Die band maakte ook de eerste geheel digitaal (opname, mastering en medium) gemaakte CD, met een voor die tijd werelds mooi geluid. Zoals veel mensen raakte ik ook in de ban van steeds fraaier klinkende muziek, vooral van symphobands als Genesis en artiesten als Sting. En ja ouder werk draaide ik ook wel eens, maar dat klonk dan toch wat teleurstellend..
Analoge gruizigheid
Enkele maanden geleden kreeg ik echter via Spotify een nummer van Cuby and the Blizzards toegespeeld. Window of my eyes, een oude, oorspronkelijk analoge opname die zo heerlijk gruizig klinkt dat iedere klinischer vastlegging alleen maar minder kan zijn. Tot zover de techniek.
Dia’s en digitaal
Iets dergelijks geldt voor fotografie. Zo’n 15.000 dia’s had ik verzameld van mijn reizen tot pakweg 2005. Met krasjes, stof, rare kleuren, verkeerde witbalans enzovoort. Ik gooide de meeste weg en scande een samenvatting van ongeveer 3.500 dia’s in. Als herinnering, want sinds ik een 36 megapixel camera met een enorm dynamisch bereik en kleurdiepte bezit is zo’n dia maar behelpen. Dus soms, zoals op mijn laatste reis naar Laos, bezoek ik plekken opnieuw om ze dit keer goed vast te leggen. In de hoop met betere beelden thuis te komen.
Boeddha park en analoge gruizigheid
Dit keer was het Boeddha park bij Vientiane, Xieng Khuan, aan de beurt. Dit park is gesticht door Luang Poo Bunleua Sulilat, een sjamaan-priester. De stijl va de beelden is Hindoeïsme en Boeddhisme geïntegreerd in soms bizarre ontwerpen. Bunleua vluchtte in 1975 voor het regime naar Thailand. Ik kwam er eerder in 1996. Het park was destijds niet ontdekt als toeristische attractie (er kwamen ook bijna geen toeristen trouwens), de communistische regering had er weinig belangstelling voor en de verwaarloosde beelden hadden een prachtig vervallen patina dat fraai werd geaccentueerd door de gruizigheid van de dia’s. En ja, beter dan de 2016 foto’s die de spiegelreflex maakte van het enigszins opgeknapte en vooral opgeschoonde park. En echter dan al die filters die oude foto’s simuleren.
Onderstaand een ode aan de dia.
- Beieren anders: Augsburg en Regensburg - 11 januari 2024
- Pyrénées-Orientales: Mountainbiken in de Albères - 5 oktober 2023
- De Carian Way: erfgoed in Turkije - 23 augustus 2023
PJ Moorrees zegt:
Prachtige dia’s, Theo! En ik huldig je ‘wabi sabi’ beginsel in deze. Bij de twee na laatste begin ik te vermoeden dat Bunleua Sulilat een kopie van Suske en Wiske en de Vriendelijke Vietnamees in handen heeft gekregen.
Theo zegt:
Dank je. Moest het even opzoeken 🙂 Maar je hebt -in dit geval zeker- gelijk.