Vanuit Clermont-Ferrand (de hoofdstad van de Auvergne) tuf ik richting een gemoedelijk stukje Frankrijk. Dat was hier wel eens anders, lang geleden. Toen spoten vulkanen vuur en as. Toen siste de grond en was alles in beweging. Maar nu geniet ik van rust en ruimte en van een intens groen landschap. Een heerlijke roadtrip om even te ontspannen. Ga je mee?
Ballonnen overal
Mijn weg kronkelt zich rond oude vulkanen en grillige rotsformaties. De grond is zwart van de lava, maar ook groen en idyllisch door de vruchtbaarheid. Ik stop de auto en in stilte geniet ik van de tientallen heteluchtballonnen die over drijven. Zo tegen zonsondergang is het vulkanische landschap van bovenaf het mooist…
Heuvels worden afgewisseld door vulkaanmeren. Waar nu de beroemde Auvergne-koeien grazen, kwamen ooit giftige zwaveldampen omhoog. Ik vind het geweldig om al toerend bij dat soort dingen stil te staan. Ik voel me klein. Een onbeduidende mug, op deze aarde die constant in beweging is. Alles is vergankelijk, dus ik geniet hier en nu, met volle teugen. “Bestemming bereikt” , roept mijn gps. Genoeg voor deze eerste dag. Ik rij het gemoedelijke La Bourboule in en ga genieten van een heerlijke Franse maaltijd. En dan naar bed.
Auvergne – hete bronnen en gezonde bubbels
Als ik de volgende ochtend op mijn balkon van de zonsopkomst sta te genieten, ruist onder mij een onbeduidend stroompje: de Dordogne. Waar de Dordogne in de Dordogne een breed stromende rivier is, is ze in haar geboorteplaats, hier in de Auvergne, nog klein en speels. Op 1800 meter hoogte ontspringt de rivier uit omhoog gestuwd bronwater. Want bronnen zie je hier veel, in dit oud-vulkanische landschap.
Het vele thermale water in de Auvergne heeft gezorgd voor een rijke kuur-historie. Het bronwater wordt overal voor gebruikt: baden, drinken, modderpakkingen. En er waren tijden (en nog niet eens zo lang geleden) dat natuurlijke bronnen voor genezing ook de enige bronnen waren. Maori’s baadden in modder, Tunesiërs baadden in geneeskrachtig zeewater en Zweden in een steenkoud meer. Maar hier in de Auvergne dus: drinken en baden.
In de Auvergne zijn de thermale bronnen vulkanisch van oorsprong: mineralen, veel opgelost CO2, aangenaam warm. Als je zoals ik in 3 dagen 5 kuurplaatsen passeert, kom je het allemaal tegen. De ‘Route Thermale’ laat zien dat hier een ware kuur-traditie is ontstaan: Royat, La Bourboule, Mont Dore, Chatel Guyon, Vichy. Prachtige kuuroorden in barokke, neoklassieke of art-nouveau stijl. Vaak zijn ze nog steeds volop in gebruik voor medische doeleinden, maar de gebouwen zijn ook heel mooi om gewoon te bekijken. En soms (zoals in Royat) is naast het klassieke badhuis en modern bad ontstaan.
Auvergne – kuren op stand
Misschien ben ik wat romantisch ingesteld. Of het ligt aan het najaar… In elk geval geniet ik tijdens mijn trip enorm van deze stijlvolle oorden. De Auvergne combineert een mooie rustgevende natuur met rustgevende statige kuurplaatsen. Niet oubollig, maar klassiek, statig en stijlvol. Natuurlijk is het publiek navenant. Maar dat is nu juist het rustgevende van deze roadtrip. Wees gerust, in de Auvergne kun je ook heel actief zijn. Maar dat wil ik nu even niet…
De erfenis van Napoleon
Napoleon wordt altijd afgebeeld met zijn rechterhand onder de overslag van zijn jas. Naar ik nu weet is dat omdat de beste man altijd last had van zijn maag. In elke kuurplaats waar ik kom hoor of lees ik hetzelfde: Napoleon bezocht deze plaats omdat het bronwater zo goed was voor zijn maag. Hij bezocht ze allemaal. Maar op sommige plaatsen kwam hij wel erg graag, en daar bouwde hij buitenverblijven. En dat zie je nog steeds.
Het effect is overal hetzelfde: een bezoek van Napoleon levert enorme bekendheid op. Ineens komt iedereen er kuren. En socializen, en gezien worden, en het casino bezoeken, en dure restaurants, en mooie parken. Kortom: Napoleon als pr-machine bracht de Auvergne erg veel. Maar de tijden zijn veranderd. Niet elke kuurplaats heeft de rijkdom en de status van toen goed vast kunnen houden. Dat lukte vooral in Vichy.
Vichy – rijke historie
Ik bewaar het mooiste voor het laatst. Ik ga naar Vichy. Het is een stad die de oude status en roem heeft kunnen vasthouden. En zelfs heeft uitgebouwd. Want wie kent Vichy niet? Als modern cosmetisch product? Hier werkt de marketing nog prima. Misschien ook wel omdat Napoleon hier echt kwam wonen. In een Zwitsers chalet (!) want daar hield hij zo van. Het chalet is er nog steeds, aan de rand van het kuurpark. Gewoon te huur voor toeristen.
Ik verblijf in hotel Vichy-Celestin, aangebouwd tegen de nieuwe spa. Het 5-star hotel (niet zelf betaald maar aangeboden) is van de firma Vichy-Celestin hetgeen iets anders is dan het merk Vichy, dat eigendom is van de firma L’Oréal uit Parijs… Het is een prachtig hotel, maar dat mag ook wel voor €450 per nacht. Maar: eerlijk is eerlijk, de spa is geweldig. En: ook te gebruiken als je niet in het hotel slaapt. Het is zelfs de enige spa ter wereld waar je behandeld kunt worden met originele Vichy-producten. Geen enkele andere spa mag Vichy producten gebruiken. Ja, in de cosmetica spelen grote belangen…
Vichy heeft vier verschillende thermale bronnen, met elke een heel verschillende minarale samenstelling. Slechts van één bron mag iedereen drinken. Dat water wordt ook gebotteld verkocht over de hele wereld. De drie andere bronnen zitten achter een hek en zijn alleen op dokters voorschrift te gebruiken. Het minerale gehalte is zó hoog dat het onder de medicijnwet valt. Die werkzaamheid werd trouwens door boeren ontdekt: het vee wist bij problemen precies van welke bron gedronken moest worden.
Liggend onder de douche
Mijn roadtrip door de Auvergne is super ontspannen. Maar vandaag sluit ik af met nog meer ontspanning: ik ga in de spa genieten van de enige echte onvolprezen Vichy-douche! Liggend onder een hele batterij douches waaruit warm geneeskrachtige bronwater stroomt, krijg ik tegelijkertijd een massage met heerlijke aromatische oliën… Kijk, dat krijg ik thuis niet.
Keurig op tijd meld ik me bij de receptie. Een vriendelijk dame spreekt me in het Engels aan. Ook een voordeel: in de kleinere kuurplaatsen spreekt iedereen slechts Frans, en ik niet. Ik trek mijn kleren uit, disposable broekje aan, en ik ga liggen. Dit is werkelijk de hemel op aarde. Ik raak ieder gevoel voor tijd kwijt. Ik zweef rond vulkanen, Napoleon galoppeert voorbij, ik win een miljoen in het casino…
Mijn masseuse is na afloop net zo nat als ik, maar dat schijnt geen probleem te zijn. Ik kom weer op aarde en bedenk dat de derde dag alweer voorbij is. De volgende dag moet ik alweer terug naar Clermont-Ferrand. Huurauto inleveren en nog even nagenieten op het vliegveld. Drie dagen roadtrip in stijl – wat een heerlijke minivakantie.
- Nachttrein naar Praag – groen, snel en comfortabel - 12 april 2024
- Interlaken – winterpret voor niet-skiërs - 20 februari 2024
- Beleef Bologna via Interrail - 22 november 2023