Trekking Inle Lake: zweten in Myanmar

Wandelend over kleine paadjes

Populair is een tweedaagse tocht rondom het Inle Lake, maar wij willen meer dan dat. Met drie vrienden ga ik op een zesdaagse trekking! Maar niet voordat we flink wat grapjes hebben gemaakt tijdens het afdingen. Na een tiental belletjes en een paar potjes FIFA is de route rond, de gids gevonden en mogen we alvast betalen.

De route stippelen we samen uit met de reisbureau-man in Nyaung Shwe, onze grote wens is een bezoek aan Kakku. Deze wens blijkt nogal lastig voor andere reisbureaus *. Onze man ’weet nog wel iemand’ en vermeldt hierbij dat we geen gevaar zullen lopen (voor de goede orde; we hebben ons nooit onveilig gevoeld). Zeer waarschijnlijk is de route hier en daar flink aangepast, we zullen het nooit helemaal weten. Gesjoemel met een glimlach, ik houd ervan.

Trekking Inle Lake

Een zesdaagse trekking door het binnenland van Myanmar. Wat neem je mee? Niet veel, want je zeult alles zelf mee. Onze grote backpacks worden afgeleverd in Kalaw, ons eindpunt. We nemen een kleine rugzak mee met de meest noodzakelijke spullen. Twee liter water, een poncho, een trui, genoeg ondergoed en (droge!) sokken. De ruimte die nog over is wordt gevuld met een schoon shirt en een extra korte broek. Standaard in je tas: een rol wc papier, een zaklamp en een pak baby wipes.

Gepakt, betaald, het avontuur kan beginnen! We worden opgepikt door onze gids Chi: tenger, bliksemsnel, op slippers en kauwend op tabak. Chi is blij met ons, we zijn een goede inkomstenbron (normaal heeft hij ongeveer vier dagen per maand werk als gids) en wij zijn blij met hem; hij blijkt naast een goede gids ook een goede kok.

Elke dag bouwt hij op een houtvuurtje ontbijt, lunch en diner voor ons. Het ontbijt bestaat uit gebakken rijst met ei, thee of oploskoffie en een beetje fruit. De lunch bestaat vaak uit een noodle soep, fruit en koekjes. Soms zelfs met een verrassing: gefrituurde maden, genieten! Het diner is fantastisch, we krijgen allerlei verschillende gerechtjes. Onze favoriete salade (tomaat met pinda), gemarineerde aubergine, kip, varken of hele visjes. Elke dag staat er weer een nieuw gerechtje waar we vol nieuwsgierigheid van smullen. In de keuken zit Chi samen met de familie te kokkerellen, wij kijken gefascineerd toe.

We komen door dorpjes waar nog geen toeristen ons zijn voor geweest. Witte mensen, wat een grap! We zijn een attractie. We slapen bij zijn familie of kennissen, iedereen is gastvrij en ontzettend vriendelijk. Met weinig woorden, gebaren en veel glimlachen voelen we ons overal welkom. De huisjes zijn simpel; gevlochten muren met een dak. We eten op de grond, we slapen op de grond. ’s Nachts koelt het flink af, het ’bed’ bestaat uit een deken waar we op liggen, dik ingepakt en na een potje kaarten slaapt het zo gek nog niet. Alles went.

We wilden eventjes een kleine pauze houden.. Het hele dorp komt even kijken en brengt ons bananen en thee

Prachtige koppies van deze verbaasde kinderen. Witte mensen, help!

Lunch pauze in een lokaal huisje. In dit soort huisjes sliepen we op de grond

Naast eten en kaarten wandelen we gemiddeld zes uur per dag. Wandelen is wellicht niet het goede woord, het zijn flinke heuvels en het is warm. Het is zwaar, we zweten veel en verbazen ons over alle kwieke vrouwtjes die ons voorbij vliegen. De uitzichten zijn prachtig en de dorpjes primitief. Meisjes rijden op buffels en de kleintjes rennen achter een rubber band aan.

Wauw!

Uitzicht tijdens de wandeltocht

Tijdens het wandelen kwamen we deze prachtige dames tegen

In de buurt van Kakku worden we opgepikt door een auto, de vader van Chi en een paar vrienden geven ons een lift. Dit is een van de onverwachte spontane aanpassingen van Chi. We klagen niet, achterop de pick-up hobbelen we in het rond. We verblijven twee nachten bij de familie van Chi en hebben een rustdag, we douchen in de rivier en voetballen met de kinderen uit het dorp. Inmiddels zijn we al over de helft en steken we het Inle Lake over met een bootje, we overnachten nog een keer op de vloer en genieten van Chi’s kookkunsten. De zesde dag komen we geurend en voldaan Kalaw binnen gewandeld en duiken we direct de bus in naar Bagan. Sorry medereizigers, de volgende douche wacht op ons in Bagan.

Kinderen op bootjes, huizen op palen

Op de boot door de tomatenplantages

Vissers in actie op het Inle Lake. Next level yoga!

Dat klinkt leuk! Maar niet onbelangrijk, hoe duur is het? Wij betaalden per persoon 120.000 Kyat voor 6 dagen. Voor iets meer dan € 14 per dag kregen we drie maaltijden per dag, een slaapplek en een onvergetelijke ervaring. Een autoritje en boottocht inbegrepen en onze backpacks werden in Kalaw afgeleverd. De extra kosten die we maakten waren voor water en bier. Is dat veel geld? Dat is maar hoe je het bekijkt. Wij hebben er geen spijt van en er zijn veel mensen blij van geworden. Zo kochten we onderweg een zak rijst voor bijna 40 euro; de familie van Chi kon daar een jaar van eten.

Ook geïnteresseerd in een soortgelijke trekking? Meer of minder dan zes dagen? Alles is te overleggen, bedenk hierbij dat je in een sterke onderhandelingspositie zit als je met meerdere mensen gaat. Helaas maar waar ben ik de naam van het ’reisbureau’ vergeten, ben je in Nyaung Shwe op de hoofdstraat? Het zit schuin tegenover een supermarktje en heeft een rood bord, waarschijnlijk zit meneer achter zijn computer een potje FIFA te spelen.

* Rondom Kakku liggen Pa-O dorpjes (een andere stam), je kunt hier alleen naar toe met een Pa-O gids. Er zijn reisbureaus die hiervoor veel geld vragen. Onze gids Chi komt uit de buurt van Pa-O en liet ons de 2478 pagoda’s zien.