Cruz del Condor

In mei was het eindelijk zover, de door Claudia en Armand een jaar van te voren geplande reis door Peru, Ecuador, Iguazu en Rio, ging eindelijk beginnen. Vanaf Schiphol kwamen ze na een lange vlucht via Madrid aan in Lima. Na een nachtje in hostel Mami Panchita, dat wordt gerund door een Nederlands-Peruviaans stel, vertrokken ze de volgende ochtend direct richting het vliegveld voor een binnenlandse vlucht naar Arequipa, de toegangspoort voor Colca Canyon. Op Reishonger vertellen ze over hun avontuur naar Cruz del Condor.

cruz-del-condor

Arequipa, de witte stad van Peru

Na een korte vlucht landen we tussen de vulkanen op het prachtige kleine vliegveld van Arequipa. Ook hier worden we netjes opgehaald en afgezet bij ons hotel, gelegen aan het centrale plein, Plaza de Armas zoals gewoonlijk genaamd. Arequipa is de grote stad waar de meeste toeristen beginnen met hun reis richting de Colca Canyon, gelegen op 2.350 meter hoogte. Veel toeristen zijn enkel op doorreis, en zien niet hoe mooi Arequipa is. Wij hebben drie dagen gepland in Arequipa en daar hebben we volop van genoten.

Met LAN naar Arequipa

Een paar leuke tips voor Arequipa:

  • restaurant ZigZag, hier kun je heerlijk alpaca eten en als bijzonderheid staat er een trap van Gustav Eifel
  • het historische centrum met de Kathedraal
  • het uitzichtpunt Mirador de Carmen Alto, met prachtig zicht op de omliggende vulkanen
  • Plaza & Mirador de Yanahuera, een uitzichtpunt wat veel gebruikt wordt op ansichtkaarten (omdat je hier prachtige plaatjes kunt maken met de brug en op de achtergrond El Misti)
  • een Alpaca outlet en zoo, waar je de verschillende soorten lama´s kan bekijken; lama, vicuña en alpaca.
  • Mansion del Fundador, een prachtig koloniaal huis wat vroeger de ontdekker van Arequipa behoorde
  • Molina de Sabandia, een oude graanmolen
  • het oude klooster Monestario Santa Catalina, een must-see, vooral in de avond
  • het museum van de Universiteit, met het ijsmeisje Juanita

En route

Vanaf 1980 kun je de Colca Vallei bereiken via autowegen, die strak langs de rand van de kloof gebouwd zijn. De enige weg is vanuit Arequipa. Om bij de Colca Canyon te komen, kom je ook over een hoogvlakte die op bijna 5.000 meter ligt!

We vertrekken al vroeg op weg naar de Colca Canyon. En we krijgen meteen een verrassing; het wordt een privé tour. De andere vier reizigers zijn doodziek en moeten afhaken. Dus hebben we de bus, de chauffeur en gids voor ons alleen. Koffers achterin en op weg. Onze gids Maritza zal ons de komende twee dagen het mooiste van de Colca Canyon laten zien. En ze zal ons voorzien van heel veel informatie.

Net buiten Arequipa hebben we een eerste plaspauze, omdat we daarna twee uur geen wc meer tegen zullen komen. Daarna rijden we verder voor een prachtige rit tussen de vulkanen. Op ongeveer 3.000 meter komt Maritza met de cocablaadjes, nou we hebben ze geprobeerd, maar volgens mij zit dat bij de Peruanen toch tussen de oren. Geef mij maar de coca thee, niet omdat het werkt, maar omdat het gewoon lekker is.

Door het prachtige landschap van het Nationale Park Salinas Vicuñas komen we wilde vicuñas tegen, wat een mooie dieren zijn dit, familie van de gedomesticeerde lama’s en alpaca’s. Ook zien we lama’s, verschillende soorten vogels en veel honden.

Hoe hoger je komt, hoe groener het wordt. Boven de 3.500 meter zijn er zelfs veel bomen en zie je moerasachtige weides en riviertjes. Heel merkwaardig, een soort omgekeerde boomgrens. Op 5.000 meter is het wel weer helemaal kaal, maar op 4.000 meter ziet het er een heel stuk aangenamer uit dan op zeeniveau.

Op zo’n 4.200 meter maken we een korte stop bij een klein restaurantje voor een kop coca thee en een plaspauze. Hier komen wat schapen en een kat op bezoek. Maritza bevriest bijna, de hele tijd hoor je “Frio Frio”, terwijl wij het helemaal niet koud vinden.

wilde vicunas

Mirador del Andes

We rijden door naar Mirador del Andes, het hoogste punt van het Andesgebergte in Peru, 4.910 meter. Heel veel wind en berekoud, maar zo mooi. Omringd door de vulkanen in een weids landschap. Hier staan lokale vrouwtjes hun waar te verkopen. Dus de eerste souvenirs zijn ook al binnen.

Iets verderop stoppen we even omdat Maritza ons een bergkonijn wil laten zien. En inderdaad, na een paar minuutjes komt er een tevoorschijn. Je vraagt je af hoe dieren hierboven kunnen overleven; bijna niks van gras of iets anders wat eetbaar is.

Chivay

Daarna gaat het weer bergaf richting Chivay, met tussendoor nog een korte stop, met een hele moderne wc. Hihi… een hutje van anderhalve meter hoog en een gat in de grond. Tsja. Maar in Peru is het in ieder geval zo dat je geen papier in de wc mag gooien, maar in een emmertje. Dat is voor ons westerlingen wel wennen. Ook hebben we hier mogen knuffelen met een baby alpaca. Wat een doetje. We mogen hem helaas niet meenemen.

Knuffelen met een baby alpaca

In Chivay, een klein stadje aan het begin van de Colca Canyon, maar de grootste stad van de Colca Canyon, lopen we met Maritza een rondje over de lokale markt. Hier draait alles om ruilen. Je kunt dus echt alles krijgen, meerdere soorten aardappelen (uit Puno), vruchten etc. Alleen waarschuwt Maritza ons dat we hier niks van souvenirs moest kopen, veel te commercieel. Zij legt alles heel goed uit ook al was het in gebrekkig Engels, niet veel beter dan dat van ons dus.

Vanuit Chivay rijden we naar onze lunchplaats, Hotel Mama Yacchi, waar we heerlijk eten. Een Peruaanse barbecue. Na het eten rijden we via een heel erg hobbelig weggetje richting de Colca Lodge, onze slaapplek voor de komende twee dagen. Een prachtig hotel, midden tussen de terrassen en de rivier, met hotsprings! Helaas is een gedeelte van de warmwaterbronnen weggespoeld door het ergste regenseizoen in 40 jaar, maar er zijn er al weer drie open. Een aanrader als je wat luxe wilt, de kamers in hout uitgevoerd met twee bedden, zitje, open kleerkast, mooie badkamer en belangrijk GEEN tv. Voor internet kun je terecht in de lobby. Het eten is overigens perfect!

Colca Lodge

Cruz del Condor

De volgende ochtend worden we weer vroeg opgehaald, op weg naar Cruz del Condor. Over de hobbelige weg en een gammel ijzeren bruggetje, komen we op een mooi uitzichtpunt waar ik een prachtige foto kan maken van de Lodge in de ochtendzon. Daarna vervolgen we onze weg richting Cruz del Condor. Na een korte fotostop bij drie kinderen gaan we verder. Als je foto’s maakt van mensen hier in Peru verwachten ze er iets voor. Geef ze wat geld, en als ze nieuwsgierig zijn naar de foto, laat de foto zien. Ook kan je ze naar hun adres vragen en beloven de foto op te sturen.

Fotostop Peru

Bij de volgende stop zijn we bij het begin van de Colca Canyon, daar waar de vallei versmalt. Hier begint een van de diepste canyons ter wereld, ongeveer twee tot drie keer zo diep als de Grand Canyon. Daarentegen zijn de muren niet zo recht als bij de Grand Canyon. Het is onbeschrijfelijk mooi en indrukwekkend diep!

De Colca Canyon wordt door de inwoners nog altijd gebruikt voor terrassen landbouw. De groene terrassen zijn op veel plaatsen langs de glooiende hellingen aangelegd door de Inca´s en hun voorgangers. Op grote platte stenen zijn plattegronden van de omgeving gekrast, zodat je wist waar bijvoorbeeld water was. Door de rare vormen van het landschap (terrassen) en de twee grote kloven is deze plek gemakkelijk te vinden op satellietfoto’s.

De gaten die zichtbaar zijn (colca’s), waar ook de naam Colca Canyon van afgeleid is, werden in vroegere tijden gebruikt als opslagplaats voor voedsel, zoals aardappels. Ook werden ze gebruikt als begraafplaats.

Terrassen Colca Canyon

Een paar fotostops verder, gaan we te voet verder richting Cruz del Condor, zo’n 45 minuten lopen. Onderweg heb je een prachtige blik in de Canyon. Onderaan de voet van de Cruz del Condor heb je al een mooi uitzicht, vanaf hier zien we al twee condors vliegen en die gaan daarna aapjes kijken op een rots. Ik geef ze groot gelijk, wat een mensenmassa daarboven en dat al zo vroeg in de ochtend… Na hier wat foto´s te hebben gemaakt vervolgen we onze weg naar boven.

Andescondor

Andescondor

Cruz del Condor is een toeristische plek, waar je als toerist erg dichtbij de condors kunt komen. De kloof is het woongebied van de Andes Condor, een beschermde diersoort. In de ochtend en de avond vliegen de condors soms op maar vijf meter afstand langs je heen. Vliegen is eigenlijk een verkeerd woord, ze laten zich meevoeren door de opwaartse luchtstroom.

Eenmaal boven hebben we geluk dat de condors weer gaan vliegen en ondertussen zijn er nog twee bijgekomen uit de kloof. Mooie grote beest, zwart met bovenop de vleugels een wit patroon. Bijzonder om te zien! We proberen nog wat mooie foto’s te maken en dan snel weg uit de mensenmassa en terug naar het busje. De meeste toeristen doen de Colca Canyon op een dag, heel vroeg in de ochtend Cruz del Condor en daarna door naar het hoogste punt van de Andes. Dat is dan de Colca Canyon… de rest zien ze niet.

Op weg terug naar de Colca Lodge brengen we nog even een bezoekje aan de kerk van Maca. Deze is na de laatste aardbeving weer bijna volledig hersteld. Hier zie je de Spaanse invloeden nog heel goed. Bij de Lodge hebben we daarna afscheid genomen van de chauffeur en Maritza. Beide hebben we ze een goede tip gegeven en Maritza ons kaartje. En ze heeft zich later nog gemeld! Na een korte wandeling langs de rivier, en een heerlijk ontspannend bad in de hotsprings, 35-37•C, kwam er een einde aan ons Colca Canyon avontuur. Maar voor ons staat vast dat we hier terugkomen en dan gaan we op eigen houtje de Canyon verder verkennen. Er moeten nog watervallen liggen en diverse Inca-ruïnes.

Het vervolg van de Zuid-Amerika-reis

De volgende dag vervolgen we onze reis richting Puno, Titicacameer, om daarna een prachtige treinreis te maken van Puno naar Cusco, twee dagen in de Sacred Valley (met onder andere de zoutterrassen van Salinades) met een prachtige logeerplek op het station van Ollantaytambo, de treinreis naar Aguas Calientes, het magische Machu Pichu, twee daagjes Cusco en als afsluiter van Peru nog twee daagjes Lima.

Onze reis vervolgden we in Ecuador, met als hoogtepunten Quito (hoogst gelegen hoofdstad ter wereld), Mitad del Mundo (het middelpunt), Cotopaxi, Laguna Quilotoa, Chimborazo, het proberen van Cuy (cavia) wat overigens naar kip smaakt, Cuenca en Guayaquil. Het verschil met Peru is dat de mensen in Ecuador zich niet echt met de toeristen bezig houden. In Peru word je op elke straathoek aangeklampt met “kopen kopen”, in Ecuador is dat niet zo. Hier kun je rustig genieten van de ongekende schoonheid van dit land met ruim 6.000 meter hoge actieve vulkanen. Ook hier hebben we overigens geen problemen gehad met de hoogte, ondanks dat we op een hoogte geweest zijn van ruim 5.000 meter. Na een bezoek aan de watervallen van de Iguaçu op de grens van Brazilië en Argentinië, en een uitstapje naar Rio de Janeiro komt onze reis van vijf onvergetelijke weken echt ten einde.

Iguazu falls

Martijn

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>