De Araneilanden zijn drie eilanden in de baai van Galway, met de klinkende namen Inis Mór, Inis Meáin en Inis Óirr. De namen van de Ierse taal respectievelijk voor het grote eiland, het middeneiland en het oostereiland. In totaal zijn de eilanden niet groter dan een paar vierkante kilometer, maar de indruk die ze nalaten, is immens. De eilanden liggen is het gebied waar nog steeds Iers gesproken wordt, hoewel de inwoners ook Engels spreken.

De Araneilanden, een betoverend stukje Ierland

Zonder enige waarschuwing verdween de grond. Waar we dachten dat het eiland gewoon glooiend doorliep, werd de wereld ruwweg afgesneden. We stonden op de rand van de kliffen, boven een woeste, azuurblauwe zee. Geen hekken, geen markeringen. Gewoon het einde van het eiland, en de zee tientallen meters lager.De Araneilanden, gelegen aan de westkust van Ierland, vormen een betoverende bestemming die doordrenkt is van geschiedenis, cultuur en adembenemende natuurlijke schoonheid. Deze cluster van drie eilanden – Inishmore, Inishmaan en Inisheer – trekt jaarlijks duizenden bezoekers die op zoek zijn naar een ontsnapping aan het moderne leven en de kans om te genieten van een authentieke Ierse ervaring. Onze reisblogger Lotte bezocht dit betoverende stukje van Ierland en schreef hier een mooi reisverslag over.

Inis Mor

In september 2008 verbleef ik in de voortreffelijke jeugdherberg van Galway, tezamen met twee vrienden. We waren ongeveer in het midden van onze wandelvakantie, en zoals we gewend waren van voorgaande reizen, organiseerden we één toeristische dag in het midden van de reis. Dat wilde vooral zeggen dat we zorgden dat we een keer konden douchen en konden slapen in een echt bed, na onze vele nachten in een tentje op een hobbelig stukje gras. Bovendien namen we telkens een dagje waarin we onze rugzakken in de jeugdherberg lieten en iets bezochten.

Inis Mor Araneilanden Ierland

Die dag hadden we via de herberg een dag naar de Araneilanden geboekt. De bus vanuit Galway tot aan de ferry, die ons naar het grootste eiland, Inis Mor voer. De ferry meerde aan bij het grootste dorp op het eiland, Cill Rónáin. Meteen viel het op hoe de inwoners hun leven als vissers al een poos hadden geruild voor een leven van toerisme. Verschillende winkeltjes boden gebreide truien aan, Ierse handwerken of rondritjes per paard en kar.

We negeerden de vele manieren om het eiland comfortabel te bezichtigen, kochten een brochure waarop het eiland was afgebeeld in vogelvlucht, en liepen onze neus achterna. Het eiland is werkelijk niet zo groot. Kleine weggetjes die al snel elk spoor van asfalt kwijtraken verlaten het dorp, lopen tussen honderden ommuurde weiden. Het duurt niet lang voor het onderhouden uitzicht van het dorp plaatsmaakt voor een landschap waarin mensen duidelijk hun stempel hebben gedrukt, maar compleet genegeerd worden door de natuur die er jolig zijn weg verderzet. De bekende stenen muurtjes mogen dan wel in een netwerk om het eiland liggen, de meeste zijn toch overwoekerd of kromgetrokken door klimplanten.

Galway Ierland

Omdat we geen kaart hadden van de verschillende paadjes tussen de weiden door (bestaat dat trouwens, zo’n kaart?), richtten we ons op het hoogste punt van het eiland, gemarkeerd door een betonnen vuurtoren. Die toren is niet bijzonder mooi, maar we hadden er een weids uitzicht over het eiland. Achter ons was het dorpje met de haven, in een kleine baai. Rechts van ons ging het eiland naar beneden, naar een plaats die de zeehondenbaai werd genoemd. Een aantrekkelijke plaats, met een klein stenenstrand waar regelmatig zeehonden opduiken om uit te rusten. Voor ons zagen we meer weiden en stenen muurtjes. Links van ons zagen we ook stenen muurtjes, maar we wisten van onze kleine brochure dat er links van ons een ringfort moest liggen. Onze keuze was snel gemaakt, en we sloegen links in. Niet letterlijk, want op dat punt besloten we de kronkelige paadjes te laten voor wat ze waren, en gewoon rechtdoor te gaan, ongeacht welk hek of bouwwerk er voor ons stond.

De kliffen van de Araneilanden

Van de weg af werd het terrein steeds ruwer. De bodem bestond niet meer uit zand, maar uit langwerpige rotsen, die zij aan zij de bodem vormden. Hier en daar verdwenen de rotsen, of waren ze zo gebrokkeld dat je kloven zag, zo breed als een voet en ettelijke meters lang. Voor ons zagen we niets dan stenen en de blauwe lucht. Het was er zo stil. Je hoort, en ziet, er geen enkele vorm van beschaving, op de eeuwige muurtjes na. Maar ook die verdwenen op de lange duur. We wisten dat we niet ver van de zee konden zijn, maar er was enkel de wind. Het ruisen van de planten, onze eigen voetstappen. De lucht die we inzogen. Het is een heerlijk gevoel om niets anders te horen.

Zonder enige waarschuwing verdween de grond. Waar we dachten dat het eiland gewoon glooiend doorliep, werd de wereld ruwweg afgesneden. We stonden op de rand van de kliffen, boven een woeste, azuurblauwe zee. Geen hekken, geen markeringen. Gewoon het einde van het eiland, en de zee tientallen meters lager.

Het gevoel was overweldigend. Het uitzicht exquise. Het ongeroerd en wild voorkomen van die plek nestelt zich in een oogwenk diep in jezelf, zonder dat je het zelfs merkt. Ik geloof niet dat ik ooit een zorgelozer of vrijer gevoel heb gehad dan toen ik daar op die kliffen stond.

Rondreis Ierland

Ook nieuwsgierig geworden naar de Araneilanden en Ierland, een bijzondere bestemming en een land van uitersten? Woest en vriendelijk tegelijkertijd, met een lange voorgeschiedenis en een bijzonder karakter. Ruige rotsformaties langs de kust en volle Ierse pubs met een erg vriendelijke bevolking. Maak kennis met het traditionele Ierse bier en de whisky. Laat je meevoeren door de aanstekelijke Ierse muziek in de pubs, dwaal door sfeervolle smalle straatjes en geniet van de natuurwonderen die verspreid over het land te vinden zijn.

Lotte
  1. Ik had nog nooit gehoord van de Araneilanden. Wat een leuk artikel, ga zo eens googlen voor reizen naar de Aran eilanden. groetje. Saskia

    ps: iemand ervaring met NoSun?

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>