Ierland: the Ancient East

Je hoeft in Ierland nooit ver te gaan om iets interessants te vinden. De met heide en brem begroeide heuvels en de mistige valleien verbergen tientallen interessante plekjes. Van kleine dorpjes met van die witgeschilderde huisjes tot kastelen compleet met slotgracht en omwallingen. Van ringforten en grafheuvels tot elfenbomen.

In het oosten van Ierland, dat de klinkende naam Ancient East kreeg, is dat niet anders. De streek van boven Dublin tot de grens met Noord-Ierland is bijzonder dik bezaaid met dit soort interessante plaatsjes. En dat wilde ik natuurlijk met mijn eigen ogen zien.

Het Verlaten Dorp hoog in de heuvels boven Carlingford.

Het Verlaten Dorp hoog in de heuvels boven Carlingford.

Naar Carlingford

Ik begin mijn reis op de luchthaven van Dublin. Daar stap ik in de huurauto en begin aan mijn reis naar Carlingford. Dit dorpje is er zo eentje met van die witgeschilderde huisjes. Het is niet groot. Het heeft niet veel inwoners. Maar het heeft een hart.

Omdat het al avond is als ik aankom, betrek ik meteen mijn kamer in het prachtige Ghan House. Naar mooie Ierse traditie is dit een oud landhuis dat werd omgebouwd tot hotel. Denk aan dik tapijt onder je voeten, versgebakken koekjes op je kamer en een haardvuur in de lobby. Gezellig, huiselijk. Precies wat je verwacht van zo’n huis. Overigens hebben ze er ook een heel goede kok.

Oude abdijruïnes in Carlingford

De oude abdijruïnes in Carlingford.

Ik blijf nog geen twee dagen in Carlingford. Amper genoeg tijd om alles goed te verkennen, maar dankzij een gids van Walking Holiday Ireland zag ik wel de mooiste plaatsjes van Carlingford. Ik wandel door ruïnes van een abdij, van dure koopmanshuizen en zelfs door een dorp, hoog in de heuvels, dat nog niet zo heel lang geleden verlaten werd.

Voor zo’n klein dorp heeft Carlingford veel te bieden. Het is er levendig, gezellig. In de heuvels lopen wandelpaden die je langs grafheuvels en zelfs elfenbomen leiden. Geen zin in wandelen? Geen probleem! Bij EscapeHQ huur je fietsen waarmee je langs de kust rijdt. Het uitzicht is open en weids. De zeewind speelt door je haren. Hier en daar lopen schapen te grazen aan het fietspad.

Mijn dag sluit ik af in PJ O’Hare, één van de pubs in het dorp. Met Fish and Chips en een groot glas Ierse appelcider kom ik helemaal terug op krachten. Ik geniet. Met volle tuigen nog wel.

Het centrum van Carlingford

Het vrolijke centrum van Carlingford.

Kastelen en Whiskey

Hoe huiselijk ik Carlingford ook vind, ik zou maar een slechte reisblogger zijn als ik niet verder kijk. Dus laad ik mijn hebben en houden in de huurauto en hop, ik laat Carlingford achter mij liggen. Voor mij echter ligt het binnenland. Een heuvelige streek met kastelen en megalithische monumenten, waarvan ik er een aantal bezoek.

Trim Castle, in Trim, blijkt een enorme burcht te zijn omringd met de restanten van omwallingen, ophaalbruggen en poortgebouwen. Een bezoek aan de toren kan enkel per gids, die je in kleine groepjes in de verlaten woonvertrekken van kasteelheren en jonkvrouwen leidt. Mooi en interessant. Maar zeker niet het mooiste wat ik al zag in Ierland.

Niet ver van Trim Castle vind je de ruïnes van Newtowntrim Cathedral en de Priory of St John The Baptist. Beide ruïnes zijn verbonden door een gewelfde brug waar auto’s elkaar niet kunnen kruisen. Bovendien zijn ze gewoon open voor het publiek.

Trim Castle in Trim.

Trim Castle, in Trim.

Hoewel veel kastelen in Ierland door de tijd heen veranderden in afbrokkelende ruïnes, zijn genoeg huizen en kastelen in gebruik gebleven. Eén daarvan is het beroemde Slane Castle, gebouwd in 1785. Dit huis is open voor bezoek, al wordt het nog steeds gebruikt door de eigenaars, de familie Conyngham. Maar het kasteel is vooral bekend vanwege de concerten die er regelmatig gegeven worden. Sinds 1981 stonden onder andere David Bowie, The Rolling Stones en Thin Lizzie er al op de planken. Het eerst volgende concert? In 2019 zal Metallica er spelen.

Op het domein vind je ook Slane Distilleerderij. Sinds 2017 wordt er in de gerenoveerde paardenstallen Ierse whiskey gemaakt. En al wordt er nu al whiskey verkocht onder de naam Slane, toch is het nog even wachten op de whiskey die er écht gemaakt wordt. Whiskey moet immers drie jaar rijpen op het vat.

Slane Castle met het amfitheater

Slane Castle, met links het natuurlijke amfitheater waar de concerten gehouden worden.

Dieper de geschiedenis in

Na Slane buig ik meer naar het zuiden af. Mijn reis komt op zijn einde, maar voor ik terug naar de luchthaven moet, bezoek ik de streek rond Drogheda. Deze kleine stad boven Dublin was ooit de bakermat van de Jameson familie. Ja, die van de whiskey. En al is het lang geleden sinds de familie de hele mikmak naar Dublin verhuisde, in Drogheda zijn ze nog steeds trots op hun Jameson verleden. In pubs wordt er geklonken op hun gezondheid, met hun eigen whiskey. Gezondheid. Slaínte.

Nochtans is Drogheda vooral bekend door wat er gebeurde ver voor Jameson er whiskey begon te maken. In de groene heuvels rond de stad vind je Newgrange en de Hill of Tara. Beide plaatsen waren 5000 jaar geleden dicht bewoond. Van die beschavingen is er maar weinig meer over dan de grafheuvels en staande stenen. Van die heuvels is Newgrange de meest gekende, en Tara de meest mystieke.

Het is niet de eerste keer dat ik Newgrange bezoek. De grafheuvel is iets wat je gezien moet hebben als je in Ierland bent. En dankzij de strikte regels valt de drukte aan dit monument echt wel mee. Met een gids bezoek je de heuvel tot zelfs in het graf. Heel anders dan de Hill of Tara, waar je gewoon het terrein op mag en de grafheuvel niet in mag.

Niet ver van Tara ligt het slagveld van the Battle of the Boyne. Dit beroemde slagveld, één van de vele voor de Jacobijnen in die tijd, heeft nochtans maar weinig met Ierland te maken. Hoewel er Ieren in de ranken vochten, was het voornamelijk een geschil tussen Engelsen. Toch is het slagveld een monument nu. Je kan het bezoeken.

De megalithische grafheuvel Newgrange

De megalithische grafheuvel Newgrange.

Weer huiswaarts

Mijn verblijf in Drogheda was maar een stevige dag lang. Ik ben niet helemaal zeker of ik van de stad hou. Enerzijds is het er levendig en barstensvol geschiedenis. Anderzijds is de stad grijs en druk. Toch slaagde ik erin om daar te genieten van de lokale cuisine, in restaurants Scholarstown House en Eastern Seaboard. Beide heerlijke restaurants, en echte aanraders wanneer je naar Drogheda reist.

Drogheda ligt niet zo ver van de luchthaven van Dublin. Maar voor ik het vliegtuig huiswaarts op stap, stop ik bij Malahide Castle. Een kasteel dat nog steeds in redelijk originele staat is. En dat open is voor het publiek. Heel anders dan Slane of Trim, is dit kasteel omringd door een enorm park, waar dagjestoeristen met hun kinderen komen om te ontspannen en de drukte van Dublin te ontlopen.

Malahide is een eerder bescheiden kasteel, als je Trim Castle en Slane Castle net bezocht hebt, hoewel het interieur gewoonweg indrukwekkend is. Bovendien vind je in de aanpalende kerkruïne een aantal Sheela-na-gigs terug. Beeldjes van vrouwen in schunnige posities, waarvan historici nog altijd niet weten waarom ze nu precies te vinden waren in kerkmuren.

Een bezoek aan Park Malahide, met zijn siertuinen en vlindertuin, is best te versmaden. Ideaal om ontspannen het vliegtuig in te stappen. Voor ik het weet, ben ik onderweg naar huis. Maar ik weet dat dat nooit lang duurt. Ik kom altijd weer terug naar Ierland.

Kamer in Malahide Castle

Eén van de rijkelijk gedecoreerde kamers van Malahide Castle.

Heuvels in Ierland

Ierland, wat ben je mooi!

Lotte

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>