Zandwegen leiden je door dit grote nationaal park. Glenelg River Road staat op de bewegwijzering. Linksaf dus!
Overnachten op een afgelegen kampeerplaats
Uiteindelijk rijden we de richting uit waar de lichten vandaan komen. Wat zullen we aantreffen? We hebben op deze route tot zover al heel vaak benoemd dat we waarschijnlijk niemand zullen tegenkomen, het tegendeel wordt bewezen. Susan springt uit het busje en loopt richting de twee oude mannen die diep in het bos aan het kamperen zijn. ‘Hello! Can I ask you something?’ begint Susan. ‘Oh, yeah sure!’ antwoordt de Australiër met het herkenbare accent. De oude man stapt op uit zijn stoel en loopt richting Susan. Nadat Susan een tijdje heeft staan praten, zie ik dat de man wild wijst in een richting nog verder op de weg waar wij al rijden. Susan rent terug naar het busje en vertelt ons dat we op de goede weg zitten maar dat het nog wel een paar kilometer rechtdoor is.
Martin start het busje en we rijden weer. Het is onderhand compleet donker en soms als we een bocht om rijden op de zanderige weg zien we, door het licht van de koplampen, de weerkaatsing van ogen in het struikgewas. Wat zal het zijn? Een kangoeroe? Een wallaby? Een wombat misschien? Er schiet van alles door mijn hoofd.
Bij elke bocht wordt er heel rustig gereden omdat er weer een ‘straatnaam’ wordt aangegeven, en de eerste drie keer ploffen we teleurgesteld terug in de stoel. Uiteindelijk als het na middernacht is, valt ons oog op een naambordje met ‘Glenelg River Road’, het enthousiasme is te voelen in het busje en we zijn ineens allemaal klaarwakker. Iedereen volgt de route van de bus en eindelijk vinden we een groot bord waarop ‘Boreang Campground’ staat. Uiteindelijk op de plek van bestemming is het snel tijd om het bed op te zoeken na een lange reis.
De volgende ochtend voelt aan als een magisch moment: je stapt het busje uit en staat midden op het terrein en overal om je heen springen wallaby’s en kangoeroes om je heen, de een groter dan de ander. Ook de kookaburra’s kijken je nieuwsgierig aan of je nog iets te eten hebt. Het is overigens verboden om deze dieren te voeden!
De zon prikt vroeg in de ochtend door de bomen en de serene rust zorgt ervoor dat je uitgerust wakker wordt
Kleine kangoeroes worden wallaby’s genoemd; er is echter geen vaste grens die stelt wanneer een kangoeroe een wallaby is, en wanneer niet
Een kookaburra (ijsvogelsoort) wordt door zijn roep die erg op de menselijke lach lijkt ook wel een lachvogel genoemd
Boreang Campground: het ware outbackgevoel
De rit naar de kampeerplek toe is echt fantastisch. Bijna magisch: een fantastisch vergezicht van weilanden en safari-achtige velden. De emoes staan te grazen in de weilanden, de kangoeroes springen de weg op en blijven nieuwsgierig staan kijken, waarna ze weer verder springen en ergens tussen de struiken in het weiland blijven staan om zich bij de andere kangoeroes te voegen. Mooie bergen aan de horizon die het gebied omsluiten en de rode zandweg die je het echte ‘outback-gevoel’ geeft. Dit gevoel wordt nog versterkt door de toiletten die niet kunnen doorspoelen, houten hutjes, geen elektriciteit en de grote spinnen, kangoeroes, wallaby’s en de kookaburra’s en niet te vergeten: de intense rust die de plek heeft.
Deze centraal gelegen kampeerplek is absoluut niet duur, het kost je wel wat moeite om het te vinden, maar de weg er naartoe is echt waanzinnig mooi en laat je het echte Australië zien. Althans het Australië waar ik naar op zoek was. We hebben hier overnacht omdat we een driedaagse rit over de Great Ocean Road deden op dat moment, en dit een hele toffe plek was die we via het internet geboekt hebben.
Boreang Campground ligt in het enorme gebied Wonderland Ranges in de staat Victoria, Australië. In dit gebied heb je veel toeristische trekpleisters waaronder: Halls Gap, Mackenzie Falls, Zumsteins en The Balconies. Om hier te komen moet je geen hoogtevrees hebben: sommige stukjes rijden dicht langs de afgrond of geven je een prachtig panoramazicht over een groot bebost gebied.
Safari-achtige taferelen; emoes lopen over de weilanden, de bergen omsluiten dit fantastische stukje Australië
Ik ben hier met mijn medereizigers een nacht gebleven, maar had hier zeker langer willen blijven. Uiteindelijk met pijn in ons hart hebben we deze fantastische plek verlaten om verder te gaan op onze reis over de Great Ocean Road.
The Grampians
The Grampians, of Gariwerd zoals dit park ook wel wordt genoemd, is sinds 1984 officieel benoemd als nationaal park en staat sinds 2006 op de Australian National Heritage List, om het park in al zijn glorie zo mooi mogelijk te kunnen houden. Dit nationaal park beslaat een gebied van meer dan 1670 km2 en is daarmee een van de grote nationale parken van het land, en zeker de moeite waard om heen te gaan!
- Mani regio in Griekenland op haar mooist - 26 oktober 2019
- De Canadese Rockies: een van de mooiste plekken op aarde - 3 november 2017
- Rabat on a budget - 15 juli 2017
