30 uur in Delhi

Delhi is het politieke en culturele hart van India. De stad staat bekend om zijn gastronomie en is een waar paradijs voor de shoppers onder ons. Kortom, er is genoeg te zien en te doen in deze gigantische stad om je enkele dagen te vermaken. Maar wat als je maar een krappe anderhalve dag in deze metropool door te brengen hebt?

Met zijn ongeveer 17 miljoen inwoners, wonend op een oppervlakte dat iets groter is dan de provincie Utrecht, behoort Delhi tot een van de grootste metropolen ter wereld. Het is niet alleen de hoofdstad van het moderne India, Delhi was ook de hoofdstad van de vele beschavingen die er door de eeuwen heen hebben geregeerd. Elk van deze heersers heeft afdrukken nagelaten, welke nog steeds zichtbaar zijn in de architectuur en bezienswaardigheden.

Bruisende bazaars

Met slechts één namiddag/avond en een hele dag in het vooruitzicht blijft er niet veel tijd over om uitgebreid te gaan shoppen. Toch is het bezoeken van een bazaar een belevenis die je niet mag missen. Nu is het lastiger om geen bazaar te treffen dan er wel te belanden; voor het gevoel lijkt de halve stad uit allerlei grote en kleine markten te bestaan.

Zo is er de Delhi Haat, wat zodanig is opgezet dat het meer voelt alsof je op een kleine markt in een dorp loopt. Er hangt een heerlijke vibe en op verschillende plaatsen zijn er live muziek optredens van tijd tot tijd. Op de haat staan handgemaakte producten uit India centraal. Daarnaast ontkom je ook niet aan de vele eetstalletjes, wat wel handig is wanneer je een hongerklop krijgt.

bazaar Delhi Haat

De bazaar Delhi Haat

delhi bazaar

De bazaar Delhi Haat

Wie wat meer met kleding heeft kan terecht bij de Sarojini Nagar. Hier wordt veelal merkkleding verkocht tegen spotprijzen, hoewel wij als toeristen altijd nog een stuk meer betalen dan de lokale bevolking. Het betreft hier vaak kleding welke is afgekeurd voor de Westerse markt, omdat er kleine foutjes in de fabricage zitten, of omdat de kwaliteit niet voldoet aan de eisen die wij in Europa stellen.

Ook de Janpath en Tibetan markt is zeker een bezoek waard. Hier vind je goederen uit heel India en Tibet. Het schijnt een van de beste bazaars te zijn om te shoppen voor originele souvenirs. Iets dat op alle markten geldt, is dat je goed moet onderhandelen om een goede prijs te betalen voor hetgeen je wilt kopen. Wanneer je op één derde tot de helft van het startbedrag uit komt, heb je het over het algemeen goed gedaan. De meeste markten zijn geopend vanaf het einde van de ochtend en sluiten rond negen uur in de avond.

Slum walk

Vroeg uit de veren om het meeste van de dag te maken. Zo zat ik dus rond de klok van negen uur in een tuktuk, of zoals ze in India genoemd worden, een autoriksja. Op naar Shadipur metro station, waar we opgewacht zouden worden door onze gids. Er stond een tour door de sloppenwijken op het programma, geboekt bij PETE (Providing Education To Everyone) http://www.peteindia.org/slum-walks-in-delhi . Met het succes van de film Slumdog Millionaire is ook de interesse voor de sloppenwijken toegenomen. Daarnaast lijken toeristen steeds meer op zoek naar specifieke en unieke lokale ervaringen, omdat we al het ‘gewone’ soms niet meer genoeg lijken te vinden.

slum walk india

slum walk india

slum walk tour delhi

slum walk tour delhi

Nadat we als groep kennis hadden gemaakt met Lakshmi, de gids van vandaag, liepen we richting de sloppenwijken. Enerzijds keek ik er enorm naar uit, maar aan de andere kant heeft het ook iets triests. Het ethische dilemma blijft kleven; je steunt door je deelname dit deel van de samenleving, maar waant je ook toeschouwer in een clandestiene wereld, waarvan je hoopt nooit in deze situatie te belanden. Het vertrek- en eindpunt was één van de door PETE opgezette schooltjes, waar kinderen vrolijk zingend en dansend de dag begonnen en eindigden. Voor het schoolgebouwtje was een stortplaats voor afval, waar mensen uit de slums enkele roepies bij probeerde te verdienen door het afval te scheiden.

pete delhi

pete delhi

pete tour delhi

pete tour delhi

De tour door de smalle steegjes en straatjes met zijn diversiteit in afkomst en religie is memorabel. De stralende kindergezichten, de saamhorigheid, de gasvrijheid en de oprechte interactie tussen de lokale bewoners en de toeristen; het voelde familiair en warm aan. De gids bleek een goede verteller en je merkte dat de mensen respect hadden voor deze vrouw. Een grappig moment was dat ik met drie personen heb staan praten welke in Nederland waren geweest. Allen hadden ze in dezelfde band gezeten, welke op had getreden op festival Mundial in Tilburg. Toen ik hen vertelde dat ik daar als bezoeker was, moesten we lachen om het feit dat de wereld kleiner is dan je denkt. Ik zou pagina’s kunnen vullen over deze sloppenwandeling, maar ik ben van mening dat dit iets is dat je echt zelf moet ervaren.

De sloppenwijken maken een wezenlijk deel uit van Delhi, of om het even welke grote stad in India. Het is een ander gezicht van Delhi, viezer en armer, maar er gaat zoveel positieve energie uit van de mensen daar, dat je het ze gunt om te ontsnappen aan deze realiteit. Hopelijk is dit mogelijk met de inzet van PETE en andere Ngo’s die zich inzetten voor de meest kwetsbaren in de maatschappij.

Kris kras de stad door

Nog enigszins beduusd door de slum ervaring stapte ik een taxi in. Doordat ik tijdens mijn kortstondige verblijf in India de Taj Mahal had moeten missen, had ik allereerst mijn zinnen gezet op Humayans Tombe, welke heeft gediend als inspiratie voor de Taj Mahal en vele andere gebouwen die zijn neergezet tijdens de periode dat deze regio behoorde tot het Mogolrijk.

humayans tombe

humayans tombe

Het imposante bouwwerk is de laatste rustplaats van Humayan, de tweede heerser van het Mogolrijk. Alleen de wandeling door de prachtige tuin richting de tombe is al schitterend. Alles in en om de tombe lijkt in harmonie en symmetrie met elkaar. Zo is de tuin in vier gelijke stukken verdeeld, zodat het overeenkomt met de paradijselijke tuin uit de Koran, zijn de muren van de tombe allen 99 meter lang, en zijn de acht toegangspoorten naar de koepel een verwijzing naar de acht poorten van het paradijs. Na een rit van bijna drie kwartier door het hectische verkeer in Delhi is het heerlijk om hier tot rust te komen en je te vergapen aan de prachtige architectuur en de schitterende omgeving.

Eenmaal weer buiten de poorten kwam de gekte van de stad je meteen weer tegemoet. Ik stapte in een autoriksja en vertelde hem dat ik naar Chadni Chowk wilde, één van de oudste en drukste markten van India. Binnen drie minuten had de bestuurder al een kleine 10 keer gevraagd of ik niet een toertje langs bezienswaardigheden wilde. Hij legde daarbij heel eerlijk uit dat hij met een simpele rit van A naar B niet veel verdiende. Natuurlijk had ik graag wat meer van de stad gezien, maar ik moest op tijd op mijn bestemming zijn voor de volgende activiteit die ik ingepland had. Indian gate was maar een paar minuten om en dan zouden we ook meteen langs het parlementsgebouw rijden; de prijs van mijn ritje zou gelijk blijven, zo beloofde hij me. Akkoord, zei ik, en tien minuten later stopte we voor een ‘hit and run’-foto bij India Gate. Dit bouwwerk is ontworpen naar het voorbeeld van de Arc de Triomphe en is een monument ter nagedachtenis aan de gevallen soldaten tijdens de eerste wereldoorlog. Een paar kilometer verderop reden we drie volledige rondjes over de rotonde bij het parlementsgebouw, waarbij hij uitvoerig vertelde over het bezoek van Obama enkele jaren terug. In het hectische verkeer bleek de man een leuke verteller, hoewel hij de focus iets meer op de weg had mogen leggen. Keurig op tijd zette hij me af op de plaats van bestemming en als dank voor de aangename, informatieve rit, kreeg hij het afgesproken geldbedrag en uiteraard de bijbehorende en in dit geval welverdiende bakshies (fooi).

india gate

Hit&run foto van India Gate

Delicious Delhi

Naast bezienswaardigheden en de lokale bevolking is er nog iets anders dat een lokale cultuur kenmerkt; eten natuurlijk. In de loop van de dag had ik her en der al wat verschillende dingen genuttigd, maar voor vanavond stond er een foodtour op het programma in Chadni Chowk, de grootste en meest hectische bazaar van Delhi.

Bij het metrostation stond onze gids, Sheh van Reality Tours (http://realitytoursandtravel.com/delhi.php), ons al op te wachten. Een vrolijke, kleine en energieke verschijning, welke er overduidelijk zin in had. Allereerst zouden we een paar haltes met de metro gaan, wat altijd weer een beleving is in een grote vreemde stad. En wat doe je dan als toerist; even een fotootje schieten. Maar dat was dus niet geoorloofd in het ondergronds gangenstelsel.

delicious delhi

delicious delhi

Iets meer dan vijf minuten later stonden we in het hart van Chadni Chowk en was het tijd voor het eerste gerechtje. Gebakken aardappel, waarbij je kon kiezen uit wel of niet pittig. Van beide werd een ruime portie besteld, welke onder de groep verdeeld werden, want sharing is caring. De minder pittige variant was lekker gekruid, evenals de pittige, met als verschil dat de pittige zweetparels op het voorhoofd gaf. Na dit gerecht werd er een bezoek gebracht aan een Gurudwara Sikh tempel, waarbij we zonder schoeisel en met hoofdbedekking het gebouw moesten betreden. Eenmaal weer buiten kregen we de (tragische) geschiedenis te horen van de negende Sikh Goeroe in wiens nagedachtenis deze tempel is gebouwd. Hierna liepen we door de grote gaarkeuken die bij de tempel hoort en van waaruit dagelijks duizenden monden van minder bedeelden worden gevoed.

sikh gaarkeuken

sikh gaarkeuken

De volgende stop was er één voor de zoetekauwen. De naam moge me ontschoten zijn, maar het leek nog het meeste op een mierzoete, in olie gebakken, bolus. Na deze korte stop sprongen we met de foodgroep in drie riksja’s en werden we richting de kruidenmarkt gereden. Op deze snikhete, heldere zomeravond was de zonsondergang langzaam in gang gezet. Ik zat met Sheh in de riksja en vroeg haar of er ook een rooftopbar in de buurt was, fan als ik ben van dit concept. Met al haar kennis van deze buurt, kon ze zich er geen bedenken. Wel schoot haar iets te binnen, wat misschien ook zou volstaan om de zonsondergang over de stad te zien. Eenmaal uit de riksja was het een drukke, bruisende bedoeling. Werkers liepen met grote juten zakken met kruiden te sjouwen, winkeliers brachten hun koopwaar aan de man en daar tussendoor cirkelde de lokale bevolking. Om op het dak te komen dat onze gids in haar hoofd had, moest je wel een offer brengen. Het was gelegen boven een grote opslagloods van de kruidenwaren en de scherpe geur sloeg op de luchtwegen en ogen. Een aantal flinke proestbuien en 100 traptreden verder, werd dan toch eindelijk de top bereikt. Het bleek de moeite meer dan waard geweest. Enerzijds een langzaam zakkende zon en onder je golfde het straatleven als een kolkende massa van hot naar her.

drukte delhi

drukte delhi

delhi rooftop

delhi rooftop

sunset delhi

sunset delhi

Eenmaal terug op de straat gingen we naar het volgende eettentje, waar we een lokale snack voorgeschoteld kregen. Met de sfeervolle tl-verlichting had je het idee dat je in de bedrijfskantine zat, maar dat nam niet weg dat de Chole Bhature prima smaakte. Chole wat? Je kreeg een met hete lucht gevulde deegballon, die je in stukken kon scheuren, waarmee je dan de pittige kikkererwten kon grijpen en op kon eten. Een heerlijk, licht gerecht uit de Punjab keuken. Na dit gerecht zat iedereen al redelijk vol, maar er stond nog meer op het programma. Het tussendoortje dat volgde na wederom een korte riksjarit was niet heel speciaal op de bereiding na, maar de laatste stop voor het toetje was een bezienswaardigheid op zich. Indian fried chicken, waarbij zo ongeveer alles wat eetbaar is van de kip in de olie wordt gebakken, inclusief de klauwen. De kip zelf was goed gekruid, zoals in zweetparel pittig gekruid, maar smaakte verder heerlijk. Het mooiste om te zien was hoe deze drukte werd gehandeld door het personeel. In de keuken, nou ja, aan de straat waar het voedsel werd bereid was het een schitterend gezicht hoe ieder zijn functie had en er niet vanaf week, waardoor het gestroomlijnd verliep. Op de bovenste verdieping, welke eigenlijk nog niet beschikbaar was voor eters, werden in allerijl stoelen en tafels tevoorschijn getoverd om de gasten toch maar te voorzien van een zitplaats.

chole bhature

chole bhature

indian fried chicken

indian fried chicken

Er is altijd plek voor een toetje, zo heeft wetenschappelijk onderzoek aangetoond. Met deze wetenschap zetten we koers naar het laatste tentje van de avond. We zouden afsluiten met lassi, een typisch Indiase yoghurtdrank, welke in de verte een beetje doet denken aan een te vloeibare milkshake. De lassi was een lekker en verfrissend einde van een prachtige tour door de lokale keuken. Na de gids uitvoerig bedankt te hebben, inclusief het geven van de gebruikelijke en tevens wederom welverdiende bakshies, voor de mooie, verrijkende ervaring was het tijd om de koffers op te gaan halen bij het schitterende Radisson Blu airport hotel, waar de nacht was doorgebracht en naar de luchthaven te gaan.

Op tien kilometer hoogte dacht ik terug aan mijn 30 uur in Delhi. Met dank aan twee goede lokale gidsen heb ik het idee dat ik echt de stad heb aanschouwd en kennis heb mogen maken met het lokale leven en hoe zich dat af speelt op diverse vlakken. De stad is te groot om alles te zien in deze korte tijd, maar ik heb de stad mogen ervaren en proeven, iets dat mij persoonlijk veel meer waard is. Terwijl ik met één druk op de knop van mijn stoel een bed maak en de vriendelijke dame van Jet Airways mij nog een slaapmutsje voorschotelt, moet ik diep van binnen lachen. Businessclass; het leven van een blogger gaat niet altijd over rozen.

businessclass jet airways

Prima beenruimte bij Jet Airways 😉

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>