Håholmen Havstuer Hotel

Bij Reishonger hebben we een voorliefde voor de bijzondere plaatsjes. Zuivere natuur, prachtige vergezichten en liefst zo weinig mogelijk massatoerisme. We houden van verborgen schatten. Kleine restaurantjes met de perfecte kok, een voormalige vuurtoren waar je de perfecte cake eet of een apart hotelletje.

Haholmen Hotel

In augustus bezocht ik de westkust van Noorwegen. Een onderdeel van die reis was het verblijf in een van de meest heerlijke hotelletjes die ik ooit zag. Håholmen Havstuer.

Op en Af

Het eerste wat je merkt wanneer je naar dit hotelletje reist, is dat een auto alleen niet genoeg is. Je moet namelijk de boot op om bij het Håholmen Havstuer hotel te komen. Je gaat aan boord van een van de boten die de eigenaar rijk is, vlak naast een ruime parkeerplaats waar je je auto kan achterlaten. Als je geluk hebt en de zee kalm genoeg is, wacht de vikingboot op je. Deze replica van een vikingboot is wat trager dan de motorboot, maar des te sfeervoller.

Ik had pech. De zee was te ruw, dus ik werd met de motorboot overgezet. Het duurde maar enkele minuutjes voor we bij het eiland Håholmen aanmeerden. Op het eiland stond manager Stian Røsand al te wachten. Hij wees me mijn kamer en stelde voor te gaan vissen. Vissen!

Klaar om te gaan vissen!

Vissen en Dolfijnen

Zodra ik mijn bagage in mijn gezellige kamer, in een blokhut wat verder op het eiland, had neergezet, ging ik terug. Om te vissen. Nu heb ik als kind wel eens in de vijver van de buurman gevist, of in het kanaal bij mijn dorp, maar ik was nog nooit op volle zee gaan vissen. Wist ik veel hoe dat zou lopen.

Terug bij het hoofdgebouw kreeg ik een dik, oranje overall aan en ging aan boord. Terwijl we naar een grotere baai voeren, werd ons uitgelegd wat we moesten doen. Lijn laten zakken tot aan de bodem, rukjes geven en hopen dat de vis bijt.

De vis beet niet. Of misschien wel, maar dat heb ik dan niet gemerkt. Dat heb je als je met je boot langs dolfijnen vaart en je eigenlijk nooit eerder dolfijnen in het wild zag. Mijn lijn was vergeten.

Vikingen

Terug in het hotel en helemaal gelukkig met mijn eerste visserservaring, werd ik aan tafel verwacht voor een heerlijk avondmaal van klipvis. Deze vis, die gedroogd en gezouten wordt, is een specialiteit van die streek en erg lekker. Nog heerlijker was het slaapmutsje, dat we kregen in de vuurkamer: een kamer met een heel erg oude oven, die als haard dienstdeed.

Dat is een van de bijzonderheden aan dit hotel. Enkele ruimtes zijn ingericht zoals ze honderden jaren geleden ingericht zouden zijn. Houten beddenbakken, porseleinen lampetkannen en zelfs een weefgetouw. Deze kamers worden dan ook enkel verhuurd op speciale aanvraag.

Oude kamers Håholmen Havstuer

Na een nachtje slaap met het geluid van de branding op de achtergrond, ging ik het eiland verkennen. Klein, rotsachtig en met een vreemd soort schoonheid. Manager Røsand raadde me aan om in de winter terug te keren, wanneer het eiland onder storm lag. De onaardse schoonheid die dan over het eiland en de woeste zee ligt, moet onvergetelijk zijn.

Ik bleef maar één nachtje. En wat speet me dat. Bij de terugtocht naar het vasteland was de zee rustiger, en dus werd ik met de vikingboot overgezet. Het eiland gleed achter me weg en ik stond weer op het vasteland, klaar om verder te reizen.

Maar misschien doe ik het wel, terugkeren in storm.

Huisje Håholmen Havstuer

Hier vind je de website van dit aparte hotel.

Lotte

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>