Echt Ecuador: Cotopaxi nationaal park

Klimmen naar een vulkaan, slapen op een boerderij in de bergen en koken met typisch Ecuadoriaanse producten: in Cotopaxi Nationaal Park ervaar je het pure Ecuador. Reis je met me mee?

De avenue der vulkanen in Ecuador loopt van de hoofdstad Quito tot aan Cuenca dwars door het Andesgebergte

Op weg van Quito naar Cotopaxi reis je door talloze vulkaanvalleien

Avenue der vulkanen

Ecuador is het land van de vulkanen. Het ligt op een breukvlak tussen twee plateaus en heeft daardoor veel vulkanische activiteit. De vulkanen lopen van noord naar zuid door het Andesgebergte, van de hoofdstad Quito tot aan Cuenca. Omdat het er zoveel zijn, wordt dit gebied ook wel de ‘avenue der vulkanen’ genoemd. Alleen al tijdens de rit van Quito naar nationaal park Cotopaxi, een reis van twee uur, wees onze chauffeur continu vulkaantoppen in de verte aan.

Laguna Limpiopungo in Cotopaxi Nationaal Park

Bij goed weer weerspiegelt dit meer de Cotopaxi

Cotopaxi nationaal park: ‘nek van de maan’

De Cotopaxi is de hoogste met sneeuw bedekte actieve vulkaan van Ecuador (5897 meter). In de taal van de inheemse volkeren van de Andes betekent cotopaxi ‘nek van de maan’. Vanuit een bepaald perspectief schijnt de opkomende maan net een hoofd te zijn, met de Cotopaxi als poncho.

Bij de ingang van het nationaal park halen we eerst onze gids op. Je mag het park namelijk niet alleen in, vanwege de beschermde status en de vulkanische activiteit. Samen rijden we langs de Limpiopungo lagune (3800 meter). Bij goed weer weerspiegelt dit meer de Cotopaxi.

Vier seizoenen in één dag

Over het vasteland van Ecuador wordt vaak gezegd dat je hier vier seizoenen in één dag kunt ervaren. Na het bezoek aan de Cotopaxi kan ik dit beamen: hier maak ik alles mee van regen, mist, sneeuw en hagel tot brandende zon. De vulkaan is in flarden mist en regen gehuld. De wilde paarden en lama’s die in het park leven, zien we gelukkig wel.

Bij een bezoek aan Cotopaxi nationaal park in Ecuador moet je wel een beetje geluk hebben met het weer..

Wandelen naar de top van de vulkaan Cotopaxi in Ecuador

Klim naar refugio José Rivas

Vanaf de parkeerplaats (4600 meter) klimmen we naar de berghut ‘refugio José Rivas’ op 4864 meter hoogte. De beklimming, steil omhoog door mul zand, is erg zwaar. Voor iedere stap die ik omhoog zet, zak ik minstens een halve stap terug omlaag. Ook de hoogte is goed te merken: mijn hart gaat als een razende tekeer, na iedere paar meter moet ik stoppen om naar adem te happen en soms heb ik moeite om niet te wankelen. Halverwege grap ik tegen de gids dat ik me net een abuelita (omaatje) voel. Of de humor volledig overkomt betwijfel ik, want door mijn ademgebrek komt het er met tussenpozen uit. De gids werpt bloedserieus een blik op zijn horloge en verzekert me dat we op schema liggen. Voor de klim van nog geen 300 meter omhoog blijkt namelijk een volledig uur te staan.

Onderweg wordt het weer slechter en krijgen we ook nog een natte sneeuwbui te verwerken. Als we bijna bij de top zijn roept de gids, die een paar meter boven ons loopt, ineens dat we onze camera moeten pakken. De top van de Cotopaxi is zichtbaar geworden door de wolken heen. Een paar seconden kan ik alleen maar staren naar de spierwitte kegel van de vulkaan. Dat blijkt net te lang, want tegen de tijd dat de camera flitst is de met sneeuw versierde top alweer achter de wolken verstopt.

De klim naar de berghut in Cotopaxi nationaal park is zwaar, maar het uitzicht is mooi

“Voor de klim van nog geen 300 meter blijkt een vol uur te staan”

Thee van cocabladeren

De berghut is van binnen versierd met vlaggen, als aandenken aan alle nationaliteiten die hier zijn geweest. Hier warmen we op met een kop Ecuadoriaanse chocolademelk. Het is één van de twee soorten drank die hier verkrijgbaar zijn; de andere optie is een thee gemaakt van cocabladeren. Dit zou de symptomen van hoogteziekte moeten verlichten. Het toont voor mij ook weer de charme van Ecuador: er wordt alleen aangeboden wat nodig is. In menig ander land zou hier een overpriced café zijn, omdat reizigers na zo’n zware klim maar al te graag hun dollars neerleggen voor wat eten en drinken.

Tijdens het pauzeren besef ik me dat dit het hoogste punt is waarop ik ooit in mijn leven ben geweest. Om dit te vieren, mogen we een speciale stempel in ons paspoort laten zetten. Daarna dalen we weer af. Door het losse zand voelt de afdaling een beetje als sandboarden zonder board. Vervolgens rijdt de gids ons naar de hacienda waar we zullen overnachten. Ook tijdens deze autorit passeren alle seizoenen de revue. Het is jammer dat het uitzicht door het weer beperkt is, want het landschap van Cotopaxi nationaal park is fantastisch.

Overnachten op een boerderij in Ecuador: dat kan bij Hacienda El Porvenir

Slapen op een boerderij in Ecuador: Hacienda El Porvenir

Hacienda El Porvenir ligt op 4 kilometer van de noordelijke ingang van nationaal park Cotopaxi. De boerderij ligt middenin de bergen, omgeven door vier vulkanen (waaronder de Cotopaxi). De kleurrijke rood met blauwe gebouwen vormen een mooi contrast met de groene heuvels. Zelden heb ik op zo’n idyllische plek geslapen. Het is een ‘working farm’, voornamelijk gericht op veeteelt. Ze maken zelf kaas en melk en verbouwen eigen groenten en kruiden. ’s Avonds eten we in het knusse restaurant een kipfilet die wordt geserveerd op een warme vulkaansteen. Het vlees is zo mals, dat mijn reisgenoot het direct tot ‘beste gerecht van de vakantie’ bekroont.

Hacienda El Porvenir is een knusse farmstay in Ecuador

Paarden en lama's in de wei bij Cotopaxi nationaal park in Ecuador

‘Mi casa es su casa’: gastvrijheid in het Andesgebergte

De spelende honden op de binnenplaats begroeten elke reiziger enthousiast, terwijl de lama’s en paarden in de wei toekijken. Ik voel me direct thuis op de vrolijk gekleurde hacienda. Dat komt vooral door de gastvrijheid van het personeel. De receptioniste spreekt perfect Engels (iets dat we maar héél soms tegenkwamen in Ecuador), maar ook de Spaanstalige medewerkers zijn enorm vriendelijk. Tijdens de klim naar de refugio zijn we tot op ons ondergoed natgeregend, maar met behulp van een kacheltje zijn onze kleren binnen enkele uren droog. ’s Avonds worden we verrast met twee kruiken voor in bed, wat op een hoogte van 3500 meter erg fijn is.

Kookcursus in Ecuador: ik leerde empanaditas en canelazo maken

Kookcursus in Ecuador: zelfgemaakte empanaditas en canelazo

Ook volgen we bij Hacienda El Porvenir een kookcursus met traditionele Ecuadoriaanse gerechten. Op het menu staan empanaditas (bladerdeeghapjes gevuld met kaas) en canelazo (warme kaneeldrank met een scheutje alcohol). Kokkin Eugenia ontvangt ons hartelijk in de sfeervolle restaurantruimte. Ze spreekt alleen Spaans, maar met handgebaren, veel lachen en mijn gebrekkige Spaans komen we een heel eind. Eugenia wijst naar de tafel vol ingrediënten en benoemt alles in het Spaans. Eerst zetten we de kaneeldrank op het vuur. Dit is een mengsel van water, kaneelstokjes, suiker en een vrucht die op een sinaasappel lijkt en door Eugenia naranjilla wordt genoemd. Nadat dit mengsel een tijdje heeft gekookt, hoeft er alleen nog een scheutje alcohol bij.

De Ecuadoriaanse Eugenia geeft ons een kookcursus met lokale specialiteiten

Leer empanaditas en canelazo maken tijdens een kookcursus in Ecuador

Het eindresultaat!

Dan zet Eugenia ons aan het werk met het kneden van het deeg. Zodra dit klaar is, toveren we de deegballetjes om tot empanaditas. We vullen de deegballetjes met geraspte kaas en vouwen ze dicht, waarbij het de bedoeling is dat de randjes een sierlijk krulpatroon krijgen. Mijn exemplaren lijken meer op oliebollen (tot hilariteit van Eugenia) maar mijn reisgenoot blijkt talent te hebben. Als slotstuk neemt Eugenia ons mee naar de kleine keuken, waar haar team al druk aan het voorbereiden is voor het avondeten. Hier frituren we de empanaditas in de pan. Nadat de tafel is gedekt, is het tijd om de canelazo te proeven. De smaak is even wennen, maar het drankje slaagt er goed in om je op te warmen.

Lekkere stoelen en een warm haardvuur: zo stel je je een verblijf in het koude Andesgebergte voor

Wegdromen bij het haardvuur

Samen zitten we bij het haardvuur in de gezellige woonkamer. We nemen de dag door, van het natregenen op de vulkaanhelling tot het warme welkom op de hacienda. Reizen is keuzes maken, maar wat hadden we hier graag nog een nachtje willen blijven! Bij de boerderij kun je paardrijden, wandelen en – bij goed weer – van het uitzicht genieten. Het lijkt ons ook een aangename plek voor een ‘rustdag’ tussen al het reizen door. Misschien waren we dan ook wel beloond met een wat langer uitzicht op de besneeuwde Cotopaxi!

Verblijf in de bergen van Ecuador, omgeven door vulkanen

Zelf het ‘echte Ecuador’ ervaren in Cotopaxi nationaal park?

Een privékamer met eigen badkamer en ontbijt is bij Hacienda El Porvenir te boeken vanaf ongeveer 95 euro per nacht voor twee personen. De kookcursus kost 20 Amerikaanse dollar per persoon. Hier komt nog de entree voor het nationaal park bij, de gids en privétransfers. Omdat het nationaal park en de hacienda zo afgelegen liggen, is het handig om vooraf een pakket inclusief transfers en gids te boeken. Dit heb ik geboekt via Better Places, een Nederlandse organisatie die je in contact brengt met lokale reisexperts. Zij ontwerpen een rondreis op maat voor je. Better Places werkt kleinschalig en denkt mee over contact met de lokale bevolking. De kookcursus was bijvoorbeeld een tip van Kerstin, de Better Places reisexpert uit Ecuador.

Ik kreeg de overnachting en kookcursus bij Hacienda El Porvenir aangeboden, in ruil voor het vermelden van mijn ervaringen. Voor de overige zaken heb ik zelf betaald. Bij samenwerkingen geef ik altijd mijn eigen mening.

Zou jij de Ecuadoriaanse Andes willen bezoeken?
 

Sascha
    • Sascha zegt:

      Hi Lizzie, leuk om te horen dat ik een beetje heb bij kunnen dragen aan je beeld van Ecuador. Het vasteland van Ecuador is best afwisselend, en de Galapagos eilanden zijn helemaal fantastisch.

    • Sascha zegt:

      Dankjewel Linda! Ik moet bekennen dat ik, voordat ik mijn eigen plannen voor deze reis ging maken, niet echt een beeld van Ecuador had. Ik ging oorspronkelijk vooral voor de Galapagos eilanden en heb het vasteland er toen ‘bijgepakt’. Vandaar ook dit artikel, want het vasteland van Ecuador heeft ook heel mooie landschappen en natuur.

  1. Hip on Trip zegt:

    Wij zijn afgelopen winter ook naar Ecuador geweest. Helaas hadden wij echt heeeel slecht weer in de buurt van de Cotapaxi en zijn we er niet geweest. Wij hebben toen de keuze gemaakt spontaan naar de Galapagos te vliegen. Dat heeft natuurlijk heel veel goedgemaakt 😉

    • Sascha zegt:

      Ahh wat jammer dat jullie zo’n slecht weer hadden. Wij zijn zelf in mei geweest en hadden ook relatief veel regen op het vasteland van Ecuador. En inderdaad, het slechtste weer van de hele reis hebben we bij de Cotopaxi meegemaakt 😉 zal te maken hebben met de vulkanische activiteit en de grote hoogte.. Maar snap dat de Galapagos veel hebben goed gemaakt! Wat een fantastische plek is dat <3

  2. Leuk om dit te lezen, Sacha. Voor 2019 staan de Galapagos eilanden op mijn programma. In Ecuador zelf heb ik me nog niet echt verdiept. Heel tof om er nu een eerste indruk van te krijgen!

    • Sascha zegt:

      Hi Tynke, bedankt voor je reactie! Wat gaaf om te lezen dat je reisplannen voor de Galapagos hebt. Daar ga je zeker geen spijt van krijgen, qua natuur en dieren is dit een van de meest bijzondere bestemmingen die ik heb bezocht. Mocht je nog dingen willen weten, mag je me altijd een berichtje sturen 🙂

  3. Ann - wANNderful reisblog zegt:

    Een heel fijne ervaring lijkt me dit! Heb je geen last gehad van hoogteziekte? Ecuador lijkt me in elk geval de moeite waard!

    • Sascha zegt:

      Dankjewel Ann! Gelukkig niet echt ziek geworden. Wel merkte ik tijdens de klim omhoog naar de berghut dat ik het heel zwaar vond. Dat kwam deels door de wandeling zelf, maar ook wel door de hoogte. Ik had ‘verschijnselen’ die ik nog niet eerder had gehad tijdens een wandeling, zoals je hart echt in je keel voelen kloppen en licht zwalken/moeite met je evenwicht. Dus denk dat ik er zeker wel last van heb gehad, maar gelukkig niet voldoende om écht ziek te worden. En zodra we waren afgedaald was het direct weg.

  4. Wat is het gaaf om dit te lezen! Wij zijn hier het afgelopen jaar ook geweest! De Cotopaxi beklommen en we hebben ook overnacht in deze hacienda. Ik vond het echt ge-wel-dig en denk er nog met veel liefde aan terug. Leuk dat ik weer even weg kon dromen 🙂

    • Sascha zegt:

      Wat leuk dat je dezelfde ervaring hebt gehad Kim! Al hadden jullie hopelijk beter weer bij de Cotopaxi dan wij haha 😉 En jaaaa de hacienda, sowieso een van de leukste plekken waar ik heb geslapen <3 Dank voor je reactie!

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>