Fietsen rond het dal
In Bad Liebenzell, een flink dorp gelegen in een langgerekt dal in het noordelijke Zwarte Woud, is een tent voor me geregeld. Tenminste…. tent. Wel, de buitenkant is in ieder geval van doek. Binnenwanden van modieus steigerhout, een regendouche en een ruime keuken zorgen ervoor dat een hotelkamer op behelpen gaat lijken. Volop ruimte, een keukentje en geen dure minibar, maar een koelkast. Ja, het went wel dat glamping. Wil je iets anders dan zijn er tal van hotels en pensions, vaak gebouwd in traditionele stijl met veel bloemen voor de ramen.
Glamping op Campingpark Bad Leibenzell
Mijn eerste middag maak ik een fietstocht op een e-bike. Nu fiets ik als Nederlander best veel. Maar wie niet in Limburg woont verkijkt zich toch gauw op de moeilijkheidsgraad van de heuvels in het Zwarte Woud. We fietsen op ons gemak naar de rand van de stad en langs groene weiden die een mooie opmaat bieden naar de heuvels met donkergroene naaldbomen die het Zwarte Woud zo kenmerken. Daar gaan de brede landweggetjes al snel over in smalle paden die flink stijgen. En ja, dan geeft zo’n hulpmotortje je toch wel een aangenaam zetje. Eigenlijk merk je pas hoeveel je geklommen bent als je bijna zonder te trappen in een fractie van de tijd de terugroute naar beneden hebt afgelegd.
Groene weiden die een mooie opmaat bieden naar de heuvels met donkergroene naaldbomen
Gezicht op Bad Liebenzell
Het dal rond Bad Liebenzell biedt een groot aantal fiets- en wandelroutes van allerlei lengtes en moeilijkheidsgradaties.
Er zijn tal van fiets- en wandelroutes door het Zwarte Woud
Een culinair vergezicht
Ik had de keuken van de streek tevoren ingeschat als kwalitatief op niveau, maar vrij degelijk en traditioneel. Over het algemeen klopte dat wel. Maar er is ook op culinair gebied beweging. Ik ontmoette Markus en Pierre, bevlogen ambassadeurs van het ambacht. Ze willen kwaliteit, hun spullen betrekken bij vaste lokale partners en staan voor kleinschaligheid, ambachtelijkheid en innovatie op het gebied van ingrediënten. Pierre komt uit Sicilië en serveert bij hun heel delicaat smakende Schwarzwalderham een salade met Arancin, gefrituurde risotto met een vulling, een specialiteit uit Sicilië. Hij is verantwoordelijk voor de Mediterrane touch. Ik krijg een rondleiding door de naast de keuken van Markus en Pierre gelegen slagerij, eigenlijk een ambachtelijke worst- en hamfabriek. De slager verklapt het geheim van de ham. Vier weken zouten in plaats van twee, maar dan met minder zout dan in de fabrieken gebruikt wordt, vier weken roken en twee weken rusten.
Schwarzwalderham , salami en worst
Arancini en Schwarzwalderham
Het is geen culinaire revolutie, maar wel een enthousiast mixen van traditie en vernieuwing. Het duo verzorgt workshops, kooklessen en thema-avonden. Dus kijk uit naar een evenement als je in Bad Liebenzell bent.
Kuren met bosgezicht
Bad Liebenzell is, zoals veel plaatsen in het noordelijke Zwarte Woud, ook een kuuroord. Kuren hoort bij de cultuur van de streek en een onderdeel hiervan is de sauna. Ik kies voor de Panoramasauna in het Parcelsus Therme, waarvan de ramen over een bos uitkijken. Het is heet, erg heet als een vrouw binnenkomt met een emmer kleine ijsblokjes. Op het hele uur wordt een aroma geserveerd. Dit keer bosvruchten aroma. De blokjes worden op de kolen gelegd en een warme, sterk ruikende stoomwolk komt op de aanwezigen af, aangemoedigd door een waaier. Dit wordt een paar keer herhaald en het wordt heter en benauwder, tot een paar mensen de ruimte ontvluchten. Meteen daarna gaat iedereen naar buiten en krijgen we op een balkon thee en pruimen. Naakt en gereinigd in het bos. Een ervaring, maar het ijsbad laat ik maar aan me voorbijgaan.
Van de toekomst naar het oerbos
Ik krijg een elektrische auto mee van het toeristenbureau. Ze verhuren die niet alleen als service maar ook als kennismaking met een groenere toekomst. Het voelt inderdaad aan als een uitstapje naar de toekomst. Geen contactslot, maar een soort afstandsbediening die je in de auto legt alvorens je op de startknop kunt drukken waarna de display die het dashboard vormt tot leven komt. Na een lichte druk op het gaspedaal rijdt de auto weg, bij lage snelheden ter bescherming van voetgangers een zoemend geluid producerend dat zo uit Star Trek lijkt te komen. De bescheiden Renault stijgt boven zijn klasse uit, reageert zeer direct op de pedalen en rijdt met speels gemak over de kronkelende bergweggetjes in het mooie heuvellandschap. Ik ben om. Laat de toekomst maar komen.
Ik bereik het dorp Enzklösterle en loop vandaar met een gevulde picknickmand de 11,5 kilometer lange wandeling naar het oerbos ‘Bärlochkar’. De wandeling voert via de buitenwijken naar een pad langs de rivier de Enz. Een enkele boerderij, een plek waar je kunt vissen in groepsverband en een paar bruggen leiden naar een dorp met de intrigerende naam Gompelscheuer. Daar gaat een smal pad het bos in. Dit pad gaat omhoog en kronkelt zich naar een punt boven de oevers van de rivier. En dan wordt het smaller, met omgevallen bomen, losliggende takken en bijna overwoekerde stukjes. Blauwe lucht door grillige takken en de geur van mos. Een bos dat bewust aan zijn lot is overgelaten. Een lus door de Bärlochkar brengt me terug in bewoond gebied. Het toeristenbureau heeft kaarten en een boekje met meer wandelingen. Je kunt ook alleen het stuk oerbos lopen vanaf een parkeerplaats.
Weilanden en groene wouden
Door de Bärlochkar
Na het Bärlochkar
Wandelen langs de boomtoppen
Een boomtopwandeling had ik al eens eerder gemaakt, maar dat was altijd op een wat wiebelige overspanning en in de buurt van ziplijnen en andere adrenaline verhogende activiteiten. Het ‘Baumwipfelpfad Schwarzwald’ in Bad Wildbad lijkt daar in niets op. Hier is het gericht op recreatie voor jong en oud, natuurbeleving en educatie. Er zijn vijf van deze parken, allemaal met een eigen vormgeving, vertelt Esra Pastoors, het hoofd marketing, terwijl we de cirkelvormige toren naderen die de bekroning van dit pad vormt. Ondertussen wijst ze op een boomtop die als een klein kerstboompje naast het pad oprijst. Als je tenminste niet op de 14 meter stam let die er onder zit. En ze toont hoe je met speels gemak een 30 meter hoge boom een tiental centimeters heen en weer kunt schudden. Kwestie van hefboom, ik weet het, maar het blijft grappig.
Behendigheidstrajectjes parallel aan het hoofdpad
Baumwipfelpfad Schwarzwald in Bad Wildbad geeft fraaie uitzichten over het Zwarte Woud
Het pad slingert en spiraalt langzaam naar 40 meter hoogte, de attractie blijft goed bereikbaar voor ouderen en is zelfs rolstoeltoegankelijk. En het uitzicht over het dichte zwarte woud (naaldbomen staan inderdaad dicht op elkaar en lijken minder witruimte over te laten dan loofbomen) is bijzonder fraai. Als toetje kun je over een roetsjbaan naar beneden in zeven seconden.
De toren van het Baumwipfelpfad Schwarzwald met de roetsjbaan naar beneden
Met de Hot rod naar de Hot spots van het Zwarte Woud
Misschien minder ecologisch en verantwoord dan de vorige activiteiten, maar daarom niet minder zijn de mini Hotrods die vanuit Calp vertrekken. Het is mijn laatste stukje in het noordelijke Zwarte Woud en ook wel het meest spectaculaire. Hotrods zijn oldtimers, meestal uit de jaren ’30 die zijn omgebouwd tot showwagen. Laag bij de grond en met veel pk’s.
Deze miniaturen ervan zijn voor de openbare weg geschikt gemaakte karts. Laag bij de grond, hobbelig, nauw en heel direct sturend. ‘De Hotrods vind je op meer plekken, bijvoorbeeld Berlijn, Aken en Hamburg’, vertelt onze gids Michael Kunert, die in zijn tweede leven in de winter tourmanager is van bands op Europese tournee. ‘Beetje rijden van stoplicht naar stoplicht. Maar hier wilden we de bossen in, vol gas de hellingen op en af’.
Na een kort stukje over de uitvalswegen (toch wel raar als je bijna op de grond zittend tussen personen auto’s, busjes en vrachtwagens in rijdt) komen we op een buitenweg die tussen en over de heuvels van het Zwarte Woud meandert. We rijden in formatie om met vier karretjes een breder geheel te vormen voor de andere weggebruikers en halen snelheden van ruim 60 kilometer per uur. Na het fietsen, het wandelen, de geruisloze E-car en het boompad levert dit weer een nieuw perspectief op het noordelijke Zwarte Woud op.
Ok, je ziet er een beetje uit als een groot kind in een speelgoedauto. Maar het leuke is dat je je ook zo voelt
Met Mini Hot Rods op tour
En daarmee ben ik eigenlijk bij de clou van het verhaal. Zoek je perspectieven en vind de afwisseling. Want er is inderdaad meer te doen dan wandelen en boslucht opsnuiven.
Meer info over het noordelijke Zwarte Woud: www.mein-schwarzwald.de
In beweging door het hoge Zwarte Woud: hiken en biken in het Hoge Zwarte Woud
‘The Sunny Side of Germany’: Toeristenbureau Baden Wurttemberg #VisitBawu
Met dank aan City Zapper
- Beieren anders: Augsburg en Regensburg - 11 januari 2024
- Pyrénées-Orientales: Mountainbiken in de Albères - 5 oktober 2023
- De Carian Way: erfgoed in Turkije - 23 augustus 2023
