Corona in Colombia

‘Dat verdomde coronavirus,’ antwoordt Julietta. ‘We leven nu al drie maanden in quarantaine en intussen is 25% van de bevolking werkloos. Er zijn slechts 3470 sterfgevallen en 100.000 geïnfecteerden.’

Corona in Colombia - producten ruilen

Onderling ruilen boeren producten.

Zij behoort tot de gelukkigen die ten noorden van Bogotá in een stadje op het platteland woont. Iedere week maakt ze brood voor een groep klanten, die tegelijkertijd haar vrienden zijn. Haar moestuin is niet alleen haar lifeline, maar ook haar toevluchtsoord. Ze leeft van de verkoop van groenten. Twee keer per week heeft ze toestemming gekregen om op super gecontroleerde plaatsen haar producten te verkopen. Voor de rest kijkt ze veel televisieseries, films en speelt ze op internet scrabble.

Maria, die ik goed ken en waarover twee hoofdstukken in mijn boek ‘De wet van de stilte, reis door Colombia’ gaan, woont niet meer in haar kleine appartement in Bogotá. ‘Het is een heel moeilijke tijd. De kloof tussen arm en rijk wordt alleen maar nog groter. Er is geen uitzicht op verbetering. De corruptie wordt almaar erger. De overheid steelt de humanitaire hulpgoederen. Ze houdt zich niet aan haar beloften om armen te hulp te schieten. Juist de mensen die het van straathandeltjes moeten hebben, hebben geen alternatief en sterven van de honger. Openbare diensten worden alleen maar duurder. De eerste maanden ben ik thuis met mijn zoontje geweest tot ik de huur niet meer kon betalen. Ook niet meer per dag. Tijdelijk ben ik bij een vriendin ingetrokken. Mijn zoontje heb ik naar zijn grootmoeder op het platteland gestuurd. Ik kon hem niet langer voeden, we leven nu gescheiden van elkaar.’

Meer lezen over corona in Colombia en hoe de huidige quarantaine ervaren wordt?
Mijn Colombiaanse vrienden over hun lockdown

Corona in Colombia

De pater bij wie ik dagenlang achterop de motor de provincie Meta heb doorkruist, schrijft ‘Het gevaarlijkste virus uit de geschiedenis is de angst en manipulatie.’

Berggids droomt van de bergen

En berggids Teo met wie ik naar de gletsjer Santa Isabel ben gelopen, vertelt: ‘We dromen ervan om ons werk weer op te pakken. Het belangrijkste bij hiken in de bergen is: klimmen naar de top en daar weer terugkomen. Nu dromen we ervan om terug te komen in de bergen.’

De provincie Boyacá

De provincie Boyacá: hier kun je nu beter zijn dan in de steden.

Karin
reis mee met

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>