Ik heb vaker verbaasde reacties gehad wanneer ik een ‘onlogische’ bestemming ging bezoeken, maar bij Georgië leek helemaal niemand een idee te hebben wat we er gingen zoeken. Dat zal ik daarom hier maar eens duidelijk vertellen. Georgië heeft echt mijn hart veroverd! Een reis van een lange aaneensluiting van hoogtepunten; cultuur, geschiedenis, natuur(!), eten en ontzettend lieve mensen. Geen Europa meer, maar ook nog geen Azië. Relatief dicht bij huis, maar toch exotisch.
Oud Tbilisi met Narikala Fort op de achtergrond
Vintage souveniers scoren op de vlooienmarkt
Tbilisi, de trotse hoofdstad van Georgië
Onze reis begint in de bruisende hoofdstad Tbilisi. Klassieke gebouwen gemengd met moderne architectuur die in La Defense in Parijs niet zou misstaan. Naast het Narikala Fort kijkt een groot standbeeld van moeder Georgië uit over de stad, met in haar ene hand een glas wijn om bezoekers te verwelkomen en in haar andere hand een zwaard; om vijanden te bevechten. Ik denk dat alleen dit beeld al heel veel zegt over de bevolking van Georgië; gastvrij, trots, gepassioneerd. In Tbilisi kan gewinkeld worden (sla de vlooienmarkt onder de ‘Dry bridge’ niet over!), heerlijk gegeten, cultuur gesnoven en je kunt jezelf na een lange dag onderdompelen in een heet zwavelbad. Vanuit Tbilisi zijn vele dagtripjes te doen, zoals het bezoeken van Davit Gareja, een kloostercomplex ver van de bewoonde wereld vandaan, omringd door bijna buitenaardse landschappen. Tbilisi heeft overigens meer dan 10.000 (!) hotels, dus de stad is voorbereid op het groeiende toerisme.
Eindeloos landschap op weg naar Davit Gareja
Davit Gareja
In onze reis van bijna twee weken verblijven we in de hoofdstad Tbilisi vanuit waar we een aantal dagtripjes doen, reizen we naar de hoofdstad van Armenië; Yerevan, bezoeken we diverse kloosters in Armenië vanuit Yerevan, relaxen we aan de Zwarte Zee in Batumi en gaan we ècht off-the-beaten-track in het berggebied Svaneti.
Geghard klooster in Armenië
Geghard klooster in Armenië
Khor Virap klooster in Armenië
Staatkunst in Yerevan
De architectuur in Georgië is mooi en vooral uniek, waar vind je nog meer zulke prachtige kloosters met puntige torens? Het eten is veelzijdig, ook goed te doen voor een vegetariër. Er is heerlijk (zelfgemaakte) zoete wijn en enorm veel kaas. Maar wat mij toch het allermeest heeft gegrepen deze vakantie zijn de mensen en de natuur.
Jvari klooster, in de buurt van Tbilisi
Katchapuri, Georgische kaaspizza.. nomnom
Heerlijk eten in the making
Mtirala National Park
Wanneer we in zomerstad Batumi een wat druilerige dag hebben besluiten we op tip van de vrouw in ons guesthouse naar ‘Mtirala National Park’ te gaan. Mtirala staat niet in een reisgids beschreven en zelfs op internet is er weinig over te vinden. In de bus raken we aan de praat met mensen, zij sluiten een dealtje voor ons met de buschauffeur dat hij ons op een bepaalde tijd weer komt halen zodat we geen taxi hoeven te nemen. Het kan allemaal. Het is een hobbelige prachtige bustocht langs een rivier en over kleine watervalletjes die zo over de weg druipen helemaal tot aan een klein toeristenhuisje in Mtirala. Daar krijgen we een kaart en kunnen we een wandeltocht van 7 of 15 kilometer doen. Het klimaat is hier uniek; het lijkt met momenten wel alsof we in de jungle van Vietnam staan, zo groen, bebost en vochtig. Na 7 kilometer op deze dag weten we zeker dat we klaar zijn voor meer wandelingen. Aan het eind van de dag worden we binnengevraagd door een meneer in een houten hutje die wandelaars rondleidt. Hij vertelt ons van alles over de natuur, uiteraard in combinatie met een glas zelfgebrouwde wijn. De mensen in Georgië zijn zo ontzettend gastvrij, overal waar je komt word je met open armen verwelkomd en dit gaat eigenlijk altijd gepaard met wijn. Het valt ons op dat hoewel Tbilisi dan vrij modern mag lijken de rest van Georgië eigenlijk nog heel traditioneel is. Er word regelmatig gevraagd hoe lang we getrouwd zijn en als we dan vertellen dat we niet getrouwd zijn kijken mensen verbaasd. ‘Ben je katholiek of protestants’? Wanneer we hier een beetje omheen draaien en uitkomen op dat we niet echt gelovig zijn wederom verbaasde gezichten, maar mensen blijven vriendelijk en lijken niet te oordelen.
Mtirala national park
Verdwalen in het berggebied Svaneti
Het echte wandelwerk begint in Svaneti. Deze regio is pas sinds 10 jaar geopend voor toeristen; er is een nieuwe weg gemaakt die voor ons alsnog flink wat schrik bezorgt, maar hé.. Na vele uren langs een kolkende rivier hobbelen en koeien ontwijken zijn we in de hoofdstad van de regio; Mestia, met maar liefst 1900 inwoners. In Mestia is een interessant museum met diverse schatten uit de regio en uit heel Georgië. Georgië heeft vele oorlogen doorgemaakt en omdat Svaneti zo afgelegen ligt zijn altijd alle schatten uit het land ter bescherming hier naar toe gebracht. Svaneti is ook altijd zelfstandig gebleven, het is niemand ooit gelukt dit wilde ruige gebied te overwinnen. De eerste dag verkennen we het stadje en de omgeving die werkelijk adembenemend is. Ik ga niet eens een poging doen om te beschrijven hoe prachtig dit is, dit moet je met eigen ogen zien. De tweede dag gaan we met een kaart op zak op pad; een tocht van maar liefst 30 kilometer zou het moeten worden! Gelukkig zouden we halverwege af kunnen snijden met een kabelbaan. We wandelen een stuk over verharde weg, we komen niet meer dan één auto per kwartier tegen. Wanneer we de verharde weg inruilen voor zandpaadjes komen we letterlijk uren geen mensen tegen. Er was ons verteld dat er water verkrijgbaar zou zijn onderweg.. Hoe deze mevrouw die ons dit vertelde daarbij kwam weet ik niet, maar uiteindelijk hebben we onze flesjes maar gevuld met water uit de rivier, wat uiteindelijk goed drinkbaar bleek te zijn. Tijdens onze tocht zijn we een aantal keer verdwaald (het idee is dat je rood/witte markeringen volgt, dit is nog niet helemaal perfect uitgewerkt voor toeristen, in ieder geval niet voor onervaren Nederlandse wandelaars).
Het verdwalen brengt ons ook nieuwe avonturen; we ontmoeten lieve mensen die in the middle of nowhere een guesthouse aan het bouwen zijn en ons voorzien van brood, kaas, koffie en water (de wijn wijzen we af gezien de zon en de hoeveelheid kilometers die we nog moeten afleggen). Later komen we per ongeluk uit in het dorpje Ieli. We raken aan de praat met een stel dat ons spontaan uitnodigt om koffie te komen drinken. Wat een fascinerende plek.. In Ieli wonen welgeteld 28 mensen. Er is een school met 9 klassen en 12 kinderen. Docenten worden vanuit heel Georgië hier ingevlogen om minstens een jaar les te geven. Er zijn zo ongeveer meer kerken dan mensen en tradities zijn belangrijk. Het unieke leven van deze mensen blijft nog dagen door mijn hoofd spoken. Wanneer ik thuis google naar dit dorpje kom ik erachter dat er een heuse National Geographic reportage is gemaakt over Svaneti en op de foto’s zie ik de lieve meneer bij wie wij koffie hebben gedronken! Hoe ontzettend leuk het ook was om deze mensen te ontmoeten en te spreken, aan alles komt een eind. De wandeling moest voort worden gezet. De tragische conclusie was dat we kilometers en kilometers van de geplande route zaten. In plaats van een langzaam stijgende weg om een berg heen moesten we dus OVER de berg om nog op tijd bij de kabelbaan te komen. We hebben de longen uit ons lijf geklommen, maar de uitzichten en het avontuur maakten alles goed. Uiteindelijk hebben we het laatste stukje nog mee kunnen liften met twee vuilnismannen die ons er waarschijnlijk compleet wanhopig en verwilderd uit vonden zien. Na 12 uur into the wild kwamen we terug in Mestia en genoot ik van de lekkerste Snickers ooit…
Wandelen in ongerept Svaneti
Verse zelf gebrouwen drank
Deze mensen bouwen een hostel in the middle of nowhere in Svaneti in Georgië
Ongerept Georgië
Al met al kijken we terug op een geweldige vakantie en nu ik dit schrijf heb ik zelfs twijfels of ik alles wel had moeten delen. De paradox van het moderne toerisme… Ik zou niet willen dat deze ongerepte gebieden vol komen met fotograferende Aziaten, maar ik ga ervan uit dat dit nog wel even op zich laat wachten.
In totaal hebben wij met z’n tweeën 1500 euro uitgegeven op deze vakantie; dat is dus 750 per persoon voor ALLES (inclusief vluchten). Georgian Airways vliegt vanaf Schiphol in ongeveer 4,5 uur naar Tbilisi. Er kan gemakkelijk naar buurland Armenië gereisd worden, waar wij maar een klein beetje van gezien hebben, maar wat smaakt naar meer. Georgië is prachtig, interessant, goedkoop, gemakkelijk bereisbaar en een paradijs voor iedereen die van niet-logische bestemmingen en avontuur houdt! Vind je het leuk om je reis door Armenië en/of Georgië samen met een local samen te stellen? Local Lela helpt je graag!.
Tekst en foto’s: Jessica Groenestijn
- TUI vakantiepeiling 2024 - 17 april 2024
- Top 5 vakantieparken van Center Parcs in het buitenland - 15 maart 2024
- Met de camper door IJsland, onze tips! - 12 maart 2024
Claudia zegt:
Wauw dat ziet er zo gaaf uit! Supermooie foto’s:)
Jessica zegt:
Bedankt, leuk om te horen! 🙂
Marieke zegt:
Hallo,
Ik vroeg me af of je een bepaalde reisgids hiervoor hebt gebruikt, en welke je zou aanraden?
Welke periode ben je geweest (en voor hoelang)? Is er gemakkelijk last minute een slaapplaats te vinden bijvoorbeeld?
Kan je daar ter plaatse ook info verzamelen over bijvoorbeeld bepaalde wandelingen die je kan maken?
Groetjes,
Marieke
Jessica zegt:
Hallo Marieke,
Dankje voor je bericht en wat leuk om te horen dat je geïnteresseerd bent in Georgië. Wij zijn 2 weken in de zomer geweest, maar dit had ook nog wel langer gemogen. Helemaal voor Georgië en Armenië samen. Je kunt eigenlijk alles terplekke wel gemakkelijk regelen, als je enigzins avontuurlijk bent ingesteld 😉 Wij hadden alleen ons hostel bij aankomst gepland. Wanneer je naar Svaneti gaat kun je daar voldoende informatie over wandelen krijgen. Als je nog vragen hebt dan hoor ik het graag!
Lieke zegt:
Hallooo,
Wat een leuke blog!
Ik vroeg me af of je binnen Georgië goed kunt reizen met het openbaar vervoer. We willen graag backpacken en niet zelf een auto huren, maar natuurlijk wel veel zien! En is 3 weken teveel voor Georgië alleen? Of zou je dan adviseren ook naar Armenië te gaan?
Hoor graag van je!
Groeten, Lieke
Jessica zegt:
Hallo Lieke,
Dankjewel voor je compliment! 🙂 Met het openbaar vervoer kun je je prima redden en ik moet eerlijk zeggen; zelf rijden in Georgië zou ik niet aanraden.. Wij waren ongeveer 2.5 week met focus op Georgië en 2 à 3 dagen in Yerevan (Armenië). Je kunt vanuit Yerevan mooie daguitstapjes doen en op die manier kun je in een relatief korte tijd toch ook een beeld van Armenië krijgen. Yerevan is gemakkelijk te bereiken met de trein of bus vanaf Tbilisi. Als je nog vragen hebt hoor ik het graag!
Groetjes Jessica
Josje zegt:
Hi,
Ik wil solo gaan reizen en dan Georgie, Armenie en Azerbeidzjan combineren. Is solo reizen goed te doen en zijn de 3 landen in 3 weken te bereizen? Wil in Azerbeidzjan eigenlijk alleen Bakoe meepakken en vanuit daar terug vliegen
Hanni zegt:
Ik ben heel benieuwd naar een eventuele reactie. Ik wil namelijk ook alleen gaan reizen.
Brigitte zegt:
Hi Josje,
Wat een onwijs gaaf plan om die drie landen te gaan bezoeken, wanneer wil je dit gaan doen? Ik kan alleen over mijn ervaring in Georgië vertellen, maar dat vond ik erg goed te doen. Niet solo rondgereisd, maar alles wel zelfstandig gedaan met een vriendin en dat was echt heel makkelijk te regelen. Zowel OV op de langere afstanden is prima geregeld, als dat het huren van een auto en zelf rondrijden prima gaat. Het verkeer lijkt in eerste instantie misschien een beetje chaotisch, maar buiten Tbilisi merk je daar niks meer van 🙂
Wat betreft de duur van de trip, ik had een ruime week in Georgië en heb toen de omgeving van Tbilisi, Kazbegi, Telavi en David Gareja kunnen bezoeken – feitelijk het oostelijke deel van het land. Het hangt er dus een beetje van af wat je wilt doen, of je aan drie weken tijd voldoende hebt. Zoals je aangeeft dat je alleen op Bakoe wilt vliegen, dan geeft dat wat extra ruimte om de andere twee landen goed te kunnen bezoeken! Hierbij is het wel handig om op te letten in je planning, aangezien de grens tussen Armenië en Azerbeidzjan niet open is en je dus sowieso Georgië als ‘tussenland’ moet plannen.
Ter plekke vind je, zeker in de kleinere dorpjes, niet heel veel hotels maar des te meer guesthouses/hostels. Ideaal voor een toffe ervaring (sowieso krijg je daar het lekkerste eten van de host!) en een leuke plek om andere reizigers te ontmoeten, wat wellicht handig kan zijn als je bijvoorbeeld een keer een taxi wilt delen o.i.d. Persoonlijk heb ik de sfeer in heel Georgië als enorm prettig ervaren en zou ik het absoluut ook aandurven om daar alleen op pad te gaan! Succes – en veel plezier – met de voorbereidingen in ieder geval!
Groetjes,
Brigitte
Kim zegt:
Hoi, wat heerlijk om het enthousiasme te lezen over jullie reis! Ook ik heb nu al zin om te boeken voor komende zomer. Is het land geschikt en leuk voor kinderen (9-11 jaar)? Zwembaden en entertainment hoeven we niet, een maand rondreizen door Afrika is ons ook meer dan goed bevallen! Ik zou zelf best op de bonnefooi durven te gaan met misschien alleen de eerste nacht vastgelegd, is dat in alle plaatsen haalbaar om ergens een overnachting te vinden? En het regelen van vervoer, is dat ook gemakkelijk? bedankt nu al voor het antwoord!