Sharm el Sheikh is een badplaats aan de Rode Zee, in het uiterste zuiden van Egypte, op meer dan 500 kilometer afstand van Caïro. In deze volkomen veilige omgeving zijn juist nu vele voordeeltjes behalen. Reisorganisaties bieden tegen lage prijzen diverse arrangementen aan in Sharm el Sheikh.
Transavia en Corendon vliegen in minder dan vijf uur rechtstreeks van Amsterdam naar Sharm el Sheikh. Bij reizen naar Egypte dient je paspoort nog minimaal zes maanden geldig te zijn bij terugkomst. Nederlanders mogen niet reizen met een identiteitskaart. Belgische reizigers wel, maar je moet dan wel twee extra pasfoto’s meenemen.
Voor Egypte heb je een visum nodig. Wanneer je naar of via Sharm el Sheikh reist kan je twee soorten visa aanschaffen: een stempel of een standaard visum (voor € 12,- per persoon). Daarmee kan je dan naar bijvoorbeeld Caïro, bepaalde gedeelten in de Sinaï-woestijn en het natuurgebied Ras Mohammed. Alleen als je minder dan acht dagen in Sharm el Sheikh verblijft (en geen excursies doet!) ben je niet verplicht een standaardvisum aan te schaffen. Toch is het raadzaam dat wel te doen. Stel je voor dat je de Nederlandse Ambassade in Caïro moet bezoeken. Of als je eerder terug moet vliegen via Cairo bijvoorbeeld.
Vermaak voor elke leeftijd
De badplaats Sharm el Sheikh ligt in een woestijnlandschap en is de afgelopen decennia schijnbaar uit het niets ontstaan. Rondom liggen bergen en oasen, kamelen kom je overal tegen. Talloze hotels bieden de meest verwende gast sterrenluxe, vertier en vermaak. Sommige hotels hebben eigen, professionele zangeressen in dienst die tijdens het diner en later op de avond zorgen voor een prima sfeer. Wie niet in de zee wil zwemmen kan doorgaans in het hotelzwembad terecht en op veel plaatsen zijn voorzieningen getroffen om kinderen bezig te houden.
Tijdens mijn verblijf, in de tweede week van december, was de gemiddelde dagtemperatuur 24 graden. De temperatuur is in de maanden januari en februari doorgaans enkele graden lager maar nog steeds zeer aangenaam.
Kijkekijkenietkope
Als ik het straatje achter het hotel inloop, kom ik terecht in een soort van kermis. Rijen lang bevinden zich souvenirwinkels en eettentjes naast elkaar. De uitbaters proberen elkaar de loef af te steken met muziek en natuurlijk proberen ze overal de klant naar binnen te praten. “How are you? Where are you from?” zijn gevleugelde woorden in deze straat. Als ik antwoord geef, klinkt bijna zonder uitzondering: “kijkekijkenietkope” uit de monden van de verkopers. Ze kennen hun pappenheimers blijkbaar. Het is een feest om alle kleuren, geuren en klanken te ervaren. En natuurlijk hoort afdingen bij het spelletje.
Coloured Canyon
In de buurt van het kleine dorpje Nuweiba, zo’n 65 kilometer ten noorden van Dahab, ligt het wonder de “Coloured Canyon”. Dit berggebied is één van de meest populaire locaties van de Sinaïwoestijn. Je gaat met een 4×4 jeep de woestijn van de Sinai in, waar de spectaculaire wandeltocht kan beginnen. Je loopt door smalle gangetjes en je maakt stijle afdalingen.
Halverwege de tocht door de Sinaï woestijn stopt de chauffeur van onze jeep bij een klein gebouwtje. Fahd, onze extra canyon gids neemt plaats naast de bestuurder. Fahd is één van de 300.000 bedoeïenen die in de Sinaï 
woestijn leven. Geboren en getogen in de bergen leidt deze jonge man, gewoon op een paar slippertjes, toeristen veilig langs de gangen en kronkels van de Coloured Canyon. De tocht langs de adembenemende rotsformaties duurt een paar uur. Een weg terug is er niet; gewoon doorgaan is de regel.
De uitgesleten gangen, open stukken, nauwe sleuven en vreemde vormsels bieden een wonderlijk kleurenspel. De route door de Canyon is zeker niet bijzonder zwaar, maar vergt wel enige lenigheid en souplesse. Bijvoorbeeld bij het punt waar in een zeer nauwe doorgang een rotsblok schijnbaar losjes tussen de rotswanden hangt. We moeten er doorheen! Als ik kijk wat er zich achter het rotsblok bevindt, zie ik tot mijn schrik dat de bodem van de Canyon zeker een meter lager ligt dan mijn benen lang zijn. Fahd glibbert echter als een slangenmens door het gat om iedereen op te vangen die door het gat glijdt. Het blijkt dat gewoon(!) op je rug naar beneden glijden het beste werkt. De tengere Fahd staat klaar om me als het ware uit het gat te tillen, zodat ik mijn enkels en knieën de rest van de dag in goede staat kan houden. Deze avontuurlijke excursie biedt alles wat beloofd is: gezonde spanning en avontuur met als beloning stille verwondering in een prachtig gekleurd berglandschap. Hier voel je je als mens heel klein!
Voorzichtig schuifel ik de glooiende berg af. Ik zet mijn voeten dwars om te voorkomen dat ik naar beneden glijd. Onderaan de helling zie ik opgelucht dat ik mijn weg kan vervolgen op een redelijk vlak zandpad, weliswaar met keien en kleine steentjes. Onze gids Achmed had ons eerder die dag verzekerd dat het pad door de Coloured Canyon een avontuurlijke uitdaging zou zijn, met de zekerheid dat we er geen spijt van zouden hebben.
Ontmoeting in de woestijn
Het is niet toegestaan om met eigen vervoer door de Sinaï woestijn te rijden. De kans op verdwalen is hier erg groot. Vanuit alle hotels worden jeepexcursies aangeboden. Houd wel rekening met een heftige rijstijl. En vrouwen doen er goed aan een sport bh aan te trekken want de chauffeurs scheppen er plezier in om hun vrachtje flink door elkaar te schudden. We zien een bedoeïenvrouw die met haar schapen in the middle of nowhere loopt. Ze laat zich gewillig fotograferen in ruil voor een fles water en een paar appels.
White Canyon
De volgende dag trekken we weer per jeep de woestijn in. Dit keer is de White Canyon het doel. We maken een wandeling door het gortdroge landschap en lopen over witte marmerformaties. Op sommige plaatsen lijkt het wel of er sneeuw ligt. Dit gebied draagt zijn naam met ere. Na een half uurtje door het zand gebanjerd te hebben bereiken we een oase waar een bedoeïenfamilie zich gevestigd heeft. In de ruime tent, waar we worden ontvangen met een kopje thee, liggen onverstoorbaar een paar mensen te slapen. Als ik buiten de mannen in hun spierwitte djellaba zie lopen, voel ik een klein steekje van jaloezie. Hoe is het toch mogelijk dat deze mensen, midden in de woestijn hun hemdjurken zo spierwit gewassen krijgen?
Mushroom Rock
De bergen veranderen doorlopend van kleur, al naar gelang de tijd van de dag. Het blijft een wonderlijk schouwspel. We maken een stop bij een bizarre rotsformatie, Mushroom Rock geheten. De rots ziet er aan de achterkant volkomen anders gekleurd uit dan in de overbelichte voorkant.
Catharinaklooster
Wie in Sharm el Sheikh verblijft en genoeg heeft van het luieren in de zon, kan overwegen om een bezoek aan het Catharinaklooster te brengen dat op een hoogte van 1570 meter, in het hart van de Sinaïwoestijn ligt. Het Sint Catharina Klooster is een van de meest spectaculaire plaatsen in de Sinaï, op ongeveer 2,5 uur rijden van Sharm el Sheikh. Het klooster is het eigendom van de Grieks-orthodoxe kerk en dateert uit de negende eeuw.
Na de nacht te hebben doorgebracht in een nabijgelegen hotel met de wonderlijke naam Morgenland, was het plan om de volgende dag het klooster te bezoeken. Helaas blijkt juist deze dag een besloten religieus feest in het klooster plaats te vinden waardoor we voor gesloten deuren staan. Maar creatief als Egyptenaren zijn, weet een “mannetje”, na enig onderhandelen, het voltallige gezelschap via allerlei sluipweggetjes, trapjes en gangen, het klooster in te leiden. Juist op het moment, dat we in de ingang van de basiliek staan, krijgen we zicht op een zeer indrukwekkende processie van Grieks-orthodoxe geestelijken, die precies op dat moment met ruisende, imponerende gewaden, en omgeven door wierookgeur, de kerk verlaten.
Een klooster dat al zo oud is, heeft een rijke geschiedenis. Diverse figuren uit de bijbelse geschiedenis worden vermeld in de annalen van het klooster. In het voorportaal staan oeroude olijfbomen, waar Mozes misschien zelfs onder heeft gezeten. Binnenin het klooster is een wirwar van trappen, stegen en hoekjes.
Brandende braamstruik
De plaats, waar Mozes volgens de legende, de brandende braamstruik, die uiteindelijk toch niet verbrandde, zou hebben gezien, is een van de meest gefotografeerde objecten van het klooster. De struik is op een altaar geplaatst. Misschien dat de huidige kloosterlingen ongeloviger zijn dan vroeger, maar voor de zekerheid is er een brandblusser naast de struik geplaatst.
Zonsopkomst op Catharinaberg
Wie het er voor over heeft om ‘s nachts om 02.00 uur op te staan en vervolgens in het pikkedonker, urenlang over moeilijk begaanbare paden te lopen, gevolgd door 750 onregelmatig gevormde traptreden, wordt beloond met, naar men zegt, de mooiste zonsopkomst ter wereld. Denk er wel aan om iets warms aan te trekken want de snijdende kou bederft een groot deel van de pret.
Rode Zee
De Rode Zee is het ultieme duik- en snorkelparadijs. Tientallen boten verlaten in de vroege morgen Sharm el Sheikh om met toeristen de Rode Zee op te varen. In het kristalheldere water kun je de koraalriffen gewoon vanaf de boot zien liggen. Snorkeluitrustingen zijn vaak bij de excursie inbegrepen, zodat het weinig moeite kost om de fascinerende onderwaterwereld waar duizenden soorten tropische vissen leven, van dichtbij te bekijken.
Uitgebreide informatie is te vinden op de websites egypt.travel en Corendon.
- Ontdek het andere Friesland! - 22 juli 2020
- Radio Kootwijk: Kathedraal op de hei - 8 juni 2020
- Een sprookje, Oman - 1 maart 2015
