Paardrijden in Dartmoor

Engeland is een land van ruiters. Een paar ruiters hoog te paard met rode jassen en een roedel honden aan hun voeten is een typisch Engels beeld. Maar ook de dame die met een gestrekte rug een tochtje door de bossen maakt kan je je daar gemakkelijk voorstellen. Er is zelfs een hele rijstijl naar de Engelsen vernoemd.

Paardrijden in Dartmoor

Het is dus niet verwonderlijk dat er ontelbaar veel maneges of stallen in Engeland te vinden zijn. Veel stallen bieden toeristische trektochten te paard aan door de bossen of een heide. Voor een dag, voor een paar dagen, of zelfs voor een hele ruitervakantie. Zelf een ruiter zijnde, moest ik dat toch eens proberen.

Dartmoor
Eén van mijn eisen voor de reis naar Engeland was dat ik graag eens wilde paardrijden daar. Niet dat ik een eersteklas ruiter ben, maar ik heb toch zes jaren paardgereden hier thuis bij een boer in de wei. Ik rijd graag paard, en er is iets ontzettend romantisch aan te paard door het landschap trekken. Om dan maar te zwijgen van de snelheid, het evenwicht tijdens het springen, het gevoel van vrijheid als je over het land raast. Heerlijk.

Zodra we in Dover van de ferry kwamen, hebben we dan ook meteen een manege opgezocht en een tocht vastgelegd. De tocht zou twee uren duren, en plaatsvinden in Dartmoor. Dartmoor is een heideachtige gebied in het zuiden van Engeland. Heideachtig is niet helemaal juist, want een Moor is iets dat je hier niet echt vindt. Het lijkt op heuvelachtig heidegebied, met lage vegetatie en een typische bruine kleur. Maar een Moor is natter dan heide, en heeft een andere soort begroeiing. Bovendien zijn de bruine heuvels vol verrassingen. Hier en daar stromen wilde riviertjes, en soms vind je er hunebedden, of staande stenen.

De stal
We kwamen aan op de dag dat we dachten dat we hadden geboekt, even voor het afgesproken uur. De dame die de stal leidde was niet bepaald vriendelijk. Er was blijkbaar een misverstand geweest aan de telefoon, waardoor de dame dacht dat wij de dag ervoor zouden meerijden. Omdat wij eigenlijk niet zo maar wilden vertrekken, werd er gekeken of we meekonden met de volgende tocht. Ondertussen keken wij even rond in de stallen.

Op het eerste zicht was de stal klein. Er was veel weiland omheen, maar de stallingen zelf waren niet groot. Bovendien stonden er vaak meerdere paarden in de ruimte waar normaalgezien maar één paard zou mogen staan. Veel van de paarden waren al gezadeld. Het leek alsof de dieren constant gezadeld in de stal stonden te wachten op toeristen die hen uit zouden nemen. We vonden dat erg vreemd.

Er bleek nog plaats te zijn in de groep die zo zou vertrekken. De dames van de stal gaven ons een helm en vroegen ons te wachten tot ze onze paarden voor ons hadden gehaald. Allebei kregen we een dik boerenpaard, van het type waar zelfs een kleuter niet af zou kunnen vallen omdat het dier zo breed is. Dat kwam een beetje beledigend over. Maar we hadden geen zin onze pret te laten vergallen, dus stegen we in het zadel, en volgden we de begeleidster doorheen de poort Dartmoor in.

De rit
Paardrijden in DartmoorHet paardrijden zelf was heerlijk. Er waren twee begeleidsters. Eén die de meer ervaren groep langs omwegen liet rennen en draven, en één die bij de minder ervaren ruiters bleef. Aangezien ik mij wel kan redden op een paardenrug, mocht ik mee rennen. Het paard waar ik op reed, Guinness, had een lange gang. Hij bewoog soepel en droeg mij ogenschijnlijk zonder de minste moeite over het grillige terrein. Hij genoot er duidelijk zelf van zijn benen eens te kunnen strekken, en dus vlogen we samen over de heuvels en in de dalen.

Er is iets vreemds aan heuvellandschap waar je je weg niet kent. Elk gevoel van oriëntatie verdwijnt ter plekke. Telkens je denkt dat je weet wat er achter de volgende heuvel ligt, word je verrast en verschijnt er iets nieuws. Niet dat ik mij daar veel van aantrok. Ik genoot te hard van het rennen.

De andere ruiters zochten niet veel contact. Er werd wel eens gevraagd of het ging, en mijn houding werd gecorrigeerd indien nodig. Dat was overigens een vreemde ervaring. Waar je in Vlaanderen tijdens een snelle galop geleerd wordt stevig in het zadel door te zitten, werd mij in Engeland gevraagd recht te staan en mijn evenwicht te behouden boven het zadel. Dat geeft een geheel ander gevoel, omdat je de schokken van het rijden niet met je bekken en rug, maar met je knieën opvangt. Je zweeft net!

Pijn!
Na de twee uren werden we weer naar de stallen geleid. Mijn benen en handen waren verstijfd. Natuurlijk, ik ben het niet meer gewend wekelijks paard te rijden, zoals ik vroeger wel deed. Bovendien was Guinness het paard een beetje aan de koppige kant. Hij nam liever een hapje van het gras dan er over te rennen. Zodoende trok hij soms hard aan zijn teugels, waardoor mijn vingers vol bleinen en schaafwondjes zaten. Iets waarvan ik overigens de schuld kreeg, als armzalige ruiter. Nee, het waren werkelijk geen vriendelijke mensen.

Desondanks heb ik intens genoten van die rit. Paardrijden in een landschap dat er uitziet alsof het vol Goblins en Elfen zit, is onbeschrijflijk! Ik zou het zo opnieuw doen. Maar bij een andere stal, uiteraard. Bovendien had ik de dagen er na zo veel spierpijn dat ik liep zoals een oud vrouwtje. Maar nog was het de moeite waard!

Heuvel in Dartmoor, Engeland

Lotte
  1. Glenn van Kerkvoorde zegt:

    Beste Lotte,

    Wij gaan naar o.a. Dartmoor op vakantie en mijn dochter (11 jaar) wil graag gaan paardrijden. Heb jij tips waar we dat het beste kunnen doen in Dartmoor?

    Alvast dank voor je reactie.

    Groet, Glenn

  2. Lotte zegt:

    Dag Glenn,

    Dartmoor is een erg groot gebied, met weinig (drukke) wegen. Omdat de ‘moor’ enkel lage begroeiing kent, zonder bomen, is het een uitstekende plaats om paard te rijden. Daarom zal je er ook erg veel stallen vinden.
    Probeer alvast een stal te vinden die echt op de ‘moor’ zelf ligt. Het is echt wel de moeite om in dat landschap te rijden.

    Daarnaast kies je best een stal waar je je goed bij voelt. Zoals je hierboven kan lezen, zijn sommige stallen enkel daar om toeristen mee uit te nemen. Ze zien de paarden als een welkome winst, niet als de gevoelige dieren die ze zijn.

    Best neem je op voorhand contact op met de stal die je gekozen hebt. Vraag duidelijk naar de mogelijkheden voor een kind van 11. Niet elke stal wil met een jong kind in de vrije natuur rijden en het zou zonde zijn om daar te ontdekken dat ze enkel de piste op mag.
    Als je in de buurt bent, kan je misschien langsgaan om een afspraak te maken. Dan zie je ook meteen de stallen en de dieren.

    Als laatste kan ik je nog de site van Dartmoor aanraden. Zij bewaren een overzicht van de stallen en mogelijkheden in hun gebied en kunnen indien nodig aangepast advies geven.

    http://www.dartmoor.co.uk/active-dartmoor/dartmoor-other-activities/dartmoor-horse-riding

    Ik hoop dat ik je hiermee wat vooruit heb geholpen.
    Groetjes,
    Lotte

  3. Nienke - The London Tester zegt:

    Wat een geweldige manier om dit deel van Engeland te bekijken! Heb altijd graag een keer dit gebied bezocht en met een paardrijtocht lijkt het me echt fantastisch!

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>