Tegenwoordig zijn een achttiental van die wegen opengesteld voor het publiek. Prachtige, moeilijk berijdbare wegen, die een beetje beter berijdbaar zijn gemaakt door goede wegenbouw en stopplaatsen met uitzichtpunten. Het brengt de oude wegen weer tot leven. De National Tourist Roads.
Ik bezocht enkele van die wegen.
Atlanterhavsvegen
De Altanterhavsvegen, de Atlantische weg, volgt de kust tussen Kårvåg en Bud voor een flink aantal kilometers. De weg slingert zich over de eilandjes, verbonden door elegante bruggen. Om deze weg, die toch nog geen 9 km lang is, te berijden heb je vooral veel tijd nodig. Je zal immers willen stoppen om een foto te maken of gewoon om even langs het water te zitten. Vanop de weg kan je, als je geluk hebt, zelfs de dolfijnen in de baaien zien zwemmen.
In de zomer, wanneer ik de Atlanterhavsvegen bezocht, is het heerlijk om over de weg te rijden en langs je het water van de zee te zien opspatten.
Geiranger – Trollstigen
De Trollstigen, die begint in het kleine fjordenstadje Geiranger, heeft wel elf haarspeldbochten nodig om tot boven te raken. Het uitzicht is adembenemend, soms op het enge af. De naam –Trollenladder, zegt genoeg. Wanneer je de 11 bochten hebt genomen, heb je nog de keuze om hoger te klimmen langs de tolweg tot aan het uitzichtpunt Dalsnibba. Daar vind je, naast een beveiligde klim tot hoog boven het Geirangerfjord, toiletten en een plaats om iets te eten.
Het mag misschien wel vreemd zijn dat zo’n uitzichtpunt net bij een tolweg ligt. Maar het is wel echt de moeite om tot boven te rijden. Het uitzicht is onbeschrijfelijk. Een plaats die je gezien moet hebben.
Gamle Strynefjellsvegen
Deze route is meer dan 100 jaar oud en leidt jou over het hoogland van Grotli naar Ospeli in amper 27km. Het bijzondere aan deze weg is dat hij min of meer is zoals hij altijd is geweest. Waar andere wegen werden geasfalteerd voor de veiligheid, is deze weg nog steeds een karrenpad. De aloude markeerstenen langs de rand van de weg werden zelfs terug geplaatst.
Van de routes die ik bezocht, en daar tel ik ook de Snøvegen bij, is deze de rustigste. Omdat er geen grote dorpen zijn in de hooglanden, rijden er ook veel minder mensen. Voor mij was het dan ook de mooiste weg. Rustig, met prachtige kleuren en diepblauwe gletsjermeren. Een plaats om een hele dag te spenderen, rustend aan de meren, kuierend tussen de rotsen of zelfs spelend, wanneer je je kinderen bij je hebt (of niet).
Noorse Architectuur
Natuurlijk zijn deze wegen heraangelegd voor de toeristen. Toch heb ik de indruk dat er niet te veel mensen op de weg zijn. Het is er nog rustig genoeg om een zalige dag door te brengen. Of misschien om met de moto de wegen af te rijden.
Een bijzonder aspect is dat de verschillende stoppunten langs de weg, ontworpen zijn met een moderne opvatting van plaatselijke stijl, zelfs met het oog op wat er precies in de omgeving past. De stopplaatsen zijn dan ook gebouwd in veelal natuurlijke materialen, die qua kleur en structuur perfect in het landschap passen.
Hoewel de uitzichtpunten wel druk kunnen zijn, zijn deze dus toch de moeite om te bezoeken. Elke weg is voorzien van voldoende uitzichtpunten met toiletten, shops en kleine restaurantjes. De natuur is dus niet het enige om op te letten tijdens je rit. Stap uit, geniet van de zon, van de natuur, van de Noorse, moderne architectuur.
Hier vind je de site van de National Tourist Roads.
- Ontdek boetiek bestemming Malta - 1 januari 2024
- Met het openbaar vervoer door Fjord Noorwegen - 30 oktober 2023
- Reisverhaal: naar Narvik, in Noord-Noorwegen - 19 april 2023
