Les Trois Vallées
Bepakt met ambitie en doorzettingsvermogen zou je in één (lange) dag vanaf bovenaan de La Masse (rechtsboven op de kaart) naar Courchevel (linksonder op de kaart) en terug kunnen skiën (op deze kaart kan je het beter zien). De dag dat wij deze missie poogden waren de wolken als een sjaal om de bergen heen geslagen, zodat de toppen er bovenuit staken. Telkens als je weer een nieuwe top bereikt maakt dat je een machtig gevoel eigen; alsof je op het dak van de wereld staat.
Wegens een gebrek aan ambitie staakten we de missie vlak voor de finishlijn; halverwege het dal naar Courchevel. Met de beroemdste lift uit de regio — ter grootte van een klaslokaal aan een kabel — zetten we de terugreis in. Volgens de gids hadden we die dag zeker veertig kilometer over de pistes afgelegd en ik heb geen een dezelfde afdaling gezien! Het is overigens niet verrassend dat het grootste skigebied van de wereld voor elk niveau genoeg pistes aanbiedt (16% groen, 40% blauw, 34% rood en 10% zwart), dit maakt tochten als deze toegankelijk en uitdagend, niet alleen voor families maar ook voor ervaren skiërs en snowboarders.
Wegens de tijd in het seizoen — we waren er vrij laat — was de sneeuwkwaliteit niet meer je van het. Boven op de berg was het nog goed, maar naarmate je verder richting het dal ging werd het, om in de woorden van Charl de gids te spreken, ‘slushy’. Daarom was offpiste gaan geen optie. Wel zijn er in het gebied allerlei ‘fun zones’ die goed uitgerust zijn met sneeuwkanonnen. Hier kan je slalommen, door tunneltjes en over buizen heen, en sprongen maken naar hartenlust. Als pronkstuk is er in Courchevel een grote halfpipe met wanden van vier meter hoog. Als je het zelf niet aandurft (heel begrijpelijk), kan je met stijgende verbazing — althans ik — naar de grote jongens kijken die wel de moed hebben deze uitdaging aan te gaan. Freeriders hoeven zich hier dus niet te vervelen als je niet offpiste kan.
Kunst op de berg
Wie zegt dat kunst en skiën niet samengaan heeft het mis. Verspreid over de toppen van de bergen word je soms verrast door reuzenpanda’s, een steenbok of een ander gigantisch dier. Een glimlach is nauwelijks te onderdrukken door de aparte combinatie van zulke immens grote standbeelden boven op een besneeuwde berg omringd door skiërs en snowboarders. En bij elk nieuw gespot dier herhaalt dit ritueel zich. Ik heb ze helaas niet allemaal weten te spotten, maar ik stel me hier een interessant potje bingo bij voor. Ook de dorpjes zelf laten zich niet onbezet door vergrote versies van dieren en zelfs de lift is onderhevig aan streetart.
Op de pistes zie je de geschilderde cabines van de kabelbaan en gigantische beelden van dieren van Julien Marinetti
Kunst op de bergtoppen in Courchevel
Rodelen in Les Menuires
Naast op een plank van een berg af schuiven zijn er in Les Menuires ook andere sneeuwactiviteiten te doen. Zo is er de Roc’n Bob rodelbaan en de Speed Mountain. Persoonlijk heb ik niet al te beste herinneringen aan rodelbanen — of juist hele goede herinneringen, het is maar hoe je het bekijkt — dus ik trok de veiligheid nogal in kwestie. Het feit dat de gondel ons hoger en hoger de berg op tilde ontkrachtte mijn twijfel tot dan toe niet. De vier kilometer lange baan was daarentegen een van de meest hilarische activiteiten die ik in tijden heb gedaan. Sporadisch geklungel waarbij ik ondersteboven, achterstevoren of beide eindigde wisselde ik af met bochten waar ik met een Mario Kart-achtige flair doorheen ging (al zeg ik het zelf).
De Speed Mountain is hetzelfde principe, alleen zit je vast aan een baan. Nog een beetje huiverig door het rodelen vond mijn hand toch zo af en toe de rem vlak voor een bocht. Bij navraag of het karretje echt niet van de baan zou kunnen raken als ik de gehele weg niet zou remmen werd een toestemmend antwoord gegeven. Vol gas dus. Over het algemeen ben ik geen achtbaan-woo’er (iemand die heel hard ‘WOOO!’ roept in een achtbaan), maar ik kon het een paar keer niet onderdrukken.
Eerst rustig naar boven…
…en dan met twists, afdalingen en scherpe bochten een kilometer naar beneden
Ontspanning
Recht tegenover de Speed Mountain zit de Lounge Camp & Cocooning Spa, waar alle adrenaline in een sauna, bubbel- of stoombad achter gelaten kan worden. Door het gebrek aan après-ski gelegenheden in Les Menuires is dit een ideale manier om de spierpijn en stijfheid te lijf te gaan zodat de volgende dag weer fris van de berg af gezoefd kan worden.
Après-ski
Wil je toch na een dag hard werken (kuch) een verdiend biertje drinken met gelijkgestemden moet je daarvoor naar Val Thorens. Het voordeel van skiën in Frankrijk is: geen Duitse volksmuziek! La Folie Douce is een enorm hippe tent. Dit leid ik af van de bierprijs (8 euro voor halve liter!). Verder wordt er voornamelijk techno gedraaid, veelal begeleid door een live saxofonist en zangeres. Een van de zangeressen van La Folie Douce doet trouwens nu mee met de Franse versie van The Voice. De zangeres die er stond toen ik er was kan bovendien ook een aardig riedeltje zingen. Let wel op, je moet de laatste lift pakken om de technoklanken achter de berg te laten verdwijnen en weer in Les Menuires uit te komen.
Voor meer informatie over Les Menuires zie de site: lesmenuires.com.
Tekst en foto’s: Vincent Siderius
- 5x waarom je naar Zuid-Finland wil deze zomer - 21 maart 2024
- 10 hoogtepunten van Ibiza per huurauto - 20 maart 2024
- Bikinitrends voor 2024 - 19 maart 2024
