Na een superlange, ietwat tegenvallende treinreis van Belgrado naar Podgorica (zou een van de mooiste treinroutes van Europa moeten zijn) en vervolgens een bus vanuit de Montenegrijnse hoofdstad, arriveer ik rond middernacht in Kotor. Ik verblijf in een hostel in het midden van de prachtige oude stad. Maar nu geen tijd om de stad te verkennen; meteen naar bed en de volgende dag vroeg op, want ik heb grootse plannen.
Dag 1: het beste uitzicht over de baai van Kotor
Kotor ligt aan de voet van een berg. Voor een mooi uitzicht over de baai van Kotor hoef je niet eens zo heel ver omhoog. Boven de stad – op een uurtje lopen – ligt het fort San Giovanni, waar veel mensen genoegen mee nemen. Ik niet, want ik zie dat die berg nog een stuk hoger is. Er gaat een zigzagweggetje helemaal naar de top, de zogenaamde ‘Ladder van Kotor’. Zou je daar helemaal boven niet een nog veel mooier uitzicht hebben? Vast wel! En dus kies ik voor de langere wandeling, over een steil kiezelpad met zo’n 70 haarspeldbochten en vervolgens nog een stukje door het bos. Die route leidt helemaal tot aan de Krstac bergpas, op 940 meter hoogte.
Uitzicht als ik ongeveer halverwege ben, met op de voorgrond het fort San Giovanni
Ik begin vroeg in de ochtend en ben pas tegen etenstijd weer terug in het oude centrum van Kotor. Vermoeid maar zeer voldaan neem ik plaats op een van de terrasjes om wat te eten en mijn foto’s nog eens te bewonderen. Conclusie: een prachtige route met adembenemende uitzichten. Enige nadeel is dat ik eerst helemaal naar boven ben gelopen, om vervolgens langs exact dezelfde route weer naar beneden te gaan. Dus mijn tip: start bovenaan, dan hoef je alleen maar naar beneden te lopen. Scheelt nogal wat uurtjes wandelen, en qua uitzichten heb je hetzelfde resultaat.
Dat zigzaggende stippellijntje, dat is de route die ik gelopen heb
Dag 2: Kotor en Tivat verkennen
Op mijn eerste dag in Kotor heb ik nog niet veel van de stad zelf meegekregen. En dus wandel ik na het ontbijt een paar uur door de vele smalle straatjes, waar schone was boven mij hangt te drogen en katten zich verschuilen als ik de hoek om kom. Zo beweeg ik me van plein naar plein, waar ik op verschillende terrasjes wat drink en tijd neem om de eeuwenoude kerkjes en middeleeuwse gebouwen te bewonderen. Het historische centrum wordt omringd door een indrukwekkende vestigmuur. Niet vreemd dat er heel veel toeristen komen (waar ik eigenlijk niet over mag klagen, want ik ben er zelf net zo een).
Kotor
Na de lunch vertrek ik naar Tivat, waar ik de komende twee nachten slaap alvorens ik de grens over ga naar Kroatië. Tivat is een kleine badplaats aan de andere kant van de baai. Rondom de jachthaven is het er bijna net zo toeristisch als Kotor, alleen vind ik Tivat een stuk minder indrukwekkend: er is beduidend minder cultureel en historisch erfgoed aanwezig. In de avond ga ik op stap met een Nigeriaanse jongeman die ik in het hostel heb ontmoet. Alle Montenegrijnen in de nachtclub willen met hem op de foto en geven hem gratis bier. Ze zeggen dat hij op Akon lijkt (je weet wel, van “Lonely”). Ik sta ernaast en moet voor mijn eigen bier betalen, want ik zie er niet exotisch genoeg uit. Hoe anders was dat in Teresina…
De haven in Tivat
Dag 3: fietsen rondom de baai van Kotor
Kotor, Tivat… mooi, maar er is zo veel meer rondom de baai van Kotor. En daarom is mijn missie op mijn laatste dag in Montenegro om de hele baai rond te gaan. De eigenaar van het hostel is zo vriendelijk mij zijn fiets te lenen en dus vertrek ik vroeg in de ochtend, wederom met een rugzak vol eten, water en mijn camera, terug in de richting van Kotor. In mijn eentje op de fiets in een onbekend gebied de omgeving verkennen, zo voel ik me het meest in mijn element. Mijn eigen tempo bepalen, me snel kunnen verplaatsen en flexibel genoeg zijn om te stoppen waar ik wil. En dan ook nog in een prachtig land als Montenegro. Kan bijna niet beter!
Onderweg kom je langs verschillende dorpjes, waaronder deze (Perast, geloof ik)
Er is geen fietspad, maar rondom de gehele baai ligt een prima weg waar je ook met de fiets gebruik van kunt maken. De weg is redelijk rustig; alleen rondom Kotor is veel verkeer en word ik een paar keer de berm in getoeterd. Verder een erg aangename route: op sommige plekken direct langs het water, vervolgens tussen strandjes en havens aan de ene kant en dorpjes en bergen aan de andere kant, en dan weer bovenop de steile rotsen die uit het water omhoog komen. Ik fiets door Perast, Risan en nog wat kleinere dorpjes. Het is de bedoeling om helemaal door te fietsen naar Herceg Novi, maar de lucht wordt steeds donkerder. Fietsen in de regen is niet bepaald mijn favoriete bezigheid. Daarom houd ik het bij Kamenari voor gezien en pak daar de veerpont terug naar Lepetane, vanwaar ik nog een kwartier fiets naar Tivat.
Kloostereiland Sveti Đorđe
Gospa od Škrpjela, een artificieel kerkeilandje in de baai van Kotor
In Tivat ga ik nog een keer op stap, maar weer geen gratis bier voor mij. Al lijkt het bijna gratis als ik het de volgende avond vergelijk met de prijzen in Dubrovnik, mijn volgende bestemming…
- Drukte in Praag vermijden: 5 tips - 3 augustus 2023
- De Bodensee fietsen met kinderen - 28 mei 2023
- Leestips van de Reishonger-redactie - 17 juni 2020
