet verwonderlijk dat deze kathedraal wordt gerekend tot een van de mooiste kathedralen in Frankrijk.
Chartres
Chartres is in alle opzichten een typische Franse stad. Steegjes, kasseien en nostalgische gebouwen in een zandkleurige steen gebouwd. Gelegen op een heuvel met de kathedraal als middelpunt loop je in de stad altijd over een helling. De nauwe steegjes, met huizen bereikbaar met trapjes, leidden tot dagdromen of doelloos zwerven. Kleine pleintjes zijn gevuld met muzikanten en hun melancholische tonen drijven door de lucht.
De stad is gebouwd in twee delen, die tegenwoordig nog steeds herkenbaar zijn. Het stadsdeel om de kathedraal, La Ville Haute, en het stadsdeel om de rivier Eure, La Ville Basse. Beide bezitten middeleeuwse gebouwen en bruggen die het bewijs vormen dat deze stad al erg oud is. Het geeft de stad een bijzondere sfeer, gezellig en huiselijk. De moeite waard om te bezoeken.
- Ontdek boetiek bestemming Malta - 1 januari 2024
- Met het openbaar vervoer door Fjord Noorwegen - 30 oktober 2023
- Reisverhaal: naar Narvik, in Noord-Noorwegen - 19 april 2023
Marion Kuipéri zegt:
Hoi Lotte,
Leuk stuk, maar één ding klopt echt niet:
Wat je over de pen in het labyrint zegt, klopt niet. Die ligt op een hele andere plek bij het Zuidportaal.
groet, Marion
karel zegt:
Dag Lotte, indien je echt wil weten wat deze kathedraal inhoudt en welke occulte (verborgen) geheimen ze in het zicht verbergt, raad ik je graag ‘het Jesus Mysterie’ van Kathleen McGowan aan. Een fantastisch verhaalde ontsluiering van een lang verborgen geschiedenis.
Lotte Wildiers zegt:
Dank je, Karel, voor je leestip. Klinkt interessant.
Groetjes!