Home is where the heart is

Na een drukke periode van voorbereidingen en zenuwen startte vier maanden geleden onze wereldreis. Bij het inchecken op Schiphol verruilden Evelien en Sjoerd officieel hun grote bovenwoning in Arnhem voor een backpack. Hun huis voor de komende twaalf maanden rolde van de lopende band de wijde wereld in.

Sjoerd en Evelien

Het voorbereiden van een wereldreis is een behoorlijke klus. Op internet zijn honderden websites gewijd aan de stappen die je moet nemen wat betreft verzekeringen, de in- en uitschrijvingen voor van alles en nog wat en natuurlijk tips voor het inpakken van je tas. Om over de informatie voor het reizen zelf nog maar de zwijgen. Het onderwerp ‘tas inpakken’ lijkt in dit rijtje misschien een klusje met een hoog bijzaak-gehalte, maar niets is minder waar. Het regelen van je financiële zaken en het uitzoeken van alle ins en outs in het complexe verzekeringswereldje zijn belangrijk, maar wat je meeneemt is zeker niet minder belangrijk.

Tijdens het reizen is je tas eigenlijk je huis. Iets dat voor veel mensen ondenkbaar is. Evelien en Sjoerd geven ons graag een kijkje in hun tijdelijke huisje. “Hoe kun je nou voor een jaar je tas inpakken?”, “dat past toch niet?”, “wat moet je dan meenemen?” etc. zijn vragen die ze vaak kregen.

Een backpack als huis

Op reis is je backpack je huis. Je leeft erin en eruit. Iets dat door veel mensen ondenkbaar wordt bevonden. We zullen niet de eerste reizigers zijn die gebombardeerd zijn met vragen als “hoe kun je nou je tas inpakken voor een heel jaar?”, “alles in díé tas? Dat past toch nooit?” en “wat ga je allemaal meenemen dan?”. Het inpakken van je tas is een kunst en uitdaging op zich. Maar het is ook een psychologisch geworstel waarmee je jezelf helemaal dol kunt maken. Hoe meer er in je tas past, hoe meer je mee wilt nemen. Dus… hoe zwaarder je huis wordt. Hoogstwaarschijnlijk ga je je huis op je eigen tere ruggetje de wereld over slepen. Dan toch maar iets minder meenemen?

De gouden regel “stal alles wat je mee wilt nemen uit op de grond en neem de helft hiervan mee” is een regel waar je nekharen van omhoog gaan staan. “En de andere helft dan?” horen wij ons zelf nog steeds af vragen. Negen van de tien reizigers zullen het direct toegeven, ze hebben teveel spullen meegenomen en dragen deze ‘last’ dagelijks op hun schouders. Waarschijnlijk hebben ze de gouden regel aan hun (zware) bergschoenen gelapt. Laten we eerlijk zijn, ook wij slaken een diepe zucht wanneer we onze te zware tassen op onze (niet meer zulke) tere ruggetjes slingeren.

Diezelfde negen van de tien backpackers hebben na twee weken reizen ook al de (on)nodige spullen weten te droppen. In de gezamelijke ruimtes in hostels worden boeken, kleding en reisgadgets aangeboden aan mensen met een sterke rug of diegene die nog een plekje over hebben in hun tas. Over het algemeen wordt de tas van een backpacker gedurende de reis steeds lichter. Zo ook het hoofd. Reizen kan namelijk op sommige momenten heel ‘opruimend’ werken. Wanneer je tas te zwaar is door spullen of kleding die je toch niet gebruikt, doe je het toch gewoon weg. Dit scheelt kilo’s en geeft je een geweldig ‘less is more’ gevoel. Je kan leven van een rugzak vol met spullen, meer heb je niet nodig. Het veroorzaakt een soort magisch back to basic gevoel, een overwinning op het materialistische. Dat je voor vertrek een tig aantal dozen met spullen hebt ingepakt die nu in je ‘grote huis’ in de berging staan lijkt bijna onwerkelijk.

Wat neem je mee?

Wat wij in onze backpacks hebben gepropt? Vooral kleding, heel veel kleding. Zo sjouwen we elke dag zeven t-shirts met ons mee waarvan we er maar drie aanhebben. Ook zitten er vier lange broeken in onze tas. Waarom? Geen idee. Verder wordt de tas gevuld door een slaap- en lakenzak, een first aid kit, een toilettas, wat reis wasmiddel (overbodig met op elke hoek van de straat een laundry service, meteen maar wegdoen dus) een klamboe, hoofdlampjes, een spel kaarten, wat batterijen, een fototoestel en een reisdagboek. Dat laatste heeft op dit moment de grootse waarde. Een klein boekje van nog geen twee euro met daarin onbetaalbare maar vooral grote herinneringen. Allemaal precies passend in ons gezellige huisje op onze rug.

Dus ja, je kan een backpack inpakken voor een heel jaar. En ja, het past echt allemaal in díé tas. Past het in eerste instantie niet, dan maak je het gewoon passend!

Martijn

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>