We vertrekken naar Ohrid met de bus vanuit Skopje, de hoofdstad van Macedonië. Dit is een goedkope optie, omdat een ticket voor deze bus maar tien euro kost! Het is ongeveer 150 kilometer reizen, wat met de bus zo’n drie uur duurt. Onderweg is er van alles te zien: prachtige vergezichten met bergen, dorpjes, uitgestrekte bossen, rivieren.
Vanuit ons appartement in het centrum van Ohrid maken we een fietstocht naar het klooster van Sveti Naum (St. Naum), dat tegen Albanië aanligt. Het is een tocht van zo’n dertig kilometer, met flink wat stijgen en dalen. We vertrekken vroeg om de hitte voor te zijn, en omdat we onderweg een heleboel bezienswaardigheden tegen zullen komen waar we uitgebreid stil bij willen staan.
Het oude centrum van Ohrid
We beginnen bij de kerk van Sveti Jovan, waarschijnlijk het meest gefotografeerde kerkje van heel Macedonië, maar niet zonder reden. Foto’s van deze kerk zijn al mooi, maar de ervaring van daar werkelijk aanwezig te zijn, overtreft dit zonder twijfel. Het is een kleine kerk, bovenop de rotsen langs het meer. Omdat het hoog ligt, heb je prachtig uitzicht over het meer en kun je aan de overkant de bergen van Albanië zien liggen.
Als we het stadscentrum uit fietsen komen we langs nog andere bezienswaardigheden: het Romeinse amfitheater, waar in de zomer openluchtvoorstellingen worden gehouden, het beeld van Sveti Kliment, die samen met de heilige Naum een belangrijke rol speelde voor het christendom in Macedonië, de kerk van Sveti Sofia, gebouwd in de elfde eeuw en ten tijde van de Ottomanen als moskee gebruikt, en natuurlijk de oude plataan Çinar, waarover het verhaal de ronde doet dat er vroeger een café in gehuisvest was.
Het kerkje van Sveti Jovan in Ohrid, Macedonië
Het klooster van Sveti Naum
Als we eenmaal Ohrid uit zijn, begint de eigenlijke tocht. En die is best wel pittig. Het is warm, zelfs als de zon nog achter de bergen verstopt is. We moeten meerdere hellingen beklimmen. Onderweg komen we maar één andere fietser tegen, en die lijkt heel wat beter getraind. Het laatste stuk is gelukkig dalen. Als dat stuk is aangekomen zijn we binnen de kortste keren bij het klooster van Sveti Naum en hebben we de tijd om uit te rusten.
Rond het klooster lopen verschillende pauwen rond. Er schijnt zelfs een albino-pauw te zijn, maar die hebben we niet gezien. Ik vind een pauwenveer en ben de rest van de dag uiterst gelukkig. De pauwen, met hun prachtige blauwe en groene kleuren, zijn niet al te schuw. Vooral niet als je wat wilt gaan eten. Voor je het weet ben je omcirkeld door vier pauwen.
Het eigenlijke klooster ligt nog een stukje bergopwaarts; we moeten eerst door een idyllische kloostertuin met kleine beekjes en bruggetjes, waar muzikanten rustgevende fluitmuziek maken, die samen met het kabbelde geluid van de beek heel ontspannend is. Vanaf de binnenplaats van het klooster kun je over het meer richting Ohrid kijken. In het midden staat de kerk met het graf van Sint Naum erin. Men beweert dat je zijn hart nog kunt horen kloppen als je je oor op dit graf te rusten legt… maar ik hoor het niet. Door de aanwezigheid van dit graf is het klooster ook een soort bedevaartsoord geworden. De muren van het kerkje zijn versierd met mooie donkere fresco’s, anders dan de fresco’s die je in de rest van de kerken in deze omgeving tegenkomt, met donkerblauw, zwart en bordeauxrood.
Uitzicht over het Meer van Ohrid, Macedonië
Per taxiboot over het meer
Vlakbij het klooster zijn de bronnen van Biljana, vanuit waar het meer van Ohrid ontspringt. Deze bronnen zijn per boot met een gids te bereiken voor toeristen, maar wij slaan het over. Er is nog een hele weg terug te gaan. Terug fietsen zie ik niet zo zitten in verband met de hitte en het hele stuk stijgen dat voor ons ligt, dus spreken we één van de eigenaars van een zogenaamde “taxiboot” aan. Deze spreekt nauwelijks Engels, maar begrijpt wat we bedoelen, en voor het bedrag van 15 euro brengt hij ons een heel stuk terug in de richting van Ohrid. Met fiets en al in een kleine houten sloep.
Op het water is het heerlijk koel en rustig. Onze chauffeur wil ons ondertussen nog iets laten zien: de rotskerk van Sveti Zaum, waar je alleen met een bootje heen kan. Sinds twee jaar zijn ze bezig met het renoveren van deze kerk. Na een korte pauze gaan we weer verder en brengt hij ons naar Trpjeca, een klein dorpje dat ook wel het “Saint Tropez van Macedonië” wordt genoemd. Dit is het eindstation, vanaf hier moeten we weer verder met de fiets, want onze chauffeur heeft geen vergunning om in de haven van Ohrid aan te mogen meren.
Per boot over het Meer van Ohrid, Macedonië
Als we weer op de fiets zitten moeten we noodgedwongen een stop maken in Pestoni, een tussengelegen stadje. Het gaat namelijk ontzettend hard regenen en onweren, en de onweer trekt naar Ohrid. Als het voorbij is rijden we achter de donkere wolken aan terug naar ons appartement. En om te genieten van wat deze omgeving te bieden heeft: natuur, cultuur, gastvrijheid en ontspanning.
Tekst en foto’s: Heleen Janssens
- Ik ga op reis en draag bij! - 12 november 2023
- Duurzamer op reis deze zomer? - 25 juli 2023
- 11 fonteinen en meer dan 11 geluksmomenten - 7 oktober 2022
