Zelf vliegen en sturen boven de Waddenzee

Vind jij vliegen ook zo leuk? En wilde je altijd al eens zelf de stuurknuppel hanteren? Dat kan! Er zijn genoeg vliegclubs in Nederland die je met plezier meenemen, en waarbij je zelf de stuurknuppel mag hanteren. Ik vloog van Stadskanaal naar de Duitse Wadden. In een MLA - een Micro Light Aircraft, ofwel een Ultra Light.

Help, ik vlieg! Amper heb ik A gezegd en ik ben al bij de Z, van Zelf Vliegen. Mijn piloot Dick Hoogenraad vindt het wel lekker. “Stuur jij terug naar Stadskanaal? Draai daar bij het Duitse Waddeneiland Baltrum maar naar rechts en dan richting Delfzijl. Dat is die rook daar in de verte”. Voor het eerst in m’n leven pak ik de stuurknuppel. Dick meldt ons af bij ‘Bremen’ en zoekt contact met de verkeerstoren van Eelde. “Papa Hotel Four Juliet Seven requests for frequency change. Returning to Stadskanaal.” Ik hou ondertussen zo goed mogelijk de 2000 voet vast…

In Nederland zijn genoeg veldjes waar je kunt (mee)vliegen.

In Nederland zijn genoeg veldjes waar je kunt (mee)vliegen.

Zelf vliegen – welkom bij de club

Ik ben vanuit Twente vertrokken, met een geroutineerde piloot als chauffeur. We gaan met de auto van Dick richting ‘zijn’ vliegclub Westerwolde in Stadskanaal. “Ik vlieg al jaren bij de club. Sommigen hebben een eigen toestel, maar ik teken altijd in op een club-toestel – een Aerospool Dynamic WT9. Dat is een Micro Light.” Ik ken Dick via via en hij weet dat ik graag een keer mee wil. “Ik vlieg altijd in een gesloten tweezitter. In de volksmond heeft men het over een Ultra Light als het een open toestel is. Die hebben we ook bij de club. De Micro Light valt in de zelfde categorie maar is een stuk comfortabeler en heeft een veel groter vliegbereik. Ik neem meestal iemand mee als ik ga vliegen. Het is gezellig en een paar ogen extra is handig, want we hebben geen radar aan boord. Goed kijken en permanent opletten is belangrijk.”

Een hangar vol kleine vliegtuigjes. Allemaal MLA-klasse.

Een hangar vol kleine vliegtuigjes. Onder de MLA-klasse vallen open én gesloten toestellen.

Zo'n twee-zitter duw je gewoon op zijn plaats.

Zo’n twee-zitter duw je gewoon op zijn plaats.

Even tanken, dan in een uurtje naar de Duitse Wadden.

Even tanken, dan in een uurtje naar de Duitse Wadden.

Zelf vliegen – zelf kijken

Met verbazing bekijk ik de verschillen toestellen in de hangar. Boven en onder elkaar hangen en staan toestellen van de club en privé machines. De kleine open trikes (waarbij je in een stoeltje zit en onder een frame hangt), gesloten tweezitters en mini-Chessna’s. De MLA-klasse gaat tot 475 kg en de vereiste licentie is voor allemaal gelijk. De Aerospool Dynamic WT9 waarmee wij op pad gaan vliegt zo’n 160 km/h. En dan voelt het onder het kleine glazen koepeltje ineens heel kwetsbaar en klinkt de dienst-opdracht om zelf goed uit te kijken best heel serieus. Maar Dick is een ervaren vlieger.

Check en dubbel check. Overleg tussen de vorige piloot en de nieuwe.

Check en dubbel check. Overleg tussen de vorige piloot en de nieuwe.

Checklist en logboek zijn van levensbelang in de vliegerij. Ook voor hobby-vliegers zoals Dick.

Checklist en logboek zijn van levensbelang in de vliegerij. Ook voor hobby-vliegers zoals Dick.

‘Uitkijken’ betekent ook: heel veel controles vooraf. Tank vol? Banden goed? Flaps, ontsteking, carburateur-verwarming? Remmen? Juiste frequenties bij de hand? Een hele lijst wordt afgewerkt. Het is wel een gek gevoel: super formele gang van zaken en tegelijk vrij als een vogel kunnen vliegen waar je wilt. Toch is de vrijheid ook weer niet zo groot: als Dick naar het buitenland wil moet er een vliegplan worden ingediend. En als ik op de terugweg even een bocht naar links maak om het mooie Bourtange te zien heeft Eelde Tower dat onmiddelijk gezien: “PH4J7 Frequency Change approved”. Ze zien ons richting Duitse grens gaan, maar Dick stelt ze gerust en geeft aan dat hij binnen de ‘controlled airspace’ van Eelde blijft.

Vliegveld gesloten ??!

Net voor we vertrekken vanaf Stadskanaal belt mijn piloot Dick nog even met vliegveld Norderney. Want als we er toch heen vliegen wil ik daar best landen en koffiedrinken! “Ah, Sie sind in Eine Stunde geslossen?” Oeps. Werkt dat zo? Dick: “Ja, al die kleine vliegvelden worden bemand door vrijwilligers. Ik heb in Stadskanaal ook wel eens dienst. Dan beman ik de toren en doe de communicatie met de vliegtuigen.” Ik ging er vanuit dat je gewoon naar Norderney vliegt en daar altijd terecht kunt. “Ik tank altijd genoeg om sowieso weer terug te kunnen vliegen. Je ziet maar, zelfs het bemannen van de vliegvelden is vrijwilligerswerk.” Serieuze hobby!

De trikes zijn de kleinste Micro Lights - in de volksmond Ultra Light.

De trikes zijn de kleinste Micro Lights – in de volksmond Ultra Light.

Het is zonnig en er zijn vandaag veel trikes actief. Zodra die aan de kant zijn, gaan wij naar de startbaan. Nou ja, naar het grasveldje. In no-time zijn we in de lucht en draaien we in een linker bocht  naar de Waddenzee. We stijgen naar 2000 voet, de kruishoogte. Ik kijk links, rechts, boven. Best eng eigenlijk. Wat als er één met 160 km/h aankomt? “Iedereen let goed op. Eigenlijk zijn er nooit problemen. En de toren van Eelde ziet ons op de radar en kan waarschuwen wat er om ons heen gebeurt.” Toch zit ik niet helemaal rustig, maar Dick vindt mij heel relaxed.

En nu ik

Dick kletst honderd uit. “Hieronder ligt de Blauwe Stad en daar zie je de scheepswerf van Papenburg. Ik zet ‘m nu op de rechter tank en ….” Ik kan het piloten-latijn niet allemaal volgen maar het is reuze interessant. Eigenlijk moet ik nog eens vaker mee, weet ik nu al. Ik pak mijn camera en richt me maar even op alles onder me. Dick moet zelf maar even op het vliegverkeer letten. Voor ons duikt de Waddenzee op. Wat mooi, zo laat in de middag. Helder zicht, spiegelingen in het water, drooggevallen zandbanken. 2000 voet is net te hoog om de zeehonden te zien liggen.

Kijk, daar ligt Delfzijl.

Kijk, daar ligt Delfzijl.

Het Duitse Waddeneiland Norderney in de stralende zon.

Het Duitse Waddeneiland Norderney in de stralende zon. Het vliegveld is net gesloten, eind van de middag. Anders waren we geland.

Zelf vliegen boven het Duitse Waddeneiland Norderney.

Zie je dat vliegtuig, boven Norderney? Opletten dus!

We gaan tussen de Duitse eilanden Borken en Juist door, dan rechts naar Norderney en Baltrum. “Nu mag jij het verder doen”, geeft Dick ineens aan. Daar had ik helemaal niet op gerekend. Leuk! Ik bedien de  stuurknuppel met kleine bewegingen: dat is de truc. En tegelijk de neus in de gaten houden om in een bocht geen hoogte te verliezen. Het radio-verkeer doet Dick zelf. Al die frequenties… Dick wijst op de kaart: “Kijk hier zitten we. Hou Delfzijl nog maar even aan.” Knap, om zoveel dingen tegelijk te doen. Ik concentreer me maar liever even op de horizon en op de hoogte.

Kijk, met losse handen! Vlieg jij maar zelf naar huis...

Kijk, met losse handen! Vlieg jij maar zelf naar huis…

"Papa Hotel Four Juliet Seven - returning to Stadskanaal."

“Papa Hotel Four Juliet Seven – returning to Stadskanaal.”

Terug op aarde

Ik heb geen idee hoelang we onderweg zijn geweest als het vliegveld van Stadskanaal weer opduikt. Ik geef graag de stuurknuppel weer aan Dick. Want landen is het lastigste van vliegen weet ik nog van mijn vluchtsimulator. Behendig zakken we naar de juiste hoogte van 500 voet en draaien we ‘het circuit’ in, het laatste vastgestelde stukje van de vlucht. Nog één bocht naar rechts en we zitten precies voor de baan. We zijn bijna twee uur weggeweest als het toestel het gras raakt. Als was het een bromfiets, zo tuffen we over het gras naar de eenzame benzinepomp om de tank weer vol te gooien. “Zit er nog genoeg in?” horen we dan. En hop een andere hobby-piloot is al weer in de lucht met het toestel. Normaal wordt het toestel nog even gewassen en daarna de hangar in gereden. Maar op deze mooie dag gebruikt de vliegclub ieder uur om in de lucht te zijn. Wassen komt later wel. De kantine beheerder heeft gelukkig op ons gewacht. We drinken nog een kop koffie en zoeken de auto weer op.

Zelf vliegen is leuk, maar de landing laat ik graag aan Dick over. Dat vraagt veel concentratie.

Zelf vliegen is leuk, maar de landing laat ik graag aan Dick over. Dat vraagt veel concentratie.

Touch down na twee uur vliegen boven de Waddenzee.

Touch down na twee uur vliegen boven de Waddenzee.

Inpakken en wegwezen. Terug naar Twente

Inpakken en wegwezen. Terug naar Twente

Zelf vliegen – waar kan dat

Wat een geweldige ervaring! Nooit geweten dat het zo eenvoudig is om een keer mee te gaan. En nooit geweten dat het zo enerverend is. Als reisjournalist die heel regelmatig vliegt dacht ik nergens meer van op te kijken. Maar dit is zo anders. Zo veel echter. Ik geef toe: om uit een raampje naar beneden te kijken is een commerciële vlucht veel relaxter. Maar om te ervaren wat er allemaal bij vliegen komt kijken is dit een prachtig avontuur. We rijden in donker terug naar Twente en ik merk met hoeveel passie Dick over zijn hobby praat. Hier zit echt een vlieg-junk…

Er zijn genoeg plekken in Nederland waar zelf vliegen mogelijk is. Actieve clubs voor MLA’s zijn: Stadskanaal, Drachten, Hoogeveen, Hilversum, Midden Zeeland en Budel. Bij vliegclub Westerwolde van Dick Hoogenraad vlieg je al een keer mee voor €40 per 30 min. Als je naar de website gaat of gewoon iemand van de club belt, is het zo geregeld. En naast de MLA-clubs zijn er nog de zweefvlieg clubs. Daar werkt het ongeveer hetzelfde. De Delftsche Studenten Aeroclub vliegt bijvoorbeeld vanaf vliegveld Terlet op de Veluwe.

Wil jij zelf vliegen? Hier vind je alle gegevens over Vliegclub Westerwolde. Ze helpen je graag op weg!

En ook dit is een MLA. Deze is heel geschikt voor luchtfoto's.

En ook dit is een MLA. Deze is heel geschikt voor luchtfoto’s…

... zoals van het eiland Baltrum.

… zoals van het eiland Baltrum.

Arjan
Volg mij!
Laatste berichten van Arjan (alles zien)

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>