Bij een bezoek aan het eiland vallen de ontelbare drywalls, muurtjes opgebouwd uit gesteente zonder het gebruik van cement, meteen op. Het lijkt alsof ze willekeurig en kriskras door elkaar gebouwd zijn. Het nut van deze muurtjes lijkt onbestaande. Tot je de structuur opmerkt.
Wijngaarden en Vijgenbomen
In de begintijd van de kolonisatie van de Azoren, begonnen de boeren te zoeken naar manieren om druiven te telen. Ze gebruikten daarvoor vruchtbare grond uit andere plaatsen, die ze op de droge basaltgrond uitspreidden. Maar toen ze de wijnranken plantten, kwamen ze tot de ontdekking dat die grond overbodig was. De taaie ranken vonden alles wat ze nodig hadden in de droge basaltgrond. Zolang ze genoeg gekoesterd werden, groeiden de ranken als kool. Totdat de zeewind insloeg en de oogst vernield werd.
De enige planten die niet door de wind vernietigd werden, waren de vijgenbomen die tussen cirkelvormige drywalls gepland waren, beschermd tegen de zeewind die bomen zelden de kans geeft hoog op te groeien. Het duurde dus niet lang voor de boeren die techniek op de wijnranken toepasten.
Ontelbare drywalls werden opgetrokken. Men creëerden lapjes grond van ongeveer een viertal vierkante meter, waartussen de ranken gepland werden. Beschut tegen de wind, kwamen de ranken nu wel tot volle wasdom. Er kwamen druiven, zoeter en groter dan verwacht. En ook dat kwam door de drywalls.
Zonnewarmte
Doordat de drywalls opgebouwd zijn uit het gesteente dat voor handen was, het vulkanisch gesteente, hadden deze drywalls een eigenschap waarvan niemand had kunnen voorspellen hoe belangrijk deze zou zijn voor de wijnteelt. De stenen houden de warmte vast.
Overdag, wanneer de wijnranken overspoeld worden door zonnewarmte, warmen ook de drywalls langzaam aan op. En wanneer de nacht viel en de zonnewarmte verdwijnt, laten de stenen de warmte weer los. Op deze manier waren de wijnranken verzekerend van een constante warmte, en de boeren van een voorspoedige oogst.
Geestrijke likeur
Vanuit de wijnteelt kwam ook een andere productie voort, namelijk het distilleren van verschillende likeuren. Deze likeuren, die de namen en smaken dragen van verschillende plaatselijke vruchten, is werkelijk overheerlijk. Sterk en zoet zijn ze vaak geliefd bij vrouwen. Opgelet, zo’n borrel stijgt sneller naar je hoofd dan een glaasje wijn!
Wandelpaden
Tegenwoordig wordt de wijn nog steeds op dezelfde manier als toen gebrouwen. Uit wijnranken die opgroeien tussen de drywalls. De drywalls staan intussen op de UNESCO wereld erfgoedlijst en zijn dus zodoende beschermd. Gelukkig kan je ze ook bezoeken. Op Pico zijn er verschillende wandelpaden opengesteld voor het publiek. Sommige ervan leiden je langs de kust en langs de drywalls.
Ik bezocht deze wandelpaden in oktober, wanneer de temperatuur op de Azoren gematigd is. Deze en verschillende andere paden. Maar bij geen van de andere paden had ik het zo warm als tussen de drywalls. Die stenen creëren een sauna-effect, waardoor de warmte zowel uit de basaltgrond als van de zon komt. Behaaglijk warm, tot je gaat wandelen. Dan waan je jezelf in de tropen.
- Ras al-Khaimah: het emiraat van natuur en avontuur - 24 januari 2025
- Ontdek Colombo vanuit het gloednieuwe Cinnamon Life hotel - 15 januari 2025
- Roadtrip Sri Lanka: Colombo – Haputale – Udawalawe – Galle - 1 januari 2025