Een stukje Nederlandse geschiedenis in Canada
Nadat de Koninklijke familie naar Engeland was uitgeweken, werd het daar in het verloop van de oorlog te gevaarlijk geacht voor prinses Juliana, haar dochters Beatrix en Irene en de derde nazaat die op komst was. Ze vonden een warm welkom in de Canadese hoofdstad Ottawa.
Nu was het destijds zo dat een opvolger voor de troon niet op buitenlands grondgebied geboren mocht zijn. Want dan anders de aanspraken op de troon. En het was toen ook nog zo dat een zoon meteen eerste in lijn zou zijn voor de troonopvolging. De graaf van Athlone, destijds de Britse gouverneur, regelde een wet die de kraamkamer tot extraterritoriaal gebied verklaarde. De rest is geschiedenis. Het werd een meisje, de enige koninklijke persoon die ooit in Canada is geboren. Ze werd genoemd, naar de bloemen die het symbool van het verzet waren. Wat met een prins toch ook wat lastiger was geworden. Pas in 1983 werd de eerstgeborene zonder onderscheid naar geslacht troonopvolger. Saillant detail is dat dat vanaf 1814 tot nu geen verschil had gemaakt.
De doop van prinses Margriet. Foto van de beroemde fotograaf Yousuf Karsh
Spreekgestoelte in Saint Andrew’s Presbeterian Church
De doop vond plaats in de Saint Andrew’s Presbeterian Church, de oudste protestantse kerk in Canada.
Als dank voor de genoten gastvrijheid gedurende de oorlog schonk Juliana na terugkeer in Nederland de stad 100.000 tulpenbollen. Tulpen in Ottawa dus. Hiermee werd Ottawa de tulpenhoofdstad van Noord-Amerika. En nog steeds stuurt Nederland ieder jaar tulpenbollen. Deze worden geplant op Parliament Hill, waar de regeringsgebouwen staan.
Het tulpenfestival
Sinds 1953 wordt het tulpenseizoen grootschaliger afgesloten Een tulpenfestival zag het licht. En dat wordt nog steeds ieder jaar gevierd. Als Nederlander die regelmatig naar vreemde oorden reist is het een vreemde gewaarwording om een stad zo vol tulpen te zien. En dat het grootste tulpenfestival van de wereld niet in Nederland is. Als je de Keukenhof niet als een festival beschouwt natuurlijk.
Op dertig locaties worden de bloemen geplant, maar het centrum van het festival is toch wel Commissioners Park. Velden met tulpen van verschillende rassen trekken toeristen uit binnen- en buitenland die niet lijken te kunnen stoppen met fotograferen en selfies maken. Maar er is meer. Het programma omvat muzikale optredens, gehouden in een tent gesponsord door de Nederlandse ambassade. Er is een kunstgalerij, een tentoonstelling over ecologische landbouw en een mogelijkheid om de tulpen in het land van oorsprong te zien in virtual reality. En zoals bij iedere publiekstrekker zijn er genoeg foodtrucks en kraampjes.
Een reeks bordjes langs een perk vertelt het verhaal van de koninklijke familie. Die opviel door hun bescheiden leven. Princes Juliana deed zelf boodschappen en kon gezien worden terwijl ze sneeuw schoof. Het verblijf van de familie en de geboorte van een prinses zijn nog steeds belangrijke elementen van het tulpenfestival.
Het tulpenfestival is ieder jaar in de twee weken voorafgaand aan Victoria Day. Informatie kun je vinden op tulipfestival.ca.
Tulpenpracht
Een welkom foto-onderwerp
Genoeg kraampjes en foodtrucks
De herdenking
Behalve aan tulpen wordt er op het festival ook aandacht geschonken aan een andere connectie van Canada met Nederland en eigenlijk met heel Europa. Namelijk de Tweede Wereldoorlog. Er is een tent ingericht in de stijl van een woonkamer uit die tijd. Erbij een scherm met daarop een kaart van Ottawa met stippen. Bij het klikken op een stip verschijnt een foto met een korte bio van de gesneuvelde soldaat die op die plek gewoond heeft. Het zijn er veel. Heel veel. Later horen we hoe groot de Canadese inzet in beide wereldoorlogen is geweest ten opzichte van de bevolkingsgrootte. Maar liefst 1,1 miljoen soldaten, bijna tien procent van de bevolking, vochten in de Tweede Wereldoorlog. Zo’n 42.000 sneuvelden. Dus het is niet verwonderlijk dat die oorlog nog altijd een stempel op het land drukt. Een land dat sinds 1812 nooit zelf is aangevallen, maar altijd voor anderen vocht. Eerst automatisch als kolonie van Groot Brittannië, later als eigen keuze.
Interieur uit de oorlog
Jaren veertig attributen
Bruiden uit Nederland
‘Trees heeft een Canadees’ was een bekend liedje na afloop van de oorlog. Canadezen waren populair bij Nederlandse meisjes en zorgden voor 8.000 zogenaamde bevrijdingskinderen. En duizenden vrouwen volgden hun bevrijder naar overzee.
In de tent waar ook de Tweede Wereldoorlog herdacht wordt, vertelt Ben Weiss, een Canadees met Hollandse wortels over zijn ouders Philip en Nancy. Hoe zijn moeder vanaf het platteland naar Utrecht was getogen om voedsel te halen. Een soldaat bood aan haar te helpen dragen. Hij werd naar binnen uitgenodigd en ontmoette haar ouders. Liefde ontstond en Nancy werd één van de vrouwen die een Canadese soldaat huiswaarts vergezelde. Philip Weiss werd ontwerper van postzegels en Nancy ‘Canadian mum’, aldus hun liefhebbende zoon. Zeventig jaar duurde de liefde.
En zo zijn er gedurende het festival behalve tulpen in Ottawa ook verhalen. Het is een herdenking en tegelijkertijd een viering. Het wordt de avond voorafgaand aan Victoria Day (de laatste maandag voor 25 mei) afgesloten met een groot vuurwerk.
Een persoonlijk verhaal
Ik bezocht Ottawa op uitnodiging van Ottawa tourism. Op hun website vind je veel informatie over Ottawa en zijn attracties.
- Beieren anders: Augsburg en Regensburg - 11 januari 2024
- Pyrénées-Orientales: Mountainbiken in de Albères - 5 oktober 2023
- De Carian Way: erfgoed in Turkije - 23 augustus 2023
