Langs de Donau door Servië

De Donauradweg is een van de populairste lange afstandsfietsroutes van Europa. Elk jaar fietsen vele sportievelingen langs de tweede langste rivier van het continent, waarbij vooral het eerste stuk van de bron in Duitsland naar de Hongaarse hoofdstad Boedapest geliefd is.

Het smalste deel van de Donau is slechts 150 meter breed, en de omliggende rotsen steken maar liefst een halve kilometer de lucht in. Zonder twijfel is de Grote Kazan een van de spectaculairste delen van de gehele Donau.

De Donau stroomt echter verder, door nog eens zes landen, helemaal tot de Zwarte Zee. Na het Hongaarse traject stroomt de rivier een kleine 600 kilometer door Balkanland Servië, een onbekend deel van de machtige Donau. Avontuurlijke fietsers kunnen dit fascinerende land dankzij een prima bewegwijzerde route perfect leren kennen.

Donauroute in Servië

De Donau stroomt de Servische grens over bij het plaatsje Bački Breg in het noorden van het land. Het zuiden van Hongarije en ook dit deel van Servië maken deel uit van de Pannonische vlakte, en het landschap wordt hier dan ook gekenmerkt door velden, bossen en moerasland. Dit vlakke eerste deel van de Donauroute door Servië is een heerlijke inkomer voor fietsers. Op de route liggen gezellige plaatsjes als Sombor en Apatin, en visliefhebbers mogen een lunch in een charda, een traditioneel visrestaurant, zeker niet overslaan. Na Apatin hebben fietsers de optie om een stuk door buurland Kroatië te fietsen, waar de aan de rivier geleden stad Vukovar kan worden bezocht. De kapotgeschoten watertoren is een beroemd en tragisch symbool van de Balkanoorlog; drie maanden lang werd de stad door Servische troepen belegerd en uiteindelijk grotendeels verwoest.

Het Petrovaradin kasteel van Novi Sad wordt ook wel het Gibraltar van de Donau genoemd. Vanaf het prachtig boven de rivier gelegen kasteel zijn er mooie uitzichten over de Donau en de stad zelf. Sinds 2001 wordt nabij het kasteel ook een van de grootste muziekfestivals van Europa gehouden: het EXIT festival.

Novi Sad en Beograd

Waar de Donau eerst nog de grens met Kroatië vormt stroomt die rivier Servië echt in bij Bačka Palanka, waarna het nog een kleine 50 kilometer fietsen over oude rivierdijken is tot de tweede stad van het land: Novi Sad. Het is heerlijk toeven in de stad met haar vele gezellige pleinen, bijhorende terrassen en het grote, boven de Donau uitstekende Petrovaradin kasteel.

Na Novi Sad moeten de eerste heuvels worden bedwongen, wanneer de route langs het nationaal park Fruška Gora loopt, dat bekend staat om haar oude kloosters en wijngaarden. Eenmaal terug bij de Donau gaat het over vlak terrein door naar de hoofdstad Belgrado. Met zo’n 1,7 miljoen inwoners is Belgrado zeker een drukke stad. Zo’n 25 kilometer voor de stad wordt het redelijk chaotisch op de weg, maar nadat de route de rivier terug heeft gevonden is het heerlijk fietsen door een groot park tot aan de brug over de Sava die naar het centrum van de stad leidt.

Ook Belgrado heeft een oud kasteel, Kalemegdan, waarvan er van prachtige uitzichten over de 2 rivieren genoten kan worden. Ook de kathedraal van de heilige Sava en het plein van de republiek zijn interessante bezienswaardigheden. ‘s Avonds is een bezoekje aan de wijk Skadarska zeker de moeite waard. Met live muziek en heerlijke Balkan gerechten, bestaande uit veel vlees, is het hier heerlijk bijkomen na al die fietskilometers.

IJzeren Poort

Belgrado wordt via een drukke brug over de Donau verlaten en al snel bevinden fietsers zich weer in een rustig, idyllisch landschap. Vanaf oude rivierdijken kunnen aan de horizon langzaam de eerste uitlopers van de Karpaten gespot worden. Na een dikke honderd kilometer wordt het gehuchtje Banatska Palanka bereikt, gelegen op de Roemeense grens. Op een drijvend platvorm aangedreven door een kleine boot, dat als veerpont dient, wordt de rivier overgestoken naar het dorpje Ram waar een mooi oud fort bezocht kan worden. Vanaf hier vormt de Donau een natuurlijke grens tussen Servië en Roemenië en wordt het landschap aanzienlijk ruiger én uitdagender. Na een kleine veertig kilometer warm draaien wordt het plaatstje Golubac bereikt waar de Donau op haar breedst is: 5,7 kilometer.

Het 14e eeuwse Golubac kasteel vormt een ware toegangspoort tot het spectaculairste deel van de Donauroute Servië: de IJzeren Poort.

Na Golubac begint de zogenaamde IJzeren Poort, een smalle doorgang van de rivier dwars door de Karpaten. Met een dikke 130 kilometer vormt de IJzeren Poort een van de grootste rivierkloven van Europa en dit deel van de Donauradweg wordt terecht als het spectaculairste traject beschouwd. Het indrukwekkende, veertiende eeuwse Golubac kasteel vormt als het ware de toegangspoort tot hét hoogtepunt van de Servische Donauroute. Het prachtige landschap gecombineerd met nieuwe geasfalteerde wegen en weinig verkeer maken van de IJzeren Poort een droom voor elke sportieve fietser. Hoewel er zich langs dit deel van de rivier minder plaatsjes bevinden, zullen fietsers geen moeite hebben een gezellig restaurant te vinden waar van heerlijke lokale gerechten en fantastische uitzichten genoten kan worden. Na Lepenski Vir, waar archeologische opgravingen van dorpen uit de 5e eeuw voor Christus gevonden kunnen worden, volgt er een korte maar heftige klim. Na de pas wordt na een heerlijke afdaling Donji Milanovac bereikt, een van de grotere plaatsen in het IJzeren Poort gebied. Donji Milanovac is de zonnigste stad van Servië, en na een inspannende dag fietsen is het heerlijk bijkomen aan de rivier waar samen met de plaatselijke vissers van mooie uitzichten genoten kan worden.

Tussen Donji Milanovac en de IJzeren Poort stuwdam kan wellicht het mooiste deel van de Servische Donauroute gevonden worden: de passage door de Grote en Kleine Kazan. Dit zijn de smalste delen van de gehele Donau en voordat de stuwdam gebouwd werd waren het door de vele aanwezige draaikolken erg gevaarlijke doorgangen voor vrachtschepen. Sinds de dam in 1972 geopend werd is het hier een stuk rustiger en veiliger, het landschap is echter nog steeds oogverblindend mooi. De Grote Kazan is slechts 150 meter breed en de rotsen stijgen 500 meter de hoogte in. Nabij de Kleine Kazan bevindt zich aan de overkant van de Donau een groot in rotsen gehouwen gezicht van de Dacische koning Decebalus. Decebalus wordt gezien als de voorvader van de huidige Roemenen en werd in de eerste eeuw door de Romeinse keizer Trajanus verslagen. Aan de Servische zijde kan symbolisch het Plaket van Trajanus in de rotsen gevonden worden, die echter alleen vanaf de rivier zelf en Roemenië te zien is. Na de Kleine Kazan volgt een klim naar het op 275 meter gelegen Golo Brdo. Tijdens de klim en de afdaling zijn de uitzichten wederom fantastisch.

Naar de Bulgaarse grens

Nu de rivier langzaam weer breder wordt is het ook wat makkelijker fietsen en worden de kilometers eenvoudiger weggetrapt. Via de IJzeren Poort stuwdam kan Servië verlaten worden en buurland Roemenië worden ontdekt, de Servische route vervolgt echter zijn weg naar het gemoedelijke Kladovo. Iets buiten dit stadje kunnen resten van de beroemde Brug van Trajanus gevonden worden. De brug, die in de derde eeuw werd verwoest had een lengte van meer dan één kilometer en is daarmee een van de grootste boogbruggen ooit gebouwd. Na Kladovo wordt er door een heuvelachtig landschap gefietst en vormen een aantal pittige kuitenbijtertjes de laatste sportieve uitdagingen. In de omgeving van Negotin, aan de Bulgaarse grens en aan het einde van de Servische Donauroute, is het zeker de moeite waard om de relatief onbekende wijngaarden van de regio nog even te bezoeken.

Servië is een onbekend land, met een bijzonder aangenaam klimaat en betaalbare gastronomie van hoge kwaliteit, dat wacht om ontdekt te worden. De Servische route volgt de machtige Donau door een prachtig landschap van weidse vlakten tot de indrukwekkende bergen van de IJzeren Poort, en langs prachtige oude steden als Novi Sad en Belgrado. Op de fiets kan het land bijzonder goed worden ervaren, en fietsers zullen versteld staan van de gastvrijheid van de plaatselijke bevolking. Bovendien is het Servische deel van de Donauradweg goed bewegwijzerd en is het verkeer er grotendeels rustig. Fietsend langs de Donau door Servië is een droom voor elke avontuurlijk ingestelde fietser!

Tekst en foto’s: Sam van der Werf

Martijn
    • In Kroatië vind ik in het ‘verre oosten’ alleen mini-camping Suza Baranje in Kneževi Vinogradi en campsite Family in Kopačevo. Kamperen blijkt in Servië in populariteit toe te nemen. Aan de oevers van de Donau (Dunaj of Dunav) vind je meerdere campings in Servië, zoals Parking Budžak in Apatin, Fruska gora in Sremski Karlovci, Dunav in Zemun, Asin in Village Dobra en Mirocka voda in Brza Palanka. Het afgelopen jaar openden wederom nieuwe campings waaronder de St. Mokranjac camping bij Negotin aan de Donau in Oost-Servië. Meer informatie over campings in Servië op camping.rs.

  1. Wim Schreuder zegt:

    Volgend jaar, 2019, ga ik de Donauroute vanaf Boedapest tot de Zwarte Zee fietsen. Ik neem dan ook nog een stukje van Oekraīne en Moldavië mee. Het eerste deel van de Donauroute heb ik al eerder, in 2015, gefietst. Ik vertrek op 27 juni vanaf Emmerich met de trein naar Budapest en hoop op 26 juli weer terug te zijn in Emmerich. Gemiddeld fiets ik 105 km per dag. Graag deel ik mijn ervaringen. Ik heb vast nog wel goede tips. Onderweg slaap ik vooral op campings. In steden als Belgrado in een hotel.

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>