Jordanië is prachtig. De Nederlandse Brenda werd verliefd op het land en woont nu al jaren bij de bedoeïenen. Ik bezocht haar in 2010 voor het eerst en ben hier inmiddels voor de derde keer. Ik ben opgewonden want ik ga voor het eerst een paar dagen de woestijn in met kamelen. Drie dagen bivakkeren in de verlaten zandwoestijn van Wadi Rum. Rondtrekken, slapen in het zand met een bedoeïen als kamelenman en als verdienstelijke kok. Per kameel door de woestijn – wat een geweldig avontuur.
Jordanië – waar karavaanroutes kruisen
Jordanië is al eeuwen een handelscentrum in het Midden-Oosten. Het ligt op de kruising van karavaanroutes. Specerijen uit India, karavanen met Turkse tapijten uit het noorden, en karavanen met goud, mirre en wierook uit het oosten. Wat een mooi contrast. Aan de ene kant een woestijnland, waar water schaars is en het leven hard, en aan de andere kant al eeuwen lang rijkdom en handelssteden.
Petra, de oude verloren gewaande handelsstad is iconisch!
Mijn reis begint in Amman. Met een 4WD Japanse Toyota kameel trek ik langs de historische hoogtepunten in het noorden van Jordanië. Ik hoor alles over de geschiedenis van Jordanië: Arabische tijd, Nabatese handelskaravanen, Romeinen, Ottomaanse overheersing, Engels mandaat en uiteindelijk het moderne koninkrijk. Langzaam zak ik af naar het zuiden.
Oude tijden herleven in Jordanië.
Petra – de oude verloren handelsstad
Op weg naar de woestijn van Wadi Rum (voor mijn eigen kamelentocht) passeer ik de verloren stad Petra. Petra is hét handelsmerk van Jordanië, uit de 4e eeuw voor Christus en één van de 7 wereldwonderen. Rotsstad is vooral bekend om het iconische beeld van de Treasury. En het ís iconisch. Ik wandel bij het rode ochtendlicht door de smalle toegangsweg, de Siq, tussen de rode zandstenen rotsen. En dan gebeurt het wonder. Van de smalle donkere Siq naar het stoffige open plein voor de Treasury is waanzinnig.
Handel in goud, wierook en mirre brachten rijkdom naar Petra.
De geschiedenis herleeft. Ik zie (gelukkig) weinig toeristen en vooral kamelen, stof, rood zonlicht en kakelende Arabieren. Alsof ik 2400 jaar terug ga in de tijd. Ik sta midden in een drukke handelsstad. De karavaan is net binnen, de kamelen rusten en de handelaren onderhandelen. Dit is echt prachtig. Dit past zó in mijn kamelen-avontuur. Ik ben de hele dag in Petra. Ik leef in het verleden. De volgende ochtend ga ik nog maar eens terug: dat is de 4e keer in mijn leven dat ik vanuit de Siq het stoffige plein voor de Treasury oploop. En niet de laatste keer… ik voel het.
Wadi Rum – leven met bedoeïenen
Ik ben in de stemming. Zelf het karavaanleven ervaren. Ik wil zelf even nomade zijn en door de woestijn trekken. In de Wadi Rum woestijn, op de rand van Jordanië en Saoedi-Arabië, bezoek ik daarom mijn gastvrouw Brenda. Ik zag haar in de woestijn in 2010, in 2012 en nu dus voor de derde keer. Brenda woont al jaren in de Wadi Rum woestijn en leeft er met de bedoeïenen. Ze zal mij drie dagen meenemen de woestijn in: rondtrekken, slapen, zelf koken op een vuurtje van gesprokkelde takjes.
In Wadi Rum ben ik de eerste nacht in een bedoeïenenkamp aan de rand van de woestijn.
Brenda, de Nederlandse bedoeïen, verwelkomt ons in het kamp voor de eerste nacht in Wadi Rum.
In Wadi Rum werd o.a. de film The Martian opgenomen.
De eerste nacht slaap in nog in een luxe kamp, vlak bij waar de film The Martian is opgenomen. In een bedoeïenentent (met wifi) ontdek ik hoe koud de woestijn is in de winter. Overdag 20+ graden, maar ‘s nachts rond het vriespunt. Oef, dat wordt de komende dagen afzien. Maar ja, als je dit in de zomer doet heb je heel andere problemen: hitte, schorpioenen. Wat is het bijzonder om de woestijn in de winter mee te maken. Zo ken ik Jordanië nog niet.
Bedoeïenen doen een moord voor een potje thee!
Jordanië per kameel – drie dagen met kamelen door de woestijn
De kamelen worden onrustig. Er staat iets te gebeuren! We hebben in het luxe kamp onze lunch gegeten (een stoofpot uit een gat in het woestijnzand met kooltjes op de bodem) en we gaan vertrekken. Kamelen zijn eenkennig. Ze kijken me schichtig aan en beginnen te sputteren. Goed dat de kamelenman in de buurt is. Onder luid protest gaan de kamelen door hun knieën. Ik stap op – en hopla ik stuiter naar voren en naar achteren maar blijf gelukkig in het zadel. Al snel is de rust weergekeerd, en aan elkaar gekoppeld blijken de kamelen ineens te snappen wat de bedoeling is: gewoon rustig wandelen, geen gekkigheid.
De kamelen wachten op wat gaat komen.
De kamelen worden onrustig: er gaat iets gebeuren.
Mijn gastvrouw Brenda blijkt een volleerd kamelendrijver. Zij rijdt op de voorste leidende kameel en de rest volgt vanzelf. Mijn kameel blijkt te zijn gebruikt voor races, dus een beetje fanatiek is ie wel. We laten het kamp achter ons en trekken de woestijn in. Eerst nog wat sporen van Japanse 4WD kamelen, maar dan zijn we ineens in de verlatenheid van Wadi Rum beland. Wat een betoverend landschap en wat een stilte.
Brenda leidt ons vakkundig door de woestijn van Wadi Rum.
Het schip van de woestijn brengt me bijna in trance.
Soms lopen we met de kamelen want je wordt erg stijf van een dag zitten!
Ik kom in een soort trance. Hobbelend door de woestijn, zonder doel, zonder haast. We kletsen alsof het al avond is, en we bij het kampvuur zitten. Wat is dit rustgevend. De rode rotsen, de rode en gele zandgrond en de schaduwen van de kamelen zijn magisch. Op grote afstand rijdt onze kamelendrijver-bedoeïen-kok in een 4WD mee. Hij heeft de spullen voor de komende nachten bij zich.
Slapen onder de sterren
Het is 4 uur in de middag. Mansour, onze kamelenman, heeft een goede plek voor de nacht ontdekt. Kleden gaan op de grond, kussens erop, en we worden weggestuurd: om hout te sprokkelen. Takjes van dode struiken liggen overal. Maar na een half uur hebben we voldoende. Op het vuurtje wordt thee gemaakt. En Mansour blijkt met niets een geweldige maaltijd te kunnen maken. Kip, groente, aardappels, kruiden: met onze handen werken we alles in het donker naar binnen.
Vanaf 16:00 uur wordt het donker en frisjes. De kamelen staan geparkeerd.
Kamelenman Mansour stookt het vuur op om eten te koken.
De restanten gaan naar de honden, het brood naar de kamelen. Nomaden leven van hun dieren. Die worden goed verzorgd. Het vuur houdt ons warm in de koude woestijnnacht. Brenda en Mansour slapen onder dikke dekens onder de sterren. Ik kies voor een klein tentje. Fijn tegen de konstante koude tocht. Drie dagen leef ik in de zelfde kleren: overdag bij 20+ graden, ’s nachts onder dikke dekens.
Ons bivak voor de nacht is simpel maar knus.
De andere ochtend is Mansour al met de kamelen bezig voordat de zon op komt.
Ik wen aan het ritme van de dag. Opstaan, ontbijt maken op het vuur, kamelen eten geven, 2 uur rijden, lunch maken op het vuur, 2 uur rijden, eten maken op het vuur, kamp voor de nacht. Inmiddels ben ik al meer dan een week weer in Nederland. En mijn jas ruikt nog steeds naar vuur… Maar wat is dit een geweldige herinnering aan een geweldig avontuur.
Terug in het luxe bedoeïenenkamp – mét wifi.
Je eigen Jordan Bedouin Journey?
Brenda werkt samen met een bedoeïenen-familie. Acht broers runnen het kamp en organiseren tochten door de woestijn. Ook mijn trip van 15 dagen werd perfect door ze georganiseerd. En ja, Bedoeïenen-broers zijn geen lid van een Garantiefonds of Calamiteitenfonds. Maar ze hebben wel Brenda! En in Jordanië draait alles om vertrouwen. Buiten de gebaande paden is dat sowieso het geval. Ik had een geweldige reis met genoeg vangrails om het leuk te houden. Brenda: dank je wel.
Meer info:
- Wil je ook je eigen reis op maat? Brenda helpt je graag: Jordan-Desert-Journeys.com
- Amsterdam-Amman rechtstreeks met Royal Jordanian
- Lees hier het verhaal van Brenda
- De films Laurence of Arabia en The Martian zijn opgenomen in de Wadi Rum woestijn
Naschrift
Ik bezocht Brenda in Jordanië al eerder in 2010 (in Wadi Rum) en 2012 (in Petra). En deze keer dus 15 dagen inclusief de kamelentocht. Zie voor mijn eerdere bezoek het eerste deel van dit tweeluik.
- Denemarken – eiland hoppen - 14 juni 2024
- Nachttrein naar Praag – groen, snel en comfortabel - 12 april 2024
- Interlaken – winterpret voor niet-skiërs - 20 februari 2024
Roxanne zegt:
Wat een gave reis! Ik zou deze zo willen maken, echter werkt de link helaas niet?
Arjan zegt:
Het was een erg mooie reis Roxanne. Mede door mijn goede kennis Brenda en haar bijzondere leven. De link zou moeten werken: http://www.jordan-desert-journeys.com/